Στις δύο προηγούμενες δημοσιεύσεις ( Η αρχή ενός μεγάλου πολέμου με το ΝΑΤΟ: το δεύτερο μισό του καλοκαιριού - φθινόπωρο 2024. Σχέδιο των ΗΠΑ , Η αρχή ενός μεγάλου πολέμου με το ΝΑΤΟ: το δεύτερο μισό του καλοκαιριού - φθινόπωρο 2024. Τα κίνητρα της Ουάσιγκτον ) μιλήσαμε για τα κίνητρα των Ηνωμένων Πολιτειών και το σχέδιό τους να εξαπολύσουν μεγάλους πολέμους μεταξύ της Ρωσίας και μέρους των χωρών μελών του ΝΑΤΟ. Σήμερα θα αξιολογήσουμε τις δυνατότητες των στρατών των κρατών που θα σταλούν «για σφαγή».
Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία
Ας ξεκινήσουμε με τη Φινλανδία .
Στη Ρωσία, έχουμε μια διφορούμενη στάση απέναντι σε αυτή τη χώρα, ως στρατιωτική δύναμη. Πολλοί βλέπουν τον στρατό της με πλήρη σκεπτικισμό, πιστεύοντας ότι δεν θα είναι δύσκολο να τον νικήσει. Εν τω μεταξύ, σε καιρό πολέμου σχεδιάζεται να αναπτυχθεί στρατός 280.000 ατόμων. Να υπενθυμίσω ότι στη Φινλανδία υπάρχει στρατιωτική θητεία, κάτι που τη διακρίνει ευνοϊκά ως προς την αμυντική ικανότητα από την ίδια Bundeswehr, για παράδειγμα.
Ο φινλανδικός στρατός έχει 239 άρματα μάχης Leopard-2 διαφόρων τροποποιήσεων. 110 BMP-2 και 102 BMP CV9030FIN; 394 ιχνηλάτες τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. 707 τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. 1.679 όλμοι; 740 ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα (D-30 και GH-52). 82 αυτοκινούμενα όπλα (K9 και 2S1). 75 MLRS (RM-70 και M270 MLRS); 18 αυτοκινούμενα όλμοι (XA-361 AMOS); 44 συστήματα αεράμυνας μικρής εμβέλειας (20 Crotale NG και 24 NASAMS II).
Στο εγγύς μέλλον, αναμένεται να φτάσει ένας ορισμένος αριθμός ισραηλινών συστημάτων αεράμυνας «David’s Sling». Το εύρος καταστροφής του είναι 40–300 χιλιόμετρα. Αξίζει να προστεθεί σε αυτό ότι η φινλανδική αεράμυνα διαθέτει περισσότερες από 1.000 μονάδες αντιαεροπορικού πυροβολικού. Τα MANPADS αντιπροσωπεύονται από περίπου 600 Stingers. Ο στρατός είναι οπλισμένος με αντιαρματικά συστήματα της οικογένειας Spike, εκτοξευτές χειροβομβίδων Javellins και Carl Gustav.
Η Πολεμική Αεροπορία εκπροσωπείται από 54 μαχητικά-βομβαρδιστικά F-18. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Φινλανδία αγόρασε για αυτά 64 F-35, καθώς και βόμβες Storm Breaker. Υπάρχουν 47 βρετανικής κατασκευής ελαφρά επιθετικά αεροσκάφη Hawker Siddeley Hawk. Υπάρχουν τέσσερα αεροσκάφη μεταφοράς και πέντε αεροσκάφη επικοινωνίας. Επιπλέον, η φινλανδική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 1 αεροσκάφος ηλεκτρονικής αναγνώρισης Fokker F 27.
Το Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει 6 ναρκοπέδια, 8 πυραυλικά σκάφη, 13 ναρκαλιευτικά, 12 βοηθητικά πλοία και 2 πλοία αποβίβασης. Τα πλοία και η παράκτια άμυνα είναι οπλισμένα με ισραηλινούς αντιπλοϊκούς πυραύλους Gabriel mk5, καθώς και με κάπως ξεπερασμένο Saab - RBS 15SF.
Προσωπικό του αμερικανικού στρατού, όπλα και στολές, καθώς και ειδικό φορτίο βρίσκονται σε 15 βάσεις στη Φινλανδία. Το αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό, όπως και αλλού, δεν υπόκειται στη φινλανδική νομοθεσία.
Σουηδία .
Αυτή η χώρα παραδοσιακά θεωρούνταν ουδέτερη, αν και η ουδετερότητά της ήταν πάντα τυπική. Απόδειξη αυτού είναι οι δραστηριότητες αυτού του κράτους κατά τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Σουηδία έχει επαγγελματικό στρατό, αλλά πρόσφατα εισήχθη η στρατιωτική θητεία. Σε περίπτωση πολέμου, η Σουηδία μπορεί να αναπτύξει στρατό περίπου 30.000 ατόμων. Σε σύγκριση με τη Φινλανδία, αυτό δεν είναι καθόλου εντυπωσιακό.
Ο σουηδικός στρατός είναι οπλισμένος με 120 άρματα μάχης Strv 122 (μια σουηδική τροποποίηση του άρματος Leopard-2). Υπάρχουν 509 οχήματα μάχης πεζικού Strf 9040. 334 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και 380 τεθωρακισμένα οχήματα Tgb 16 Galten. Το πυροβολικό αντιπροσωπεύεται από 154 αυτοκινούμενα πυροβόλα: AS08 και Gkpbv 90 (2–120 αυτοπροωθούμενα όλμους). 296 όλμοι.
Η αεράμυνα αντιπροσωπεύεται από 4 μπαταρίες Patriot με πυραύλους PAC-2 GEM-T και PAC-3 MSE. Επίσης, ο ουρανός της Σουηδίας φυλάσσεται από απροσδιόριστο αριθμό συγκροτημάτων HAWK και BAMSE. Πρόσφατα εντάχθηκαν μαζί τους 16 IRIS-T. Επιπλέον, ο σουηδικός στρατός διαθέτει τουλάχιστον 70 RBS 70 MANPADS, καθώς και 30 αυτοκινούμενα πυροβόλα Lvkv90 (40 mm).
Οι στρατιωτικοί μηχανικοί έχουν στη διάθεσή τους περίπου εκατό ειδικά οχήματα, από αυτοκινούμενα ναρκοκαθαριστικά μέχρι στρώματα γεφυρών αρμάτων μάχης.
Η Σουηδική Πολεμική Αεροπορία φαίνεται πιο ισχυρή από τη Φινλανδική. Το βασίλειο έχει στη διάθεσή του 104 μαχητικά-βομβαρδιστικά Gripen, 13 μεταγωγικά αεροσκάφη, 4 αεροσκάφη AWACS, 20 ιταλικά ελικόπτερα F-109M, 2 Black Hawks και 12 γαλλικά Super Pumas.
Όσον αφορά το Πολεμικό Ναυτικό, είναι οπλισμένοι με: 3 υποβρύχια κλάσης Gotland, 2 υποβρύχια κλάσης Södermanland, 5 κορβέτες κλάσης Visby, 6 κορβέτες κλάσης Γκέτεμποργκ, 12 περιπολικά σκάφη, 7 ναρκαλιευτικά, 187 σκάφη ραδιοκυμάτων, 187 σκάφη ραδιοκυμάτων, και 15 βοηθητικά πλοία. Ο κύριος αντιπλοϊκός πύραυλος του σουηδικού στόλου είναι ο RBS-17.
Για όσους θέλουν να εξοικειωθούν με τις Σουηδικές Ένοπλες Δυνάμεις με περισσότερες λεπτομέρειες, προτείνω το άρθρο « Οι σουηδικές ένοπλες δυνάμεις: Ποιότητα αντί για ποσότητα ».
Νορβηγία .
Σε αντίθεση με τη Φινλανδία και τη Σουηδία, αυτή η χώρα είναι στο ΝΑΤΟ εδώ και πολύ καιρό. Στις σύγχρονες συνθήκες, όταν η εποχή των μεγάλων στρατών επιστρέφει κάπως απροσδόκητα, είναι ιδιαίτερα βολικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες για μια σύγκρουση με τη Ρωσία λόγω της έλλειψης πυρηνικών όπλων και της παρουσίας στρατεύσιμης υπηρεσίας, η οποία της επιτρέπει να υπολογίζει σε μια σχετικά μεγάλη πόρος κινητοποίησης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν ληφθεί υπόψη ότι στη Νορβηγία, η στρατιωτική θητεία εκτελείται από γυναίκες. Και αν σε καιρό ειρήνης υπηρετούν 29.000 άνθρωποι, τότε σε περίπτωση πολέμου, η Νορβηγία σχεδιάζει να βάλει υπό τα όπλα 300.000 στρατιώτες.
Οι χερσαίες δυνάμεις διαθέτουν έναν πολύ σημαντικό αριθμό αυτόματων τυφεκίων H&K 416, τα οποία αποκτούν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκλειστικά για τις Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων. Τα τεθωρακισμένα οχήματα αντιπροσωπεύονται από άρματα μάχης Leopard-2 (261 μονάδες), οχήματα μάχης πεζικού CV90 (164 μονάδες) και άγνωστο αριθμό οχημάτων μάχης πεζικού Tulpar. Χρησιμοποιείται το φινλανδικό τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού Sisu XA-180 (75 μονάδες), το θωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού ACSV G5 (119 μονάδες) και το αμερικανικό M113 (περισσότερες από 288 μονάδες). Τεθωρακισμένα οχήματα ATF Dingo και Iveco LMV 2, LMV 3, LMV 4 - περίπου 200 στον αριθμό.
Οι μονάδες διαθέτουν 86 μηχανολογικά οχήματα διαφόρων τύπων.
Το πυροβολικό αντιπροσωπεύεται από 69 αυτοκινούμενα πυροβόλα (K9 Thunder και 109A), 143 όλμους L16. Μεταφορές ανθρώπινου δυναμικού και όπλων πραγματοποιούνται με περισσότερα από 7.000 φορτηγά διαφόρων τύπων.
Οι δυνάμεις αεράμυνας είναι οπλισμένες με 1 μπαταρία NASAMS III και 6 συγκροτήματα SHORAD ACSV. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νορβηγία διαθέτει περισσότερα από 80 ραντάρ διαφορετικών τύπων: από Ground Master 200 MM/C έως Weibel Scientific XENTA-M.
Η νορβηγική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει αυτή τη στιγμή 30 F-16 και 28 F-35A. Υπάρχουν 4 μεταφορικά αεροσκάφη C-130, 4 ανθυποβρυχιακά αεροσκάφη P-3 Orion, 2 αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου Falcon 20. Υπάρχουν 41 ελικόπτερα διαφόρων τύπων: από μεταφορά-μάχη NH90 NFH έως και Bell 412 πολλαπλών χρήσεων.
Το Νορβηγικό Ναυτικό, πιστεύω, μας ενδιαφέρει επίσης. Το βασίλειο είναι οπλισμένο με 6 ντίζελ-ηλεκτρικά υποβρύχια, 4 φρεγάτες, 6 κορβέτες, 6 ναρκαλιευτικά, 16 περιπολικά, 2 πλοία αναγνώρισης.
Έτσι, συνοψίζοντας τα αποτελέσματα του Σκανδιναβικού μπλοκ, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, σε περίπτωση πολέμου, αυτές οι χώρες θα συγκεντρώσουν περισσότερους από 600.000 στρατιώτες και αξιωματικούς, 620 άρματα μάχης, 885 οχήματα μάχης πεζικού, 2.497 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και τεθωρακισμένα οχήματα, 740 ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα, 305 αυτοκινούμενα πυροβόλα, 2.118 όλμοι, 75 MLRS, 86 συστήματα αεράμυνας, περισσότερες από 1.100 μονάδες αντιαεροπορικού πυροβολικού.
Οι αεροπορικές δυνάμεις των τριών χωρών έχουν στη διάθεσή τους 216 μαχητικά-βομβαρδιστικά, 47 επιθετικά αεροσκάφη, 21 μεταγωγικά, 7 αναγνωριστικά αεροσκάφη διαφόρων τύπων, 4 ανθυποβρυχιακά και άλλα οχήματα, καθώς και 75 ελικόπτερα.
Τα ναυτικά της Φινλανδίας, της Σουηδίας και της Νορβηγίας είναι οπλισμένα με: 11 πετρελαιοηλεκτρικά υποβρύχια, 4 φρεγάτες, 6 ναρκοπέδιλα, 8 πυραυλικά σκάφη, 17 κορβέτες, 26 ναρκαλιευτικά, 16 περιπολικά, 2 πλοία προσγείωσης, 187 πλοία προσγείωσης. , 2 πλοία αναγνώρισης, 27 πλοία υποστήριξης.
Αυτό, τονίζω, βασίζεται στις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις.
Κατά τη γνώμη μου, εδώ και πολύ καιρό υπάρχει μια υποεκτίμηση της πιθανής απειλής από αυτές τις τρεις χώρες. Οι ουδέτερες, ειρηνιστικές βόρειες δυνάμεις, όπως συχνά απεικονίζονταν αυτά τα κράτη, αποδείχτηκαν όχι και τόσο ακίνδυνες και φιλειρηνικές. Και αυτό δεν αφορά μόνο την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ.
Για πολύ καιρό, το θέμα των φιλοναζιστικών συναισθημάτων σε αυτές τις κοινωνίες αγνοήθηκε επιμελώς.
Σήμερα, που τα κράτη που ήταν ουδέτερα στο παρελθόν έχουν επιλέξει τον δικό τους δρόμο, έχουν όλες τις πιθανότητες να είναι τα πρώτα που θα ενταχθούν στη φωτιά ενός μεγάλου πολέμου.
Αλλά μάλλον πρέπει να σταματήσουμε εκεί.
Ας προχωρήσουμε στο δεύτερο μπλοκ - τις χώρες της Βαλτικής.
Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία
Δεδομένου ότι έγραψα λεπτομερώς για τις ένοπλες δυνάμεις αυτών των χωρών στη δημοσίευση « Πόλεμος στη Βαλτική: Τα αμερικανικά αρνιά στο θυσιαστικό βωμό δεν πρέπει να υποτιμηθούν », προτείνω να προχωρήσουμε αμέσως στους συνολικούς δείκτες στρατιωτικού δυναμικού τους.
Σε περίπτωση πολέμου, 140.000 στρατιώτες και αξιωματικοί θα αναπτυχθούν ταυτόχρονα στις χώρες της Βαλτικής. Είναι οπλισμένοι με: 54 άρματα μάχης, 284 οχήματα μάχης πεζικού, 3.814 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, οχήματα παντός εδάφους και τεθωρακισμένα οχήματα, 445 συρόμενα πυροβόλα όπλα, 163 αυτοκινούμενα πυροβόλα, 1.000 όλμους, τουλάχιστον 20 συστήματα αεράμυνας MLRS.
Η αεροπορία αντιπροσωπεύεται κυριολεκτικά από έναν μικρό αριθμό μεταφορικών αεροσκαφών.
Οι ναυτικές δυνάμεις των χωρών αυτών διαθέτουν συνολικά: 10 ναρκαλιευτικά, 3 πλοία ελέγχου, 1 ναρκαλιευτικό, 18 περιπολικά σκάφη, 1 υδρογραφικό σκάφος, 3 πλοία υποστήριξης, 4 περιπολικά πολλαπλών χρήσεων.
Φυσικά, ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει τις δυνάμεις άλλων χωρών του ΝΑΤΟ που βρίσκονται στα κράτη της Βαλτικής.
Για παράδειγμα, 14 τανκς Challenger 2 που σταθμεύουν στην πόλη Τάπα της Εσθονίας παρέμειναν στο παρασκήνιο. Ή, για παράδειγμα, η αεροπορική ομάδα των χωρών του ΝΑΤΟ στις χώρες της Βαλτικής.
Παρεμπιπτόντως, συμβαίνει ένα πολύ ενδιαφέρον πράγμα με αυτήν την ομάδα. Όλα ξεκίνησαν με 4 αεροσκάφη F-16. Στη συνέχεια ο αριθμός τους αυξήθηκε σε 8. Πριν από λίγο καιρό, τα F-22 τοποθετούνταν σε τακτική βάση στις χώρες της Βαλτικής.
Σήμερα, δυστυχώς, είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί σε ανοιχτές πηγές ο ακριβής αριθμός των μαχητικών που αναπτύσσονται τακτικά στην Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία. Ωστόσο, αφού συγκρίνουμε κάποια πράγματα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπάρχουν περίπου 30 από αυτά.
Αν συγκρίνουμε τον όμιλο της Βαλτικής με τον Σκανδιναβικό, τα Balts φαίνονται εντελώς μη πειστικά. Οι Φινλανδοί, οι Σουηδοί και οι Νορβηγοί, έχοντας, παρεμπιπτόντως, ορισμένες αξιώσεις σε ρωσικά εδάφη (για παράδειγμα, Καρέλια ή Μούρμανσκ), μπορούν να προσπαθήσουν να επιτύχουν στην επίθεση, ενώ τα στρατεύματα της Βαλτικής δεν έχουν τέτοια ευκαιρία.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το σχέδιο των Αμερικανών στρατηγών, θα εκπληρώσουν το κύριο καθήκον τους: θα εκτρέψουν ένα σημαντικό μέρος των ρωσικών στρατευμάτων από το ουκρανικό μέτωπο.
Επιπλέον, στην αρχή του πολέμου, αυτοί οι στρατοί θα δημιουργήσουν απειλή για την περιοχή του Καλίνινγκραντ και τη Λευκορωσία, αλληλεπιδρώντας έτσι με την Πολωνία. Ταυτόχρονα, οι αντιπλοϊκοί πύραυλοι Blue Spear, που έχουν ήδη παραδοθεί στην Εσθονία, θα καταστήσουν δυνατό, σε συνεργασία με τους Φινλανδούς, τον αποκλεισμό του Κόλπου της Φινλανδίας, απομονώνοντας τον στόλο της Βαλτικής στο Καλίνινγκραντ και οι εγκατεστημένες θαλάσσιες νάρκες θα κάνουν κατάσταση ακόμα πιο δυσάρεστη.
Αν επανέλθουμε στο θέμα της αποστολής του ΝΑΤΟ στις χώρες της Βαλτικής, ο αριθμός της ξεπερνά σήμερα τα 5.000 άτομα. Αποτελείται από ένα βρετανικό τεθωρακισμένο τάγμα πεζικού οπλισμένο με άρματα μάχης Challenger 2. Η τοποθεσία του είναι η Εσθονία. Γερμανικές τεθωρακισμένες μονάδες είναι παρούσες στη Λιθουανία. Καναδικές μονάδες πεζικού αναπτύσσονται στη Λετονία. Υπάρχουν και άλλα τμήματα. Συνολικά, μέχρι και 100 τανκς του ΝΑΤΟ μπορούν να αναπτυχθούν στις χώρες της Βαλτικής σήμερα.
Από τη μια πλευρά, φυσικά, οι 5.000 μαχητές δεν είναι ο αριθμός που θα μπορούσε να ονομαστεί «δύναμη κρούσης». Ωστόσο, είναι ακριβώς ο περιορισμένος αριθμός στρατιωτών του ΝΑΤΟ στις χώρες της Βαλτικής που υποδηλώνει έμμεσα για άλλη μια φορά ότι τα εδάφη αυτά προετοιμάζονται για σφαγή.
Και, στρέφοντας για άλλη μια φορά στο θέμα της επιχειρηματικής προσμονής, θα ήθελα να σημειώσω ότι αυτό επιβεβαιώνεται από την κίνηση της επιχείρησης Tactical Foodpack, η οποία παράγει ξηρά σιτηρέσια για στρατιωτικούς και τουρίστες, από την Εσθονία στη Γερμανία.
Πολύ ενδεικτικά για την κατανόηση της ατμόσφαιρας που επικρατεί στις χώρες της Βαλτικής είναι τα λόγια του Κάι Κάλλας, που ήδη αναφέρθηκαν σήμερα:
Οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν τρία έως πέντε χρόνια για να προετοιμαστούν για μια πιθανή στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία.
Το είπε τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους - δύο μήνες πριν από τη συνομιλία με τον Μπάιντεν, μετά την οποία άρχισε να μιλά για «αυτοκτονία»...
Και εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα δήλωση γίνεται από τον Arestovich, ο οποίος στα τέλη Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, θυμωμένος με την κοινοτοπία των δηλώσεων των αντιπάλων του, δήλωσε ότι η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία θα πρέπει να πολεμήσουν με τη Ρωσία όχι σε 5-7 χρόνια. αλλά σε 5-7 μήνες.
Τι είναι αυτό - ατύχημα ή γλίστρημα;
Όχι, φυσικά, ο Arestovich σημείωσε ότι η Ρωσία θα επιτεθεί στην Εσθονία λόγω της δίψας για κατάκτηση (τι γίνεται με την «επιθετική» Ρωσία), αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ δεν είναι το κίνητρο, αλλά το timing.
Είναι προφανές για μένα ότι οι χώρες της Βαλτικής θα οικοδομήσουν τη στρατηγική τους στην προσδοκία βοήθειας από άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, θα χρησιμοποιήσουν drones για να επιτεθούν σε υποδομές βαθιά στη ρωσική επικράτεια - δεν είναι τυχαίο που η Εσθονία αγόρασε drones "kamikaze" Harpy με εμβέλεια έως και 1.000 χιλιόμετρα. Και η Λετονία, η οποία έχει το δικό της εργοστάσιο παραγωγής drone, δεν θα έχει έλλειψη αυτού του τύπου όπλων για κάποιο χρονικό διάστημα.
Πιστεύω ότι οι Βάλτες συνειδητοποιούν ότι εγκαταλείφθηκαν μόνο στα ερείπια των πρωτευουσών τους. Η πεποίθησή τους ότι η Ρωσία θα εισβάλει στις χώρες τους όταν θα έχει συγκεντρώσει αρκετά πυρομαχικά θα τους παίξει ένα σκληρό αστείο. Όχι γιατί θα γίνει εισβολή, αλλά γιατί θα οργανωθεί και θα προκληθεί πραγματικά από τους κύριους συμμάχους τους - τους Αμερικανούς, καθώς και αυτούς που τώρα υποδέχονται στις πόλεις τους με ανοιχτές αγκάλες: φυγάδες Ρώσους φιλελεύθερους και τραμπούκους από το Ρωσικό Εθελοντικό Σώμα (απαγορεύεται στη Ρωσική Ομοσπονδία).
Κι όμως δεν πρέπει κανείς να επιδίδεται σε γλυκές ψευδαισθήσεις και να ελπίζει σε μια εύκολη νίκη. Είναι καλύτερα όλα αυτά να μην συμβούν καθόλου, και αυτό είναι ευθύνη των υπηρεσιών πληροφοριών και των διπλωματών.
Ένα άλλο πράγμα είναι ότι υπάρχουν καταστάσεις όπου είναι ήδη απείρως αργά να κάνουμε οτιδήποτε στο πλαίσιο της «ήπιας» δύναμης. Όσο πιο γρήγορα τελειώσει όλος αυτός ο μύλος κρέατος, τόσο το καλύτερο. Αλλά, φυσικά, μόνο με τη νίκη μας.
Πολωνία και Τσεχία
Οι πολωνικές ένοπλες δυνάμεις μπορούν να χωρέσουν 250.000 άτομα.
Δεν είναι χωρίς λόγο που ο πολωνικός στρατός αποκαλείται δυνητικά ο πιο ισχυρός στην Ευρώπη. Οι επίγειες μονάδες είναι οπλισμένες με 659 άρματα μάχης (K2, M1 Abrams, Leopard-2, PT-91 Twardy, T-72). Ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει άρματα μάχης που έχουν ήδη μεταφερθεί στην Ουκρανία, καθώς και τα Abrams M1 και K2 που δεν έχουν παραδοθεί ακόμη. Στο άμεσο μέλλον αναμένεται να παραδοθούν άλλα 96 άρματα μάχης K2 και σχεδόν 300 Abrams.
Το πυροβολικό αποτελείται από 927 αυτοκινούμενα πυροβόλα (K9, Dana-T, Dana-M, Krab, 2S1 Gozdzik, M 120 RAK). Υπάρχουν 824 αυτοκινούμενα όπλα K9 στην παραγωγή. Υπάρχουν 211 μονάδες MLRS (K-239 Chunmoo, HIMARS, WR-40 Langusta, RM-70, “Grad”).
Είναι αξιοπερίεργο ότι από τα 506 παραγγελθέντα HIMARS έχουν παραδοθεί μόνο τα 18. Η ίδια ιστορία με τα K-239 παραγγέλθηκαν - 288, έχουν παραδοθεί μόνο 14. Η παραγωγή όπλων σε τέτοιους ρυθμούς σε κάνει άθελά σου σκεφτείτε ότι ο κατασκευαστής δεν θα ήταν αντίθετος με το να πάψει να υπάρχει ο πελάτης πριν από το πώς να λάβει τουλάχιστον τα μισά από αυτά που πληρώθηκαν, επειδή τα υπόλοιπα προϊόντα μπορούν να πουληθούν ξανά σε κάποιον.
Τα μηχανοκίνητα τυφέκια είναι οπλισμένα με 1.617 οχήματα μάχης πεζικού και 1.614 όλμους. Η συντριπτική πλειονότητά τους είναι ακόμα σοβιετικής κατασκευής. Σχεδόν χίλια μαχητικά οχήματα πεζικού Badger παράγονται. Υπάρχουν 1.029 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και τεθωρακισμένα οχήματα μάχης διαφόρων τύπων.
Τα συστήματα αεράμυνας αντιπροσωπεύονται από τουλάχιστον 169 συστήματα αεράμυνας, τα περισσότερα από τα οποία είναι ξεπερασμένα. Έτσι, ο πολωνικός στρατός βρίσκεται ακόμη σε υπηρεσία με περίπου 50 συγκροτήματα 9K33 Osa, καθώς και 11 συγκροτήματα Kub. Τα πυροβολικά-αντιαεροπορικά συστήματα αντιπροσωπεύονται από τα συστήματα ZU-23-2, Gibernit και Shilka. Υπάρχουν 436 μονάδες, μερικές από τις οποίες μεταφέρθηκαν στην Ουκρανία. Σε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του συστήματος αεράμυνας, η Πολωνία αγόρασε 48 εκτοξευτές Patriot και 644 πυραύλους για αυτούς. Αυτή η συμφωνία κόστισε στη Βαρσοβία 15 δισεκατομμύρια δολάρια.
Επιπλέον, υπάρχουν περίπου 8.000 μονάδες άλλου εξοπλισμού: φορτηγά, μηχανολογικά οχήματα, τρακτέρ, βυτιοφόρα βενζίνης...
Λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες τάσεις στις στρατιωτικές υποθέσεις, η Πολωνία έχει παραγγείλει περισσότερα από 800 UAV διαφόρων τύπων και σκοπών.
Η Πολωνία έχει επίσης παραγγείλει 96 επιθετικά ελικόπτερα Apache, αλλά δεν έχει λάβει ακόμη κανένα. Από αυτά που είναι ήδη διαθέσιμα, μπορούμε να αναφέρουμε τα Mi-24 (18), Mi-8 (27), Mi-2 (44), UH-60 (4), AW-149 (3), W-3 (38).
Η Πολωνική Αεροπορία είναι οπλισμένη με 12 SU-22M4K, 36 F-16C, 6 μαχητικά FA-50 (38 είναι σε παραγωγή). Την παραμονή της έναρξης του SVO, υπήρχαν 22 MiG-29, μερικά μεταφέρθηκαν στην Ουκρανία, πόσα απέμειναν είναι άγνωστο. Επιπλέον, η Πολωνία έχει παραγγείλει 32 F-35, αλλά ούτε ένα αεροσκάφος δεν έχει τεθεί ακόμη σε υπηρεσία στην Πολεμική Αεροπορία. Να προστεθεί ότι η Πολωνία διαθέτει 78 εκπαιδευτικά αεροσκάφη διαφόρων τύπων, καθώς και 47 στρατιωτικά μεταφορικά αεροσκάφη.
Αν μιλάμε για το Πολεμικό Ναυτικό, είναι σχετικά μέτριοι: 1 υποβρύχιο, 2 φρεγάτες, 2 κορβέτες, 3 πυραυλικά σκάφη και 1 ναρκαλιευτικό.
Γενικά, έχοντας για λίγο εξοικειωθεί με την ονοματολογία και την ποσότητα των όπλων του πολωνικού στρατού, έχει την αίσθηση ότι, αφενός, θέλει πραγματικά να οπλιστεί πλήρως, και αφετέρου, είναι ένα παιχνίδι στο χέρια της γεωπολιτικής. Αυτές οι τεράστιες παραγγελίες που θα χρειαστούν πολύ χρόνο για να ολοκληρωθούν και κοστίζουν πολλά χρήματα, αυτή η απίστευτα ποικίλη σειρά τεθωρακισμένων οχημάτων, συστημάτων αεράμυνας, αεροσκαφών...
Ειλικρινά μιλώντας, η Πολωνία κατά κάποιο τρόπο μου θυμίζει την Ουκρανία, λίγο περισσότερο μια παραγγελία, αλλά η στάση της Ουάσιγκτον απέναντί της είναι επίσης εξαιρετικά καταναλωτική. Και τι να πούμε αν ετοιμάζονται να ρίξουν τη χώρα στο χωνευτήρι του πολέμου. Και όχι απλώς για να τη στείλουν στη σφαγή, αλλά με ανοιχτή επιθυμία να την εκθέσουν σε μια σειρά τακτικών πυρηνικών χτυπημάτων. Και αν δεν το κάνει αυτό η Ρωσία, τότε θα το κάνει η Ουάσιγκτον, ουρλιάζοντας φυσικά ότι αυτό είναι δήθεν δουλειά των Ρώσων!
Μου φαίνεται ότι όλες οι συζητήσεις για τη δύναμη του πολωνικού στρατού είναι σε μεγάλο βαθμό θεατρικές. Στόχος τους είναι να πείσουν τους Πολωνούς ότι είναι μεγάλοι πολεμιστές, εκλεκτοί, ικανοί να συντρίψουν κάθε στρατό. Το ίδιο τους έκαναν, μόνο σε πιο ήπια μορφή, που έγινε στους Ουκρανούς.
Αλλά ας περάσουμε στην Τσεχία .
Ο Τσεχικός Στρατός είναι επαγγελματικός και έχει περίπου 25.000 άτομα προσωπικό.
Είναι οπλισμένοι με περίπου 58 άρματα μάχης (30 T-72 και 28 Leopard-2). Υπάρχουν 247 οχήματα μάχης πεζικού (120 BMP-2 και 127 Pandur II), 239 CV90 έχουν αγοραστεί, αλλά κανένα δεν έχει παραληφθεί ακόμη. Υπάρχουν 141 τεθωρακισμένα οχήματα. Το πυροβολικό αντιπροσωπεύεται από 98 πυροβολαρχίες πεδίου, καθώς και 110 όλμους. Τα στρατεύματα έχουν 53 αυτοκινούμενα όπλα Dana, πλήρωσαν για την απόκτηση 62 αυτοκινούμενων όπλων Caesar, αλλά κανένα δεν έχει παραληφθεί ακόμη. Διατίθενται εκτοξευτές χειροβομβίδων Carl Gustav, Javellin ATGM, Spike-LR. Αξίζει να προστεθεί ότι ο Τσεχικός Στρατός διαθέτει περισσότερα από 3.500 φορτηγά διαφορετικών μοντέλων.
Η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 14 σουηδικά μαχητικά Gripen C/D, 16 επιθετικά αεροσκάφη L-159, 13 αεροσκάφη μεταφοράς, 8 εκπαιδευτικά L-159 T1/2. Υπάρχουν 17 μαχητικά ελικόπτερα (Mi-24 και Mi-35), 5 ελικόπτερα πολλαπλών χρήσεων Mi-17 και 30 μεταγωγικά (4 Mi-8, 16 Mi-171 και 10 PZL W3A). Τα συστήματα αεράμυνας αντιπροσωπεύονται από 8 συγκροτήματα 2K12 "Kub" M2. Έχουν αγοραστεί 16 ισραηλινά συγκροτήματα SPYDER, αλλά κανένα δεν έχει παραληφθεί ακόμη. Υπάρχουν 32 RBS 70 MANPADS.
Έτσι, συνολικά η Πολωνία και η Τσεχική Δημοκρατία μπορούν να φιλοξενήσουν τουλάχιστον 275.000 άτομα. Είναι οπλισμένοι με 717 άρματα μάχης, 980 αυτοκινούμενα πυροβόλα, 211 MLRS, 98 πυροβόλα όπλα, 1.724 όλμους, 1.864 οχήματα μάχης πεζικού, 1.170 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, 177 οχήματα αεράμυνας χωρίς προδιαγραφή συστήματα). Οι αεροπορικές δυνάμεις των δύο χωρών διαθέτουν τουλάχιστον 68 μαχητικά-βομβαρδιστικά, 16 επιθετικά αεροσκάφη, 86 εκπαιδευτικά αεροσκάφη, 60 μεταγωγικά, καθώς και 35 επιθετικά ελικόπτερα και 151 άλλους τύπους ελικοπτέρων.
Ρουμανία
Ο ρουμανικός στρατός μπορεί να φιλοξενήσει 125.000 στρατιώτες και αξιωματικούς.
Οπλίζονται με 383 TR-85, 9 TR-580, 120 T-55 (512 άρματα μάχης συνολικά). Έχουν αγοραστεί 54 άρματα μάχης M1 Abrams, αλλά κανένα δεν έχει παραληφθεί ακόμη. Υπάρχουν 259 οχήματα μάχης πεζικού Piranha και MLI-84. Τα θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού αντιπροσωπεύονται από μια ποικιλία μοντέλων, που αριθμούν 956 μονάδες. Υπάρχουν 423 τεθωρακισμένα οχήματα σε υπηρεσία, επίσης περισσότεροι από δώδεκα τύποι. Υπάρχουν τουλάχιστον 2.000 φορτηγά.
Το πυροβολικό είναι οπλισμένο με τουλάχιστον 1.670 όλμους και 720 ρυμουλκούμενα πυροβόλα. Υπάρχουν 225 MLRS (εκ των οποίων 36 HiMARS). Υπάρχουν 218 αντιαρματικά πυροβόλα και 138 αντιαρματικά συστήματα (Malyutka και Konkurs).
Η αεράμυνα έχει στη διάθεσή της 468 αντιαεροπορικά πυροβόλα συστήματα (ZU-2 (60), M1980/88 (300), Gepard (36), Oerlikon GDF-003 (72)). Σε υπηρεσία υπάρχουν 288 SA-94 και 48 SA-95 MANPADS που βασίζονται στο όχημα TABC. Υπάρχουν 16 συγκροτήματα Patriot, 16 συστήματα αεράμυνας Osa, 32 MIM-23 HAWK και 32 συστήματα αεράμυνας 2K12 Kub.
Έτσι, υπάρχουν συνολικά 144 συστήματα αεράμυνας μικρής, μεσαίας και μεγάλης εμβέλειας. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες για το UAV. Αλλά για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να ειπωθεί ότι υπάρχει πολύ λίγο από αυτό σε σχέση με τους στρατούς των άλλων υπό εξέταση χωρών. Τα κλασικά αεροπλάνα είναι άλλο θέμα.
Έτσι, η Ρουμανική Πολεμική Αεροπορία είναι οπλισμένη με 20 F-16 (θα πρέπει να παραδοθούν άλλα 29), 21 επιθετικά αεροσκάφη IAR 99, 19 αεροσκάφη μεταφοράς διαφόρων μοντέλων και 2 αεροσκάφη παρακολούθησης AN-30. Υπάρχουν 14 εκπαιδευτές YAK-52 στη διάθεσή μας. Τα ελικόπτερα αντιπροσωπεύονται από 84 IAR 330 και IAR 316.
Επίσης σε υπηρεσία είναι 5 UAV RQ-4 Global Hawk και 7 UAV RQ-7.
Ο αριθμός των βοηθητικών οχημάτων είναι άγνωστος.
Το Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει 1 υποβρύχιο, 3 φρεγάτες, 4 κορβέτες, 3 πυραυλοκορβέτες, 3 τορπιλοβόλα, 6 ναρκαλιευτικά, 3 επιτηρητές ποταμού, 5 κανονιοφόρες, 13 περιπολικά, 16 βοηθητικά πλοία. Συμπληρώνονται από 3 ελικόπτερα IAR 330.
Η παράκτια άμυνα είναι οπλισμένη με 4 πυραυλικά συστήματα Rubezh (βλήματα R-15 Termit).
Είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον η Ρουμανία αναμένει παραδόσεις βαρέων όπλων. Παραγγέλθηκαν: 298 μαχητικά οχήματα πεζικού από διαφορετικούς κατασκευαστές, 1.059 τεθωρακισμένα οχήματα, 90 αυτοκινούμενα πυροβόλα (K9 Thunder, T-155 Firtina, Panzerhaubitze 2000, ATMOS-2000) και, φυσικά, 48 F-35 που δεν διαθέτουν κανένα έχει παραδοθεί ακόμη.
Φυσικά, θα ήταν αφελές να περιμένουμε κάποια ειδικά επιτεύγματα από τον ρουμανικό στρατό, αλλά είναι αρκετά ικανός να καταλάβει την Υπερδνειστερία ή, για παράδειγμα, να ενισχύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας.
Ένας υποτιμημένος κίνδυνος
Έτσι, οι συνολικοί στρατοί των χωρών του ΝΑΤΟ, που με μεγάλη πιθανότητα να έρθουν σε σύγκρουση, ανέρχονται σε 1.140.000 άτομα (αυτό αν μετρήσουμε ταυτόχρονα μόνο το στρατιωτικό προσωπικό υπό τα όπλα. Έτσι, στην Εσθονία, για παράδειγμα, η εφεδρεία είναι περίπου 200.000 άνθρωποι, και σύμφωνα με τις ένοπλες δυνάμεις εν καιρώ πολέμου αριθμούν μόνο 36.000 στρατιώτες και αξιωματικούς).
Είναι οπλισμένοι με 1.903 άρματα μάχης, 3.292 οχήματα μάχης πεζικού, 8.860 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και τεθωρακισμένα οχήματα, 2.221 πυροβόλα, 531 MLRS, 1.448 αυτοκινούμενα πυροβόλα, 6.512 όλμους 6 συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας, 441.
Η αεροπορία περιλαμβάνει 304 μαχητικά-βομβαρδιστικά, 84 επιθετικά αεροσκάφη, περισσότερα από 100 μεταφορικά αεροσκάφη, 345 ελικόπτερα και μια σειρά από άλλα επανδρωμένα και μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα. Καθώς και ένας πολύ σημαντικός αριθμός MANPADS, ATGM, εκτοξευτές χειροβομβίδων και περισσότερες από 15.000 μονάδες βοηθητικού εξοπλισμού. Ορισμένοι στρατοί έχουν στη διάθεσή τους drones καμικάζι μεγάλης εμβέλειας (έως 1.000 χιλιόμετρα), καθώς και πυραύλους ATACMS με βεληνεκές έως και 500 χιλιόμετρα.
Αυτό συμβαίνει μόνο σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις. Εκτός παρένθεσης μένουν οι δυνάμεις άλλων χωρών του ΝΑΤΟ που βρίσκονται στο έδαφος αυτών των κρατών, καθώς και τα όπλα τους. Για ευνόητους λόγους δεν λαμβάνονται υπόψη οι δυνάμεις των χωρών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, οι οποίες με εξαιρετικά υψηλό βαθμό πιθανότητας θα αναπτυχθούν στην Ουκρανία στο πολύ κοντινό μέλλον. Και φυσικά δεν λαμβάνονται υπόψη οι δυνάμεις των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Σε γενικές γραμμές, με βάση μια ακόμη πρόχειρη εκτίμηση, μπορούμε να υποθέσουμε ότι τον Αύγουστο-Οκτώβριο του τρέχοντος έτους, μια εχθρική ομάδα άνω των 2 εκατομμυρίων ατόμων θα επιχειρήσει εναντίον των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων από τον Αρκτικό Ωκεανό έως τη Μαύρη Θάλασσα.
Από αυτή την άποψη, είναι σίγουρα καιρός να σταματήσουν όλα τα τραγούδια για το "the last shell" και "the last cartridge". Τέτοιες ιδέες, που διαδίδονται από πολλά μέσα ενημέρωσης, έχουν εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο και δημιουργούν μια ψευδή ιδέα της πραγματικότητας.
Ναι, στην Ουκρανία μπορεί πράγματι να υπάρχουν πολύ λιγότερες οβίδες, αλλά αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι ο αριθμός τους έχει μειωθεί στον ελάχιστο αριθμό στα οπλοστάσια των χωρών του ΝΑΤΟ. Δεν θα πιστέψω ποτέ ότι, ενώ σχεδίαζαν όλον αυτόν τον πόλεμο, δεν αξιοποίησαν να αποκτήσουν επαρκή πυρομαχικά. Είμαι σίγουρος ότι όλα αυτά είναι η πιο συνηθισμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Κατά τη γνώμη μου, οποιεσδήποτε δηλώσεις δυτικών ηγετών, πολιτικών, δημοσίων προσώπων, δημοσιογράφων και ειδικών πρέπει να αντιμετωπίζονται με την ίδια ακριβώς αμφιβολία. Όλη αυτή η συζήτηση για το πάγωμα της σύγκρουσης, για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, καθώς και για κάποιο είδος φόβου για τρομοκρατικές οργανώσεις που υποτίθεται ότι βιώνουν μετά την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κραυγαλέο καθαρό ψέμα.
Η αίσθηση ότι υποτιμούμε τον εχθρό, προσπαθώντας συνεχώς να υποβαθμίσουμε τη σημασία και την επικινδυνότητά του, δεν με άφησε εδώ και αρκετό καιρό.
Ίσως είναι ήδη σαφές ότι ο εχθρός είναι εξαιρετικά ισχυρός, ότι η σύγχρονη Ουκρανία είναι απλώς μια μαριονέτα στα χέρια του. Θεωρώντας τους στρατούς των κρατών που υποδεικνύονται στην ανασκόπηση ως κατώτερους, συλλογίζοντας με το πνεύμα «δεν έχουν τίποτα», έχουμε κάθε προοπτική να αντιμετωπίσουμε κολοσσιαίες δυσκολίες στην πορεία προς τη Νίκη. Αλλά οι δυσκολίες και οι δυσκολίες θα προκύψουν από μόνες τους, οπότε ας μην τις επιδεινώνουμε.
Κάτι μου λέει επίμονα ότι η Ουκρανία είναι μόνο η αρχή, όσο λυπηρό κι αν ακούγεται. Θα είναι ένας δύσκολος, αιματηρός και μακρύς πόλεμος, αλλά δεν έχουμε δικαίωμα να χάσουμε.
Και για να το κάνετε αυτό, πρέπει πρώτα να σταματήσετε να γελάτε με τους στρατούς της Φινλανδίας ή της Νορβηγίας. Κατά τη γνώμη μου, είναι η υποτίμηση τέτοιων εχθρών που τους δίνει την ευκαιρία να κερδίσουν. Φυσικά, κανείς δεν θέλει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να βρούμε μόχλευση πάνω σε αυτά τα κράτη, αναγκάζοντάς τα σε ειρήνη. Κανείς δεν θέλει οι τύποι μας να πεθάνουν συγκρατώντας την επίθεση των Σκανδιναβικών ορδών ή των ορδών της Βαλτικής, και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχουν λιγότερα χαμόγελα, ακατάλληλη ειρωνεία και μερικές φορές καθαρός μηδενισμός υπό το πρόσχημα του «αυτό δεν μπορεί να είναι».
Δυστυχώς, συνέβη ότι κάποτε η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε. Σήμερα θερίζουμε τους καρπούς αυτής της καταστροφής. Πληρώνουμε για την εμπιστοσύνη στη Δύση, πληρώνουμε με αίμα την εκούσια αυτοκαταστροφή και τον αφοπλισμό. Πρέπει ακόμα να μάθουμε τα μαθήματα της ιστορίας, αλλά ελπίζω ότι επιτέλους πήραμε το κύριο μάθημα σήμερα: καμία εμπιστοσύνη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όχι σε κανένα επίπεδο. Κανένας τυφλός θαυμασμός για τις δυτικές αξίες, καμία εξύμνηση και ειδωλοποίηση.
Αλλά ταυτόχρονα, εμείς, ο καθένας μας, πρέπει να κατανοήσουμε τη δύναμη της Δύσης. Και η δύναμή του, κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται στην ψευδαίσθηση. Χάρη σε ψευδείς ιδέες για τον εαυτό του κατάφερε να κάνει πλύση εγκεφάλου σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους και να τους πείσει να αγωνιστούν για τα συμφέροντά του.
Όντας ηθικά χρεοκοπημένες, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν να σχηματίσουν μια ελίτ πλήρως υπό τον έλεγχό τους στις ευρωπαϊκές χώρες. Οι υποτελείς της Ουάσιγκτον κάνουν συνήθως κενές δηλώσεις. Αλλάζουν τη ρητορική τους πέντε φορές την ημέρα. Αλλά το κύριο πράγμα παραμένει το ίδιο για αυτούς: μισούν τη Ρωσία, μισούν εμάς.
Θα ήθελα πολύ να κάνω λάθος, αλλά πάρα πολλά πράγματα δείχνουν την εξαιρετικά υψηλή πιθανότητα ενός μεγάλου ευρωπαϊκού πολέμου στο εγγύς μέλλον.
Το αν θα γίνει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Αλλά εξαρτάται από εμάς και κανέναν άλλον να αποφασίσουμε αν θα είμαστε νικητές ή όχι.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου