Τὸ Κουρδιστὰν ἔρχεται, ἡ Τουρκία διαλύεται!

 

Το Κουρδιστὰν εἶναι σὲ χονδρικὲς γραμμὲς μία καθορισμένη γεωπολιτισμικὴ περιοχή ὅπου οἱ Κοῦρδοι ἀποτελοῦν πλειοψηφία, ὑπάρχει ἀναπτυγμένος κουρδικὸς πολιτισμός, γλώσσα, συνείδηση καὶ ἰσχυρὴ ἐθνοτικὴ κουλτούρα καὶ ταυτότητα. Σὲ γενικὲς γεωφυσικὲς καὶ πολιτισμικὲς γραμμές, τὸ Κουρδιστὰν περιλαμβάνει τὰ βορειοδυτικὰ ὄρη τῆς μεγάλης ὀροσειρᾶς Ζάκγρος καὶ τὶς ἀνατολικὲς κορυφογραμμὲς τῆς ὀροσειρᾶς τοῦ Ταύρου στὴ νοτιανατολικὴ Τουρκία.

Τὰ γεωπολιτισμικὰ γεωγραφικὰ ὅρια τοῦ Κουρδιστὰν περιλαμβάνουν τὶς ἀκόλουθες τέσσερις περιοχές: Νοτιοανατολικὴ Τουρκία (Βόρειο Κουρδιστὰν), βόρειο Ἰρὰκ (Νότιο Κουρδιστὰν), βορειοδυτικὸ Ἰρὰν (Ἀνατολικὸ Κουρδιστὰν) καὶ βόρεια Συρία (Δυτικὸ Κουρδιστὰν). Κάποιοι γεωγραφικοὶ ὁρισμοὶ περιλαμβάνουν ἐπίσης καὶ τμήματα τῆς Ὑπερκαυκασίας.

Μέσα στὸν κουρδικὸ πληθυσμὸ ὑπάρχουν δύο κύριες τάσεις: Ἡ πρώτη τάση καὶ ἡ κατὰ πολὺ ἰσχυρότερη θέλει καὶ ἐργάζεται συστηματικὰ γιὰ τὴν ἵδρυση ἀνεξάρτητου κουρδικοῦ κράτους καὶ ἡ δεύτερη τάση θέλει νὰ ἀποκτήσει μεγαλύτερη αὐτονομία μέσα στὰ ὑπάρχοντα σύνορα.

Οἱ Κοῦρδοι εἶναι ἕνας πανάρχαιος λαός, λιτοδίαιτος, ὀρεσίβιος, σκληρὸς καὶ ἀνθεκτικός. Ἔχουν πολὺ μεγάλη ἐμμονὴ στὶς παραδόσεις καὶ στοὺς στόχους τους. Ἡ στρατηγική τους διαπνέεται ἀπὸ τὸ ὅραμα δημιουργίας δικῆς τους πατρίδας. Σὲ ὅτι ἀφορᾶ τὸν κουρδικὸ πληθυσμό, αὐτὸ δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ καθοριστεῖ μὲ ἀκριβῆ στοιχεῖα, λόγω τοῦ ὅτι ὑπάρχουν οἱ σκόπιμες καὶ ἀνταγωνιστικὲς πολιτικὲς ἀτζέντες τῶν κρατῶν ποὺ ἐπιδιώκουν εἴτε νὰ μεγιστοποιήσουν εἴτε νὰ ἐλαχιστοποιήσουν ἀπὸ τὴν πλευρὰ τους τὸ μέγεθος τοῦ κουρδικοῦ πληθυσμοῦ.

Ἀνεξάρτητες πηγὲς δίνουν, πάνω κάτω, τὰ ἀκόλουθα στατιστικὰ στοιχεῖα καὶ ἐκτιμήσεις γιὰ τὸν κουρδικὸ πληθυσμό: Τουρκία περίπου 18-20 ἑκατ., Ἰρὰν περίπου 8-9 ἑκατ., Ἰρὰκ περίπου 6-7 ἑκατ. καὶ Συρία περίπου 2-3 ἑκατ. Συνολικὸς κουρδικὸς πληθυσμὸς περίπου: 34-39 ἑκατ. Στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχουν περίπου 43.000 Κοῦρδοι. Οἱ Κοῦρδοι εἶναι λαὸς ἰνδοϊρανικῆς καταγωγῆς καὶ δὲν ἔχουν σχέση μὲ Ἄραβες ἀλλὰ οὔτε μὲ τοὺς Τούρκους. Μιλοῦν μία ἰρανικὴ ἰδιωματικὴ γλώσσα γνωστὴ ὡς κουρδική.

Ἡ λέξη Κουρδιστὰν ἢ «Χώρα τῶν Κούρδων» ἀναφέρεται γιὰ πρώτη φορὰ στὴ ἱστορία τῶν σουνιτῶν Σελτζούκων Τούρκων τὸν 11ο αἰώνα. Στὴν ἀρχαία ἐποχὴ τὸ Κουρδιστὰν μαρτυρᾶται καὶ ὡς «Κουρδηνή». Ὁ Ξενοφὼν στὴν ”Κύρου Ἀνάβαση” τοὺς ὀνομάζει Καρδούχους.

Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα, στὴν περιοχὴ αὐτὴ ζοῦσαν διάφορες ὁμάδες, μεταξὺ τῶν ὁποίων οἱ Χουρίτες, οἱ Ἀρμένιοι καὶ οἱ Μανναῖοι, ποὺ κατοικοῦσαν περὶ τὴν ἁλμυρὴ λίμνη Οὔρμια καὶ εἶχαν ὡς κέντρο τὸ σημερινὸ Μαχαμπὰντ στὸ βορειοδυτικὸ Ἰρὰν. Ἡ περιοχὴ περιῆλθε ὑπὸ περσικὴ κυριαρχία κατὰ τὴ διάρκεια τῆς βασιλείας τοῦ Πέρση Κύρου τοῦ Μεγάλου (600 π.Χ.-530 π.Χ.) καὶ τοῦ Δαρείου Α’ (550 π.Χ.-486 π.Χ.).

Τὸ Βασίλειο τῆς Κουρδηνῆς ποὺ προέκυψε ἀπὸ τὴν παρακμάζουσα αὐτοκρατορία τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν καὶ διαδόχων τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου (356 π.Χ.-322 π.Χ.), βρισκόταν στὰ νότια τῆς λίμνης Βὰν μεταξὺ Περσίας καὶ Μεσοποταμίας. Αὐτὸ τὸ Βασίλειο κυβέρνησε τὴν περιοχὴ αὐτὴ ἀπὸ τὸ 189 π.Χ. ἕως τὸ 384 μ.Χ. Τὸ Βασίλειο τῆς Κουρδηνῆς ἔγινε ὑποτελὲς κράτος τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας τὸ 66 π.Χ. Τὸ Βασίλειο αὐτὸ πέρασε 5 φορὲς καὶ ἐναλλακτικὰ μεταξὺ Ρώμης καὶ Περσίας.

Τὸν δέκατο καὶ τὸν ἑνδέκατο αἰώνα, ἀρκετὰ κουρδικὰ πριγκιπάτα, δυναστεῖες, ἐμιράτα καὶ ἡγεμονίες ἐμφανίστηκαν στὴν περιοχή, ὅπως ἦταν οἱ Shaddadids, οἱ Rawadids, οἱ Hasanwayhids, κλπ. Κατὰ τὸν Μεσαίωνα, τὸ Κουρδιστὰν ἦταν μία συλλογὴ ἡμιανεξάρτητων καὶ ἀνεξάρτητων κρατῶν ποὺ ὀνομάζονταν ἐμιράτα, ὑπὸ ἔμμεση πολιτικὴ ἢ θρησκευτικὴ ἐπιρροὴ Χαλίφη ἢ Σάχη. Οἱ Κοῦρδοι τελοῦν ὑπὸ Τουρκικὴ κατοχὴ ἀπὸ τὸ 1527 μ.Χ.

Τὸν 16ο αἰώνα, μετὰ ἀπὸ παρατεταμένους πολέμους, οἱ περιοχὲς ποὺ κατοικοῦσαν Κοῦρδοι χωρίστηκαν μεταξύ τῆς αὐτοκρατορίας τῶν Ἰρανῶν Σαφαβιδῶν καὶ τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας. Τὸν 19ο αἰώνα, ἡ Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία χρησιμοποίησε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ «Ἐγιαλέτι τοῦ Κουρδιστὰν» ὡς διοικητικὴ μονάδα καὶ ὄχι ὡς γεωγραφικὴ περιοχή. Τὸ σύγχρονο καὶ ἐπιτακτικὸ κουρδικὸ αἴτημα καὶ κινήσεις γιὰ δικό τους ἀνεξάρτητο κράτος ξεκινᾶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 20ου αἰῶνα.

Μετὰ τὴν κατάρρευση τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, οἱ Σύμμαχοι ἐπινόησαν νὰ διασπάσουν τὸ Κουρδιστὰν μεταξὺ πολλῶν χωρῶν, ὅπως αὐτὸ περιγράφεται λεπτομερῶς στὴν μὴ ἐπικυρωμένη Συνθήκη τῶν Σεβρῶν. Ὡστόσο, ἡ μετέπειτα ἀνακατάληψη αὐτῶν τῶν περιοχῶν ἀπὸ τὶς δυνάμεις τοῦ Κεμὰλ Ἀτατοὺρκ ἔκανε τοὺς Συμμάχους νὰ ἀποδεχθοῦν τὴν ἐπαναδιαπραγματευθεῖσα Συνθήκη τῆς Λωζάνης (1923), ὅσο ἐπίσης καὶ τὰ σύνορα τῆς σύγχρονης Δημοκρατίας τῆς Τουρκίας, ἀφήνοντας τοὺς Κούρδους χωρὶς αὐτοδιοικούμενη ἢ δική τους περιοχή. Ἔκτοτε, κάθε κίνημα τῶν Κούρδων γιὰ τὴ δημιουργία ἑνὸς ἀνεξάρτητου κράτους καταπνίγηκε βία, βάναυσα καὶ μὲ αἷμα.

Διοικητικὰ καὶ ἱστορικά, κατὰ τὸν 20ο αἰώνα ὑπῆρξαν τὰ ἀκόλουθα βραχύβια κουρδικὰ κράτη: Τὸ Κουρδικὸ κράτος (1918–1919), τὸ Βασίλειο τοῦ Κουρδιστὰν (1921–1924), τὸ Κουρντιστάνσκι Οὐγιὲζντ ἢ «Κόκκινο Κουρδιστὰν» (1923–1929), ἡ Δημοκρατία τοῦ Ἀραρὰτ (1927-1930) καὶ ἡ Δημοκρατία τοῦ Μαχαμπὰντ (1946).

Σὲ ὅτι ἀφορᾶ εἰδικότερα τὸ Βόρειο ἢ Τουρκικὸ Κουρδιστὰν στὴ νοτιοανατολικὴ Τουρκία, ἡ περιοχὴ γνώρισε πολλὲς μεγάλες κουρδικὲς ἐξεγέρσεις, συμπεριλαμβανομένων τῶν πολὺ μεγάλων ἐξεγέρσεων τοῦ Kocgiri (1920), τοῦ Σέιχ Σαΐντ (1924), τῆς Δημοκρατίας τοῦ Ἀραρὰτ (1927) καὶ τοῦ Ντερσὶμ (1937). Ὅλες αὐτὲς οἱ κουρδικὲς ἐξεγέρσεις καταπνίγηκαν βίαια, μὲ ὅπλα καὶ μὲ πολὺ αἷμα ἀπὸ τὶς ἀρχές.

Μεταξὺ 1925 καὶ 1965, ἡ περιοχὴ τῶν Κούρδων τῆς Τουρκίας κηρύχθηκε κλειστὴ στρατιωτικὴ περιοχὴ στὴν ὁποία ἀπαγορεύτηκε ἀκόμη καὶ ἡ εἴσοδος στοὺς ἀλλοδαπούς. Ἡ πρώτη σοβαρὴ καὶ συστηματικὴ προσπάθεια ἀντίστασης ἀπὸ τοὺς Κούρδους ἔγινε το 1942, στὸ Ἰρὰν, ἀπὸ τὴν Κοινωνία γιὰ τὴν Ἀναβίωση τοῦ Κουρδιστὰν (Komala), ἡ ὁποία  στὴ συνέχεια μετεξελίχθηκε στὸ Δημοκρατικὸ Κόμμα τοῦ Κουρδιστὰν (KDP) τὸ 1945.

Ἱστορικά, Τουρκία, Ἰρὰν καὶ Ἰρὰκ εἶναι ἑνωμένοι καὶ συνεργάζονται ἐνάντια στὴν ἵδρυση κουρδικοῦ κράτους. Τὰ τελευταῖα χρόνια προκαλεῖ τρόμο στὴν Τουρκία τὸ δυνητικὸ σενάριο ὁ πρόεδρος τῆς Συρίας Μπασὰρ ἂλ Ἄσαντ νὰ ἀναγνωρίσει κουρδικὸ κράτος στὴ Βόρεια Συρία: Εἶναι ὁ τουρκικὸς ἐφιάλτης. Οἱ Κοῦρδοι στὴ Βόρεια Συρία ἐλέγχουν περὶ τὰ 3/4 περίπου τῶν σύρο-τουρκικῶν συνόρων ποὺ ἀντιστοιχοῦν σὲ πάνω ἀπὸ 400 χλμ. μῆκος. Καί, ἤδη στὸ Ἰρὰκ ὑπάρχει τὸ ἠμι-αὐτόνομο Κουρδιστὰν γιὰ πάνω ἀπὸ μία δεκαετία.

Μετὰ τὸ στρατιωτικὸ πραξικόπημα τοῦ 1980 στὴν Τουρκία, ἡ κουρδικὴ γλώσσα ἀπαγορεύτηκε ἐπίσημα στὴ δημόσια καὶ ἰδιωτικὴ ζωή. Ἡ τουρκικὴ κυβέρνηση κατηγοριοποίησε τοὺς Κούρδους ὡς «Ὀρεινοὺς Τούρκους» μέχρι τὸ 1991. Οἱ λέξεις «Κοῦρδοι», «Κουρδιστὰν» ἢ «Κοῦρδοι» ἀπαγορεύτηκαν ἐπίσημα ἀπὸ τὴν τουρκικὴ κυβέρνηση.

Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς δεκαετίας τοῦ 1990 καὶ στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 2000, τὰ πολιτικὰ κόμματα ποὺ ἐκπροσωποῦσαν τὰ κουρδικὰ συμφέροντα ἀπαγορεύτηκαν. Ἡ λέξη «Κουρδιστὰν», εἴτε γραπτὴ εἴτε προφορική, μπορεῖ ἀκόμα νὰ ὁδηγήσει σὲ κράτηση καὶ δίωξη στὴν Τουρκία. Ὑπάρχει στρατιωτικὴ τουρκικὴ βία καὶ νομοθετημένος τρόμος.

Εἰδικὴ ἱστορικὴ περίπτωση ἀποτελεῖ τὸ Ἐργατικὸ Κόμμα τοῦ Κουρδιστὰν (PKK), γνωστὸ καὶ ὡς Κουρδικὸ Ἐργατικὸ Κόμμα, ποὺ ἀπὸ τὸ 1984 ἔχει ἐμπλακεῖ σὲ μία ἔνοπλη σύγκρουση μὲ τὸ κράτος τῆς Τουρκίας, ἐπιδιώκοντας συστηματικὰ τὴν ἵδρυση τοῦ ἀνεξάρτητου κράτους τοῦ Κουρδιστὰν. Τὸ ΡΚΚ ἱδρύθηκε τὸ ἔτος 1978, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν 73χρονο σήμερα Ἀμπνουλὰχ Ὀτζαλὰν ἤ Ὀτσαλὰν, ποὺ συνελήφθηκε στὶς 16 Φεβρουαρίου 1999 καὶ τώρα βρίσκεται μοναδικὸς κρατούμενος στὶς φυλακὲς τῆς νησίδας Ἰμραλὶ στὴ Θάλασσα τοῦ Μαρμαρά.

Ὁ Ἐρντογὰν διατηρεῖ πάρα πολὺ σκληρὴ στάση ἐναντίον τῶν Κούρδων. Ἔχει ξεκαθαρίσει ὅτι ἀπώτερος σκοπὸς του εἶναι νὰ ἐξαλείψει τὸ Κουρδικὸ Ἐργατικὸ Κόμμα (PKK), τὸ ὁποῖο πολεμάει τὴν Τουρκία ἀπὸ μέσα γιὰ τέσσερεις σχεδὸν δεκαετίες. Τὸ 2016, μὲ τὸ γνωστὸ καὶ «ὁλωσδιόλου ἀπρόσμενο» πραξικόπημα κατὰ τοῦ Ἐρντογὰν, τὰ φίλο-κουρδικὰ ΜΜΕ ἔκλεισαν, περισσότεροι ἀπό 11.000 ἐκπαιδευτικοί ἀπολύθηκαν, ἐνῶ 24 κυβερνητικοὶ ὑπάλληλοι ἀντικατέστησαν Κούρδους δημάρχους στὴ χώρα.

Τὸ Κουρδικὸ εἶναι μὲ μεγάλη διαφορὰ τὸ σοβαρότερο πρόβλημα-ἐφιάλτης τῆς γείτονος χώρας, τὸ ὁποῖο, κατὰ δήλωση τῆς ἴδιας τῆς τουρκικῆς κυβέρνησης, ἀπειλεῖ ὄχι ἁπλὰ τὴν ἑνότητα ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἀκόμη τὴν ἐπιβίωση τῆς Τουρκίας. Γι΄ αὐτὸ τὸν κύριο λόγο ὁ Ἐρντογὰν ἔχει φυλακίσει, πέραν τοῦ Ἀ. Ὀτσαλὰν, καὶ χιλιάδες ἄλλα στελέχη Κούρδων, ἀνάμεσα στὰ ὁποῖα εἶναι ὁ πρώην συμπρόεδρος τοῦ κόμματος HDP Σ. Ντεμιρτὰς, βουλευτές, δήμαρχοι καὶ ἄλλα κορυφαῖα πολιτικὰ στελέχη.

Ἡ Τουρκία ἔχει χαρακτηρίσει τὸ PKK ὡς τρομοκρατικὴ ὀργάνωση καὶ ἔχει καταφέρει τὴν ἀναγνώρισή του ὡς τέτοια τόσο ἀπὸ τὶς ΗΠΑ ὅσο ὁμοίως καὶ ἀπὸ τὴν ΕΕ. Τὰ τελευταῖα χρόνια ἔγιναν προσπάθειες συνεννόησης, διαπραγματεύσεων καὶ ἐκεχειρίας, οἱ ὁποῖες ὅμως κατέρρευσαν τὸ 2015. Ἔκτοτε, τὰ περὶ κουρδικὰ πράγματα ἔχουν ἐκτραχυνθεῖ καὶ ἔχουν εἰσέτι ἀναζωπυρωθεῖ οἱ ἔνοπλες συρράξεις, ἡ αἱματοχυσία καὶ οἱ πραγματικὲς ὅσο καὶ οἱ ἀποδιδόμενες σὲ Κούρδους βομβιστικὲς ἐπιθέσεις καὶ κτυπήματα.

Στὸ πλαίσιο ἀντιμετώπισης τοῦ PKK, ἡ Τουρκία ἔχει παραβιάσει ἐπανειλημμένα τὰ σύνορα τοῦ Ἰρὰκ καὶ τῆς Συρίας, μὲ τὴν πρόφαση ἢ τὸ πρόσχημα ὅτι Κοῦρδοι ἀντάρτες μὲ σχέδιο φυγαδεύονται στὰ γειτονικὰ κράτη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ διεξάγουν στρατιωτικὲς ἐπιχειρήσεις καὶ δολιοφθορές. Πολλὲς τρομοκρατικὲς ἐπιθέσεις στὴν Τουρκία ἀποδίδονται συστηματικὰ στὸ PKK καὶ ἀποτελοῦν μία οἰονεῖ Ἀγαρινὴ καραμέλα-ἀφορμὴ γιὰ νὰ ξεκινοῦν τὴν κάθε φορὰ τουρκικὲς στρατιωτικὲς ἐπιχειρήσεις στὰ σύνορα τῆς Τουρκίας, τοῦ Ἰρὰκ καὶ τῆς Συρίας.

Αὐτὸς εἶναι ὁ κύριος λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ἡ Τουρκία, ἐκμεταλλευόμενη καὶ τὸν πόλεμο στὴν Οὐκρανία ὅπου ἔχει στρέψει τὸ βλέμμα της ἡ Δύση, βομβαρδίζει δεκάδες κουρδικὰ χωριά, ἀποθῆκες καὶ περιοχὲς στὴ βόρεια Συρία καὶ τὸ βόρειο Ἰράκ. Ἡ Ἀμίνα Ὄσι, συμπρόεδρος τῆς κουρδικῆς Αὐτόνομης Διοίκησης τῆς Βόρειας Συρίας, ὑποστηρίζει ὅτι στόχος τῆς Τουρκίας εἶναι ἠ προσάρτηση των συριακῶν ἐδαφῶν ποὺ ἔχει καταλάβει καὶ ἡ δημιουργία ἑνὸς νέου τουρκικοῦ χάρτη πρὶν συμπληρωθοῦν τὰ 100 χρόνια ἀπὸ τὴν ὑπογραφὴ τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης τὸ 2023.

Ὁ στόχος τῶν τουρκικῶν ἐπιχειρήσεων βίας, τρόμου, φυλακίσεων καὶ ἀπαγορεύσεων στὸ «Βόρειο ἢ Τουρκικὸ Κουρδιστὰν» στὰ νοτιοανατολικὰ σύνορά της, εἶναι ὁ ἀσφυκτικὸς ἐναγκαλισμός, ὁ διαρκὴς πνιγμὸς καὶ ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος τοῦ πεδίου δράσης τῶν Κούρδων ἀνταρτῶν καὶ ἡ συστηματικὴ ἀποτροπὴ τοῦ διπλὸ-ἐφιαλτικοῦ ἐνδεχομένου ἢ τῆς δυνητικῆς συν-ένωσής του μὲ τὸ ὑπὸ δημιουργία δεύτερο κουρδικὸ κράτος τοῦ «Δυτικοῦ ἢ Συριακοῦ Κουρδιστὰν» στὰ βορειοανατολικὰ σύνορα τῆς Συρίας.

Στὸ «Δυτικὸ ἢ Συριακὸ Κουρδιστὰν» ἢ Ροζάβα γιὰ τοὺς Κούρδους, μὲ πρωτεύουσά του τὴν πόλη Ράκα, οἱ Δυνάμεις Προστασίας τοῦ Λαοῦ (YPG) ἦταν αὐτὲς ποὺ ἀπελευθέρωσαν τὶς περιοχὲς ποὺ κατεῖχε τὸ Ἰσλαμικὸ κράτος τὸ ἔτος 2017. Οἱ Δυνάμεις Προστασίας τοῦ Λαοῦ (YPG), τὶς ὁποῖες ἡ Τουρκία τὶς θεωρεῖ παρακλάδι τοῦ ΡΚΚ, μαζὶ μὲ τὴ συμμετοχὴ Ἀράβων καὶ Ἀσσυρίων, μετεξελίχθηκαν στὶς Δημοκρατικὲς Δυνάμεις τῆς Συρίας (SDF).

Ὁ ἀρθρογράφος Ἀλοὺφ Μπὲν τῆς ἐφημερίδας Χααρέτζ, σὲ ἄρθρο του γιὰ τὸ Κουρδιστὰν μὲ τίτλο «Προσοχή: Ἡ περιοχὴ κατασκευάζεται», ἔγραψε (27-3-2011): «Ἡ ἀπόσυρση τῶν ΗΠΑ ἀπὸ τὸ Ἰράκ, θὰ δώσει τὴν εὐκαιρία γιὰ ἀνεξαρτησία στοὺς Κούρδους, παρὰ τὶς ἀντιρρήσεις τῆς Τουρκίας». Ὁ Ἀμερικανὸς ἐ.ἀ. συνταγματάρχης Χάρι Σοῦτε καὶ σύμβουλος ἐπὶ θεμάτων ἀσφάλειας ἀναρωτήθηκε (26-8-2014): «Γιατί ὄχι ἀνεξάρτητο κουρδικὸ κράτος;».

Ἡ γερμανικὴ κρατικὴ τηλεόραση ZDF σὲ ντοκιμαντὲρ παρουσίασε τὴν δράση τοῦ ΡΚΚ καὶ ἕναν χάρτη μὲ τὸ κράτος τοῦ Κουρδιστὰν ποὺ ἀναφερόταν ὡς «κουρδικὴ de facto περιοχὴ» (17-12-2020). Ὁ πανίσχυρος Τοῦρκος ἀντιστράτηγος ἐ.ἀ. Ἐργκὶν Σαϋγκοῦν, ἀφοῦ πρῶτα ἔφερε ὡς παράδειγμα τὸ Ἰρὰκ καὶ τὴ Συρία καὶ εἶπε ὅτι τὰ κράτη ποὺ εἶναι ἐχθρικὰ πρὸς τὸ Ἰσραὴλ ἔχουν καταστραφεῖ καὶ διαλυθεῖ, τόνισε σὲ παραλληλισμὸ (24/7/2019): «Στὸ τέλος αὐτῆς τῆς διαδρομῆς ἔρχεται ἡ σειρὰ τῆς Τουρκίας».

Στὶς 8 Μαΐου 2016, ὁ Φετουλὰχ Γκιουλὲν ἔκανε μία δημόσια προειδοποίηση-προφητεία πρὸς τὸν τουρκικὸ λαὸ σὲ σχέση μὲ τὶς καταστροφικὲς συνέπειες ποὺ θὰ ἔχει τυχὸν πολεμικὴ ἐμπλοκὴ τῆς Τουρκίας στὸ Ἰρὰκ ἢ τὴ Συρία, μιλώντας εὐθέως γιὰ διάλυση τῆς Τουρκίας ἢ ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος κατὰ λέξη «θὰ ὁδηγήσουν τὸν λαὸ σὲ μία συμφορὰ παρόμοια μὲ αὐτὴ τοῦ Α’ Παγκοσμίου Πολέμου».

Ὁ Ἐρντογὰν ἀνέφερε παλαιότερα (22-8-2017): «Δὲν θὰ ἐπιτρέψουμε καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέπαμε ποτὲ τὴ δημιουργία ἑνὸς λεγόμενου κράτους ἀπὸ τὸ PYD (κουρδικὸ Κόμμα Δημοκρατικῆς Ἕνωσης) καὶ τὸ YPG (Μονάδες Προστασίας τοῦ Κουρδικοῦ Λαοῦ) στὴ βόρεια Συρία». Στὶς 20 Νοεμβρίου 2022, μὲ τὴν ἐπιχείρηση «Γαμψὸ ξίφος», ἡ Τουρκία ἔπληξε γιὰ μία ἀκόμη φορὰ δεκάδες στόχους στὴν Συρία καὶ στὸ Ἰράκ, δῆθεν ὡς ἀντίποινα γιὰ τὴ βομβιστικὴ ἐπίθεση στὴ λεωφόρο Ἰστικλὰλ στὴν Κωνσταντινούπολη, ἂν καὶ ἡ Τουρκία ἔχει ἤδη εἰσβάλει τρεῖς φορὲς μέχρι τώρα στὴ βόρεια Συρία.

Κλείνοντας, θὰ καταγράψω καὶ τὴ δική μου ἐκτίμηση σχετικὰ τὸ Κουρδιστὰν, βασιζόμενος τόσο στὰ ἀπὸ πολλῶν δεκαετιῶν ρητὰ λόγια καὶ γραφὲς τῶν Σοφῶν τῆς Σιὼν, τῆς Πενταρχίας τοῦ σκότους καὶ τῶν λοιπῶν σιωνιστῶν Ἑβραίων ἡγετῶν ὅσο, ἐπίσης, καὶ στὶς μέχρι σήμερα φανερὲς διεθνεῖς παρεμβάσεις, αἱματοκυλήσεις καὶ στὰ ἀνθρωποκτόνα ἔργα καὶ ἡμέρες τῶν «πεφωτισμένων» τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ἡ δική μου ἐκτίμηση εἶναι ἡ ἑξῆς: Τὸ κράτος τοῦ Κουρδιστὰν θὰ ἱδρυθεῖ καὶ ἡ Τουρκία θὰ διαλυθεῖ!

https://www.facebook.com/profile.php?id=100000270536476

orthodoxia.gr