Ο Λευτέρης Κουσούλης σπούδασε πολιτική και ασχολήθηκε με τα φαινόμενα εξουσίας στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Εργάστηκε στην επικοινωνία και στον χώρο της πολιτικής ενώ σήμερα αρθρογραφεί σε έντυπα της χώρας μα και στο διαδίκτυο. Παρατηρεί τις εξελίξεις στη χώρα μας, και όχι μόνο, και η θεωρητική του κατάρτιση και εμπειρία τον καθιστούν έναν ιδανικό συνομιλητή για να δούμε τα πράγματα πίσω από την παραμορφωτική κουρτίνα της εξουσίας.
Βρέθηκε στη Λάρισα με αφορμή την παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του Ευάγγελου Βενιζέλου και δεν αρνήθηκε να κάνουμε μια κουβέντα για όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή του τόπου, δηλώνοντας ενθουσιασμένος από το αρχαίο θέατρο της Λάρισας, το οποίο είδε για πρώτη φορά…
Συνέντευξη στον Λευτέρη Παπαστεργίου
Κύριε Κουσούλη τι ζούμε σήμερα; Μετά από 10 χρόνια κρίσης, που διέλυσε βασικές σταθερές της ελληνικής κοινωνίας και με την αριστερά για πρώτη φορά στο τιμόνι της χώρας, τι είναι αυτό που θα περιγράφατε ως σημερινό στίγμα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας της χώρας;
Σήμερα ζούμε μια βαθιά παρακμή. Να σας δώσω τον ορισμό της παρακμής, όπως τον έχω καταγράψει στο βιβλίο μου «Ελάχιστο λεξικό & 16 αφορισμοί»: παρακμή είναι η κατάσταση αδυναμίας διάκρισης από μια κοινωνία ή έναν λαό, του ασήμαντου από το σημαντικό. Η προκύπτουσα παράλυση.
Όπως μου το περιγράφετε μπορώ να συμπεράνω πως αυτό δεν είναι ένα φαινόμενο του παρόντος. Προϋπήρχε. Θα μου εξηγήσετε την πολιτική συνέπεια αυτής της παρακμής, πέραν των όσων βλέπουμε δια γυμνού οφθαλμού;
Αυτό μπορεί να το αντιληφθεί κανείς αν σκεφτεί την κατάσταση που επικρατεί για παράδειγμα στο δημόσιο σχολείο, το οποίο, απλά, δεν υπάρχει σήμερα. Από τη μια έχουμε τη μισθολογική κατάσταση που αφορά τους δασκάλους των παιδιών μας και από την άλλη, την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, έχουμε την μισθολογική κατάσταση μιας διοικητική υπαλλήλου της ΔΕΗ για παράδειγμα, η οποία, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα αμείβεται πολλαπλάσια των δασκάλων, χωρίς να αντιδρά κανείς. Αυτό συμβαίνει γιατί, όπως προείπα, η κοινωνία μας δεν μπορεί να διακρίνει το ασήμαντο από το σημαντικό και έτσι δεν αντιδρά όταν οι δάσκαλοι των παιδιών μας αμείβονται χειρότερα από μια γραμματέα της ΔΕΗ. Αυτό λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο από ένα προϊόν μιας καθυστερημένης συνείδησης και ακριβώς εδώ έγκειται το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Άξιος εκφραστής μιας κοινωνίας σε παρακμή είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορώ να συμπεράνω, απ’ όσα μου λέτε πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να μείνει…
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει μια δυνατή, αξιόλογη πολιτική δύναμη επειδή θα συνεχίζει να εκφράζει επάξια την παραίτηση του λαού από προσπάθεια, δηλαδή την παραίτηση από την ευθύνη.
Αυτό όμως μου φαίνεται ως ένα αδιέξοδο…
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ένα σκοτεινό αδιέξοδο. Οδηγείται μαθηματικά σε έναν μαρασμό, μιας αι δεν έχει την πολιτική δυνατότητα να αναλάβει το κόστος της πορείας εξόδου από την κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει μια δυνατή, αξιόλογη πολιτική δύναμη επειδή θα συνεχίζει να εκφράζει επάξια την παραίτηση του λαού από προσπάθεια, δηλαδή την παραίτηση από την ευθύνη
Εκ των πραγμάτων, σε λίγο καιρό από τώρα, οι Έλληνες θα κληθούν να αποφασίσουν ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση της χώρας. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πρωτιά της ΝΔ. Με βάση την μεγάλη σας αναλυτική εμπειρία στον χώρο, ποια η δική σας εκτίμηση;
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δεύτερο κόμμα. Αυτό που δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε σήμερα είναι το εύρος της διαφοράς ανάμεσα στα δυο κόμματα, καθώς και το ποσοστό που θα λάβει τελικά το καθένα εξ’ αυτών. Δεν είμαστε σε θέση να ερμηνεύσουμε την σιωπή ενός μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος. Θα εκφραστεί με μια εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ; Θα εκφραστεί με μια μεγάλη αποχή; Αυτό, όπως και πολλά, κρίσιμα ακόμα μεγέθη, θα τα δούμε και θα τα εκτιμήσουμε, όταν αποτυπωθούν αριθμητικά, το βράδυ των εκλογών.
Είστε για κάτι σίγουρος;
Είμαι σίγουρος πως τίποτα δεν θα είναι όπως πριν και τίποτα δεν θα γίνει όπως πριν. Είναι ακριβώς αυτό που δεν κατανοεί σήμερα ούτε η αντιπολίτευση.
Θα ήθελα να επιμείνουμε στο «φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ», αν και με βάση την ανάλυσή σας, δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα «φαινόμενο» αλλά για μια λογική πολιτική συνέχεια που εκφράζει τα όσα συμβαίνουν στο κοινωνικό υπογάστριο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα δημοκρατικό κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από στελέχη που εμφορούνται από αντιλήψεις ολοκληρωτισμού. Είναι μια ομάδα ανθρώπων που τα θέλει όλα. Προσέξτε δυο βασικές τους εκφράσεις, οι οποίες επαναλαμβάνονται συχνά: «Πήραμε την κυβέρνηση, δεν πήραμε την εξουσία» και «Είμαστε στην καλή πλευρά της ιστορίας». Αυτές οι δυο προτάσεις συμπυκνώνουν τον ολοκληρωτισμό. Δημοκρατία σημαίνει πως κανένας δεν έχει την απόλυτη εξουσία. Ο φιλελευθερισμός ήταν και παραμένει επαναστατική προσέγγιση γιατί ακριβώς δε επιδιώκει την ενότητα της εξουσίας. Επίσης ο τρόπος με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται στους πολιτικούς αντιπάλους, αποδεικνύει την αντιδημοκρατικότητα του. Ο πολιτικός αντίπαλος σε μια δημοκρατία είναι πάντα ισότιμος. Στην πολιτική δημοκρατία δεν υπάρχουν ποτέ «προδότες». Υπάρχουν άνθρωποι με διαφορετική γνώμη. Όποιος δεν ασπάζεται αυτή την αρχή, τότε βρίσκεται εκτός δημοκρατικού πλαισίου, αφού ουσιαστικά δια της εκφοράς του λόγου του, καλεί σε συμβολική θανάτωση του αντιπάλου του.
Έτσι όμως τίθεται ζήτημα δημοκρατίας στη χώρα…
Στην Ελλάδα έχουμε ευθέως ζήτημα δημοκρατίας. Πρώτον, λόγω της κατάστασης παρακμής που βιώνει η κοινωνία μας, όπως σας περιέγραψα ήδη και δεύτερον λόγω της κυριαρχίας πολιτικών δυνάμεων που εκλέγονται λόγω αυτής της παρακμής και τροφοδοτούν την κοινωνική αδράνεια. Στο πλαίσιο αυτό αναπτύσσεται ο βίαιος, καθεστωτικός, λόγος, ο οποίος απομακρύνει τον διάλογο και καταργεί την δημοκρατική διάσταση. Επιπροσθέτως, ο βίαιος λόγος αποτελεί έναν κατασταλτικό παράγοντα της συνείδησης. Έτσι τα μεγάλα τραύματα μένουν αθεράπευτα και με ευθύνη της αντιπολίτευσης.
Πως θεραπεύεται αυτό;
Με πολιτική σύγκρουση για την ανάδειξη των τραυμάτων της δημοκρατίας. Σήμερα υπάρχει ένας συμβιβασμός ήττας στο μέτωπο αυτό. Η χώρα είναι βαθιά ηττημένη στο μέτωπο των λειτουργιών που θα μπορούσαν να την θεραπεύσουν.
Οι άνθρωποι που αντιδρούν, θα συναντηθούν. Είναι αυτό που ονομάζω «μειοψηφικά ηφαίστεια»
Ο ρόλος των πολιτών;
Οι πολίτες δεν διώχνουν τον κάθε Τσίπρα γιατί θέλουν έναν άλλον κυβερνήτη. Αυτό που επιζητούν είναι μια ανανεωμένη υποστήριξη του παλαιού τους εαυτού. Η εκλογική συμπεριφορά καθορίζεται ως ένας ενιαίος ανθρωπολογικός τύπος με βασικό χαρακτηριστικό του, τον μη σεβασμό του νόμου. Για τον λόγο αυτό βλέπουμε το παρκάρισμα στις θέσεις των ΑμεΑ, την μη εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου και ούτω καθεξής.
Είστε αισιόδοξος;
Εγώ πιστεύω πως οι άνθρωποι που αντιδρούν, θα συναντηθούν. Είναι αυτό που ονομάζω «μειοψηφικά ηφαίστεια». Σήμερα θεωρώ πως υπάρχουν πολλά στην ελληνική κοινωνία. Η πολιτική μεταβολή είναι αργή, μπορεί όμως να προκαλέσει μια ισχυρή έκρηξη. Θα περάσουμε ως λαός μια αξημέρωτη νύχτα, που δεν θα είναι ορατή. Όμως όσοι έχουμε τις ίδιες απόψεις, κάνουμε τις ίδιες διαπιστώσεις, επιζητούμε για την πατρίδα μας τα ίδια πράγματα, μέσω της πολιτικής θα συναντηθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου