Ράπισμα.

Η πολιτική της διάλυσης της πατρίδας μας πρέπει να σταματήσει εδώ. Ο Εθνομηδενισμός δεν πρέπει να επικρατήσει.  Πρέπει αντίθετα να χτυπηθεί αλύπητα. Γιατί αντιπροσωπεύει το κακό.

.

Άρθρο

– του Γιώργου Μιχαήλ[1]

Κάθε 2, 3, ή 4 χρόνια εκατομμύρια ανθρώπων στην Ελλάδα βιώνουν την μεγαλύτερη ψευδαίσθηση της ζωής τους. Γιατί μόνο με ψευδαίσθηση μπορεί πλέον να παρομοιαστεί το λεγόμενο δικαίωμα της ψήφου.  Μια ονειροπόληση της οποίας οι ρίζες φτάνουν μέχρι τον λόφο της Πνύκας στην Ακρόπολη.

Εκεί που χιλιάδες χρόνια πριν εφαρμόστηκε για πρώτη και μοναδική φορά η Δημοκρατία. Με αυτήν την εικόνα  σχηματισμένη μέσα στα μυαλό μας, φανταζόμαστε πως την ώρα της κάλπης αποκτάμε  ξαφνικά την «υπερφυσική»  δύναμη της διαγραφής του μέλλοντος μας.

Στην πραγματικότητα οι εκλογές έχουν υποβαθμιστεί σε μια διαδικασία επιλογής του «μη χείρον». Εκείνου του κόμματος, ή του πολιτικού του οποίου το χαστούκι στο πρόσωπο των Ελλήνων πολιτών  δεν θα τους ξαπλώσει  ανάσκελα στο έδαφος. Σχεδόν πάντα ωστόσο, η αίσθηση του χτυπήματος είναι τόσο δυνατή ώστε παραμένει νωπή μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Είναι απορίας άξιον πως οι πολίτες της Ελλάδας επιτρέπουν στα ίδια ουσιαστικά κόμματα που τους ραπίζουν  καθημερινά εδώ και δεκαετίες, να εξασκούν την «εκτελεστική» εξουσία. Πολιτικός σημαίνει υπηρέτης  των πολιτών, όχι αφέντης αυτών. Δημοκρατία σημαίνει ελευθερία της σκέψης, απελευθέρωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, πραγματική κοινωνική αλληλεγγύη μέσω ποιοτικών κρατικών υπηρεσιών, διαφύλαξη της Εθνικής κυριαρχίας, παροχή δωρεάν ποιοτικής παιδείας σε όλο τον πληθυσμό της χώρας, εσωτερικής ασφάλειας και πάνω από όλα σεβασμός.

Εάν έστω και ένα από τα παραπάνω εξακολουθεί να υφίσταται στην Ελλάδα του σήμερα, δεν θα αργήσει να τσακιστεί και αυτό μέσα στα τερατώδη κρατικά γρανάζια. Η αποκατάσταση της Ελλάδας στα ματιά των άλλων λαών του πλανήτη εξαρτάται από την αποκατάσταση της πολιτικής ζωής. Από την αποκατάσταση της Ελλάδας εξαρτάται η βελτίωση της ζωής των Ελλήνων.  Το μέλλον των Ελλήνων εξαρτάται από την ενίσχυση του Εθνικού τους αισθήματος. Ένα αίσθημα που πρέπει να δυναμώσει και να υποσκελίσει  το προσωπικό συμφέρον.

Γιατί στην αντίθετη περίπτωση το αποτέλεσμα είναι η σημερινή κατάσταση την οποία όλοι νιώθουμε στο πετσί μας,  έχοντας την ίδια στιγμή καταπιεί την γλωσσά μας. Πάνω από όλα πρέπει να  προστατευτούν  οι νέοι γιατί αποτελούν τον αιμοδότη και το οξυγόνο του οργανισμού μας.

Η φυγή εκατοντάδων χιλιάδων νέων δεν πρέπει να επαναληφθεί. Η υποδούλωση του πνεύματος, του ταλέντου και της δημιουργικότητας των Ελλήνων πρέπει να σταματήσει. Δεν έχουμε μάθει να ζούμε για χάριν των φιλοσοφικών  ιδεών ή των πολιτικών θεωριών.

Ωστόσο, έχουμε διαχρονικά μάθει να ζυμώνουμε τις ιδέες ώσπου αυτές να μπορούν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα  του Έθνους. Η πολιτική της διάλυσης της πατρίδας μας πρέπει να σταματήσει εδώ.  Ο Εθνομηδενισμός δεν πρέπει να επικρατήσει. Πρέπει αντίθετα να χτυπηθεί αλύπητα.  Γιατί αντιπροσωπεύει  το κακό.

[1] Ο Γιώργος Μιχαήλ είναι επιχειρηματίας, Διευθύνων Σύμβουλος ναυτιλιακής εταιρείας και συγγραφέας του βιβλίου Πολικός Αστέρας, Αθήνα, Κυπρής, 2017.

analyst.gr