γράφει ο Markku Siira
Στη βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph, η Sherelle Jacobs προειδοποιεί τους αναγνώστες της ότι ζούμε ένα καλοκαίρι «πριν από την καταιγίδα». Τι εννοεί η δημοσιογράφος με αυτό; Πρόκειται για άλλη μια φάρσα της ελίτ, που προετοιμάζει τους ανθρώπους για τους ασταθείς καιρούς που έρχονται;
Η Jacobs επισημαίνει ότι «οι τιμές της ενέργειας βρίσκονται σε πρωτοφανή επίπεδα» και ότι «πλησιάζουμε σε έναν από τους μεγαλύτερους γεωπολιτικούς σεισμούς των τελευταίων δεκαετιών». Οι επερχόμενες αναταραχές είναι «πιθανό να είναι πολύ μεγαλύτερες από τους σπασμούς που ακολούθησαν τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008».
Η διαφαινόμενη κρίση θα μπορούσε να αποδειχθεί «ακόμη πιο καταστροφική από το πετρελαϊκό σοκ της δεκαετίας του 1970». Οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν ήδη πληγεί, με διακοπές ρεύματος που εκτείνονται από την Κούβα έως τη Νότια Αφρική. Η Σρι Λάνκα είναι μόνο μία από τις πολλές χώρες χαμηλού εισοδήματος, τα σημερινά προβλήματα των οποίων θα μπορούσαν να επαναληφθούν και αλλού.
«Αλλά η Δύση δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτή την αποκάλυψη», λέει η Sherelle Jacobs. Στην πραγματικότητα, από πολλές απόψεις η Δύση φαίνεται να βρίσκεται στο κέντρο αυτού του χάους – και το Ηνωμένο Βασίλειο ίσως στο σημείο μηδέν.
Στην Ευρώπη και την Αμερική, σύμφωνα με τη Sherelle Jacobs, το «σύστημα των αυτάρεσκων τεχνοκρατικών ελίτ» καταρρέει. Η γέννησή του, η οποία προέβλεπε την ένδοξη εμπλοκή των εθνικών κρατών στην παγκόσμια διακυβέρνηση και τις αλυσίδες εφοδιασμού, έχει γίνει μια μεταφορά για τους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης.
Παρά τις προσπάθειες να παρουσιαστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία ως μαύρος κύκνος, η άνοδος των τιμών των εμπορευμάτων σε έναν ασταθή κόσμο ήταν απολύτως προβλέψιμη ακόμη και πριν από την ειδική επιχείρηση του Πούτιν. Οι άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί οι ηγέτες τους δεν έκαναν εγκαίρως σχέδια έκτακτης ανάγκης. Η οικονομική κρίση είχε προβλεφθεί ακόμη και πριν από την επείγουσα υγειονομική κατάσταση.
Η Sherelle Jacobs πιστεύει ότι δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για αυτό το φιάσκο από «δεκαετίες λανθασμένων παραδοχών και πολιτικών λαθών από την άρχουσα τάξη». Προσωπικά, βλέπω επίσης συνειδητό σχεδιασμό, αλλά θα λογοδοτήσουν οι πραγματικοί ένοχοι – οι οικογένειες των δισεκατομμυριούχων με τις κεντρικές τράπεζες και τις πανίσχυρες επενδυτικές εταιρείες τους – ή θα θυσιαστούν για άλλη μια φορά τα πολιτικά τους τσιράκια;
Μετά την οικονομική κρίση, οι κυβερνώντες κατάφεραν μετά βίας να πείσουν το κοινό να υποταχθεί στην πειθαρχία της λιτότητας και να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι «όλοι» ήταν εν μέρει υπεύθυνοι για την κρίση και ότι όλοι θα πρέπει συνεπώς να συμβάλουν στη διόρθωση των αδικιών. Μπορεί η ελίτ να αποφύγει πλέον την ευθύνη;
Όπως λέει και το παλιό ρητό, «ο αυτοκράτορας δεν έχει ρούχα». Οι κυβερνώντες απλά δεν έχουν πλέον ένα αξιόπιστο, παρήγορο μήνυμα να στείλουν στους απλούς πολίτες μπροστά στις αντιξοότητες. Το μόνο όραμα για το μέλλον που έχουν καταφέρει να προσφέρουν είναι μια δυστοπική ατζέντα πρασίνου «ουδετερότητας άνθρακα και καθαρού μηδενός», η οποία μεταφέρει τις πολιτικές λιτότητας και τις προκαταλήψεις της παγκόσμιας οικονομίας σε ένα εντελώς νέο επίπεδο.
Η ενεργός εκστρατεία για κερδοσκοπικές πράσινες φούσκες φαίνεται τρελή σε αυτό το πλαίσιο. Ωστόσο, είναι μια απολύτως λογική ατζέντα για μια ελίτ που δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα και επιδιώκει να βγάλει κυριολεκτικά τα κάστανα από τη φωτιά σε περίπτωση ανάγκης. Παρά τα όσα μπορεί να πιστεύουν οι ακτιβιστές της Ελοκαπίνα, ο κόσμος δεν θα σωθεί από τη φινλανδική δράση για το κλίμα.
Υπάρχουν αρκετές χώρες όπου θα μπορούσαμε να δούμε τα πρώτα σημάδια λαϊκιστικής εξέγερσης. Οι Γερμανοί θα πρέπει να καταπιούν την εθνική ταπείνωση και τους υψηλότερους λογαριασμούς ενέργειας στο όνομα των αμερικανικών συμφερόντων. Μόνο ένας φιλελεύθερος που πιστεύει τυφλά στο θαύμα του Ατλαντισμού θα είναι ευγνώμων που πρέπει να κάνει κρύο ντους και να ασκεί μια αντιρωσική εξωτερική και αμυντική πολιτική.
Σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, η Γαλλία, που δεν είναι άγνωστη στις διαδηλώσεις και την ανατροπή, θα μπορούσε να είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θα βιώσει διακοπές ρεύματος παρά τη μεγάλη πυρηνική της βιομηχανία. Η Sherelle Jacobs, από την άλλη πλευρά, λέει ότι τα πράγματα στη Βρετανία «θα μπορούσαν πραγματικά να εκραγούν», με το Ηνωμένο Βασίλειο να μετατρέπεται σε πυριτιδαποθήκη καθώς ο πληθωρισμός αυξάνεται.
Οι Βρετανοί έλαβαν ακόμη λιγότερη υποστήριξη από την κυβέρνησή τους από ό,τι οι κάτοικοι άλλων δυτικών χωρών. Η μείωση κατά πέντε πένες του φόρου καυσίμων εκτιμάται ότι θα είναι η δεύτερη χαμηλότερη στην Ευρώπη. Εν τω μεταξύ, η Ισπανία έχει καταστήσει πολλά ταξίδια με τρένο δωρεάν μέχρι το τέλος του έτους. Η Γαλλία έχει υποσχεθεί να εθνικοποιήσει τον ενεργειακό γίγαντα EDF, τον οποίο έχει ήδη αναγκάσει να περιορίσει τους λογαριασμούς των καταναλωτών. Ακόμη και αυτά τα μέτρα είναι απίθανο να είναι αρκετά.
«Οι μελλοντικές αυξήσεις των τιμών θα είναι τόσο μεγάλες που εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί απλώς να μην είναι σε θέση να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους – συμπεριλαμβανομένων των συνταξιούχων και των οικογενειών που προηγουμένως ανήκαν στη μεσαία τάξη», προειδοποιεί η Sherelle Jacobs.
Η επερχόμενη δυσπραγία θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο καμπής, αλλά αυτό επιδιώκουν όσοι σκοπεύουν να αναζωογονήσουν την παγκόσμια οικονομία. Μόλις τώρα αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε πόσο απρόβλεπτα θα είναι τα επόμενα χρόνια και πόσο απροετοίμαστες είναι οι κυβερνήσεις και οι πολίτες για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.
«Παγώστε τον κώλο σας για την Ουκρανία» τον επόμενο χειμώνα και πληρώστε το τίμημα της δημοκρατίας και της ελευθερίας, προτείνουν οι νοσταλγοί λάτρεις της πολιτικής ασφαλείας της Φινλανδίας, νοσταλγοί της δυτικής κυριαρχίας. Με άλλα λόγια, κάντε τη ζωή σας μίζερη στο όνομα της πολιτικής των μεγάλων δυνάμεων και των συμφερόντων της οικονομικής ελίτ, γιατί πρέπει να απαλλαγείτε από τη Ρωσία. Οι ρωσόφοβοι δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα, στην οποία ο Πούτιν παίζει επίσης τον ρόλο του στην Επανεκκίνηση.
«Αν ο απογαλακτισμός από τη Ρωσία είναι τόσο επώδυνος, πώς θα τερματίσουμε την εξάρτησή μας από τα φθηνά κινεζικά προϊόντα;» αναρωτιέται η Sherelle Jacobs, η οποία συμμερίζεται το μήνυμα του Establishment. Παραλείπει να αναφέρει ότι η «ενεργειακή ανεξαρτησία» της Ευρώπης και της Βρετανίας είναι επίσης ένα αστείο, καθώς η ίδια ενέργεια εξακολουθεί να αγοράζεται μέσω μεσαζόντων, αλλά σε υψηλότερη τιμή.
Η πρόγνωση μοιάζει δυσοίωνη, αλλά η Sherelle Jacobs πιστεύει ότι μπορεί να έχουμε εισέλθει «στην τελική πράξη ενός αποτυχημένου οικονομικού συστήματος». Για άλλη μια φορά, υπάρχουν περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις σχετικά με το μέλλον μας.
Θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο σε αυτή την «επανεκκίνηση του καπιταλισμού»; Το ψηφιακό νόμισμα της κεντρικής τράπεζας κάνει την εμφάνισή του. Η περίοδος της κρίσης θα οδηγήσει στην τρομερή οικολογική-τεχνο-δυστοπία ή σε μια νέα, πιο ανθρώπινη αρχή;
Θα καταφέρουν οι καπιταλιστικοί κύκλοι να ελέγξουν την κατάρρευση που οι ίδιοι προκάλεσαν, ή θα σκοντάψει τελικά η δύναμη του χρήματος πάνω στην ίδια της τη μηχανική; Θα καταρρεύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς ο εφιάλτης μου για μια «τάξη βασισμένη σε κανόνες» φτάνει στο τέλος του; Θα χρειαστούμε στρατεύματα του ΝΑΤΟ για να κρατήσουμε τους πολίτες υπό έλεγχο εν μέσω της Μεγάλης Ύφεσης;
Τι θα συμβεί αν και όταν οι άνθρωποι ξυπνήσουν από την εξαπάτηση της άρχουσας τάξης; Θα καταλάβει ο πολιτικός μηδενισμός τα μυαλά ακόμη και των πιο πιστών ψηφοφόρων; Τουλάχιστον η Sanna Marin εξακολουθεί να έχει χρόνο να διασκεδάζει σε εστιατόρια τις νύχτες του τέλους του κόσμου.
Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου