Το HAARP ανακοινώνει τη νέα ερευνητική εκστρατεία, 4-7 Νοεμβρίου 2023.
Ο ιστότοπος NOAA ισχυρίζεται ότι το νοτιότερο γεωγραφικό πλάτος στο οποίο μπορεί να παρατηρηθεί το βόρειο σέλας είναι περίπου στα μισά του δρόμου μεταξύ Γερμανίας και Πολωνίας και ότι σε μια ισχυρή γεωμαγνητική καταιγίδα με δείκτη G=5 και πλανητικό δείκτη Kp=9 ( https :// www .swpc.noaa.gov/content/tips-viewing-aurora ).
Το High-frequency Active Auroral Research Program (HAARP) θα διεξάγει μια ερευνητική εκστρατεία από τις 4 έως τις 7 Νοεμβρίου για τη μελέτη της τεχνητής λάμψης αέρα και των ραδιοκυμάτων πολύ χαμηλής/εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας (VLF/ELF).
Το High-frequency Active Auroral Research Program (HAARP) θα διεξάγει μια ερευνητική εκστρατεία από τις 4 έως τις 7 Νοεμβρίου για τη μελέτη της τεχνητής λάμψης αέρα και των ραδιοκυμάτων πολύ χαμηλής/εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας (VLF/ELF). Οι πρωταρχικοί στόχοι αυτής της ερευνητικής εκστρατείας είναι η καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών στην ιονόσφαιρα που παράγουν οπτικές εκπομπές και η διερεύνηση εάν ορισμένοι τύποι κυμάτων στην ιονόσφαιρα μπορούν να ενισχύσουν τα κύματα VLF/ELF. Πρόσθετα πειράματα επιδιώκουν να προσδιορίσουν εάν οι δορυφόροι μπορούν να χρησιμοποιήσουν κύματα πλάσματος στην ιονόσφαιρα για ανίχνευση και αποφυγή σύγκρουσης, όπως αναφέρει το haarp.gi.alaska.edu.
Οι ραδιοερασιτέχνες μπορούν να βρουν ένα αντίγραφο της ειδοποίησης μετάδοσης HAARP Νοεμβρίου 2023 εδώ . Αυτό το έγγραφο περιλαμβάνει πληροφορίες για τις τρέχουσες προγραμματισμένες ώρες και συχνότητες μετάδοσης, καθώς και άλλες πληροφορίες που μπορεί να ενδιαφέρουν τους ερασιτέχνες ραδιοπαρατηρητές και το ευρύ κοινό.
Θα μπορούσε το HAARP να δημιουργήσει τεχνητό βόρειο σέλας;
Το φυσικό σέλας δημιουργείται όταν σωματίδια πολύ υψηλής ενέργειας σε μια περιοχή του διαστήματος γνωστή ως μαγνητόσφαιρα παρασύρονται προς τους μαγνητικούς πόλους της Γης και συγκρούονται με μόρια αερίου που υπάρχουν στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Η ενέργεια που εμπλέκεται σε αυτή τη διαδικασία είναι τεράστια και είναι απολύτως φυσική.
Η ενέργεια που παράγεται στο HAARP είναι τόσο πολύ πιο αδύναμη από αυτές τις φυσικές διεργασίες που δεν είναι σε θέση να παράγει τον τύπο της οπτικής οθόνης που φαίνεται κατά τη διάρκεια ενός σέλας. Ωστόσο, έχουν δημιουργηθεί αδύναμες και επαναλαμβανόμενες οπτικές εκπομπές χρησιμοποιώντας το HAARP (και αναφέρονται στην επιστημονική βιβλιογραφία) και έχουν παρατηρηθεί χρησιμοποιώντας πολύ ευαίσθητες κάμερες.
Τι είναι το HAARP;
Το High Frequency Active Auroral Research Program (HAARP) είναι ο πιο ισχυρός πομπός υψηλής συχνότητας (HF) στον κόσμο για τη μελέτη της ιονόσφαιρας. Το κύριο όργανο είναι το Ionospheric Research Instrument (IRI), μια σταδιακή συστοιχία διπολικών κεραιών 180 HF που βρίσκονται σε 33 στρέμματα και μπορούν να εκπέμπουν 3,6 μεγαβάτ στην ανώτερη ατμόσφαιρα και την ιονόσφαιρα. Οι συχνότητες εκπομπής είναι επιλέξιμες από 2,7 έως 10 MHz και επειδή οι κεραίες σχηματίζουν μια σύνθετη συστοιχία φάσεων, η εκπεμπόμενη δέσμη μπορεί να πάρει πολλά σχήματα, μπορεί να σαρωθεί σε ένα ευρύ γωνιακό εύρος και μπορούν να σχηματιστούν πολλαπλές δέσμες. Η εγκατάσταση χρησιμοποιεί 30 καταφύγια πομπών, το καθένα με έξι ζεύγη πομπών 10 κιλοβάτ, για να επιτύχει ισχύ μετάδοσης 3,6 MW.
Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται το HAARP;
Ο σκοπός της έρευνας στο HAARP είναι να διεξαγάγει μια θεμελιώδη μελέτη των φυσικών διεργασιών στα ανώτερα μέρη της ατμόσφαιράς μας, που ονομάζονται θερμόσφαιρα και ιονόσφαιρα. Αυτή η έρευνα εμπίπτει σε δύο κατηγορίες (1) ενεργή, η οποία απαιτεί τη χρήση του οργάνου έρευνας ιονόσφαιρας και (2) παθητική, η οποία χρησιμοποιεί μόνο όργανα παρατήρησης.
Η ιονόσφαιρα ξεκινά από περίπου 60 έως 80 km υψόμετρο και εκτείνεται σε πάνω από 500 km υψόμετρο. Στην ιονόσφαιρα, υπάρχουν ελεύθερα ηλεκτρόνια και ιόντα με τα οποία μπορούν να αλληλεπιδράσουν τα ραδιοκύματα. Τα ραδιοκύματα του HAARP θερμαίνουν ηλεκτρόνια και δημιουργούν μικροσκοπικές διαταραχές που είναι παρόμοιες με τους τύπους αλληλεπιδράσεων που συμβαίνουν στη φύση. Τα φυσικά φαινόμενα είναι τυχαία και συχνά δύσκολα παρατηρούνται. Με το HAARP, οι επιστήμονες μπορούν να ελέγχουν πότε και πού συμβαίνουν οι διαταραχές, ώστε να μπορούν να μετρήσουν τις επιπτώσεις τους. Επιπλέον, μπορούν να επαναλάβουν πειράματα για να επιβεβαιώσουν ότι οι μετρήσεις δείχνουν πραγματικά αυτό που πιστεύουν οι ερευνητές ότι κάνουν.
Γιατί αναπτύχθηκε το HAARP;
Το High Frequency Active Auroral Research Program ξεκίνησε το 1990 ως πρωτοβουλία του Κογκρέσου για να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας για την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης και τις επιπτώσεις τους στη διάδοση των ραδιοκυμάτων. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην ικανότητα κατανόησης και χρήσης του για τη βελτίωση των συστημάτων επικοινωνιών και επιτήρησης τόσο για πολιτικούς όσο και για αμυντικούς σκοπούς.
Μεταξύ 1990 και 2014, το HAARP ήταν ένα από κοινού διαχειριζόμενο πρόγραμμα της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών (USAF) και του Ναυτικού των ΗΠΑ. Σκοπός του ήταν να μελετήσει τις φυσικές και ηλεκτρικές ιδιότητες της ιονόσφαιρας της Γης που μπορεί να επηρεάσουν τα στρατιωτικά και πολιτικά συστήματα επικοινωνιών και πλοήγησης μας.
Σε ποιον ανήκει το HAARP;
Για περισσότερα από 25 χρόνια, η Διεύθυνση Διαστημικών Οχημάτων του Ερευνητικού Εργαστηρίου της Πολεμικής Αεροπορίας (AFRL) στην αεροπορική βάση Kirtland, στο Νέο Μεξικό, και το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας Fairbanks (UAF) συνεργάζονται στην έρευνα ιονόσφαιρας στο HAARP. Όταν η χρηματοδότηση της USAF για έρευνα και ανάπτυξη μειώθηκε, έγιναν προσπάθειες για να βρεθεί μια λύση για τη διατήρηση αυτού του μοναδικού εθνικού ερευνητικού πόρου.
Τον Αύγουστο του 2015, ο ερευνητικός εξοπλισμός μεταφέρθηκε στο UAF στο πλαίσιο μιας Συμφωνίας Εκπαιδευτικής Συνεργασίας (EPA). Για την παροχή εξουσίας και ελέγχου στη διαχείριση του UAF, δημιουργήθηκε μια Συνεταιριστική Συμφωνία Έρευνας και Ανάπτυξης (CRADA). Οι CRADA είναι μοναδικές συμφωνίες που παρέχουν πρόσβαση σε εκτεταμένους πόρους που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη ισχυρών αποτελεσμάτων. Αποτελεί κοινή πρακτική οι κυβερνητικές υπηρεσίες να μεταβιβάζουν την ιδιοκτησία του ερευνητικού εξοπλισμού στα πανεπιστήμια για να συνεχίσουν να υποστηρίζουν την επιστήμη. Η ευθύνη για τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό HAARP μεταβιβάστηκε επίσημα από τον Στρατό στο UAF στις 11 Αυγούστου 2015.
Πώς λειτουργεί το HAARP;
Οι επιστήμονες του HAARP χρησιμοποιούν ραδιοπομπούς υψηλής συχνότητας για να θερμάνουν μικρές περιοχές της ιονόσφαιρας και να παρατηρούν τα αποτελέσματα (συμπεριλαμβανομένης της θέρμανσης της ιονόσφαιρας). Για την παραδοσιακή εξερεύνηση του διαστήματος με χρήση επίγειων παρατηρήσεων ή πειραμάτων πυραύλων ηχογράφησης, μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος (ημέρες, εβδομάδες, ακόμη και χρόνια) για να επιτευχθούν οι επιθυμητές φυσικές εναέριες συνθήκες. Οι δορυφόροι μπορούν να συγκεντρώσουν πολύ μεγαλύτερες βάσεις δεδομένων, αλλά είναι δύσκολο να συντονιστεί ο δορυφόρος με τα επιθυμητά φαινόμενα.
Με μια εγκατάσταση όπως το HAARP, είναι δυνατό να πειραματιστείτε κατά βούληση για να δημιουργήσετε δομές πλάσματος και ανωμαλίες, να χρησιμοποιήσετε την ιονόσφαιρα ως κεραία για να διεγείρετε κύματα χαμηλής συχνότητας, να δημιουργήσετε αχνά σέλας παρόμοια με τη λάμψη και διάφορα άλλα πειράματα.
Μπορεί το HAARP να ελέγξει ή να χειραγωγήσει τον καιρό;
Οχι. Τα
ραδιοκύματα στις περιοχές συχνοτήτων που εκπέμπει το HAARP δεν
απορροφώνται ούτε στην τροπόσφαιρα ούτε στη στρατόσφαιρα, τα δύο
στρώματα της ατμόσφαιρας που δημιουργούν τον καιρό της Γης. Εφόσον δεν
υπάρχει αλληλεπίδραση, δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί ο χρόνος.
Το σύστημα HAARP είναι βασικά ένας μεγάλος ραδιοπομπός. Τα ραδιοκύματα αλληλεπιδρούν με ηλεκτρικά φορτία και ρεύματα και δεν αλληλεπιδρούν σημαντικά με την τροπόσφαιρα.
Επίσης, εάν οι ιονοσφαιρικές καταιγίδες που προκαλούνται από τον ίδιο τον ήλιο δεν επηρεάζουν τον επιφανειακό καιρό, δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνει ούτε το HAARP. Οι ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις συμβαίνουν μόνο στο σχεδόν κενό της σπάνιας αλλά ηλεκτρικά φορτισμένης περιοχής της ατμόσφαιρας πάνω από περίπου 60-80 km (λίγο πάνω από 45 μίλια), γνωστή ως ιονόσφαιρα. Η ιονόσφαιρα δημιουργείται και αναπληρώνεται συνεχώς όταν η ηλιακή ακτινοβολία αλληλεπιδρά με τα υψηλότερα επίπεδα της ατμόσφαιρας της Γης.
Μπορεί το HAARP να ασκήσει έλεγχο του νου στους ανθρώπους;
Οχι. Η νευροεπιστήμη είναι ένα σύνθετο πεδίο έρευνας που εκτελείται από επαγγελματίες του ιατρικού τομέα, όχι από επιστήμονες και ερευνητές στο HAARP.
Θα μπορούσε το HAARP να δημιουργήσει Chemtrails;
Οχι. Η θεωρία προτείνει, εν μέρει, ότι τα ίχνη που σχηματίζονται πίσω από αεροσκάφη ή σπάνιοι σχηματισμοί νεφών είναι χημικοί ή/και βιολογικοί παράγοντες που απελευθερώνονται στο ευρύ κοινό. Αυτό δεν είναι αληθινό. Τα contrails παράγονται με συμπύκνωση από τα καυσαέρια των κινητήρων τζετ. Ακριβώς όπως το νερό που προέρχεται από την εξάτμιση του αυτοκινήτου σας συμπυκνώνεται για να παράγει παγωμένη ομίχλη ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό στην Αλάσκα, το νερό από την εξάτμιση του κινητήρα τζετ συμπυκνώνεται στην πολύ κρύα ανώτερη ατμόσφαιρα.
Το HAARP δεν παράγει νερό στην ατμόσφαιρα, δεν έχει την ικανότητα να απελευθερώνει αέρια ή υγρά και δεν αλληλεπιδρά με το υπάρχον νερό στα σύννεφα.
Πόση ισχύς απαιτείται για τη λειτουργία του οργάνου έρευνας ιονόσφαιρας;
Το IRI είναι ικανό να παράγει περίπου 3,6 MW ισχύος RF. Ωστόσο, οι πομποί HAARP είναι σχεδιασμένοι να λειτουργούν γραμμικά, ώστε να μην προκαλούν ραδιοπαρεμβολές σε άλλους χρήστες του φάσματος ραδιοσυχνοτήτων. Για να επιτευχθεί αυτός ο βαθμός γραμμικότητας, οι πομποί λειτουργούν με απόδοση μόνο 45 τοις εκατό. Για κάθε 100 Watt ισχύος εισόδου, παράγονται 45 Watt ισχύος RF. Το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου χάνεται στο περίβλημα του πομπού ως θερμότητα. (Κατά αναλογία, ένας λαμπτήρας πυρακτώσεως 75 watt θερμαίνεται αρκετά ενώ παράγει το φως που πραγματικά βλέπετε.) Επιπλέον, οι πέντε γεννήτριες ντίζελ που βρίσκονται στο χώρο πρέπει να παρέχουν ισχύ για άλλο εξοπλισμό που χρησιμοποιείται από τους πομπούς, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος ψύξης και του ενισχυτή στάδια με χαμηλό επίπεδο. Ως αποτέλεσμα, απαιτούνται περίπου 10 MW βασικής ισχύος όταν ο πομπός λειτουργεί με πλήρη ισχύ.
Ποιος διεξάγει έρευνα στο HAARP;
Οι επιστήμονες που μπορούν να διεξάγουν έρευνα είναι πανεπιστημιακοί φυσικοί και μηχανικοί, οι φοιτητές τους, κυβερνητικοί επιστήμονες και εμπορικοί επιστήμονες που ενδιαφέρονται για την ιονόσφαιρα και τη θεωρία και τις εφαρμογές της επιστήμης της επικοινωνίας και του ραδιοφώνου. Πολλά πανεπιστήμια έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στο HAARP από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, όπως το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας, το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, το Πανεπιστήμιο Penn State, το Boston College, το Dartmouth University, το Cornell University, το University of Maryland, το University of Massachusetts, το Massachusetts Institute of Τεχνολογία, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, Πανεπιστήμιο Clemson και Πανεπιστήμιο της Τάλσα.
Τι είναι το SAGO;
Το SAGO είναι το Subauroral Geophysical Observatory for Space Physics and Radio Science, ένα παρατηρητήριο που χρηματοδοτείται από το NSF για τη μελέτη του γεωδιαστημικού περιβάλλοντος κοντά στη Γη. Το κεντρικό στοιχείο του παρατηρητηρίου είναι η εγκατάσταση HAARP, αλλά χρησιμοποιεί και άλλο εξοπλισμό. Σκοπός του SAGO είναι η παρατήρηση και η ενεργή μελέτη της ανώτερης ατμόσφαιρας της Γης και του γεωδιαστημικού περιβάλλοντος στις ζώνες υποαυδροειδούς και σέλας. Το SAGO λειτουργεί ως κοινοτική ερευνητική μονάδα με τη συνήθη λειτουργία επιστημονικού διαγνωστικού εξοπλισμού και με πομπούς HAARP που λειτουργούν σε λειτουργία εκστρατείας περιοδικά για μερικές ημέρες το χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου