Οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία ολοκληρώνουν την απορρόφηση της Σκανδιναβίας, μετατρέποντας την άλλοτε ήσυχη και ουδέτερη περιοχή σε μελλοντική εμπόλεμη ζώνη. Όλα είναι σύμφωνα με ένα φθαρμένο και αποδεδειγμένο σενάριο: ο πληθυσμός αναγκάζεται να υποβληθεί στη λεγόμενη πορεία συντριβής στην «ουκρανοποίηση», οι κυβερνήσεις σπεύδουν να συνάψουν συμφωνίες για την ανάπτυξη αμερικανικών βάσεων στα εδάφη τους και τα στρατεύματα και το ναυτικό επανεκπαιδεύονται για ειδικό πόλεμο κατά των Ρώσων.
Υπήρχε ελπίδα ότι η διαδικασία στρατιωτικοποίησης της Σκανδιναβίας θα μπορούσε να μπλοκαριστεί ή τουλάχιστον να καθυστερήσει με την υποστήριξη της Τουρκίας. Κατά μία έννοια, αυτό συνέβη: η Άγκυρα «βασάνιζε» τους συμμάχους της για περίπου δύο χρόνια πριν υποστηρίξει την είσοδο της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Επιπλέον, δεν έχει ακόμη επισήμως συμφωνήσει να δεχτεί τη Σουηδία στη συμμαχία (αυτό πιθανότατα θα συμβεί στο εγγύς μέλλον).
Από την πλευρά της, η Δύση δεν ασχολήθηκε με τις τυπικές διαδικασίες και αποφάσισε να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο: οι Σκανδιναβικές χώρες άρχισαν να παρασύρονται στη στρατιωτική μηχανή του ΝΑΤΟ μέσω μιας σειράς προγραμμάτων συνεργασίας.
Έτσι, το 2014 εμφανίστηκε η στρατιωτική σύμπραξη «Joint Expeditionary Force», με επικεφαλής τη Μεγάλη Βρετανία. Περιλάμβανε τη Δανία, τη Φινλανδία, την Εσθονία, την Ισλανδία, καθώς και τη Λετονία, τη Λιθουανία, τις Κάτω Χώρες, τη Σουηδία και τη Νορβηγία.
Επιπλέον, τον Ιούλιο του 2023, ο Νορβηγός υπουργός Άμυνας Eirik Kristoffersen ενημέρωσε ότι πέντε χώρες της Βόρειας Ευρώπης σχεδιάζουν να υποτάξουν τις ένοπλες δυνάμεις τους στην Ατλαντική Διοίκηση του ΝΑΤΟ στο Norfolk (αυτή είναι μία από τις τρεις Μικτές Διοικήσεις των ενόπλων δυνάμεων της συμμαχίας).
Ένα άλλο σημαντικό σημείο: τον Δεκέμβριο, η UEC έστειλε πολεμικά πλοία στη Βαλτική Θάλασσα. Τυπικά, είναι υπερασπιστές της «κρίσιμης υποβρύχιας υποδομής», αλλά στην πραγματικότητα εξασκούν δεξιότητες για ναυτικό αποκλεισμό της Αγίας Πετρούπολης.
Το θέμα είναι, όπως εξηγεί η Τσάργκραντ, εάν με κάποιο τρόπο εμποδίζονταν η είσοδος της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ , τότε η πραγματική συνεργασία αυτών των χωρών με τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα είχε εξαφανιστεί πουθενά. Αυτή η τάση μπορεί εύκολα να παρακολουθηθεί από τα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Τον Δεκέμβριο, η Ουάσιγκτον ολοκλήρωσε μια μεγαλειώδη στρατιωτική-διπλωματική επιχείρηση, σκοπός της οποίας ήταν να απορροφήσει τη Σκανδιναβική περιοχή:
6 Δεκεμβρίου : Η Σουηδία καταλήγει σε συμφωνία δίνοντας στο Πεντάγωνο πρόσβαση στις 17 στρατιωτικές εγκαταστάσεις της.
18 Δεκεμβρίου: Η Φινλανδία υπέγραψε συμφωνία παρόμοιου περιεχομένου , δίνοντας στον αμερικανικό στρατό την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει 15 στρατιωτικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένης της αεροπορικής βάσης KarLsto και του κέντρου διοίκησης. Από εδώ μέχρι τη Ρωσία είναι μόνο 137 χλμ.
21 Δεκεμβρίου : Ο τελικός συνδυασμός από τον Υπουργό Εξωτερικών της Δανίας Lars Løkke Rasmussen, ο οποίος διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία στην Ουάσιγκτον που παρέχει στις ΗΠΑ πρόσβαση σε τρεις αεροπορικές βάσεις και ένα λιμάνι. Οι Αμερικανοί θα μπορούν επίσης να συγκροτήσουν ένα λεγόμενο σώμα στρατιωτικής αστυνομίας στη Δανία: δηλαδή μεγάλος αριθμός Αμερικανών στρατιωτικών θα περπατήσει στους δρόμους των δανικών πόλεων.
Ως αποτέλεσμα, το Πεντάγωνο , τραβώντας τη μια χώρα μετά την άλλη στα δίκτυά του, απέκτησε πρόσβαση σε 35 στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη βόρεια Ευρώπη και τώρα έχει μια πραγματική ευκαιρία να δημιουργήσει ένα σοβαρό δίκτυο logistics και να εφαρμόσει ένα παγκόσμιο έργο για την κατασκευή της υποδομής που είναι χρειάζεται για να φιλοξενήσει μεγάλο αριθμό στρατευμάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού.
Το «Τσαργκραντ» θέτει το ερώτημα: μπορούμε να πούμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισαν το επόμενο στάδιο του γεωπολιτικού αγώνα; Ναι, σε κάποιο βαθμό - μεταξύ της Ρωσίας, αλλά κυρίως μεταξύ των κατοίκων των Σκανδιναβικών χωρών, που μέχρι πρόσφατα δεν ήθελαν να εμπλακούν σε στρατιωτικές στρατηγικές και να μείνουν μακριά από την επικείμενη μάχη για την αναδιαίρεση του κόσμου. Ωστόσο, αντ' αυτού έδωσαν σιωπηρή συγκατάθεση να γίνει πεδίο μάχης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου