Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Ο Λευκός οϊκος έτοιμος για σόλο κτύπημα στη Συρία αφού οι συμμάχοι των ΗΠΑ εξασθενίζουν την επιρροή.

          Το σοκ  της Πέμπτη, 29 Αυγούστου., του Ντέιβιντ Κάμερον με την  κοινοβουλευτική ήττα της Βρετανίας - έτσι χτυπούν απ 'όλα οι εταίροι της Αμερικής, από το επόμενο κτύπημα κατά της Συρίας - υπογράμμισε την αντίθεση του κοινού για τη λειτουργία στην Αμερική και την  κριτική στην κορυφή ,στην στρατιωτική διοίκηση των ΗΠΑ.
           Ο Λευκός Οίκος έσπευσε να τονίσει ότι η Αμερική, ενώ εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για τη συμμετοχή των συμμάχων, ήταν έτοιμη να δράσει μονομερώς χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ ή την υποστήριξη των Συμμάχων.
          Παρ 'όλα αυτά, η συριακή σύγκρουση μετά από σχεδόν τρία χρόνια εξακολουθεί να καλύπτεται με σύγχυση,καθώς  ένα μεγάλο μέρος της παράγεται από αντικρουόμενες πολιτικές της κυβέρνησης Ομπάμα.
         Μετά την αποφασιστική καταδίκη στο «ειδεχθές έγκλημα» του καθεστώτος Ασάντ από τη χρήση χημικών όπλων κατά του λαού του, ο πρόεδρος επέλεξε μια χαμηλών τόνων, σχεδόν ανώδυνο  στρατιωτικό κτύπημα εναντίον της Συρίας. Ο κυβερνήτης της Συρίας θα είναι σε θέση να κυματίσει τα χέρια του σε μια χειρονομία  νίκης, που ακολουθείται από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Ηγέτης του Ιράν Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ θα πει, σας το είπα, οι Ηνωμένες  Πολιτείες είναι ένας χάρτινος τίγρης και ποτέ δεν θα επιτεθεί στο πυρηνικό πρόγραμμα μας.
         Με την ψηφοφορία για την κίνηση Εργασίας ,της αντιπολίτευσης, κατά τη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στην στρατιωτική δράση στη Συρία, το βρετανικό Κοινοβούλιο, όχι μόνο γκρέμισε την πολυεθνική συμμαχία του Ομπάμα για τη Συρία!Χτύπησε στην καρδιά της Συνθήκης της Βορείου Ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ), το ιστορικό προπύργιο της Δυτικής ασφάλειας, από τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο.
         Οι τύχες της Συμμαχίας έχουν ξεθωριάσει σταδιακά υπό την ταλαντευόμενη εξωτερική πολιτική και πολιτικές ασφαλείας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.
         Το 2009, ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε μια νέα πολιτική κατεύθυνση που θα ήταν στο εξής,να εξαρτηθεί από την "κλίση προς την Ανατολή». Ακολούθησε η προχειρότητα στην στρατιωτική έξοδο της  Αμερικής από το Ιράκ και  στο Αφγανιστάν, αφήνοντας και τις δύο χώρες θήραμα στο χάος των αιματηρών θρησκευτικών πολέμων.
          Η άρνησή του να αναγνωρίσει την απειλητική εξάπλωση της Αλ Κάιντα επιδεινώνεται από την συγκεχυμένη προσέγγιση του στην Αραβική Εξέγερση: Αν και υπογράμμισαν την ανατροπή των δύο δυνάστων, Μουμπάρακ και Καντάφι, διηύθυνε μια hands-off πολιτική για τον πιο αιμοδιψή τύραννο του αραβικού κόσμου,τον Μπασάρ Άσαντ, και προσέλαβε  τους τρομοκράτες επικεφαλής του Ιράν,υπό τον  Χασάν Νασράλα.
Barack Obama faces Syrian crisis
Barack Obama faces Syrian crisis

         Στη Μέση Ανατολή, ο Ομπάμα επέμεινε ότι οι ΗΠΑ και η Δύση πρέπει να μείνουν έξω από τις υποθέσεις της περιοχής. Ενώ συμβουλεύει τους ηγέτες της, όπως το Ισραήλ, να μην εξαρτάται από την Αμερική, απαίτησε την  υπακοή τους την ίδια στιγμή.
           Στην κρίση της Συρίας, ο Ομπάμα  θερίζει την ασυνεπή εξωτερική πολιτική του, που δεν μπορεί πια να συγκαλύπτεται με ωραία λόγια. Η πτώση της  Μουσουλμανικής  Αδελφότητας της Αιγύπτου, η οποία υπερασπίστηκε ως  επιτομή την ισλαμική μετριοπάθεια, γκρέμισε την  επιρροή των ΗΠΑ στην περιοχή και την τοποθέτησε σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι, ενώ τα χλιαρά στρατιωτικά σχέδια του για τον Άσαντ έχουν οδηγήσει σε κωδωνοκρουσία θανάτου τον ήχο του ΝΑΤΟ.
           Η χλιαρή στρατιωτική επιχείρηση κατά της Συρίας, που αναμένεται να ξεκινήσει μέσα στις επόμενες μέρες, και με μπερδεμένους στόχους , μπορεί να κλείσει οριστικά το βιβλίο για το τρέχον κεφάλαιο της ιστορίας των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή - ακόμη και αν είναι  επιτυχής.
            Ο κόσμος θα  τρίβει τα μάτια του με έκπληξη στην επίτευξη ενός ατόμου, του πρόεδρου Μπαράκ Ομπάμα των ΗΠΑ, στη συντριβή της αμερικανικής  επιρροής  στην ευαίσθητη αυτή περιοχή και την Ευρώπη-- στο χώρο του --σε λίγα χρόνια.
           Το Πολιτικό μέλλον του Βρετανού  πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον είναι σε σοβαρή αμφιβολία,αφού η Βουλή των Κοινοτήτων δεν έδωσε έγκριση για την πολιτική της κυβέρνησης, για συμμετοχή σε αμερικανική ηγεσία για επέμβαση στη Συρία. Το Κοινοβούλιο ψήφισε 285 υπέρ, 272 κατά, με 30 μέλη του δικού του Συντηρητικού κόμματος και 9 του συνεργάτη του στο συνασπισμό, οι Φιλελεύθεροι, που διασχίζουν τη γραμμή και την ψηφοφορία με την εργατική αντιπολίτευση εναντίον της κυβέρνησης.
         Ο Κάμερον μπορεί να είναι μόνο το πρώτο θύμα μεταξύ των δυτικών και της Μέσης Ανατολής,από τους ηγέτες που επέλεξαν να  παραπαίουν στη γραμμή  τουΟμπάμα με συνεχείς στροφές γύρω από τα εθνικά τους συμφέροντα.
          Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου είναι λάτρης του λέγοντας, ότι οι πολιτικές του είναι «υπεύθυνες  και ισορροπημένες." Αυτό μεταφράζεται ως επί το πλείστον σε αδράνεια ή αναβλητικότητα σε τέτοια ζωτικά θέματα όπως τις  πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν και την μαζική συσσώρευση στην Χιζμπαλάχ των πυραύλων.
          Αλλά τώρα, ο Χαμενεΐ, ο Άσαντ και ο Νασράλα θα ξεχωρίζουν από την απώλεια της  Αμερικής στη Συμμαχική υποστήριξη και πιο πιθανό από ό, τι δεν κάνει καλό για τις απειλές τους, που άκουσε κατ 'επανάληψη την προηγούμενη εβδομάδα, να καταστρέψει το Ισραήλ, μια για πάντα. Δεν θα είναι αρκετό για να κρατήσει τον τονισμό πανηγυρικά ότι το Ισραήλ δεν εμπλέκεται στη συριακή σύγκρουση - το οποίο κανείς δεν πιστεύει ούτως ή άλλως. Ο Νετανιάχου θα πρέπει να αρχίσει να ψάχνει ξεκάθαρα τους κινδύνους ακριβώς γύρω από τη γωνία και να κινηθεί δυναμικά.    http://www.debka.com/article/23238/White-House-ready-for-solo-strike-on-Syria-as-US-allies-and-influence-fade-   ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ DEBKA:Corfiatiko.blogspot.com.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου