γράφει ο Ευστάθιος Δαφνομήλης
Μιλώντας προ ημερών με φίλους, σε μια αποστροφή του λόγου, μεταξύ αστείου και σοβαρού, δήλωσα πως αν δεν είχα άλλη επιλογή σε εθνικό κόμμα για να ψηφίσω, θα στηριζα λόγω ανάγκης το ΚΚΕ.
Όμως, το ΚΚΕ δεν είναι πιστό στις αξίες του κομμουνισμου και άρα, ούτε καν εν είδει ανάγκης δεν θα μπορούσε κανείς τελικά να το ψηφίσει.
Αν το ΚΚΕ ήταν αληθώς κομμουνιστικό, θα ακολουθούσε την μαρξιστική ρητορική που θέλει τον εγχώριο εργάτη προστατευμενο από τον εισαγόμενο, ο οποίος συνήθως μεταφέρεται εποχιακά ή ευκαιριακά από τους κεφαλαιοκράτες για να ρίξει τα μεροκάματα. Έτσι λοιπόν, το ΚΚΕ θα έπρεπε να είναι ΠΡΩΤΟ στον αγώνα υπεράσπισης της βιωσιμότητας του Έλληνα εργάτη. Και εν τούτοις είναι πρώτο στον αγώνα εναντίον του και υπέρ των μεταναστών.
Αν το ΚΚΕ ήταν αληθώς κομμουνιστικό, θα είχε ως προτεραιότητα την προάσπιση της Πατρίδας των εργατών που εκπροσωπεί και των δικαιωμάτων του κράτους έναντι άλλων κρατών που εποφθαλμιούν κατ' αυτών. Θα έπρεπε να θέλει έναν ισχυρό στρατό, θα έπρεπε να αποζητά την πραγματωση του εργάτη-στρατιωτη με ένα ισχυρό μιλιταριστικό προφίλ δομής ώστε οι εχθροί να μην τολμούν να ακουμπάνε ή να υπεριπτανται της ξηράς, θάλασσας και αέρος της σοσιαλιστικής πατρίδας. Εν τούτοις με κάθε τρόπο είναι εναντίον των εξοπλισμών, της υπεράσπισης των δικαίων μας και υπερ ακόμα και της παραχωρησης εδαφών ή ονομάτων σε άλλες χώρες.
Αν το ΚΚΕ ήταν αληθώς σοσιαλιστικό, θα φρόντιζε να καταγγέλει την αργομισθία των καρεκλοκενταυρων, την καταλήστευση των δημοσίων υποδομών από μη εργατικούς πολίτες, από "ευαίσθητες και ευπαθείς ομαδες" και λοιπούς κηφήνες, χώρια ότι θα είχε σχέδιο ειδικά γι' αυτούς ώστε να στρωθούν στην δουλειά θέλουν δεν θέλουν.
Αν το ΚΚΕ ήταν αληθώς κομμουνιστικό, θα ήταν υπέρ της ανάπτυξης εγχώριων προϊόντων και δημιουργίας σχετικής αυτάρκειας, τούτου συμπεριλαμβανομενου και του υγειονομικού τομέα. Μιλώντας περί αυτού, θα αντιτιθετο στην πρακτορευση του κράτους υπέρ ξένων φαρμακευτικών εταιρειών κατά την περιοδο του ψόβιντ19, ή θα υπεραμυνόταν της κάλυψης όλων των απαραίτητων εγγυήσεων από το κρατος κατά την εφαρμογή εμβολιασμού σε περίπτωση ανεπιθύμητων παρενεργειών.
Αν το ΚΚΕ ήταν αντικαπιταλιστικο θα είχε μόνιμη επιθετική ρητορική με ονομαστικές αναφορές κατά των εγχώριων επιχειρηματιών που λυμαινονται τις κρατικές υποδομές και τα δημόσια έργα και δεν θα ήταν απόν ή ανύπαρκτο από την κριτική, όπως επίσης θα είχε βιώσιμο σχέδιο για τον τραπεζικό τομέα και όχι κολλημένο σε ρητορικές μεσοπολέμου.
Αν το ΚΚΕ ήταν κρατικιστικό, θα σεβόταν τις υποδομές του κράτους, τα κτίρια, τις οδούς κλπ και θα απαγόρευε στα ορκ του να καταστρέφουν και να βανδαλίζουν την δημόσια περιουσία.
Το ΚΚΕ είναι μισητό ειδικά για τον ρόλο του στην Μικρασιατική Εκστρατεία, αλλά και στην μετακατοχική ανταρσία, όμως, θα μπορούσε να πει μια νέα ηγεσία του, πως αυτά ήταν σφάλματα του παρελθόντος, προερχόμενα από ξένες επιρροές ειδικά της "μεγάλης σοσιαλιστικής πατρίδας" η οποία εφόσον έπεσε και φιλελευθεροποιήθηκε, πλέον δεν υπάρχει επιρροή και ούτε λόγος για υπηρέτηση κάποιας γενικής διεθνιστικης πολιτικής τουλάχιστον όχι μέχρι την συμπηξη συνεργασίας με άλλα ισχυρά (σε εξουσία) κομμουνιστικά κόμματα ανά τον κόσμο. Έτσι θα κέρδιζε ένα μερίδιο ψήφων από ανθρώπους που συγχωρούν η έστω παραβλεπουν, μακιαβελικά σκεπτόμενοι για το μέλλον, εμπρός σε καταστάσεις που οδηγούν σύντομα σε γενικό θάνατο της Πατρίδας. Θα ήταν εφικτή η συνεργασία του ακόμα και με εθνικά κόμματα, που αν και θα είχαν διαφορετικές αφετηριες, θα συμφωνούσαν σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής.
Καταλαβαίνετε όμως, πως όπως όλα που είναι καλπικα στην μπανανία μας, έτσι είναι και το ΚΚΕ, το οποίο δεν ειναι κομμουνιστικό και δεν θέλει σε τίποτα να παραδειγματιστεί ακόμα και από επιτυχημένα κομμουνιστικα κράτη και καθεστώτα όπως η Κίνα, που εσωτερικά τρέχει υπό καθεστώς κομμουνισμου και εξωτερικά αλληλεπιδρά θαυμάσια με το περιβάλλον της οικονομικής ελευθερίας ενώ το ΚΚΕ σε επίπεδο πολιτικής σκεψης ακόμα βρίσκεται σε χρονοκάψουλα μεταξύ Τρότσκι και Λένιν.
Κράτος μπανανία
Κομματα μαϊμου
---------Ο διεθνισμός υπάρχει μόνο εντός των ορίων της επικράτειας του σοσιαλιστικό κράτους και συνέχει όλους τους πολίτες-εργάτες ανεξαρτήτως Έθνους.
Εμείς δεν είμαστε στο ίδιο κράτος με το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν για να είμαστε σύντροφοι και ταξικοι αδελφοί.
Τα λέει ο Μαρξ, στην ενότητα περί κεφαλαίου και χρήσης των εργατών για μείωση του εργατικού κόστους.
---- Κάρλ Μαρξ(1), για τη μετανάστευση ως θεσμό:
«Οι οικονομικοί «μετανάστες» είναι ο Δούρειος Ίππος του κεφαλαίου για την άλωση των εργασιακών κατακτήσεων των ντόπιων.»
«Ο βασικός στόχος του εργοδοτικού κεφαλαίου είναι η αύξηση της κερδοφορίας του μέσα από τη μείωση του κόστους εργασίας. Γι’ αυτό εισάγει και χρησιμοποιεί τα εκατομμύρια των ξένων εργατικών χεριών ως παραπανίσιο πληθυσμό, που θα ασκήσει τρομακτικές πιέσεις στους ντόπιους εργαζόμενους για τη μείωση του κόστους εργασίας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου