Ένα τραγούδι, μία ιστορία, ένα διαχρονικό μήνυμα, μοναδικά δωσμένο…
γράφει ο Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)
Κοιτάζοντας την ειδησεογραφία των ημερών, ειλικρινά δεν ήξερα τι να γράψω… Συνωμοσίες, πόλεμοι, πείνα, ακρίβεια, οι λαοί έρμαια στα χέρια ψυχοπαθών, ψυχοπαθείς μαριονέτες στα χέρια σχιζοφρενών, φόνοι, βιασμοί, κλοπές, ληστείες, Woke αθλιότητες, οικονομικός βιασμός, ψυχολογικός κατακερματισμός, κτηνωδίες, φυσικές καταστροφές, ξεπουλημένα ΜΜΕ, αποκτήνωση, ηλιθιότητα, ξετσιπωσιά, υστερίες, άχρηστες πληροφορίες… Κι από όμορφες ειδήσεις που έχουμε τόσο πολύ ανάγκη, ούτε για δείγμα.
Και τότε θυμήθηκα! Θυμήθηκα ένα από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια! Το «When the music’s over» (όταν τελειώσει η μουσική) των The Doors! Θυμήθηκα τους δυνατούς στίχους «Ακυρώστε τη συνδρομή μου για την ανάσταση, στείλτε τα διαπιστευτήριά μου στη φυλακή, έχω μερικούς φίλους μέσα» και τον ακόμη πιο δυνατό στίχο «θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε ΤΩΡΑ» !
Για κάποιον λόγο, αυτή η «ανάσταση» που αναφέρουν οι στίχοι των Robbie Krieger και Ray Manzarek εδώ και λίγα χρόνια έχουν συνδεθεί με την «Μεγάλη Επανεκκίνηση» του Klaus Schwab. Όταν ακούω «Ακυρώστε τη συνδρομή μου για την ανάσταση» , στην πραγματικότητα ακούω «Ακυρώστε τη συνδρομή μου για την Μεγάλη Επανεκκίνηση» .
Κι αυτά, σε ένα τραγούδι αριστούργημα. Ένα πραγματικό κόσμημα της κλασσικής ροκ μουσικής σκηνής. Η ερμηνεία του James Douglas Morrison (κατά κόσμον Jim Morrison), απλά καθηλωτική! Η μουσική που έγραψε γι’ αυτό ο Ray Manzarek (πλήκτρα) πραγματικά ανεπανάληπτη! Μια μουσική που δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει στην επόμενη νότα. Από τη γαλήνη, στο ξέσπασμα. Από το ξέσπασμα στο όνειρο. Κι από το όνειρο πάλι στο ξέσπασμα και μετά στροφή στη νοσταλγία. Μια μουσική που ξεδιπλώνει την τρομακτική ιδιοφυΐα του Manzarek.
Η μουσική αυτή όμως, ανοίγει διάπλατα τις πόρτες, για να φανεί το μεγαλείο του Robby Krieger (κιθάρα) και του John Densmore (ντραμς). Ένας εκπληκτικός συγχρονισμός που δύσκολα θα συναντήσει κάποιος σε κάποιο άλλο συγκρότημα. Εκεί που ακούς τον τραγουδιστή και τα όργανα να παίζουν στον ίδιο ρυθμό, στην επόμενη οκτάβα έρχεται ο πανικός, η αταξία και το χάος, όλα όμως τόσο συντονισμένα που είναι σα να παρακολουθείς ένα κοσμικό κρεσέντο ενορχηστρωμένο από πλανήτες, κομήτες, δορυφόρους και μετεωρίτες να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια σου…
Το τραγούδι γράφτηκε σε μία εποχή που οι Doors δεν είχαν ακόμη υπογράψει συμβόλαιο με κάποια δισκογραφική εταιρία. Εμπεριέχεται στο δεύτερο άλμπουμ τους με γενικό τίτλο «Strage days» (παράξενες μέρες). Είναι ένα τραγούδι που προσκαλεί τους ακροατές να ανοίξουν τις πνευματικές τους πόρτες και να αναλογιστούν την εσωτερική αναταραχή της σύγχρονης κοινωνίας. Κάθε γραμμή είναι προσεκτικά κατασκευασμένη προκειμένου να αφήνει άφθονο χώρο για ερμηνεία, προκαλώντας συναισθήματα τόσο λύπης όσο και ελπίδας. Ναι! Η κατάσταση είναι άσχημη! Αλλά άνοιξε τους πνευματικούς σου ορίζοντες για να μπορέσεις να ανατρέψεις αυτήν την αθλιότητα. Κάπου υπάρχει ένας καλύτερος κόσμος κι αυτό το κάπου είναι εδώ! Αρκεί να το διεκδικήσεις.
Η μουσική είναι ο μοναδικός σου πραγματικός φίλος! Δε θα σ’ εγκαταλείψει ποτέ! Θα είναι πάντα πιστή σ’ εσένα. Κι όταν η μουσική σταματήσει, έχει έρθει το τέλος. Τα φώτα θα σβήσουν, όλα θα χαθούν. Αλλά πριν χαθούν… «θέλω ν’ ακούσω το ουρλιαχτό της πεταλούδας«… Η τρομακτική συναισθηματική αντίθεση! Η πεταλούδα, ένα υπέροχο πλάσμα που για τα δικά μας αυτιά είναι σιωπηλό, λίγο πριν το τέλος, ουρλιάζει από τον τρόμο του χαμού. Κι η σιγή είναι τόσο νεκρική κι απόλυτη που ακόμη κι αυτό το σιωπηλό ουρλιαχτό γίνεται εκκωφαντικό.
Αλλά ξέρεις κάτι; Κράτα τη μουσική να παίζει. Ακόμη κι όταν οι άλλοι σιωπούν, τραγούδα! Δώσε το ρυθμό. Δώσε την ελπίδα. Δώσε τη δύναμη να μην τελειώσει η μουσική. Να μη σβήσουν τα φώτα…
Καθώς όμως μιλάμε για πνευματική αφύπνιση σε αυτό το τραγούδι, η μουσική παίρνει κι εκείνη πνευματική διάσταση. Γίνεται το όραμα μέσα από το οποίο θα έρθουν οι πράξεις. Ο οδηγός που θα σπάσει τα δεσμά μας από αυτούς που αναζητούν τον πνευματικό μας θάνατο κι ανυπομονούν να μας σύρουν στο έρεβος της πνευματικής σιγής. Στην άβυσσο του πνευματικού θανάτου. Κι αυτή η μουσική, δεν είναι άλλη από τη θέρμη του πνευματικού φωτός της Αληθείας.
Κατασπαράζουν τη Γη μας! Τη βιάζουν! Τη μαχαιρώνουν ξανά και ξανά… Κι εμείς με το κεφάλι σκυφτό, τριγυρνάμε άσκοπα. Ώρα να σηκώσουμε κεφάλι! Ώρα να σηκώσουμε ανάστημα στους βιαστές που απειλούν αυτήν την ίδια την ύπαρξή μας! Ώρα να διεκδικήσουμε αυτό που ανήκει στα παιδιά μας. Ώρα να φωνάξουμε: ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΈΛΟΥΜΕ ΤΩΡΑ!
«Ιησού, σώσε μας!» κραυγάζει με αγωνία ένας άλλος στίχος. Σηκώνοντας ψηλά το βλέμμα, η αγωνία συναντά το γεμάτο γαλήνη πρόσωπο του Υιού του Θεού! Αναγεννάται η πίστη στο αέναο Φως της Αληθείας! Μας έσωσε ήδη μία φορά από τα δεσμά του θανάτου, δείχνοντας ότι υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο. Στρέφουμε ξανά εκεί το βλέμμα μας, ώστε αυτήν τη φορά να μας λυτρώσει από τον πνευματικό θάνατο, δίνοντάς μας και πάλι πνευματική ζωή. Δίνοντάς μας τη… μουσική! Την Ουράνια Πνευματική Μουσική που δίνει γαλήνη κι ασφάλεια…
Ακολουθούν οι απαράμιλλοι στίχοι μεταφρασμένοι στα ελληνικά. Μετά το βίντεο, ακολουθούν οι πρωτότυποι στίχοι.
Ναι, έλα
Ναι! Ναι!
Όταν η μουσική τελειώσει
Όταν η μουσική τελειώσει, ναι
Όταν η μουσική τελειώσει
Σβήστε τα φώτα
Σβήστε τα φώτα
Σβήστε τα φώτα
Ναι
Όταν η μουσική τελειώσει
Όταν η μουσική τελειώσει
Όταν η μουσική τελειώσει
Σβήστε τα φώτα
Σβήστε τα φώτα
Σβήστε τα φώτα
Γιατί η μουσική είναι ο ιδιαίτερος φίλος σου
Χόρεψε με φωτιά όπως θέλει
Η μουσική είναι ο μοναδικός σου φίλος
Μέχρι το τέλος
Μέχρι το τέλος
Μέχρι το τέλος
Ακυρώστε τη συνδρομή μου στην ανάσταση
Στείλτε τα διαπιστευτήριά μου στη φυλακή
Έχω μερικούς φίλους μέσα
Το πρόσωπο στον καθρέφτη δεν σταματάει
Το κορίτσι στο παράθυρο δεν πέφτει
Μια γιορτή φίλων, ζωντανή έκλαιγε
Με περιμένει
Έξω
Πριν βυθιστώ
Στον μεγάλο ύπνο
Θέλω να ακούσω
Θέλω να ακούσω
Το ουρλιαχτό της πεταλούδας
Γύρνα πίσω, μωρό μου, πίσω στην αγκαλιά μου
Κουραστήκαμε να τριγυρνάμε άσκοπα
Να περιμένουμε με το κεφάλι στο έδαφος
Ακούω έναν πολύ απαλό ήχο
Πολύ κοντά κι ωστόσο πολύ μακρυά
Πολύ απαλό, ναι, πολύ καθαρό
Έλα σήμερα, έλα σήμερα
Τι έχουν κάνει στη γη, ναι;
Τι έκαναν στην όμορφη αδελφή μας;
Την λεηλάτησαν και την άρπαξαν και την δάγκωσαν
Την κάρφωσαν με μαχαίρια στην πλευρά της αυγής και
Την έδεσαν με φράχτες και την έσυραν κάτω
Ακούω έναν πολύ απαλό ήχο
Με το αυτί σου κάτω στο έδαφος
Θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε (θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε!)
Τώρα
Τώρα;
Τώρα!
Περσική νύχτα, μωρό μου
Δες το φως, μωρό μου
Σώσε μας
Ιησού
Σώσε μας!
Όταν η μουσική τελειώσει
Όταν η μουσική τελειώσει, ναι
Όταν η μουσική τελειώσει
Σβήστε τα φώτα
Σβήστε τα φώτα
Σβήστε τα φώτα
Η μουσική είναι ο ιδιαίτερος φίλος σου
Χόρεψε με φωτιά όπως θέλει
Η μουσική είναι ο μοναδικός σου φίλος
Μέχρι το τέλος
Μέχρι το τέλος
Μέχρι το τέλος
Yeah, c’mon
Yeah!
When the music’s over
When the music’s over, yeah
When the music’s over
Turn out the lights
Turn out the lights
Turn out the lights
Yeah
When the music’s over
When the music’s over
When the music’s over
Turn out the lights
Turn out the lights
Turn out the lights
For the music is your special friend
Dance on fire as it intends
Music is your only friend
Until the end
Until the end
Until the end
Cancel my subscription to the resurrection
Send my credentials to the house of detention
I got some friends inside
The face in the mirror won’t stop
The girl in the window won’t drop
A feast of friends, alive she cried
Waitin’ for me
Outside
Before I sink
Into the big sleep
I want to hear
I want to hear
The scream of the butterfly
Come back, baby, back into my arm
We’re gettin’ tired of hangin’ around
Waitin’ around with our heads to the ground
I hear a very gentle sound
Very near yet very far
Very soft, yeah, very clear
Come today, come today
What have they done to the earth, yeah?
What have they done to our fair sister?
Ravaged and plundered and ripped her and bit her
Stuck her with knives in the side of the dawn and
Tied her with fences and dragged her down
I hear a very gentle sound
With your ear down to the ground
We want the world and we want it (we want the world and we want it!)
Now
Now?
Now!
Persian night, babe
See the light, babe
Save us
Jesus
Save us!
So when the music’s over
When the music’s over, yeah
When the music’s over
Turn out the lights
Turn out the lights
Turn out the lights
Well the music is your special friend
Dance on fire as it intends
Music is your only friend
Until the end
Until the end
Until the end
Για την ιστορία, και για όσους δεν το γνωρίζουν, θα αναφέρω ότι οι the Doors πήραν το όνομά τους από το δοκίμιο «The Doors of Perception» («Οι Πύλες της Ενόρασης») του Άλντους Χάξλεϋ. Το δοκίμιο αυτό, δημοσιεύτηκε το 1954 και πρόκειται για μία αυυοβιογραφική περιγραφή όπου αναλύει την ψυχεδελική του εμπειρία υπό την επήρεια μεσκαλίνης τον Μάιο του 1953. Ο Χάξλεϋ θυμάται τις ενοράσεις που βίωσε, οι οποίες κυμαίνονται από την «καθαρά αισθητική» έως το «μυστηριακό όραμα» και προβληματίζεται για τις φιλοσοφικές και ψυχολογικές επιπτώσεις τους.
Ο Χάξλεϋ είναι επίσης γνωστός, μεταξύ άλλων, και για το εκπληκτικό του μυθιστόρημα « Brave new world» («Θαυμαστός καινούριος κόσμος»), στο οποίο μας μεταφέρει στο μέλλον εκεί όπου οι Παγκόσμιοι Χειριστές έχουν δημιουργήσει την ιδανική κοινωνία, μέσω ενός έξυπνου συνδυασμού γενετικής μηχανικής, πλύσης εγκεφάλου, ψυχαγωγικού σεξ και ναρκωτικών κι όλοι είναι ευτυχισμένοι καταναλωτές. Εκτός από τον ήρωα του μυθιστορήματος ο οποίος… μάλλον έχει αντίθετη άποψη. Σας θυμίζει κάτι αυτό;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου