Άρθρο από το Πάσχα του 2019: «..είναι το τελευταίο Πάσχα έτσι όπως το ξέρουμε..»

Τώρα που επικρατεί ησυχία ακούς τους «Ρωμαίους στρατιώτες»;

Για όλους εμάς έρχονται. Για την Ελλάδα έρχονται.

Έφτασαν..!
Μην τους φοβάσαι όμως.

Πρέπει να περάσουμε μέσα από εκεί.

"Αυτό είπε ο Ρωμαίος εκατόνταρχος και οι στρατιώτες που φύλαγαν μαζί του τον Ιησού επάνω στον Σταυρό…. …αυτό είπε, μαζί με τον εκατόνταρχο και ο Σίμων ο Κυρηναίος, ο απλός Σίμων, που επέστρεφε απ’ την δουλειά και τον ανάγκασαν να μεταφέρει τον Σταυρό του εξαντλημένου Χρίστου και αυτό όπως φάινεται το είπαν και άλλοι παρευρισκόμενοι, ουδέτεροι, που παρακολουθούσαν την... τελετή της σταύρωσης.

Πότε όμως είπαν.....  «Στ' αλήθεια, αυτός ήταν Υιός Θεού»; 



Όταν το σκοτάδι έπεσε απότομα, όταν το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε στα δύο, από πάνω εως κάτω…όταν η γη σείστηκε…όταν έσπασαν οι ταφόπετρες απο τον σεισμο κι άνοιξαν τα μνήματα και βγήκαν οι νεκροί έξω από αυτά. 

Δηλαδή οταν μίλησε η φύση..μάλλον όταν φώναξε η φύση..!

Τότε και μόνο τότε αντιλήφθηκαν ποιος ήταν Αυτός που σκότωσαν.... που έβριζαν, που έφτυναν, που περιέπαιξαν, που βασάνισαν, που φυλάκισαν, που χλεύασαν και που διαπόμπευσαν…και αναρωτιέσαι... έπρεπε να σχιστή το καταπέτασμα του ναού και να γίνει μέγα σεισμός για να καταλάβουν ότι ήταν απεσταλμένος του Θεού;

Μάλλον ναι και κάτι μου θυμίζει αυτο, επί των ημέρων μας.

Δεν πήραν βλέπεις στα σοβαρά τις γραφές που εκπληρώνονταν, στα θαύματα που γίνονταν, στον λόγο Του που ξεχώριζε, παρά μόνο μπροστά στην καταστροφή κάποιοι κατάλαβαν αυτό που έκαναν και σε Ποιον το έκαναν.

Και οι μέρες που έχουμε μπροστά μας, μοιάζουν τόσο στις ημέρες εκείνες.

Η σημερινή ημέρα, μας θυμίζει το παρελθόν, όλα όσα έγιναν τότε αλλά μας δείχνει και το μέλλον.

Ακόμη και τώρα, στις ημέρες μας, υπάρχουν Φαρισαίοι, Τελώνες, Αρχιερείς….εκατόνταρχοι….ακόμα υπάρχει και το πλήθος που φώναζε στον Πιλάτο εκείνο το πρωινό: Άρον Αρον...Σταύρωσον Αυτόν.

Διαβάζω για τον όχλο, για την.... κοινή γνώμη της εποχής εκείνης, που από το Ωσαννά μεταπήδησε στο Σταύρωσον..

Και φαντάσου, τότε δεν υπήρχαν τα κοινωνικά δίκτυα όπως τώρα!

Και φώναζε η κοινή γνώμη της εποχής εκείνης: "το αίμα Αυτού του Ανθρώπου να πέσει σε εμάς, στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας"...αρκει να τον δικάσεις σε θάνατο!

Αυτό επέλεξε η κοινή γνώμη της εποχής…αν το πλήθος Σταύρωνε τον Βαραββά και απελευθέρωνε τον Χριστό, ποιος ξέρει πως θα ήταν η ιστορία και αν ακόμη και τώρα χυνόταν αίμα στο χώμα που... δεν έχει δει από τότε ειρήνη. 

Και επέλεξαν τον Βαραββά και ο Βαραββάς ήταν ληστής και παρέδωσαν τον Χριστό ινα Σταυρωθει.

Σκέψου λίγο όμως... η κοινή γνώμη της δικής μας εποχής το ίδιο δεν επέλεξε;

Με τις παροτρύνσεις των συγχρόνων αρχιερέων, φαρισαίων, νομοδιδάσκαλων, σοφών, γνωστικών…….το σύγχρονο πλήθος με την στάση του αυτό επέλεξε το.. "αίμα σε εμάς και στα παιδιά μας".

Και το επέλεξε, ναι το επέλεξε, εισπράττοντας τα τριάκοντα αργύρια της νέας εποχής.

Αυτή η ψηφιακή, αποκλειστικά υλιστική και διεστραμμένη εποχή, αυτός ο σύγχρονος πολιτισμός του σκότους, ίσως να μην επιστρέψει τα αργύρια αλλά την θηλιά ήδη την έχει βάλει.

Ο πολιτισμός που αυτή τη στιγμή έχουμε, χτίστηκε με τεχνοτροπία τέτοια ώστε να κρύψει την αλήθεια. Τα θεμέλια του είναι βασισμένα στο σκοτάδι και οι άνθρωποι, όχι μόνο επέλεξαν το σκοτάδι αλλά θέλουν και από πάνω να εξαφανίσουν την Αλήθεια.

Να την πολεμήσουν, ώστε να επικρατήσει ο μηχανισμός του σκότους...αυτό έγινε τότε, το 33 μ.Χ στα Ιεροσόλυμα... αυτό ετοιμάζεται και τώρα, εν έτη 2019 μ.Χ.

Αυτό το Πάσχα, θέλησα…προσπάθησα να το περάσω πιο κοντά στα γεγονότα των ημερών,ίσως για πρώτη φορά, ειδικά επηρεασμένος από τις επιπτώσεις των αποφάσεων των ανθρώπων της εποχής μας,αποφάσεις που θα συναντήσουμε στη ροή του χρόνου και το έκανα για τον λόγο ότι οι επιπτώσεις αυτες των πράξεων μας, μου δείχνουν ότι είναι το τελευταίο Πάσχα έτσι όπως το ξέρουμε και έτσι όπως το μάθαμε καθόσον μεγαλώναμε.

Έχω αυτή την εικόνα και πάνω σε αυτή κινούμαι το διάστημα που βρισκόμαστε.

Και από Νέα Δευτέρα και έπειτα….ακουγονται να σφυρηλατούν τα καρφιά και να συναρμολογούν τον Σταυρό για την χώρα μας. 

Θα μας ξυπνήσουν (το κάνουν σε μικρή κλίμακα ήδη)  τα ίδια συναισθήματα που ο ίδιος ο Χριστός ένιωσε λίγο πριν το μαρτύριο, δηλαδή αυτά  της λύπης έως θανάτου, της απογοήτευσης, της απέραντης θλίψης,  του ψυχικού πόνου και της αγωνίας...........συναισθήματα που ξυπνάει η προσωρινή επικράτηση του σκότους και των απρόσμενων γεγονότων, όταν αυτά κάνουν την εμφάνιση τους. 

Μοιάζει, σήμερα Μ.Παρασκευή, το σκοτάδι να νικάει το φως, ναι αυτό θα μοιάζει και αργότερα στην Ελλάδα αλλά όσο γίνεται εκείνες τις πιο δύσκολες ώρες και μέρες του Γολγοθά και της Σταύρωσης που ετοιμάζονται για εμάς, εμείς να έχουμε το βλέμμα μας στον... λίθο που θα μετακινηθεί και θα ακουστεί το Χριστός Ανέστη... το Ελλάς Ανέστη. 

Δεν θα είμαστε μόνοι μας σε αυτο και ας έρθει στιγμή που ίσως πούμε "Θεέ μου Θεέ μου γιατί με εγκατελειψες" ίσως το πούμε, ο ίδιος ο Χριστός το είπε.. πόσο μάλλον εμείς.

Ομως κοίτα λίγο την Ελλάδα....αυτή η Ελλάδα που έχουμε τώρα, είναι κατά αρχάς προδομένη, έπειτα κακοποιημένη, αδύναμη, παραδομένη στο σκοτάδι και σε αυτούς που πρεσβεύουν και το προωθούν,  εξευτελισμένη, προσβεβλημένη…. ματώνει κάθε μέρα και υποφέρει…και όσο πιο πολύ υποφέρει (το βλέπεις στις ειδήσεις πόσο υποφέρει)τόσο πιο κοντά είμαστε στην Σταύρωση και ακόμη πιο κοντά στην Ανάσταση.

Και ναι είμαστε κοντά, πολύ κοντά, τα πάντα φωνάζουν ότι είμαστε κοντά.

Οφείλουμε λοιπόν να κάνουμε ότι και όσα μπορούμε για να προετοιμαστούμε εσωτερικά, πνευματικά για αυτές τις ημέρες, αυτό είναι το κλειδί για να μην λυγίσουμε, να μην διασκορπισθούμε και να μην διχαστούμε μεταξύ μας….να μην γίνουμε σαν το ευμετάβλητο πλήθος που το πρωί θα φωνάζει Ωσαννά και το βράδυ Στάυρωσον.

Να έχουμε πει από πριν ότι Αυτός ήταν και είναι ο Αληθινός Θεός, όχι να το πούμε εκ των υστέρων, δηλαδή μετά από τους σεισμούς, του πολέμους και τις καταστροφές που η κοινή γνώμη της εποχής μας «επένδυσε» για το μέλλον μας. 

Να αναγνωρίσουμε από πριν το κακό και αυτό που παει να κάνει μέσα από την δήθεν εξέλιξη/πρόοδο, την τεχνολογία και τη μόδα.

Ότι άσχημο και δύσκολο δούμε στη συνέχεια, ο Χριστός μας το είπε από τότε...αυτά, Είπε "πρέπει να γίνουν πρώτα αλλά να μην φοβάστε, διότι δεν θα είναι το τέλος".

Και το είπε γιατί ήξερε την αντανάκλαση των πράξεων μας στο μέλλον…ήξερε ότι όλα είναι θέμα δικών μας επιλογών...ήξερε, πονούσε και έκλαιγε στη Γεσθημανή γιατί ήταν ξεκάθαρα ανθρώπινη επιλογή η καταδίκη του και η σταύρωση Του, το δημιούργημα Του το ίδιο που αγάπησε τόσο θα τον...... βασάνιζε και θα τον θανάτωνε και ήταν αυτό που περισσότερο που δεν άντεχε.

Ήξερε λοιπόν...ήξερε ότι αν γίνει αυτό, έπειτα, αργότερα, θα συμβεί το άλλο.

Αυτό λοιπόν που τότε μας είπε, είναι ότι θα γίνει, ότι πρέπει, για να μην εφαρμοστεί η νέα εποχή στην χώρα μας...και γενικά στον πλανήτη και θα γίνει ότι πρέπει σε σχέση με αυτούς που την προωθούν αλλά και σε σχέση με όσους την υπερασπίζονται και την διαφημίζουν.

Μας τα είπε λοιπόν από πριν, όπως λέει και ο ίδιος, για να μην.... φοβηθούμε!!!

Αυτές λοιπόν τις δύσκολες αλλά άγιες ώρες, ας τις ζήσουμε όσο πιο κοντά γίνετε.

Όσο πιο κοντά τις ζήσουμε, τόσο πιο κοντά θα είναι και ο Χριστός στις δικές μας δύσκολες ώρες..... ώρες και μέρες της μεγάλης αλλαγής, εκεί που το φως θα νικήσει το σκοτάδι της σύγχρονης εποχής, της νέας τους εποχής."

Rick

minitrue.gr