Αποκρυπτογραφήθηκε με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης ο διάσημος πάπυρος Herculaneum papyri, ο απανθρακωμένος πάπυρος που βρέθηκε θαμμένος από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ.
Το κατόρθωμα επιτεύχθηκε από φοιτητές στο διαγωνισμό Vesuvius challenge, οι οποίοι χρησιμοποίησαν αλγορίθμους για να σαρώσουν το τεχνούργημα, καθώς υπήρχε ο κίνδυνος να καταστραφεί εάν επιχειρούσαν να τον ανοίξουν με τα χέρια.
Η νικήτρια ομάδα διάβασε περισσότερα από 2.000 κείμενα «που δεν είχαν ξαναδεί» που αναφέρονταν σε πηγές ευχαρίστησης, όπως η μουσική, η γεύση της κάπαρης και το μωβ χρώμα.
Οι τρεις φοιτητές, από την Αίγυπτο, την Ελβετία και τις ΗΠΑ, θα μοιραστούν ένα μεγάλο βραβείο 700.000 δολαρίων για την αποκάλυψη εκατοντάδων λέξεων σε περισσότερες από 15 στήλες κειμένου, που αντιστοιχούν στο πέντε τοις εκατό περίπου του πάπυρου.
Ο διαγωνισμός Vesuvius Challenge ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2023 από τον Brent Seales, επιστήμονα υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι, και υποστηρικτές της Silicon Valley.
Εκείνη την εποχή, ο Seales κυκλοφόρησε χιλιάδες τρισδιάστατες εικόνες δύο τυλιγμένων παπύρων, καθώς και ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης που είχε εκπαιδευτεί να διαβάζει γράμματα από σημάδια που αφήνει το μελάνι.
Λίγο αργότερα, ο Luke Farritor από τη Νεμπράσκα και ο Youssef Nader από την Αίγυπτο αποκάλυψαν ξεχωριστά την ίδια λέξη που κρύβεται στην καρδιά του σφραγισμένου χειρογράφου, «πορφύραc», που σημαίνει μωβ βαφή ή ρούχα από μωβ. Το ζευγάρι μοιράστηκε ένα έπαθλο 40.000 $.
Η έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ. κατέστρεψε τους οικισμούς της Πομπηίας, του Herculaneum, του Torre Annunziata και του Stabiae, σκοτώνοντας χιλιάδες.
Εκατοντάδες κείμενα από τη βιβλιοθήκη του Herculaneum θάφτηκαν και απανθρακώθηκαν από την τέφρα και τα αέρια.
Οι απανθρακωμένοι πάπυροι επανεμφανίστηκαν το 1752 σε μια βίλα κοντά στον κόλπο της Νάπολης που κάποτε πίστευαν ότι ανήκε στον πεθερό του Ιούλιου Καίσαρα, αλλά το περιεχόμενό τους παρέμενε μυστήριο καθώς οι επιστήμονες έκριναν ότι ήταν πολύ εύθραυστοι για να τους ανοίξουν.
Το πρόγραμμα AI εκπαιδεύτηκε να διαβάζει το μελάνι τόσο στην επιφάνεια όσο και στα μη ορατά στρώματα των κλειστών παπύρων, σύμφωνα με το Nature.
Το κεντρικό θέμα του κειμένου είναι η ευχαρίστηση, η οποία αν κατανοηθεί σωστά πρόκειται για την καρδιά της επικούρειας φιλοσοφίας.
Ο συγγραφέας του αρχαίου ελληνικού κειμένου πιστεύεται ότι είναι ο Φιλόδημος, ένας φιλόσοφος που έμενε στη βίλα όπου βρέθηκε ο πάπυρος.
Σε δύο αποσπάσματα από δύο διαδοχικές στήλες του πάπυρου, ο συγγραφέας μοιράστηκε την ανησυχία του για το αν και πώς η διαθεσιμότητα αγαθών, όπως τα τρόφιμα, μπορεί να επηρεάσει την ευχαρίστηση που προσφέρουν.
Το αρχαίο ελληνικό κείμενο λέει: «Όπως και στην περίπτωση των τροφίμων, δεν πιστεύουμε αμέσως ότι τα πράγματα που είναι σπάνια είναι απολύτως πιο ευχάριστα από αυτά που είναι άφθονα».
«Ωστόσο, είναι πιο εύκολο για εμάς να στερηθούμε πράγματα που είναι άφθονα; «Τέτοιες ερωτήματα θα τίθενται συχνά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου