Mε κάποιες επιφυλάξεις-ελάχιστες- αυτό που συμβαίνει είναι η κατάρρευση του μοντέλου της οικονομίας λόγω του σκάσιμου τη φούσκας του παγκοσμίου χρέους.
Κι εάν κάποιοι σχεδιάζουν την προκρούστεια επανίδρυση του κόσμου τοποθετώντας τον στις δικές τους ράγες (κάτι σαν τις ράγες των Τεμπών) δεν σημαίνει ότι και αυτή η προσομοίωση θα υλοποιηθεί στη πράξη.
By The Wrong Man
Όπως απέτυχαν στον σχεδιασμό της planδημίας- η προέλευση της οποίας ήταν η φούσκα του χρέους και ο τρόμος ως εργαλείο της παγκόσμιας διακυβέρνησης-δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα τα καταφέρουν στη συνέχεια.
Για την ώρα οι εμπνευστές του σχεδίου “κρέμονται στο γκρεμό με τα νύχια τους”, όπως γράφει η The Wall Street Journal.
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ζούμε σε συναρπαστικούς καιρούς οι οποίοι απαιτούν κότσια και τυχωδιοκτισμό αλά Ωνάση. Με απλά λόγια και καθώς το καθεστώς της Κίνας συγκεντρώνει χρυσό είναι τώρα η μεγάλη ώρα (και η μεγάλη ευκαιρία) των Ελλήνων εφοπλιστών να κατακτήσουν στη κυριολεξία τον κόσμο.
Η αμηχανία των εμπνευστών της planδημίας αποτυπώνεται με τον διαυγέστερο τρόπο στις κινήσεις αμηχανίας της FED ενώ στο μεταξύ η ανάπτυξη της σκακιέρας είναι σχεδόν δημιούργημά της.
Πάμε να δούμε το σπουδαίο ρεπορτάζ του Nick Timiraos στη Wall Street Journal η οποία παρότι συστημική εφημερίδα τρολάρει στη πραγματικότητα το αδιέξοδο της FED και την σκηνοθεσία του παγκοσμίου χρέους!
Ο πρόεδρος της Federal Reserve Jerome Powell βρίσκεται σε ένα μέρος που κανένας κεντρικός τραπεζίτης δεν θέλει να είναι: να εργάζεται για να αποτρέψει μια πιστωτική κρίση, η οποία απαιτεί χαλαρότερη νομισματική πολιτική, ενώ παράλληλα καταπολεμά τον υψηλό πληθωρισμό, που απαιτεί το αντίθετο.
Οι πιέσεις στον τραπεζικό κλάδο, που ακολούθησαν την κατάρρευση τριών μεσαίων τραπεζών την άνοιξη, εξηγούν γιατί ορισμένοι αξιωματούχοι της κεντρικής τράπεζας τείνουν να διατηρήσουν σταθερά τα επιτόκια στη συνεδρίασή τους αυτή την εβδομάδα – παρόλο που η οικονομία και ο πληθωρισμός δεν έχουν επιβραδυνθεί τόσο όσο περίμεναν.
Οι αξιωματούχοι της Fed δεν πιστεύουν ότι μια κρίση είναι επικείμενη, αποδίδοντας τα πρόσφατα προβλήματα σε ιδιοσυγκρασίες στις τρεις τράπεζες. Ωστόσο, οι σημερινοί και πρώην κεντρικοί τραπεζίτες λένε ότι εάν το άγχος επιδεινωθεί, η Fed θα αντιμετωπίσει μια πιο δύσκολη ανταλλαγή. Ο Powell και οι συνάδελφοί του θα έπρεπε να επιλέξουν μεταξύ της εστίασης στις χρεοκοπημένες τράπεζες ή στον υψηλό πληθωρισμό.
«Βρίσκονται μεταξύ ενός βράχου και ενός σκληρού τόπου. Είναι μια πολύ, πολύ δύσκολη κατάσταση», δήλωσε ο Raghuram Rajan, πρώην διοικητής της Reserve Bank of India. «Είστε καταραμένοι αν αυξήσετε σημαντικά τα επιτόκια και ασκήσετε ακόμη μεγαλύτερη πίεση στις τράπεζες, αλλά είστε καταραμένοι αν δεν το κάνετε» και ο πληθωρισμός επιταχύνεται.
Ένας κίνδυνος είναι ο συγχρονισμός: εάν ο πληθωρισμός εδραιωθεί στη δημόσια ψυχολογία, γίνεται αυτοδιαιωνιζόμενος, αυτό θα μπορούσε να αναγκάσει τη Fed να διατηρήσει τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια υψηλότερα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
«Εάν ο πληθωρισμός πρόκειται να πέσει γρήγορα μπορεί να είμαστε σε θέση να μειώσουμε τα επιτόκια, αν όχι φέτος, τότε σύντομα το νέο έτος», δήλωσε ο πρόεδρος της Fed της Μινεάπολης, Neel Kashkari, σε συνέντευξή του τον περασμένο μήνα. «Αλλά εάν, από την άλλη πλευρά, ο πληθωρισμός είναι πολύ πιο επίμονος και πολύ πιο εδραιωμένος…τότε νομίζω ότι οι πιέσεις στον τραπεζικό τομέα πιθανότατα γίνονται πιο σοβαρές».
Η οικονομική επέκταση, η αξιοπιστία της Fed και η κληρονομιά του Powell διακυβεύονται.
Ο Powell διορίστηκε για δεύτερη θητεία ως πρόεδρος της Fed εν μέρει λόγω της δημοτικότητάς του στο Κογκρέσο, με την αρχική του απάντηση στο σοκ (;) του Covid το 2020 και τον χειρισμό των επιθέσεων του Προέδρου Trump να κερδίζει επαίνους και στις δύο πλευρές του διαδρόμου.
(Κατά τη γνώμη του Κουρδιστού Πορτοκαλιού δεν διακυβεύονται μόνο η αξιοπιστία της FED και η κληρονομιά του Powel αλλά το κύρος, η ισχύ, φήμη και η επιρροή των προσώπων που ασκούν την διακυβέρνηση της FED αλλά και της BIS.
Τα δύο τελευταία χρόνια ήταν πολύ πιο ροκ. Πρώτον, η Fed εκτίμησε εσφαλμένα τον πληθωρισμό. Πιο πρόσφατα, η απόδοση της Fed στον τραπεζικό κανονισμό έχει δεχθεί πολλά πυρά.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η Fed σηματοδότησε σχέδια για διατήρηση των επιτοκίων σε πολύ χαμηλά επίπεδα για χρόνια και αγόρασε τρισεκατομμύρια ομόλογα για να τονώσει τον πρόσθετο δανεισμό και η κυβέρνηση έδωσε επιπλέον ώθηση στην οικονομία. Οι κινήσεις διόγκωσαν τις καταθέσεις το 2021.
Καθώς ο πληθωρισμός έφτασε στο 9% πέρυσι, ο Powell επιτάχυνε τις αυξήσεις των επιτοκίων επειδή ο ίδιος και οι συνάδελφοί του ήθελαν να σταματήσουν να ριζώνει μια πληθωριστική νοοτροπία.
Μέχρι τον Φεβρουάριο, η Fed αύξησε τα επιτόκια κατά 4,5 ποσοστιαίες μονάδες σε ένα χρόνο—πιο γρήγορα από κάθε άλλη φορά τα τελευταία 40 χρόνια.
Οι εποπτικές αρχές των τραπεζών δεν εντόπισαν γρήγορα πώς αυτά τα αυξανόμενα επιτόκια είχαν δημιουργήσει μια επικίνδυνη αναντιστοιχία μεταξύ των περιουσιακών στοιχείων ορισμένων τραπεζών – χρεογράφων και δανείων με χαμηλά επιτόκια – και υποχρεώσεων – καταθέσεων και άλλων δανείων με υψηλότερα επιτόκια.
Αυτό πυροδότησε ένα boom στη Silicon Valley Bank τον Μάρτιο.
Η Fed και άλλες ρυθμιστικές αρχές αντέδρασαν αναστέλλοντας τις ανασφάλιστες καταθέσεις της SVB και μιας άλλης τράπεζας που αντιμετώπισε πτώση, της Signature Bank με έδρα τη Νέα Υόρκη, στις 12 Μαρτίου. Συμφώνησαν επίσης να δανείσουν τις τράπεζες γενικά με ευνοϊκούς όρους, επιστρέφοντας χρήματα στο οικονομία.
Ωστόσο, με τον πληθωρισμό να είναι ακόμη πολύ υψηλός, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς για τον καθορισμό των επιτοκίων αύξησε τα επιτόκια στις 22 Μαρτίου. Τα αύξησαν ξανά στις αρχές Μαΐου, στο τρέχον εύρος μεταξύ 5% και 5,25%, καθώς μία ακόμη τράπεζα η First Republic Bank κατέληγε χρεοκοπημένη στην JPMorgan Chase.
Κάνοντας αυτές τις κινήσεις, οι κεντρικοί τραπεζίτες λειτουργούσαν με τη λεγόμενη αρχή του διαχωρισμού τους: Χρησιμοποιούν έκτακτο δανεισμό και άλλα ρυθμιστικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής αστάθειας, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τη νομισματική πολιτική, κυρίως τα επιτόκια, για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.
Ενώ τα εργαλεία έκτακτης δανειοδότησης απέτρεψαν άλλες τραπεζικές εκκρεμότητες, μπορεί να μην έχουν επιλύσει το υποκείμενο πρόβλημα για ορισμένες περιφερειακές και μεσαίες τράπεζες, των οποίων η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα απειλείται εάν τα υψηλότερα επιτόκια τις αναγκάσουν να πληρώσουν πολύ περισσότερα για καταθέσεις.
Οι τράπεζες αντιμετωπίζουν ζημιές από τίτλους σταθερού επιτοκίου που απέκτησαν όταν τα επιτόκια ήταν πολύ χαμηλά το 2021, αν και δεν χρειάζεται να αναγνωρίσουν ζημίες εάν οι επενδύσεις διατηρηθούν μέχρι τη λήξη. Η Federal Deposit Insurance Corp. εκτίμησε πρόσφατα ότι τέτοιες μη πραγματοποιηθείσες ζημίες ήταν περίπου 515 δισεκατομμύρια δολάρια στα τέλη Μαρτίου.
Αυτός ο αριθμός θα πηδούσε πολύ πάνω από το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια εάν περιλάμβανε ζημίες από στεγαστικά δάνεια χαμηλής απόδοσης και άλλα δάνεια που έγιναν όταν τα επιτόκια ήταν πολύ χαμηλότερα.
Ο έκτακτος δανεισμός των τραπεζών από τη Fed παραμένει υψηλός και ένας δείκτης περιφερειακών τραπεζικών μετοχών έχει υποχωρήσει 19% φέτος, αν και έχει ανακάμψει από την πτώση 29% στις αρχές Μαΐου. Έρευνες δείχνουν ότι οι τράπεζες συνεχίζουν να αυστηροποιούν τα πρότυπα δανεισμού καθώς το κόστος χρηματοδότησής τους αυξάνεται και καθώς αντιμετωπίζουν την προοπτική αυστηρότερης εποπτείας και ρύθμισης.
Μια πιστωτική κρίση θα μπορούσε αρχικά να βοηθήσει τη Fed επιβραδύνοντας την οικονομία και χαλαρώνοντας τις πιέσεις στις τιμές, αλλά η επιβράδυνση της πιστωτικής ανάπτυξης θα μπορούσε εύκολα να ξεφύγει από τον έλεγχο. Η αύξηση των επιτοκίων σε ένα τέτοιο σενάριο θα μπορούσε να είναι σαν να χτυπάτε επανειλημμένα ένα μπουκάλι κέτσαπ – δεν βγαίνει τίποτα στην αρχή και στη συνέχεια ολόκληρο το μπουκάλι αδειάζει ξαφνικά πάνω σε όλο το δείπνο σας.
Η συμβατική σοφία υποστηρίζει ότι η αύξηση των επιτοκίων είναι καλή για τις τράπεζες. Ενώ η αξία των δανείων και των τίτλων τους μειώνεται, όταν τα επιτόκια αυξάνονται, οι καταθέσεις τους γίνονται επίσης πιο πολύτιμες επειδή οι τράπεζες δεν μεταβιβάζουν πλήρως υψηλότερα επιτόκια στους καταθέτες.
Αυτό προϋποθέτει ότι οι καταθέτες είναι απίθανο να μετακινήσουν τα χρήματά τους σε αναζήτηση υψηλότερης απόδοσης – όπως σε άλλη τράπεζα ή σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο χρηματαγοράς. Εάν οι καταθέτες είναι κινητοί, «τότε τα υψηλότερα επιτόκια γενικά αρχίζουν να είναι πολύ άσχημα για τις τράπεζες», δήλωσε ο πρώην διοικητής της Fed Jeremy Stein.
Η χρεοκοπία της SVB κινδύνευε να αφυπνίσει τους νυσταγμένους καταθέτες με την πιθανότητα να κερδίσουν περισσότερα από τα χρήματά τους μεταφέροντάς τα αλλού. Πολλές τράπεζες διαφημίζουν λογαριασμούς ταμιευτηρίου υψηλής απόδοσης με επιτόκια μεταξύ 4% και 5%, πολύ πάνω από την εθνική μέση απόδοση του 0,25% για τους παραδοσιακούς λογαριασμούς ταμιευτηρίου, σύμφωνα με το Bankrate.com.
«Η ανησυχία είναι ότι τα γεγονότα των τελευταίων μηνών είναι για τις τράπεζες ό,τι ήταν η πανδημία για χρήση του Zoom, όταν οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να το καταλάβουν», είπε ο Stein.
Οι ρυθμιστικές αρχές της Fed παρακολουθούν στενά 20 έως 30 ιδρύματα που θεωρούν πιο ευάλωτα μετά την τραπεζική αναταραχή της φετινής άνοιξης.
Οι αναλυτές ανησυχούν ότι περισσότερες τράπεζες θα μπορούσαν να πέσουν καθώς η οικονομία επιβραδύνεται και οι χρεοκοπίες αυξάνονται. Τα δάνεια σε κτίρια γραφείων, των οποίων οι αξίες έχουν πέσει καθώς η εξ αποστάσεως εργασία μειώνει τη ζήτηση για αυτά τα ακίνητα, θεωρούνται ιδιαίτερα ευάλωτα.
Ακόμα κι αν τα τραπεζικά προβλήματα φαίνεται να έχουν διευθετηθεί, «θα έχετε ακόμα αποτυχίες», δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Fed του Ντάλας Robert Kaplan. «Θα χρειαστεί ακόμα να συγχωνεύσετε έναν αριθμό από αυτά».
Οποιαδήποτε ύφεση του δανεισμού θα μπορούσε να πλήξει περισσότερο τις μικρές επιχειρήσεις από τις μεγάλες, οι οποίες βασίζονται λιγότερο σε τραπεζικά δάνεια. Τράπεζες με περιουσιακά στοιχεία λιγότερα από 250 δισεκατομμύρια δολάρια ευθύνονται για το 70% του συνόλου των δανείων σε εταιρείες με λιγότερους από 100 υπαλλήλους.
Ο Kashkari είπε ότι δεν έβλεπε στοιχεία πιστωτικής συρρίκνωσης στην περιφέρειά του της Fed, η οποία περιλαμβάνει μεγάλο μέρος της Upper Midwest. Αλλά η εμπειρία του ως ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Οικονομικών κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008 τον κάνει να αναγνωρίσει ότι «αυτές οι τραπεζικές πιέσεις δεν είναι απαραιτήτως πίσω μας».
«Κρεμασμένοι στον γκρεμό με τα νύχια τους»
Ενώ ο ισχυρός πληθωρισμός, η ανάπτυξη θέσεων εργασίας και οι καταναλωτικές δαπάνες αυτή την άνοιξη μπορεί κανονικά να ωθήσουν τους αξιωματούχους της Fed να αυξήσουν τα επιτόκια στη συνεδρίασή τους την Τρίτη και την Τετάρτη, μια πιθανή υποχώρηση δανείων προσφέρει έναν λόγο να σταματήσoυν τις αυξήσεις – ένα σημάδι ότι η αρχή του διαχωρισμού έχει όρια.
«Τα εργαλεία μας μπορεί να έχουν ξεχωριστούς στόχους, αλλά τα αποτελέσματά τους συχνά δεν είναι εντελώς ανεξάρτητα επειδή η χρηματοπιστωτική και η μακροοικονομική σταθερότητα είναι τόσο βαθιά αλληλένδετες», δήλωσε ο Powell στις 19 Μαΐου.
Ενώ τα υψηλότερα επιτόκια ήταν η άμεση αιτία των ζημιών των τραπεζών, η μείωση των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων για τη μείωση της πίεσης στις τράπεζες θα γίνει μπούμεραγκ, δήλωσε ο Randal Quarles, ο οποίος ήταν αντιπρόεδρος της Fed για την εποπτεία των τραπεζών από το 2017 έως το 2021.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εάν ο πληθωρισμός δεν μειωθεί, οι επενδυτές θα μπορούσαν να απαιτήσουν υψηλότερες αποδόσεις στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο χρέος για να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο ο πληθωρισμός να διαβρώσει την αγοραστική τους δύναμη. Αυτό θα ήταν ιδιαίτερα επιζήμιο για τις τράπεζες, οι οποίες χρηματοδοτούνται με μεσοπρόθεσμο χρέος. «Αν δεν έχετε συγκρατήσει τον πληθωρισμό, θα έχετε ξανά το πρόβλημα των αποταμιεύσεων και των δανείων», είπε ο Quarles, αναφερόμενος στις αποτυχίες εκατοντάδων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τις δεκαετίες του 1980 και του 1990.
Οι αξιωματούχοι της Fed έχουν προτείνει ότι ακόμη και αν παραιτηθούν από μια αύξηση αυτή την εβδομάδα, θα μπορούσαν να ωθήσουν τα επιτόκια υψηλότερα σε μεταγενέστερες συνεδριάσεις. Αυτό θα τους έδινε περισσότερο χρόνο για να αξιολογήσουν εάν η οικονομική δραστηριότητα και οι συνθήκες του τραπεζικού τομέα εξελίσσονται όπως αναμένουν.
«Κανένα μοντέλο δεν θα πει ότι η αύξηση των επιτοκίων τον Ιούνιο αντί για τον Σεπτέμβριο θα κάνει τεράστια διαφορά στην πορεία του πληθωρισμού, αλλά εάν αυξήσετε τα επιτόκια και έχετε ήδη πολλά ενσωματωμένα προβλήματα στο τραπεζικό χαρτοφυλάκιο, μπορεί να καταλήγουν να προκαλέσουν μια πιο σοβαρή ύφεση», δήλωσε ο Eric Rosengren, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Fed της Βοστώνης από το 2007 έως το 2021.
Οι αξιωματούχοι της Fed διχάζονται για το αν θα αυξήσουν τα επιτόκια αυτή την εβδομάδα. Κάποιοι ανησυχούν ότι η οικονομία δεν επιβραδύνεται αρκετά και δεν ανησυχούν τόσο για τα τραπεζικά προβλήματα. Η σταθερή αύξηση του εισοδήματος θα μπορούσε να προσφέρει το καύσιμο που επιτρέπει στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις να ανεχθούν υψηλότερες τιμές και να συνεχίσουν τις δαπάνες.
Η πρόεδρος της Fed του Κλίβελαντ, Loretta Mester, σε συνέντευξή της τον περασμένο μήνα είπε ότι δεν βλέπει έναν επιτακτικό λόγο να διατηρήσει τα επιτόκια σταθερά έως ότου η επόμενη κίνηση είναι εξίσου πιθανό να είναι ανοδική όσο και καθοδική. Η Fed δεν έχει φτάσει ακόμη σε αυτό το σημείο, είπε.
Το να μην καταφέρουμε να χειριστούμε τον πληθωρισμό τώρα σημαίνει ότι «θα χρειαστεί να κάνουμε πολλά περισσότερα αργότερα, όπως έκανε ο Paul Volcker στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80», δήλωσε ο πρόεδρος της Fed του St. Louis, James Bullard σε ένα συνέδριο τον περασμένο μήνα.
Η Bullard προειδοποίησε επίσης να μην προεκτεθούν τα προβλήματα της SVB σε ολόκληρο τον κλάδο λόγω της υψηλής συγκέντρωσης ανασφάλιστων καταθέσεων που χρηματοδοτούσαν ένα μεγάλο χαρτοφυλάκιο τίτλων σταθερού επιτοκίου.
Άλλοι ανησυχούν περισσότερο για την υπερβολική αύξηση των επιτοκίων και αναγκάζονται να κάνουν μια μπερδεμένη στροφή προς τη μείωση των επιτοκίων εάν επιδεινωθεί η τραπεζική κρίση.
Ο Πρόεδρος της Fed του Σικάγο, Austan Goolsbee, δήλωσε ότι η απόφαση του περασμένου μήνα να αυξήσει τα επιτόκια ήταν μια στενή συζήτηση λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με το πόσο η τραπεζική αναταραχή θα περιόριζε τον δανεισμό.
«Ακόμα βασικά πρέπει να καταλάβουμε το ερώτημα «Είναι τόσο μεγάλο γεγονός πιστωτικού στρες όσο, για παράδειγμα, τα προβλήματα S&L στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90;»
-Είναι αυτό ένα προσωρινό πράγμα που είναι απλώς μια εξισορρόπηση των καταθέσεων από τα απειλούμενα ιδρύματα;» είπε σε συνέντευξή του τον περασμένο μήνα.
Ορισμένοι πρώην αξιωματούχοι της Fed που λυπούνται που δεν αύξησαν τα επιτόκια νωρίτερα λένε ότι η κεντρική τράπεζα πρέπει να είναι πιο υπομονετική τώρα. «Η πολιτική της Fed είναι αρκετά αυστηρή. Αυτά τα πράγματα απλά χρειάζονται περισσότερο χρόνο» είπε ο Quarles. «Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, θα έχετε μια επανεκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων καθώς οι άνθρωποι συνειδητοποιούν: «Θεέ μου, τα υψηλότερα επιτόκια διαρκούν περισσότερο από ό,τι νόμιζα».
Ο Quarles, ο οποίος είναι πρόεδρος μιας εταιρείας ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων, είπε ότι αναμένει ότι αυτό θα προκαλέσει μεγαλύτερη αγωνία για τις τράπεζες, τους ασφαλιστές και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα «που κρέμονται στον γκρεμό με τα νύχια τους, νομίζοντας ότι τα επιτόκια θα αρχίσουν να πέφτουν.»
Το άρθρο που μόλις διαβάσατε δεν είναι παρά η τρικυμία που επικρατεί στη καρδιά του δυτικού οικονομικού μοντέλου που έχει στον έλεγχό του τόσο το δολάριο όσο και το ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου