“Χάρτη” βρήκαμε στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις μετά από τις συνάντηση
που είχε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος με τον
αμερικανό ομόλογό του Τσακ Χέϊγκελ . Το θέμα σ΄ ότι αφορά στην Ελλάδα
είναι αν έχουμε και πυξίδα για να καταλάβουμε που βρισκόμαστε και που
πρέπει να πάμε.
Το λέμε αυτό γιατί είναι ίσως η πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια -ίσως και η πρώτη φορά γενικώς- που η Ελλάδα έχει καταφέρει να έχει ένα εξαιρετικό επίπεδο σχέσεων με τις ΗΠΑ αλλά και με το Ισραήλ , τον πιο ισχυρό παίχτη στην περιοχή μας. Κι όμως μοιάζει να μην έχει κατορθώσει να εκμεταλλευτεί το καλό κλίμα που υπάρχει. Γιατί δεν αρκούν μόνο οι αμυντικές συνεργασίες που περιοερίζονται σε κοινές ασκήσεις. Χρειάζεται και πολιτική.
Με το Ισραήλ για παράδειγμα οι στενές σχέσεις που έχουμε ανπτύξει από το 2009 και μετά σε στρατιωτικό επίπεδο έχουν θετικό αποτέλεσμα κυρίως βέβαια για τους ισραηλινούς που παίρνουν όσα χρειάζονται και θέλουν. Όπως είχε σωστά επισημάνει στην συνέντευξή του στο Onalert ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης αν και οι συμφωνίες προέβλεπαν συνεργασία ουσιαστική σε πολύ υψηλό πολιτικό επίπεδο ακόμη και κοινές συνεδριάσεις των υπουργικών συμβουλίων των δύο χωρών ,τίποτα δεν έχει γίνει. Και όχι με ευθύνη των ισραηλινών.
Το ταξίδι Αβραμόπουλου στις ΗΠΑ πήγε καλά. Το κλίμα που εισέπραξε ο ΥΕΘΑ από τις επαφές του και κυρίως από την συνάντηση με τον Χέϊγκελ είναι ότι υπάρχει πολύς χώρος στα αμερικανικά σχέδια για την Ελλάδα. Και προφανώς όχι μόνο στην Άμυνα.
Στην πτήση επιστροφής από τις ΗΠΑ για την Ελλάδα ο Αβραμόπουλος συνέταξε ένα πολυσέλιδο σημείωμα προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος την ερχόμενη Πέμπτη θα βρεθεί απέναντι από τον αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα. Προφανώς σ΄ αυτό το σημείωμα μεταφέρει την αίσθηση που έχει από το δικό του ταξίδι και τις επαφές του. Και είναι “αναγνώσιμες” οι απόψεις του από τις δηλώσεις του και τις δημόσιες εμφανίσεις του. Ο ΥΕΘΑ έχει την άποψη ότι οι σχέσεις με τους αμερικανούς πρέπει να επαναπροσδιοριστούν προς το θετικότερο και “θερμότερο”.
Δεν γνωρίζουμε αν ο πρωθυπουργός είχε διαβάσει το ενημερωτικό σημείωμα Αβραμόπουλου όταν έδινε την συνέντευξή του στα ΝΕΑ, όπου δήλωσε για το επικείμενο ταξίδι του στις ΗΠΑ ότι “στο πρόσωπο του Αμερικανού προέδρου βλέπουμε έναν φίλο και έναν σύμμαχο, μόνο που τέτοιες σχέσεις χρειάζονται επαναπροσδιορισμό σε κρίσιμες καμπές όπως αυτή που ζούμε...
«Πιστεύω ότι οι ανησυχίες των ΗΠΑ για τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο συμπίπτουν με τις αντίστοιχες δικές μας ανησυχίες".
“Στρίβουμε” προς ΗΠΑ λοιπόν; Το ερώτημα που πραγματικά θα πρέπει να μας απασχολήσει κατά την γνώμη μας δεν είναι αυτό . Είναι αν γνωρίζουμε τι ζητάμε και τι περιμένουμε απ΄ αυτή τη στροφή. Ότι ...θα βρέξει δολάρια; Ότι θα επιμηκύνουν τα δάνειά μας μέχρι την 2063 κι ακόμη παραπέρα όπως άρχισαν να γράφουν φιλοκυβερνητικές εφημερίδες; Ή απλά η επίσκεψη Σαμαρά θα είναι μια ακόμη επικοινωνιακή “ανάσα” με τις φωτογραφίες και τα βίντεο δίπλα στον Ομπάμα;
Η αίσθηση που προέκυψε από την επίσκεψη Αβραμόπουλου στις ΗΠΑ είναι ότι οι Αμερικανοί μας έχουν στα σχέδιά τους, είναι έτοιμοι να βοηθήσουν στον αμυντικό τομέα και σ΄ ότι αφορά στα οικονομικά είναι σαφές ότι έχουν άλλη φιλοσοφία αντιμετώπισης της κρίσης που τουλάχστον κρατά σε κίνηση τα γρανάζια της οικονομίας και δεν τα μπλοκάρει όπως η “προτεσταντική” εμμονική και τελικά καταστροφική γερμανική συνταγή.
Συνεπώς το θέμα είναι αν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έχουν μελετήσει τον νέο “χάρτη” των ελληνοαμερικανικών σχέσεων στον οποίο αναφέρθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στελέχη του ΥΕΘΑ . Αν έχουν δει σ΄ αυτόν τους “διαδρόμους” ,τα “περάσματα” και τις “κακοτοπιές” ίσως και να πάνε την Πέμπτη στην Ουάσινγκτον έτοιμοι να συζητήσουν ,να ακούσουν και να προτείνουν. Κι όχι μόνο να βγάλουν φωτογραφίες. http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=27555
Το λέμε αυτό γιατί είναι ίσως η πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια -ίσως και η πρώτη φορά γενικώς- που η Ελλάδα έχει καταφέρει να έχει ένα εξαιρετικό επίπεδο σχέσεων με τις ΗΠΑ αλλά και με το Ισραήλ , τον πιο ισχυρό παίχτη στην περιοχή μας. Κι όμως μοιάζει να μην έχει κατορθώσει να εκμεταλλευτεί το καλό κλίμα που υπάρχει. Γιατί δεν αρκούν μόνο οι αμυντικές συνεργασίες που περιοερίζονται σε κοινές ασκήσεις. Χρειάζεται και πολιτική.
Με το Ισραήλ για παράδειγμα οι στενές σχέσεις που έχουμε ανπτύξει από το 2009 και μετά σε στρατιωτικό επίπεδο έχουν θετικό αποτέλεσμα κυρίως βέβαια για τους ισραηλινούς που παίρνουν όσα χρειάζονται και θέλουν. Όπως είχε σωστά επισημάνει στην συνέντευξή του στο Onalert ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης αν και οι συμφωνίες προέβλεπαν συνεργασία ουσιαστική σε πολύ υψηλό πολιτικό επίπεδο ακόμη και κοινές συνεδριάσεις των υπουργικών συμβουλίων των δύο χωρών ,τίποτα δεν έχει γίνει. Και όχι με ευθύνη των ισραηλινών.
Το ταξίδι Αβραμόπουλου στις ΗΠΑ πήγε καλά. Το κλίμα που εισέπραξε ο ΥΕΘΑ από τις επαφές του και κυρίως από την συνάντηση με τον Χέϊγκελ είναι ότι υπάρχει πολύς χώρος στα αμερικανικά σχέδια για την Ελλάδα. Και προφανώς όχι μόνο στην Άμυνα.
Στην πτήση επιστροφής από τις ΗΠΑ για την Ελλάδα ο Αβραμόπουλος συνέταξε ένα πολυσέλιδο σημείωμα προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος την ερχόμενη Πέμπτη θα βρεθεί απέναντι από τον αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα. Προφανώς σ΄ αυτό το σημείωμα μεταφέρει την αίσθηση που έχει από το δικό του ταξίδι και τις επαφές του. Και είναι “αναγνώσιμες” οι απόψεις του από τις δηλώσεις του και τις δημόσιες εμφανίσεις του. Ο ΥΕΘΑ έχει την άποψη ότι οι σχέσεις με τους αμερικανούς πρέπει να επαναπροσδιοριστούν προς το θετικότερο και “θερμότερο”.
Δεν γνωρίζουμε αν ο πρωθυπουργός είχε διαβάσει το ενημερωτικό σημείωμα Αβραμόπουλου όταν έδινε την συνέντευξή του στα ΝΕΑ, όπου δήλωσε για το επικείμενο ταξίδι του στις ΗΠΑ ότι “στο πρόσωπο του Αμερικανού προέδρου βλέπουμε έναν φίλο και έναν σύμμαχο, μόνο που τέτοιες σχέσεις χρειάζονται επαναπροσδιορισμό σε κρίσιμες καμπές όπως αυτή που ζούμε...
«Πιστεύω ότι οι ανησυχίες των ΗΠΑ για τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο συμπίπτουν με τις αντίστοιχες δικές μας ανησυχίες".
“Στρίβουμε” προς ΗΠΑ λοιπόν; Το ερώτημα που πραγματικά θα πρέπει να μας απασχολήσει κατά την γνώμη μας δεν είναι αυτό . Είναι αν γνωρίζουμε τι ζητάμε και τι περιμένουμε απ΄ αυτή τη στροφή. Ότι ...θα βρέξει δολάρια; Ότι θα επιμηκύνουν τα δάνειά μας μέχρι την 2063 κι ακόμη παραπέρα όπως άρχισαν να γράφουν φιλοκυβερνητικές εφημερίδες; Ή απλά η επίσκεψη Σαμαρά θα είναι μια ακόμη επικοινωνιακή “ανάσα” με τις φωτογραφίες και τα βίντεο δίπλα στον Ομπάμα;
Η αίσθηση που προέκυψε από την επίσκεψη Αβραμόπουλου στις ΗΠΑ είναι ότι οι Αμερικανοί μας έχουν στα σχέδιά τους, είναι έτοιμοι να βοηθήσουν στον αμυντικό τομέα και σ΄ ότι αφορά στα οικονομικά είναι σαφές ότι έχουν άλλη φιλοσοφία αντιμετώπισης της κρίσης που τουλάχστον κρατά σε κίνηση τα γρανάζια της οικονομίας και δεν τα μπλοκάρει όπως η “προτεσταντική” εμμονική και τελικά καταστροφική γερμανική συνταγή.
Συνεπώς το θέμα είναι αν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έχουν μελετήσει τον νέο “χάρτη” των ελληνοαμερικανικών σχέσεων στον οποίο αναφέρθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στελέχη του ΥΕΘΑ . Αν έχουν δει σ΄ αυτόν τους “διαδρόμους” ,τα “περάσματα” και τις “κακοτοπιές” ίσως και να πάνε την Πέμπτη στην Ουάσινγκτον έτοιμοι να συζητήσουν ,να ακούσουν και να προτείνουν. Κι όχι μόνο να βγάλουν φωτογραφίες. http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=27555
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου