Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Το συμβολικό ξεπούλημα της Ελλάδας.


Ο «εμπαιγμός» των Πολιτών φαίνεται καθαρά από τις δηλώσεις του υπουργού της ληστείας, σύμφωνα με τις οποίες η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ, της ΔΕΗ κοκ. έχει συμβολική σημασία – ενώ θα δώσει διεθνώς το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι μία χώρα φιλική προς τις επενδύσεις! Με απλά λόγια πως η ληστεία είναι εκούσια, παρά το ότι τα έσοδα από το ξεπούλημα θα οδηγηθούν στα γερμανικά ταμεία – ενώ η Ελλάδα θα χάσει και τα μερίσματα που στηρίζουν τον προϋπολογισμό της, με αποτέλεσμα να πρέπει να συμπληρωθούν από αυξήσεις φόρων ή από μειώσεις δαπανών.
Ταυτόχρονα δεν θα έχει κανένα όπλο στη διάθεση της για να ανταπεξέλθει στο διεθνή ανταγωνισμό – ενώ φυσικά οι ξένοι μέτοχοι των δημοσίων επιχειρήσεων, εκτός του ότι θα μεταφέρουν τα έσοδα τους στο εξωτερικό, θα μπορούν να αυξήσουν κατά το δοκούν τις τιμές, εκτοξεύοντας στα ύψη τα κέρδη τους, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία. Αντί λοιπόν να πρωτοστατήσει η κυβέρνηση στη δημιουργία μίας διακομματικής επιτροπής διεκδίκησης των πολεμικών επανορθώσεων που μας οφείλει η Γερμανία, έτσι ώστε να επιλυθούν «άπαξ και δια παντός» τα προβλήματα μας χωρίς να υφαρπαχθεί η δημόσια και η ιδιωτική μας περιουσία, συνεχίζει την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων απέναντι στην καγκελάριο..

Ανάλυση


Η μέθοδος που επιλέγει η κυβέρνηση για τις ιδιωτικοποιήσεις, εκτός από τη συστηματική απαξίωση των κρατικών επιχειρήσεων όπως συμβαίνει με τη ΔΕΗ (άρθρο), έχει ως αφετηρία την αλλαγή της διοίκησης τους με την τοποθέτηση των «δικών της παιδιών» – ακόμη και αν οι επιτυχημένες διοικήσεις αντικαθιστούνται από αποτυχημένες, όπως στην περίπτωση των ΕΛΠΕ (ανάλυση). Στα πλαίσια αυτά, επόμενη στη σειρά είναι η αλλαγή ηγεσίας της Δημοσίας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ) – η οποία ανήκει κατά 65% στο δημόσιο, δηλαδή στο ΤΑΙΠΕΔ που έχει παραχωρηθεί στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, καθώς επίσης κατά 35% στα ΕΛΠΕ.
Εν προκειμένω θα αντικατασταθεί τόσο ο πρόεδρος, όσο και ο διευθύνων σύμβουλος – όπου ο τελευταίος δεν αλλάχθηκε στα ΕΛΠΕ, επειδή είναι της πλειοψηφικής μετοχικής πλευράς του κ. Λάτση, γνωστού ως «μνηστήρα» του Ελληνικού. Όσον αφορά δε τη μεταφορά τον ζημιών της EUROBANK στους Έλληνες φορολογουμένους και την ανάκτηση της αργότερα από την Fairfax, τις σχέσεις της οποίας με τον κ. Λάτση δεν γνωρίζουμε, υπενθυμίζουμε πως η συμμετοχή του κράτους μειώθηκε στο 1,4% – με τη βοήθεια ενός εντυπωσιακού τραπεζικού κόλπου και εις υγεία των κορόιδων (ανάλυση).
Απορεί βέβαια κανείς γιατί η κυβέρνηση θέλει να ιδιωτικοποιήσει μία εταιρεία με συνεχή άνοδο του τζίρου και της κερδοφορίας της (γράφημα, πηγή) – πόσο μάλλον όταν το φυσικό αέριο ως ενέργεια είναι το μέλλον, για περιβαλλοντικούς κυρίως λόγους. Εκτός αυτού, η Ελλάδα διαθέτει μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου στο θαλάσσιο υπέδαφος της – οπότε θα ήταν ανόητο να μην έχει στην ιδιοκτησία του αντίστοιχες επιχειρήσεις.
Επί πλέον, το καθαρό χρέος της ΔΕΠΑ ως προς το σύνολο των Ιδίων Κεφαλαίων της αφενός μεν είναι χαμηλό, αφετέρου μειώνεται συνεχώς (γράφημα) – οπότε ούτε από αυτήν την πλευρά υπάρχει λογική. Ο κ. Χατζηδάκης δε, ο οποίος φαίνεται πως έχει οριστεί από τους δανειστές ως ο εν λειτουργία εκκαθαριστής της Ελλάδας, υπηρετώντας τους πιστά και αδιαφορώντας για το μέλλον των Ελλήνων, δήλωσε δημόσια πως θα αλλάξει το σχεδιασμό της προηγούμενης κυβέρνησης – ότι δεν θα δρομολογήσει δηλαδή την ιδιωτικοποίηση μέσω της διάσπασης της ΔΕΠΑ σε δύο πλήρως ανεξάρτητες οντότητες (ΔΕΠΑ Εμπορίας και ΔΕΠΑ υποδομών), αλλά με τη δημιουργία μίας εταιρείας συμμετοχών, στην οποία θα υπαχθούν τρεις θυγατρικές (εκτός των προηγουμένων, η ΔΕΠΑ για διεθνή εγχειρήματα).
Στη συνέχεια θα εκχωρηθούν σε ιδιώτες ποσοστά από τις δύο πρώτες θυγατρικές, ενώ η τρίτη θα παραμείνει στο χαρτοφυλάκιο της εταιρείας συμμετοχών, η οποία θα εισαχθεί στο χρηματιστήριο – σύμφωνα με την πρόταση της Mc Kinsey που απορρίφθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση. Υπενθυμίζεται εδώ ότι το σχέδιο της προηγούμενης κυβέρνησης προέβλεπε τον πλήρη ιδιοκτησιακό διαχωρισμό της εμπορίας, καθώς επίσης των δραστηριοτήτων ανάπτυξης και λειτουργίας των δικτύων – με σκοπό την πώληση του 50,1% και του 14% αντίστοιχα (πολύ σωστά όσον αφορά τα δίκτυα που είναι απαράδεκτο να ιδιωτικοποιούνται).
Ο «εμπαιγμός» των Πολιτών πάντως φαίνεται καθαρά από τις δηλώσεις του υπουργού της ληστείας, σύμφωνα με τις οποίες η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ, της ΔΕΗ κοκ. έχει συμβολική σημασία – ενώ θα δώσει διεθνώς το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι μία χώρα φιλική προς τις επενδύσεις! Με απλά λόγια πως η ληστεία είναι εκούσια, παρά το ότι τα έσοδα από το ξεπούλημα θα οδηγηθούν στα γερμανικά ταμεία – ενώ η Ελλάδα θα χάσει τα μερίσματα που στηρίζουν τον προϋπολογισμό της, με αποτέλεσμα να πρέπει να συμπληρωθούν από αυξήσεις φόρων ή από μειώσεις δαπανών.
Ταυτόχρονα δεν θα έχει κανένα όπλο στη διάθεση της για να ανταπεξέλθει στο διεθνή ανταγωνισμό – ενώ φυσικά οι ξένοι μέτοχοι των δημοσίων επιχειρήσεων, εκτός του ότι θα μεταφέρουν τα έσοδα τους στο εξωτερικό, θα μπορούν να αυξήσουν κατά το δοκούν τις τιμές, εκτοξεύοντας στα ύψη τα κέρδη τους, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία (ανάλυση). Αντί λοιπόν να πρωτοστατήσει η κυβέρνηση στη δημιουργία μίας διακομματικής επιτροπής διεκδίκησης των πολεμικών επανορθώσεων που μας οφείλει η Γερμανία, έτσι ώστε να επιλυθούν «άπαξ και δια παντός» τα προβλήματα μας χωρίς να υφαρπαχθεί η δημόσια και η ιδιωτική μας περιουσία, συνεχίζει την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων απέναντι στην καγκελάριο.
Ειδικά όσον αφορά τη ΔΕΠΑ, δεν υπάρχει καν η δικαιολογία των «διεφθαρμένων και αχόρταγων συνδικαλιστών», όπως στην περίπτωση της ΔΕΗ που κοστίζει σήμερα μόλις 541 εκ. € – λιγότερο δηλαδή από τα αλεξικέραυνα της, ενώ το σύνολο του ενεργητικού της είναι 14,1 δις €! (πηγή).

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, ανεξάρτητα από τρόπο που τελικά θα επιλεχθεί, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως θα αποκρατικοποιηθούν σε πλειοψηφικό ποσοστό οι εμπορικές δραστηριότητες της επιχείρησης – ενώ  παραμένει ανοικτό το ενδεχόμενο να γίνει το ίδιο και με τα δίκτυα.
Η τελική απόφαση για το ποσοστό ιδιωτικοποίησης των υποδομών θα ληφθεί με κριτήριο την εισήγηση των συμβούλων αποκρατικοποίησης – οι οποίοι θα υποδείξουν εάν η εκχώρηση πλειοψηφικού ποσοστού πληροί στη συγκεκριμένη περίπτωση τις καλύτερες προϋποθέσεις για την προσέλκυση επενδυτών. Οι σύμβουλοι θα συνδράμουν επίσης στην επιλογή της κατάλληλης χρονικής συγκυρίας, στην οποία θα διενεργηθούν οι διαγωνισμοί – έτσι ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Ποιοι είναι αλήθεια αυτοί οι σύμβουλοι; Υπηρετούν τους δανειστές ή την Ελλάδα; Ποια είναι η θέση των Πολιτών για όλα όσα προβλέπεται να συμβούν; Συνειδητοποιούν πως παρόλα αυτά το δημόσιο χρέος θα παραμείνει σε μη βιώσιμα επίπεδα, ενώ οι ίδιοι και τα παιδιά τους θα καταντήσουν φθηνοί σκλάβοι χρέους σε μία χώρα που δεν θα τους ανήκει πια; Σωστά ισχυρίζεται η ΝΔ πως την ψήφισαν για να δρομολογήσει τα παραπάνω, υπό την προστασία του επιτελικού κράτους που ψήφισε; Οι απαντήσεις δεν είναι προφανώς δικές μας – αλλά όλων αυτών που παρακολουθούν το τέλος της χώρας τους από τους άνετους καναπέδες τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου