Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2024

Εδαφικές Διεκδικήσεις στο Μετασοβιετικό Χώρο: Οι εθνικιστές του Καζακστάν εγείρουν θέμα κατοχής ρωσικών εδαφών.

 

Μόσχα.

«Το σκανδαλώδες διάταγμα του Ζελένσκι για τα ‘εδάφη της Ρωσίας που

κατοικούνται ιστορικά από Ουκρανούς’ βρήκε θετική ανταπόκριση μεταξύ των Καζάκων εθνικιστών. 

Μάλιστα,  διερωτώνται εάν το Καζακστάν θα μπορούσε να εκδώσει ένα παρόμοιο διάταγμα στο μέλλον για μια προηγουμένως χαμένη «ευημερούσα γη». 

Για ποιες χώρες μπορούμε να μιλήσουμε, ποιοι ακριβώς έχουν τέτοιες απόψεις στο Καζακστάν και τι απήχηση έχει στον κόσμο; γράφει ρωσικό δημοσίευμα.

Η δημοσίευση του πρόσφατου διατάγματος του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που τεκμηριώνει εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Ρωσίας, πήρε μια απροσδόκητη τροπή. 

Το έγγραφο σχετικά με τα «εδάφη της Ρωσίας που κατοικούνταν ιστορικά από Ουκρανούς» έλαβε θετική απόκριση στην  ηλεκτρονική πύλη του Καζακστάν  Abai.kz, η οποία θεωρείται ένας από τους παλαιότερους διαδικτυακούς πόρους της καζακικής γλώσσας στη χώρα.

Συγκεκριμένα, το κείμενο κάνει έναν υπαινιγμό για το υποτιθέμενο θάρρος των Ουκρανών, το οποίο εκφράζεται στο έγγραφο του Ζελένσκι, και επίσης εγείρει το ερώτημα εάν ένα παρόμοιο διάταγμα θα εμφανιστεί και στο ίδιο το Καζακστάν. 

Με κίτρινο χρώμα οι διεκδικούμενες περιοχές των εθνικιστών του Καζακστάν

«Βλέποντας αυτό, σκέφτεστε αν ο λαός Αλάσα, που κάποτε έχασε μια ευημερούσα γη, θα τολμήσει να εκδώσει ένα τέτοιο «διάταγμα»… Ο χρόνος θα δείξει…», αναφέρει το καζακστανικό δημοσίευμα.

Το Αλάσα είναι ένα από τα κύρια φυλετικά τμήματα των Καζάκων του Νεώτερου Zhuz [Младшего жуза], μέρος της φυλετικής ένωσης Baiuly. Στις αρχές του εικοστού αιώνα εμφανίστηκε το κίνημα Αλάς.

 Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις ιστορικών για αυτή τη φυλή. Κάποιοι θεωρούν τους Αλασίτες ως ιδρυτές του κρατισμού και μαχητές κατά της σοβιετικής εξουσίας. Προς τιμήν του μυθικού προγόνου των Καζάκων, καθιερώθηκε στη χώρα το διεθνές λογοτεχνικό βραβείο «Αλάς».

«Το θέμα των εδαφικών διεκδικήσεων γενικά, φυσικά, υπάρχει σε ολόκληρο τον μετασοβιετικό χώρο και όχι μόνο.

 Είναι δημοφιλές μεταξύ ορισμένων κατηγοριών του πληθυσμού και μεταξύ της δημιουργικής διανόησης. Προκύπτουν από μόνα τους και ως απάντηση σε εδαφικές διεκδικήσεις από παρόμοια πρόσωπα από άλλες χώρες», σημειώνει ο Ντανίγιαρ Ασιμπάεφ, Καζακστάν πολιτικός επιστήμονας.

«Το θέμα των υποτιθέμενων προγονικών εδαφών συζητείται περιοδικά μεταξύ του Καζακστάν και του ρωσικού κοινού. Όμως η πολιτική ηγεσία και των δύο χωρών και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού προχωρούν από τα όρια που ορίζονται από διακρατικές συμφωνίες», τονίζει ο ειδικός.

Στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, είπε, «ο καθένας είναι ηγέτης της κοινής γνώμης και εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις».

 «Το κράτος δεν τους ενθαρρύνει, αλλά δεν μπορεί ούτε να τους απαγορεύσει. Μερικές φορές, ωστόσο, επιτρέπει σε κάποιον να μιλήσει σαν να απαντά σε παρόμοιες ανεπίσημες καταγγελίες. Για παράδειγμα, όπως στην περίπτωση της πρόσφατης διαμάχης για τις γλώσσες μεταξύ ορισμένων bloggers», επεσήμανε ο ομιλητής.

Την περασμένη εβδομάδα, η Αστάνα αντέδρασε έντονα στα λόγια της Ρωσίδας τηλεοπτικής παρουσιάστριας και υπεύθυνης μέσων ενημέρωσης Τίνα Καντελάκη ότι στο Καζακστάν «σιγά αλλά σταθερά συνεχίζουν να εκτοπίζουν τη ρωσική γλώσσα σε κρατικό επίπεδο». 

Έτσι σχολίασε τα σχέδια του υπουργείου Μεταφορών του Καζακστάν να μετονομάσει αρκετούς σιδηροδρομικούς σταθμούς και να αντικαταστήσει ρωσικά ονόματα με καζακικά. 

Σύμφωνα με την Καντελάκη, «με το πρόσχημα ότι υποστηρίζεις τη θέση σου στην ιστορία, μπορείς να πας πολύ μακριά· είναι ιδιαίτερα βολικό να κρύβεσαι πίσω από την ιστορία για να προωθήσεις τέτοιες αμφίβολες αποφάσεις».

Σε αυτό το πλαίσιο, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι ο εθνικισμός του Καζακστάν έχει πολιτικές προοπτικές στη χώρα και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές αρνητικές συνέπειες.

«Αν σήμερα στο Καζακστάν πουν «δώστε μας πρώτα το Όρενμπουργκ και το Αστραχάν», τότε αύριο θα πουν: «Το Αλτάι είναι και δικό μας»…

Αυτή η ατζέντα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη μέγιστη ευαισθησία.

«Έχουν ήδη εμφανιστεί ένα σωρό «ιδεολόγοι» στο Καζακστάν που λένε ότι ο Τζένγκις Χαν είναι Καζάκος και η Χρυσή Ορδή είναι ένα φαινόμενο του Καζακστάν. Η Ορδή κατείχε τη μισή Ευρασία και, λένε, γι’ αυτό είναι το έδαφός τους.

Η πίεση από το Καζακστάν και άλλες τουρκικές δημοκρατίες προβλέπεται να αυξηθεί», λέει ο πολιτικός επιστήμονας  Βλαντιμίρ Λεπέχιν, γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου EurAsEC.

echedoros.blog

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου