Ας αρχίσω με ανέκδοτο, να γλυκάνω την κοινωνική οδύνη του σήμερα.
– Μπαμπά, τι είναι η πολιτική; ρωτάει τον μπαμπά του ένα 12χρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις.
Ο πατέρας φανερά ικανοποιημένος, που ο γιος του δείχνει σημάδια ωρίμανσης, απαντάει με ένα παράδειγμα :
– Κοίταξε παιδί μου… Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι. Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού φέρνοντας το χρήμα. Η οικιακή βοηθός, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν. Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της. Τέλος, το μωρό μας συμβολίζει το μέλλoν της χώρας.
Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, κι αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
– Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα, ακούει κλάματα του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και καταλαβαίνει ότι το μωρό έχει λερωθεί. Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός! Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους. Πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την οικιακή βοηθό στα τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!
– “Τι να κάνω;”, σκέφτεται, “να ξυπνήσω την μαμά; θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά; ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το μωρό;, εγώ δεν ξέρω να το κάνω…” Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο. Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
– Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα χθές;
– Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
– Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
– Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά !!
Δεδομένου ότι όλα (μα όλα) τα κόμματα της βολής συμπλέουν στο ξεπούλημα της χώρας (μάλλον μιλάμε για πωλητικό σύστημα κι όχι πολιτικό), την απομάκρυνση από τις πατροπαράδοτες αρχές, την υποδούλωση των Ελλήνων και την μετατροπή της χώρας σε αφρικανοασιατική χώρα, έπρεπε να βρουν ένα πεδίο διαφοροποίησης. Το βρήκαν θεσμοθετώντας κανόνες σεξουαλικής διαφοροποίησης (βλέπε ανωμαλίας). Λοιπόν έχουμε και λέμε :
Η νουδούλα από την εποχή του Ζαχόπουλου (αλλά και του τέως
ΠτΔ) μεταλλάχθηκε από την μπερμπάντικη αντρική θέση προς γυναίκες σε
ενεργητική προς αφγανοπάκια σε αντίθεση με τους ζαίους, που απο εποχής
καρότων παραμένουν σταθερά προσηλωμένοι σε παθητική με αφγανοπάκια. Όλα
τα λοιπά κοινοβουλευτικά (απο)κόμματα κινούνται στον ενδιάμεσο χώρο του
“μπάι”, μεταξύ των δυο κυρίαρχων ρευμάτων, αυτό που ονομάζεται
αλεξοκουλιά. Μοναδική εξαίρεση το ΚΚΕ, που τα τελευταία 20-25 χρόνια
είναι άχρουν, άοσμο κι άχρωμο, εμφανιζόμενο σαν το πιο
κεντρώο-μετριοπαθές (ημιθανές;;;) (από)κομμα της βολής.
Αυτοί που παρέλαβαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και την πήγαν ένα βήμα μπροστά!
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΔΟΣ! Σε αυτό τον σημερινό βούρκο λοιπόν
ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ Η ΧΡΗΣΗ 5πλης ΜΑΣΚΑΣ ΛΟΓΩ ΤΟΞΙΚΩΝ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΩΝ.
Θα σας έλεγα ένα παραμύθι για να κοιμηθείτε … αλλά μας έχουν πει τόσα που κοιμάστε όλοι όρθιοι πια!!! Γι αυτό θα κλείσω με ακόμα ένα πικρό ανέκδοτο :
Κάποιος έχει κολλήσει σε μποτιλιάρισμα και κατεβαίνει να ρωτήσει τι συμβαίνει. Του απαντούν :
– Κάτι τρομοκράτες έχουν απαγάγει υπουργούς και απειλούν ότι αν δεν τους δώσουμε 1.000.000 ευρώ θα τους λούσουν με βενζίνη και θα τους πυρπολήσουν. Έτσι εμείς οι οδηγοί δίνουμε από κάτι ο καθένας.
– Μπράβο παιδιά! Και πόσο δίνει ο καθένας;
– Ε, άλλος ένα λίτρο, άλλος δύο..
ΥΓ – Ας κλείσω τελικά με μια προσευχή :
Μνήσθητι Κύριε των ασεβεστάτων, αθέων κι απίστων Αρχόντων ημών, των πολεμίων της αμωμήτου ημών Πίστεως και της Πατρίδος, Μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου πάσης πολιτικής αποχρώσεως, των ιεραρχών της Ελλαδικής Εκκλησίας των μισούντων και αδικούντων ημάς, και της μετανοίας και επιστροφής αυτών. Δος αυτοίς ειρηνικήν την Αρχήν, ίνα και ημείς, εν τη γαλήνη αυτών, ήρεμον κι ησύχιον βίον διάγομεν εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι. Υπέρ των ασεβεστάτων, αθέων και απίστων Αρχόντων ημών, των πολεμίων της αμωμήτου ημών Πίστεως και της Πατρίδος, Μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου πάσης πολιτικής αποχρώσεως, των ιεραρχών της Ελλαδικής Εκκλησίας, των μισούντων και αδικούντων ημάς, και της μετανοίας κι επιστροφής αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν.
Κι αν κάποιοι αποδημήσουν, Κύριε, φύλαξέ τους εις τόπον χλοερόν, εις τόπον “καταψύξεως” και να μην αναστηθούν ΠΟΤΕ. ΑΜΗΝ, ΑΜΗΝ, ΑΜΗΝ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου