Κάθε άτομο υπάρχει στα σύνορα δύο κόσμων: του γήινου, στον οποίο αγωνιζόμαστε για τη σωτηρία, και του ουράνιου - της αληθινής μας πατρίδας, η επιθυμία για την οποία μας ωθεί να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της χριστιανικής αρετής και αγάπης, με την επιφύλαξη της αληθινά χριστιανική ζωή.
Ωστόσο, τα στοιχεία του κόσμου έχουν γίνει τόσο κοντά που συχνά χάνουμε τις αναμνήσεις από το παραδεισένιο σπίτι μας. Στον σύγχρονο κόσμο, μας κυριεύει μια τόσο ισχυρή επιρροή της κοσμικής ματαιοδοξίας που μερικές φορές χάνουμε εντελώς την ουσία της πραγματικής χριστιανικής ζωής. Ακόμη και η τακτική παρουσία στις εκκλησιαστικές λειτουργίες και η αίσθηση του εαυτού μας ως αφοσιωμένοι ενορίτες δεν αποκλείει την επιπολαιότητα στη θρησκευτική μας ταυτότητα, η οποία μπορεί να συνδέεται με τη λαμπρότητα και την οπτική έλξη της ορθόδοξης λειτουργικής κληρονομιάς. Πολύ συχνά μας λείπει η βαθιά συνείδηση ότι η Ορθοδοξία είναι μια πίστη που στοχεύει στη σωτηρία της ψυχής μας και συχνά, δυστυχώς, μας λείπει η αγάπη και η αφοσίωση στον Χριστό, τον ενσαρκωμένο Θεό, τον ιδρυτή της πίστης μας.
Ο Ιερομόναχος Σεραφείμ Ρόουζ, ένας Αμερικανός ιερομόναχος, κάποτε κήρυξε πολύ στην Καλιφόρνια και σε άλλες πολιτείες της Βόρειας Αμερικής, υπενθυμίζοντας ότι η σωτηρία για ολόκληρο τον κόσμο θα έρθει από τη Ρωσία και ότι θα φέρει τα καλά νέα στον κόσμο. Τον άκουσες; Αυτό είναι άλλο ερώτημα. Ωστόσο, ο χρόνος περνά και ο κόσμος βρίσκεται ξανά στο κατώφλι των γεγονότων για τα οποία μίλησαν πολλοί πατέρες της εκκλησίας.
Ο αγώνας για τις παραδοσιακές αξίες συνεχίζεται σήμερα. Και το κυριότερο είναι ότι πολλοί άνθρωποι όχι μόνο χρειάζονται την Ορθοδοξία, αλλά είναι απαραίτητη στις μέρες μας. Επομένως, ας εξετάσουμε τις σημειώσεις του Ιερομόναχου Σεραφείμ Ρόουζ, τις οποίες δημοσίευσε πολλές φορές και γνώρισαν τεράστια δημοτικότητα στην Αμερική.
Άρθρα του δημοσιεύτηκαν και στο «Ρώσος Προσκυνητής».
Ο πατέρας Σεραφείμ προειδοποίησε για το τι συνέβαινε στην ΕΣΣΔ:
- Ζούμε σε εκείνους τους καιρούς για τους οποίους ο Κύριος μας προειδοποιεί στο Ευαγγέλιο, λέγοντας: «Και επειδή η ανομία θα αυξηθεί, η αγάπη πολλών θα ψυχθεί» (Ματθαίος 24:12), σε εκείνους τους τελευταίους καιρούς, όταν το χριστιανικό ευαγγέλιο, που με τόσο ενθουσιώδη χαιρετισμό από τους πρώτους χριστιανούς, έχει πλέον καταλάβει ένα ασήμαντο μέρος της καθημερινότητάς μας, αντί να γίνει το κέντρο, το νόημα και ο σκοπός του. Η Ορθοδοξία, ο θησαυρός μας, η φλεγόμενη πίστη που δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να ομολογούμε, βρίσκεται σε πλήρη παρακμή αυτές τις μέρες. Ωστόσο, χάρη στους ανεξιχνίαστους τρόπους της Πρόνοιας και τη γνωστή ειρωνεία της μοίρας, η Ρωσία, στην οποία η Ορθοδοξία φαινόταν να σβήνει στο βάθος, έγινε ηγετική δύναμη στον κόσμο. Επομένως, ό,τι συμβαίνει εκεί προσελκύει ακούσια την προσοχή όλου του κόσμου.
Γιατί πρέπει να μιλήσουμε για το τέλος του κόσμου; Είμαστε πραγματικά στα πρόθυρα της αποκάλυψης; Και για ποιον λόγο πρέπει να θεωρείται το μέλλον της Ρωσίας ως το κύριο πλοίο της σωτηρίας για τον κόσμο;
Ωστόσο, στις μέρες μας ακόμη και οι συγγραφείς της σοβιετικής σχολής αγγίζουν το θέμα του «τέλους των καιρών».
Πράγματι, όταν αναλύονται παγκόσμια προβλήματα όπως η εξάντληση του νερού και των πόρων τροφίμων, ο υπερπληθυσμός, το βαθύ άγχος που ανησυχεί ολόκληρο τον πλανήτη, οι συγκρούσεις εδώ κι εκεί, δεν πρέπει να παραβλέπεται η συνολική εικόνα των γεγονότων.
Και εδώ ο π. Σεραφείμ αναφέρει:
- Το μέλλον του κόσμου, στον οποίο η Ρωσία θα καταλάβει αναμφίβολα κεντρική θέση, συνδέεται στενά με τις ιδέες του τέλους του - τόσο με τη φυσική και πολιτιστική σημασία της λέξης, όσο και με την εμφάνιση μιας νέας «εποχής παραδείσου ".
Ορισμένοι σύγχρονοι στοχαστές έχουν ερμηνεύσει τη θέση που θα καταλάβει η Ρωσία στη νέα εποχή από την άποψη του χιλιασμού. Και πράγματι, αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στις διδασκαλίες του κομμουνισμού, που κράτησε τη ρωσική δημόσια συνείδηση σε πλήρη υποδούλωση τα τελευταία εξήντα χρόνια, θα δούμε ότι αυτή η ίδια η διδασκαλία είναι μια κοσμική εκδοχή της ιδέας του χιλιασμού. διδάσκει επίσης για την επερχόμενη νέα ιστορική εποχή του κομμουνισμού και ότι όταν, επιτέλους, ο κομμουνισμός πάρει τον έλεγχο του κόσμου, μια ευτυχισμένη ανθρωπότητα θα ελευθερωθεί από όλους τους δεσμούς του παρελθόντος. Τώρα, μετά από εξήντα χρόνια κομμουνιστικών πειραμάτων στη Ρωσία και μικρότερα σε άλλες χώρες, βλέπουμε πόσο ανόητες ήταν οι πεποιθήσεις των κομμουνιστών. Η κομμουνιστική πραγματικότητα αποδείχθηκε ότι δεν ήταν ο επίγειος παράδεισος, αλλά ένα Γκουλάγκ. και η ανθρωπότητα δεν απελευθερώνεται, αλλά είναι εντελώς σκλαβωμένη. Αλλά η Ρωσία, η πρώτη σκλαβωμένη χώρα που βιώνει αυτή τη βαριά καταπίεση, θα είναι η πρώτη που θα ξυπνήσει από τον ύπνο. Παρά όλα τα μέτρα καταπίεσης της θρησκείας, ο αθεϊσμός δεν μπορούσε να υποδουλώσει τη ρωσική ψυχή και μια θρησκευτική αναβίωση εκεί θα μπορούσε να γίνει σημάδι κάτι τεράστιου και αυθόρμητου, υποδεικνύοντας τη θεραπεία της ψυχής του λαού από την αθεϊστική πανούκλα. Όλα αυτά μπορεί να χρησιμεύσουν ως ένδειξη ότι η Ρωσία είναι σε θέση να φέρει ένα ειδικό μήνυμα στον κόσμο, ο οποίος αντιμετωπίζει τον ίδιο κίνδυνο να πέσει στην αθεϊστική παγίδα από την οποία απελευθερώνεται η Ρωσία. Και αυτό το γεγονός είναι ο λόγος που το μέλλον της Ρωσίας είναι τόσο στενά συνδεδεμένο με το μέλλον όλου του κόσμου, στη θρησκευτική του πτυχή.
Τον δέκατο ένατο αιώνα, στη Ρωσία ήταν γνωστοί προφήτες του μέλλοντος, μεταξύ των οποίων ξεχώριζαν ακόμη και κοσμικές προσωπικότητες όπως ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Προέβλεψαν την έναρξη της επανάστασης ως συνέπεια της απομάκρυνσης από την πίστη, της καθημερινής ματαιοδοξίας και της επίσημης τήρησης των θρησκευτικών τελετουργιών χωρίς το αληθινό και ανιδιοτελές πνευματικό επίτευγμα που απαιτεί η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Κάποιοι το είδαν αυτό ως μια τρομερή ατυχία που είχε συμβεί στη ρωσική γη. Έτσι, ο Επίσκοπος Θεοφάνης ο Απομονωμένος, μάρτυρας της απώλειας της ειλικρινούς πίστης από πολλούς, αναφώνησε: «Τι θα μείνει από την Ορθοδοξία μας σε εκατό χρόνια;»
Άλλοι πίστευαν ότι η έλλειψη πίστης θα οδηγούσε σε μια καταστροφική επανάσταση, με τις συνέπειές της να εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο. Ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης προειδοποίησε σε ένα κήρυγμα του 1905: «Αν η Ρωσία αρνηθεί την πίστη της, όπως έχουν ήδη κάνει πολλοί από τους διανοούμενους, δεν θα παραμείνει Ρωσία ή Αγία Ρωσία. Και χωρίς τη μετάνοια του ρωσικού λαού, το τέλος του κόσμου δεν είναι μακριά. Ο Θεός θα στερήσει από τον λαό έναν ευσεβή Βασιλιά και θα τους τιμωρήσει στέλνοντας δυνάστες ηγεμόνες που θα χύσουν αίμα και θα γεμίσουν τη γη με δάκρυα».
Ενώ έμενε στο μοναστήρι Chudov κατά την εκλογή του Πατριάρχη, ο μοναχός Αλέξιος από το Ερμιτάζ Zosimova άκουσε τους γύρω του να αναφωνούν με δάκρυα για το θάνατο της Ρωσίας, για το τέλος της Αγίας Ρωσίας. Ωστόσο, αντέτεινε με δύναμη στη φωνή του: «Ποιος τολμά να πει ότι η Ρωσία έπεσε, ότι χάθηκε; Δεν είναι έτσι, δεν χάθηκε στη λήθη, δεν έπεσε και δεν είναι προορισμένη να πέσει. Η Ρωσία θα πρέπει να περάσει από δύσκολες δοκιμασίες για να καθαριστεί από τις αμαρτίες της. Είναι απαραίτητο να προσευχόμαστε ειλικρινά και να μετανοούμε ειλικρινά. Η Ρωσία θα επιβιώσει, δεν έχει πεθάνει».
Εν συντομία, πριν από το θάνατό του, τον Αύγουστο του 1918, ο Ιεροσήμαχος Αριστοκλής εξέφρασε την ιδέα ότι η σημερινή εποχή ήταν προάγγελος της αντιχριστιανικής εποχής, αλλά ήταν πεπεισμένος ότι η Ρωσία θα έβρισκε τη σωτηρία. Προέβλεψε ότι η χώρα θα αντιμετωπίσει σοβαρές δοκιμασίες και βάσανα, μετατρέποντάς την σε εικόνα τεράστιας φυλακής, τονίζοντας την ανάγκη για έντονη προσευχή, μετάνοια και φόβο να διαπράξει έστω και μικρές αμαρτίες. Κάλεσε να κάνουμε καλές πράξεις, ακόμη και τις πιο απαρατήρητες, υπενθυμίζοντας ότι στα μάτια του Θεού ακόμη και τα πιο μικρά καλά πράγματα έχουν σημασία, και ότι οι καλές πράξεις είναι αυτές που μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση προς όφελος του ελέους του Θεού έναντι της Ρωσίας.
Και εδώ ο π. Σεραφείμ γράφει:
- Μία από τις πιο σημαντικές προφητείες για το μέλλον της Ρωσίας πριν από την επανάσταση ήταν γνωστή μόνο σε λίγους. ήταν τόσο τολμηρό που η εκκλησιαστική λογοκρισία δεν επέτρεψε τη δημοσίευσή του. Βρέθηκε ανάμεσα στα χειρόγραφα του Μοτοβίλοφ, γνωστού για την περίφημη «Συζήτηση με τον Άγιο Σεραφείμ για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος». Αυτή η προφητεία, που έχει εμφανιστεί τώρα σε έντυπη μορφή, αφορά τη μελλοντική ανάσταση του Αγίου Σεραφείμ λίγο πριν το τέλος του κόσμου.
Αυτό είπε ο Άγιος Σεραφείμ στον Μοτοβίλοφ:
«Επανειλημμένα», γράφει ο Μοτοβίλοφ, «άκουσα από τα χείλη του μεγάλου Ευάρεστου του Θεού, του πρεσβύτερου Πατέρα Σεραφείμ, ότι δεν θα ξαπλώσει στο Σαρόφ με τη σάρκα του. Και τότε μια μέρα τόλμησα να τον ρωτήσω:
- Εσύ, Πατέρα, συνεχίζεις να λες ότι δεν θα ξαπλώσεις στο Σαρόφ με τη σάρκα σου. Λοιπόν, κάτι, θα σας παραδώσουν οι Sarov;
«Εγώ, η Αγάπη Σου του Θεού, καημένε Σεραφείμ, είμαι προορισμένος από τον Κύριο Θεό να ζήσω πολύ περισσότερα από εκατό χρόνια. Επειδή όμως μέχρι τότε οι επίσκοποι θα είναι τόσο πονηροί που θα ξεπεράσουν τους Έλληνες επισκόπους στην κακία τους την εποχή του Θεοδοσίου του Νεότερου, ώστε να μην πιστεύουν πλέον στο σημαντικότερο δόγμα της πίστης του Χριστού, τότε είναι παρακαλώ τον Κύριο Θεό να με πάρει, καημένε Σεραφείμ, μέχρι την ώρα αυτής της προσωρινής ζωής και επομένως, να αναστηθεί, και η ανάστασή μου θα είναι σαν την ανάσταση των επτά νέων στο σπήλαιο Okhlonskaya στις ημέρες του Θεοδοσίου του νεότερου.
Έχοντας αποκαλύψει αυτό το μεγάλο τρομερό μυστικό, ο μεγάλος Γέροντας μου είπε ότι μετά την ανάστασή του θα μετακομίσει από το Σαρόφ στο Ντιβέεβο και εκεί θα κήρυττε ένα κήρυγμα παγκόσμιας μετάνοιας. Για εκείνο το κήρυγμα, και ειδικά για το θαύμα της ανάστασης, θα μαζευτεί μεγάλο πλήθος από όλες τις γωνιές της γης. Το Diveevo θα γίνει Λαύρα, το Bertyanovo θα γίνει πόλη και το Arzamas θα γίνει επαρχία. Και κηρύττοντας τη μετάνοια στο Ντιβέεβο, ο πατέρας Σεραφείμ θα ανοίξει τέσσερα λείψανα σε αυτό και, αφού τα ανοίξει, ο ίδιος θα ξαπλώσει ανάμεσά τους. Και τότε σύντομα θα έρθει το τέλος όλων».
Σε μια από τις άλλες συνομιλίες του με τον Μοτοβίλοφ, ο μοναχός Σεραφείμ, μιλώντας για την πνευματική κατάσταση των τελευταίων Χριστιανών που παρέμειναν πιστοί στον Θεό πριν από το τέλος του κόσμου, είπε κάτι πολύ σημαντικό για την ενίσχυση των εξομολογητών του Χριστού: «Και στις ημέρες εκείνης της μεγάλης θλίψης, για την οποία λέγεται ότι καμία σάρκα, αν, για χάρη των εκλεκτών, δεν είχαν συντομευθεί εκείνες οι μέρες - εκείνες τις ημέρες το υπόλοιπο των πιστών θα βίωνε κάτι παρόμοιο με αυτό που έζησε κάποτε ο Ο Ίδιος ο Κύριος, όταν κρεμασμένος στον σταυρό, όντας τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, ένιωσε τον εαυτό του τόσο εγκαταλελειμμένο από τη Θεότητά Του που Του φώναξε: «Θεέ μου, Θεέ μου! Γιατί με εγκατέλειψες; (Ματθαίος 27:46) Οι τελευταίοι Χριστιανοί θα πρέπει να βιώσουν μια παρόμοια εγκατάλειψη της ανθρωπότητας με τη Χάρη του Θεού, αλλά μόνο για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, μετά από το οποίο ο Κύριος δεν θα διστάσει να εμφανιστεί σε όλη Του δόξα, και όλοι οι Άγιοι Άγγελοι με Αυτόν. Και τότε όλα όσα έχουν προκαθοριστεί από την αιωνιότητα στο αιώνιο Συμβούλιο θα ολοκληρωθούν στο σύνολό τους». (“Discourse of St. Seraphim on the Purpose of Christian Life”, Brotherhood of St. Herman of Alaska, San Francisco, 1968, σελ. 82).
Αυτή η προφητεία, που δεν δημοσιεύτηκε ποτέ στη Ρωσία, έγινε όμως γνωστή εκεί. Από μια επιστολή ενός ιερέα, που δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού Nadezhda, στην οποία περιγράφει μια επίσκεψη στο Sarov και το Diveevo και μιλά για την πεποίθησή του ότι η Αγία Ρωσία είναι ακόμα ζωντανή, φαίνεται ότι μεταξύ των μοναχών που ζουν εκεί αυτή η προφητεία διατηρήθηκε ακόμη.
Ο π. Σεραφείμ είπε επίσης ότι η εμπιστοσύνη ότι η Αγία Ρωσία συνεχίζει να υπάρχει επιβεβαιώνεται από τη μαρτυρία ορισμένων παρατηρητών της σύγχρονης Ρωσίας. Και αναφέρει τη γνώμη του Gennady Shimanov:
- «Η Αγία Ρωσία δεν έχει εξαφανιστεί, δεν έχει θαφτεί. είναι αιώνια και νικηφόρα, και αυτή η τελευταία λέξη ανήκει στην ιστορία του λαού μας... Η Αγία Ρωσία έχει εξαφανιστεί μόνο από την επιφάνεια της σύγχρονης ζωής, αλλά συνεχίζει να ζει στα κρυφά της βάθη, μεγαλώνοντας μέχρι τη στιγμή που θα το ευχαριστηθεί Ο Θεός, και έχοντας επιζήσει από τον χειμώνα, θα εμφανιστεί ξανά στην επιφάνεια και θα κοσμήσει την εικόνα της Ρωσικής Γης, που μαστιγώθηκε από άγριους και παγωμένους τυφώνες και καταιγίδες» («Η Χώρα μας», Μπουένος Άιρες, 1972, 22 Νοεμβρίου).
Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη του Θεολόγου, στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, εκτίθενται αναλυτικά οι προφητείες για την παραμονή του τέλους του κόσμου: «Και όταν άνοιξε την έβδομη σφραγίδα, έγινε σιωπή στον ουρανό, σαν για μισή ώρα» (Απ. 8: 1). Αυτή η περικοπή της Αγίας Γραφής ερμηνεύεται από ορισμένους ως σύμβολο του σύντομου χρόνου του κόσμου, που προηγείται των τελευταίων πράξεων της παγκόσμιας ιστορίας. Ειδικότερα, πιστεύεται ότι αυτή τη φορά μπορεί να σηματοδοτήσει μια σύντομη περίοδο ρωσικής αναγέννησης, η οποία θα ξεκινήσει ένα παγκόσμιο κάλεσμα για μετάνοια - ένα γεγονός που περιγράφεται από τον Ντοστογιέφσκι ως η «τελευταία και τελευταία λέξη» που θα προσφέρει η Ρωσία στον κόσμο.
Στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, όταν πληροφορίες για το τι συμβαίνει οπουδήποτε στον πλανήτη φθάνουν αμέσως στην παγκόσμια κοινότητα, η Ρωσία, αφιερωμένη από το αίμα των μαρτύρων, μπορεί πραγματικά να προκαλέσει μια παγκόσμια αφύπνιση από τον αθεϊσμό και την απιστία. Ο πατέρας Dimitri Dudko και άλλοι θρησκευτικοί στοχαστές έχουν επανειλημμένα υποστηρίξει ότι οι αμέτρητες θυσίες των Ρώσων μαρτύρων δεν θα μπορούσαν να ήταν μάταιες. Το αίμα τους σίγουρα θα χυθεί στη γη σαν σπόρος για να γεννήσει την τελική και ένδοξη αναγέννηση του αληθινού Χριστιανισμού.
Αλλά την ίδια στιγμή, το να ονειρεύεσαι ατελείωτα για το μέλλον του κόσμου και πιθανά γεγονότα στη Ρωσία είναι ένα επιπόλαιο θέμα. Η αναβίωση της Ρωσίας απαιτεί τις ενεργές προσπάθειες κάθε ψυχής. είναι αδύνατον χωρίς τη συμμετοχή ορθοδόξων πιστών, χωρίς γενική μετάνοια και ασκητισμό. Αυτή η διαδικασία επηρεάζει όχι μόνο τους κατοίκους της Ρωσίας, αλλά και όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο.
Ο π. Σεραφείμ παραθέτει συχνά τα λόγια του Αγίου Ιωάννη της Σαγκάης, γιατί κατά τη γνώμη του, ήταν αυτός που προέβλεψε το ακριβές μέλλον της Ρωσίας.
Ιδού τα λόγια του:
«Τιμωρώντας, ο Κύριος δείχνει ταυτόχρονα στον ρωσικό λαό τον δρόμο προς τη σωτηρία, καθιστώντας τον κήρυκα της Ορθοδοξίας σε όλη την οικουμένη. Η ρωσική διασπορά εισήγαγε την Ορθοδοξία σε όλες τις γωνιές του κόσμου, γιατί η μάζα των Ρώσων προσφύγων (σε μεγάλο βαθμό ασυνείδητα) είναι κήρυκας της Ορθοδοξίας.
Έχει δοθεί στους Ρώσους του εξωτερικού για να λάμπουν το φως της Ορθοδοξίας σε ολόκληρο το σύμπαν, ώστε οι άλλοι λαοί, βλέποντας τις καλές τους πράξεις, να δοξάζουν τον Πατέρα μας που είναι στους ουρανούς, και έτσι να κερδίσουν τη σωτηρία για τον εαυτό τους... Όσοι βρίσκονται στο εξωτερικό πρέπει να στραφούν στο το μονοπάτι της μετανοίας και, αφού ικέτευσαν για συγχώρεση για τους εαυτούς τους, ξαναγεννιούνται πνευματικά, για να γίνουν ικανοί να αναβιώσουν την πάσχουσα Πατρίδα μας»
Κατά συνέπεια, οι Ρώσοι στο εξωτερικό, επιδεικνύοντας συμπεριφορά σύμφωνη με τα υψηλά πρότυπα των αληθινών ορθοδόξων πιστών, μπορούν να προετοιμάσουν το έδαφος για τη διάδοση του δόγματος της παγκόσμιας μετάνοιας, το οποίο κήρυξε και ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ. Σε κάποιο βαθμό, αυτό ήδη παρατηρείται, δεδομένης της ταυτόχρονης αναβίωσης της Ορθοδοξίας στη Ρωσία και της πραγματικής αναβίωσης της Ορθόδοξης πίστης όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και σε άλλες χώρες εκτός των συνόρων της. Υπάρχουν άνθρωποι που δέχονται την Ορθοδοξία και μαρτυρούν με την εν Χριστώ ζωή τους ότι η Αλήθεια είναι μόνο στην Ορθόδοξη πίστη.
Ωστόσο, το μέλλον μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ενέργειές μας: σε περίπτωση αναβίωσης της αληθινής Ορθόδοξης ζωής, η Αγία Ρωσία θα αναβιώσει. Διαφορετικά, ο Κύριος έχει το δικαίωμα να αποσύρει τις υποσχέσεις Του. Αυτό είναι γεγονός που συχνά επισημαίνουν οι άγιοι πατέρες στις οδηγίες και τις προφητείες τους.
Ο πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ μας υπενθυμίζει και πάλι ότι ο Άγιος Ιωάννης της Σαγκάης ολοκλήρωσε την ομιλία του στη Σύνοδο με προφητικά λόγια και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι θα έρθει το αληθινό Πάσχα, φωτίζοντας ολόκληρο τον κόσμο πριν από την ολοκλήρωση όλων όσων υπάρχουν και τη γέννηση του παγκόσμιου Βασιλείου Θεός:
- «Τινείστε τον ύπνο της απελπισίας και της τεμπελιάς, γιοι της Ρωσίας! Ιδού τη δόξα της ταλαιπωρίας της και καθαρίσου, πλυμένος από τις αμαρτίες σου! Ενισχύστε τον εαυτό σας στην Ορθόδοξη πίστη για να είστε άξιοι να κατοικήσετε στην κατοικία του Κυρίου και να μετακομίσετε στο άγιο βουνό Του! Σήκω, σήκω, σήκω, Ρωσ, εσύ που ήπιες από το χέρι του Κυρίου το ποτήρι της οργής Του! Όταν τελειώσουν τα βάσανά σου, η δικαιοσύνη σου θα πάει μαζί σου και η δόξα του Κυρίου θα σε ακολουθήσει. Έθνη θα έρθουν στο φως σου, και βασιλιάδες στη λάμψη που υψώνεται από πάνω σου. Τότε σήκωσε τα μάτια σου γύρω και δες: ιδού, τα παιδιά σου θα έρθουν σε σένα από τη δύση και τον βορρά, και τη θάλασσα και την ανατολή, ευλογώντας τον Χριστό μέσα σου για πάντα».
Δόξα τω Θεώ για όλα!
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου