Τι θα συμβεί αν το Ισραήλ αποφασίσει τελικά να αντεπιτεθεί; Τι θα συμβεί αν αποφασίσει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να βομβαρδίσει επιτέλους το πολύτιμο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν;
Το Ιράν έβαλε την καλύτερη βολή του (ή μια πολύ σημαντική βολή) στο Ισραήλ με πάνω από 100 βαλλιστικούς πυραύλους, πυραύλους κρουζ και πάνω από 100 μη επανδρωμένα αεροσκάφη, συνολικά πάνω από 300 μορφές εναέριας επίθεσης από πολλές διαφορετικές πλευρές και φορείς.
Τι θα συμβεί αν το Ισραήλ αποφασίσει τελικά να αντεπιτεθεί; Τι γίνεται αν αποφασίσει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να βομβαρδίσει επιτέλους το πολύτιμο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν;
Ένα τέτοιο σενάριο παίζεται εδώ και χρόνια, αλλά εδώ είναι μια εκδοχή του πώς θα μπορούσε να μοιάζει.
Αρκετά τετράγωνα μαχητικών αεροσκαφών F-35 stealth θα μπορούσαν να πετάξουν από ξεχωριστές διαδρομές για να πλήξουν τοποθεσίες σε όλη την τεράστια Ισλαμική Δημοκρατία, μερικές από τις οποίες απέχουν έως και 1.200 μίλια από το εβραϊκό κράτος.
Ορισμένα από τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να πετάξουν κατά μήκος των συνόρων μεταξύ Συρίας και Τουρκίας (παρά την αντίθεση αυτών των χωρών) και στη συνέχεια να διασχίσουν με ταχύτητα το Ιράκ (το οποίο επίσης θα αντιδρούσε). Άλλα αεροσκάφη θα μπορούσαν να πετάξουν μέσα από τον εναέριο χώρο της Σαουδικής Αραβίας (δεν είναι σαφές αν αυτό θα γινόταν με ήρεμη συμφωνία ή αντίθεση) και του Περσικού Κόλπου.
Ο κύριος στόχος θα ήταν να εξουδετερώσουν την αεράμυνα του Ιράν
Θα μπορούσαν να φτάσουν ταυτόχρονα ή κατά κύματα (όπως έκανε το Ιράν τη νύχτα μεταξύ Σαββάτου και Κυριακής) για να εξαλείψουν πρώτα την αεράμυνα των αγιατολάχ σε δεκάδες ιρανικές πυρηνικές τοποθεσίες, προσεκτικά επιλεγμένες από τη Μοσάντ και τις μυστικές υπηρεσίες του IDF.
Η δουλειά τους θα ήταν να εξαλείψουν τη σοβαρή ασπίδα αεράμυνας του Ιράν, ένα πολύ πιο εξελιγμένο αμυντικό σύστημα από οτιδήποτε διαθέτει ο Λίβανος, η Συρία ή η Χαμάς.
Ανεξάρτητα από το αν τα F-35 θα ερχόντουσαν ενωμένα ή κατά κύματα, θα υπήρχε σχεδόν σίγουρα ένα ξεχωριστό κύμα για τα αετούς F-15 του Ισραήλ, τα γεράκια F-16 και τα βαριά φορτωμένα F-35 που μεταφέρουν αμερικανικές βόμβες GBU-72 βάρους 5.000 λιβρών. Βόμβες 2.000 λιβρών και μικρότερες βόμβες θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για διάφορους στόχους.
Θα μπορούσαν να υπάρξουν ακόμη και πρόσθετα κύματα μετά από αυτό για να βοηθήσουν στη διείσδυση βαθιά στο έδαφος για την καταστροφή των κορυφαίων πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν στο Fordow και στο Natanz.
Οι IDF θα μπορούσαν επίσης δυνητικά να χρησιμοποιήσουν έναν σημαντικό αριθμό δικών τους βαλλιστικών πυραύλων επιφανείας-επιφανείας, καθώς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη συλλογής πληροφοριών και επίθεσης.
Ο κύριος θάλαμος του Fordow είναι θαμμένος περίπου 80 μέτρα κάτω από τη γη, ένα βάθος που μόνο οι βόμβες "bunker buster" των 30.000 λιβρών του αμερικανικού οπλοστασίου θα μπορούσαν να καταστρέψουν άμεσα.
Αλλά ακόμη και υπό την κυβέρνηση Τραμπ, οι ΗΠΑ αρνούνταν πάντα να παράσχουν στο Ισραήλ τέτοιου είδους bunker busters.
Τούτου λεχθέντος, δεν χρειάζεται να εξαλειφθεί εντελώς μια εγκατάσταση για να καταστεί άχρηστη. Μια επαναλαμβανόμενη σειρά χτυπημάτων θα μπορούσε να εμποδίσει την πρόσβαση της Τεχεράνης στην ηλεκτρική ενέργεια, να θάψει τις εισόδους και τις εξόδους της και να την αποκόψει από τον κόσμο.
Μια τέτοια επιχείρηση μπορεί να μην είναι δωρεάν.
Το Ιράν θα μπορούσε να πετύχει την κατάρριψη αεροσκαφών.
Κάποια αεροσκάφη μπορεί να αποτύχουν να κάνουν την πτήση επιστροφής λόγω προβλημάτων καυσίμων, ακόμη και αν υπήρχε κάποια σύνθετη δυνατότητα ανεφοδιασμού στον αέρα ή ενδιάμεσο σημείο προσγείωσης ως μέρος του σχεδίου.
Από τη θετική πλευρά, παρά τον τεράστιο αριθμό αεροπορικών επιθέσεων των IDF στον Λίβανο, τη Συρία και τη Γάζα, στις οποίες φέρεται να συμμετείχαν κατά καιρούς και μαχητικά αεροσκάφη F-15 και F-16, το Ισραήλ έχασε μόνο ένα F-16 στις αρχές του 2018 και δεν έχει χάσει ποτέ ένα F-35.
Ειδικές δυνάμεις ή πράκτορες της Μοσάντ στο Ιράν για να βοηθήσουν από κοντά θα μπορούσαν να χαθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Υπάρχουν επίσης πρόσθετες εγκαταστάσεις που το Ισραήλ θα μπορούσε να πλήξει, όπως ο αντιδραστήρας βαρέως ύδατος στο Αράκ, το εργοστάσιο μετατροπής ουρανίου κοντά στο Ισφαχάν, οι ερευνητικοί αντιδραστήρες στο Μπονάμπ, στο Ραμσάρ και στην Τεχεράνη, καθώς και άλλες εγκαταστάσεις όπου το Ιράν έχει προχωρήσει σε θέματα οπλοποίησης - αν και αυτές οι εγκαταστάσεις μπορεί να έχουν χαμηλότερη προτεραιότητα, καθώς αποτελούν προγενέστερα σημεία του κύκλου των πυρηνικών όπλων.
Από τα μέσα του 2023, αποκαλύφθηκε επίσης ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών του IDF σχημάτισαν μια νέα μονάδα δεκάδων αξιωματικών με έναν στόχο: να συλλέξουν και να αξιολογήσουν πληροφορίες για να αναπτύξουν μια τεράστια τράπεζα στόχων για το χτύπημα του Ιράν πολύ πέρα από το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Οι στόχοι θα περιλάμβαναν βασικές πηγές ενέργειας για το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, προκειμένου να τους γονατίσουν με τον ίδιο τρόπο που οι υπηρεσίες πληροφοριών των IDF είχαν συλλέξει πληροφορίες για χρόνια για έναν τεράστιο αριθμό στόχων της Χαμάς και της Χεζμπολάχ.
Το Ισραήλ ενδέχεται να μην αναλάβει μια τεράστια επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Εάν το κάνει, μπορεί να μην ανοίξει την πολύ μεγαλύτερη τράπεζα στόχων των στόχων του IRGC.
Η διατήρηση της υποστήριξης των ΗΠΑ και των συμμάχων είναι επίσης μια κρίσιμη αξία.
Από την άλλη πλευρά, ο κύριος λόγος για να μην επιτεθεί το Ιράν εδώ και χρόνια ήταν το πλήγμα που θα μπορούσε να δεχτεί η Ιερουσαλήμ από τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη και βαλλιστικούς πυραύλους.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα χειρότερα σενάρια έχουν ήδη εκτυλιχθεί - και ακόμη χειρότερα, συμπεριλαμβανομένης της Υεμένης, η οποία δεν θεωρούνταν βέβαιο ότι θα συμμετείχε σε έναν θεωρητικό μεγαλύτερο πόλεμο, όπως συνέβη στην πραγματικότητα στον τρέχοντα πολύ πραγματικό πόλεμο - φαίνεται ότι υπάρχει πολύ λιγότερος λόγος να συγκρατηθούμε αυτή τη στιγμή από ό,τι ανά πάσα στιγμή εδώ και δεκαετίες.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου