«Το Αλ Άκσα(Τέμενος του Ομάρ ή τζαμί Αλ-Ακσά) βρίσκεται σε κίνδυνο»

Δρ Άλεξ Στέρνμπεργκ.

Η ιστορία ενός ψέματος 100 ετών. Γνώμη.

(JNS) Η πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ Itamar Ben-Gvir στο Όρος του Ναού ήταν χωρίς προβλήματα, όπως θα έπρεπε. Άλλωστε, ο Ben-Gvir ήταν ένας Ισραηλινός υπουργός που επισκέφτηκε κυρίαρχο ισραηλινό έδαφος.

Όταν ο Μπεν-Γκβίρ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να επισκεφθεί το Όρος, η Χαμάς το χαρακτήρισε «έγκλημα» και «θρασύδειλη επιθετικότητα». Η Παλαιστινιακή Αρχή το ανακήρυξε ως «πρωτοφανή πρόκληση και επικίνδυνη απειλή». Η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ιορδανία κατήγγειλαν επίσης την επίσκεψη. Οι ΗΠΑ ζήτησαν, για άλλη μια φορά, από το Ισραήλ να διατηρήσει το «status quo» στους ιερούς τόπους της Ιερουσαλήμ.

Αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο. Το Όρος του Ναού είναι ένα μοναδικό σημείο ανάφλεξης μεταξύ Εβραίων και Αράβων για πάνω από έναν αιώνα. Η κραυγή «το Al-Aqsa βρίσκεται σε κίνδυνο» είναι εδώ και πολύ καιρό μια βολική συκοφαντία που χρησιμοποιείται από αδίστακτους Άραβες ηγέτες για να υποκινήσουν τις μάζες στη βία.

Πώς όμως προέκυψε το ψέμα «το Al-Aqsa είναι σε κίνδυνο»;

Ο πατέρας του συκοφάντη ήταν ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ Haj Amin al-Husseini, ένας διαβόητος αντισημίτης και συνεργάτης των Ναζί που ξεκίνησε τις άθλιες δραστηριότητές του στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Ισλαμιστής με τάση για αυτοπροβολή, συνειδητοποίησε ότι εκμεταλλευόμενος το Τζαμί Αλ Άκσα, το κύριο σύμβολο του Ισλάμ στην τότε Παλαιστίνη, θα μπορούσε να προωθήσει τις πολιτικές του φιλοδοξίες.

Πρώιμος εχθρός του Σιωνισμού, ο Χουσεϊνί συμμετείχε τακτικά σε υποκινήσεις κατά των Εβραίων της τότε Παλαιστίνης. Το 1920, αυτό είχε ως αποτέλεσμα πέντε θανάτους και 211 τραυματίες. Το 1929, ο Χουσεϊνί χρησιμοποίησε την ευκαιρία του Tisha B'Av για να πει σε ένα αραβικό πλήθος ότι οι Εβραίοι έρχονταν να καταστρέψουν το Al-Aqsa και να ξαναχτίσουν τον Ναό στη θέση του. «Το Al-Aqsa βρίσκεται σε κίνδυνο!» φώναξε, δείχνοντας πλήθη Εβραίων που στριμώχνονταν στο στενό δρομάκι στο Δυτικό Τείχος για να τιμήσουν την καταστροφή του Ναού.

Οργισμένοι όχλοι ξεχύθηκαν στις εβραϊκές κοινότητες της τότε Παλαιστίνης, επιτέθηκαν σε ειρηνικούς Εβραίους και βίαζαν, δολοφονούσαν και λεηλατούσαν. Εκατοντάδες σκοτώθηκαν στη Χεβρώνα, το Σαφέντ και την Ιερουσαλήμ.

Ο Χουσεϊνί φυλακίστηκε από τους Βρετανούς, αφέθηκε ελεύθερος λίγο μετά και στη συνέχεια διορίστηκε Μουφτής της Ιερουσαλήμ. Αυτός ο νέος τίτλος του έδωσε μια πολυπόθητη θέση στην αραβική κοινότητα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Χουσεϊνί ήταν υπεύθυνος για μεγάλο μέρος της αντιβρετανικής και αντι-εβραϊκής αναταραχής που κορυφώθηκε με τη διαβόητη αραβική εξέγερση του 1936-39. Οι Βρετανοί εκτέλεσαν εκατοντάδες Άραβες ηγέτες ως απάντηση, αλλά εξέδωσαν επίσης τη διαβόητη «Λευκή Βίβλο» που περιόριζε την εβραϊκή μετανάστευση στην Παλαιστίνη, τη στιγμή που ο ναζισμός άρχιζε τη σφαγή των Ευρωπαίων Εβραίων. Τώρα, αυτοί οι Εβραίοι είχαν ένα μέρος λιγότερο για να δραπετεύσουν.

Οι Βρετανοί έδιωξαν τελικά τον Μουφτή από την Παλαιστίνη, αλλά βρήκε θερμή υποδοχή στο Βερολίνο ως φιλοξενούμενος του Χίτλερ. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έχασε μεγάλο μέρος της επιρροής του και, με τη δημιουργία του Ισραήλ, αποκλείστηκε από την εβραϊκή γη.

Ο Χουσεϊνί δημιούργησε μαγαζί στην Αίγυπτο, όπου συνάντησε έναν νεαρό Αιγύπτιο ταραξία ονόματι Γιασέρ Αραφάτ. Υπό την κηδεμονία του Μουφτή, ο Αραφάτ μεταμορφώθηκε σε Παλαιστίνιο. Έμαθε επίσης τη χρησιμότητα της κραυγής μάχης «Το Al-Aqsa είναι σε κίνδυνο».

Ίσως η πιο διάσημη χρήση αυτού του αιωνόβιου ψεύδους ήταν κατά τη διάρκεια της «Ιντιφάντα Αλ Άκσα» που ξεκίνησε το 2000 και κατηγορήθηκε για την επίσκεψη του τότε αρχηγού της αντιπολίτευσης Αριέλ Σαρόν στο Όρος του Ναού. Μετά την επίσκεψη, οι Παλαιστίνιοι ξεκίνησαν έναν τρομοκρατικό πόλεμο που είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες θανάτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων.

Παρά τον ισχυρισμό ότι ο Σαρόν ξεκίνησε την ιντιφάντα, η αλήθεια αποκαλύφθηκε χρόνια αργότερα και επιβεβαιώθηκε από τη σύζυγο του Αραφάτ και τον Ναμπίλ Σαάθ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Φάταχ.

Τον Ιούλιο του 2000, ο Αραφάτ επέστρεψε από τις ειρηνευτικές συνομιλίες στο Καμπ Ντέιβιντ με τον τότε Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον και τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Εχούντ Μπαράκ. Ο Μπαράκ είχε προσφέρει στον Αραφάτ το 97% της Ιουδαίας και της Σαμάρειας, κάτι που ο Αραφάτ αρνήθηκε.

Ένα από τα εμπόδια ήταν η κοινή χρήση του Όρους του Ναού με τους Εβραίους. Ενώ η Κλίντον το θεώρησε λογικό, ήταν ένας όρος που ο Αραφάτ δεν ήθελε να δεχτεί. Η Κλίντον ήταν έξαλλη και κατηγόρησε τον Αραφάτ για την κατάρρευση των συνομιλιών. Χρειαζόταν μια εκτροπή για να εκτρέψει την οργή της Κλίντον, ο Αραφάτ διέταξε τους υφιστάμενούς του να σχεδιάσουν τη νέα ιντιφάντα. Το ταξίδι του Σαρόν στο Όρος του Ναού πραγματοποιήθηκε δύο μήνες αργότερα, παρέχοντας μια βολική δικαιολογία για να εκτοξεύσει το κύμα του τρόμου.

Ενώ βρισκόταν στο Καμπ Ντέιβιντ, ο Αραφάτ είπε στην Κλίντον ότι οι Εβραίοι δεν έχουν καμία σχέση με την «Παλαιστίνη», επειδή δεν είχαν ζήσει ποτέ στη Γη του Ισραήλ και δεν υπήρχε ποτέ εβραϊκός ναός στην Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με μια αναφορά στο Newsweek, ένας δύσπιστος Κλίντον κοίταξε τον Αραφάτ και είπε: «Ξέρω ότι υπήρχε ένας Ναός εκεί».

Το ψέμα του Αραφάτ δεν έχει πεθάνει. Στην πραγματικότητα, έχει γίνει ένα νέο σημείο συζήτησης, με μουσουλμάνους «λόγιους» και «αρχαιολόγους» να υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε εβραϊκός ναός. Οι αραβικές κυβερνήσεις αρνούνται όλο και περισσότερο τον Ναό επίσης. Λόγω των πιέσεών τους, η UNESCO ψήφισε πρόσφατα να διαγράψει οποιαδήποτε εβραϊκή σύνδεση με το Όρος του Ναού και κήρυξε το Δυτικό Τείχος ως μνημείο μουσουλμανικής κληρονομιάς.

Οι Παλαιστίνιοι γνωρίζουν ότι το ψέμα τους κινδυνεύει κάθε φορά που το Ισραήλ διεκδικεί τα εβραϊκά δικαιώματα στο Όρος του Ναού. Αυτός είναι ο λόγος που πέφτουν τακτικά σε υστερίες με την παραμικρή ένδειξη εβραϊκής παρουσίας στην τοποθεσία. Καταλαβαίνουν τι διδάσκει το Ταλμούδ: Όταν κάποιος αποκτά περιουσία, αναλαμβάνει δράση για να δείξει ιδιοκτησία, όπως να βάλει φράχτη ή να οργώσει ένα χωράφι. Οι Άραβες κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν το Ισραήλ να δείξει οποιαδήποτε ιδιοκτησία πάνω στο Όρος του Ναού. Το κάνουν επειδή γνωρίζουν ότι εάν το Ισραήλ επιδείξει ιδιοκτησία, η προσπάθειά τους να διαγράψουν τους Εβραίους από τη Γη του Ισραήλ θα καταρρεύσει.

Οι Ισραηλινοί έχουν καταλάβει ότι αυτό είναι μέρος και αναπόσπαστο μέρος της τελικής φιλοδοξίας των Παλαιστινίων, που είναι να ανακαταλάβουν όλη τη γη «από τον ποταμό μέχρι τη θάλασσα» - ολόκληρο το Ισραήλ. Τέτοιες προσπάθειες καταστροφής των Εβραίων ξεκινούν πάντα με ψέματα, και αυτά τα ψέματα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ο τότε υπουργός Άμυνας Moshe Dayan έκανε λάθος που παρέδωσε τον έλεγχο του Όρους του Ναού στο Waqf το 1967.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι εβραϊκές επισκέψεις στο Όρος του Ναού, συμπεριλαμβανομένου του Ben-Gvir, πρέπει να συνεχιστούν.

Ο Δρ Άλεξ Στέρνμπεργκ, ένας Εβραίος ακτιβιστής, είναι ο συγγραφέας του βιβλίου Συνταγές από το Άουσβιτς.

israelnationalnews.com

ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com