Βρέθηκε ο Τάφος του Ηρακλή; Μύθος ή Πραγματικός Ήρωας;

 

Βρέθηκε ο Τάφος του Ηρακλή; Μύθος ή Πραγματικός Ήρωας;

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!!!!
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΧΡΟΝΟΣ
ΕΡΕΥΝΑ: ΧΡΟΝΟΣ-ΚΡΙΣΣ

Ηρακλής… Μύθος η πραγματικότητα; Μπορεί η μυθολογία μας να μην είναι μύθος αλλά πραγματικά γεγονότα της αρχέγονης ιστορίας μας, που μέσα στους αιώνες η ιστορία έγινε ήχος, ο ήχος ψίθυρος και ο ψίθυρος αυτός έφτασε κάποια στιγμή στ αυτιά των αρχαίων και αυτοί με την σειρά τους έγραψαν και αποτύπωσαν αυτούς τους ”ψιθύρους” ;

Πολλοί κατά καιρούς έχουν εκφράσει την άποψη τους για το θέμα. Άλλοι τον θεωρούν μυθικό ήρωα και κάποιοι άλλοι όπως ο καθηγητής Γεωλογίας και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος έχουν αντίθετη άποψη θεωρώντας τον Ηρακλή ιστορικό πρόσωπο που έφτασε ως τον Καναδά… (Συνέντευξη που έδωσε στα ΝΕΑ και διάβασα στον Βισάλτη)

Βέβαια δεν χρειάζεται να πάμε μέχρι τον Καναδά για να βρούμε τα σημάδια που άφησε ο Ηρακλής στο πέρασμα του. Αυτά μπορεί να τα βρει κάποιος αν αρχίσει να διαβαίνει την ελληνική ύπαιθρο όπως έκανε και ο Παυσανίας πριν περίπου 1800 χρόνια!

Κατά τον Παυσανία η πόλη του Γυθείου ιδρύθηκε από τον Απόλλωνα και τον Ηρακλή ως δείγμα συμφιλίωσης μετά από ένα μεγάλο καυγά που είχαν με αφορμή ένα δελφικό τρίποδα που είχε κλέψει ο Ηρακλής.

Γενικά η περιοχή της Πελοποννήσου βρίθει από αναφορές για το πρόσωπο του Ηρακλή. Νεμέα, Σπάρτη, Πύλος, Ηλιδα, Αργός, Τρίπολη, Αρόη (Πάτρα),Αίγιο, Βουρα (Με το μαντικό του σπήλαιο) είναι μερικές από τις πόλεις που επισκεφθηκε. Όμως….

ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΔΙΑ σε μια άλλη περιοχή της Πελοποννήσου μαρτυρούν κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό…Πάνω σε ένα λόφο υπάρχει ένας τάφος…Από πάνω του υπάρχει αφιέρωμα στον Ηρακλή. Μπορεί να μην γράφει ΗΡΑΚΛΗΣ αλλά αν παρατηρήσετε το σκάλισμα θα διακρίνετε έναν άνθρωπο που στο ένα χέρι κρατάει ρόπαλο και φοράει και την λεοντή (το δέρμα από το λιοντάρι της Νεμέας που είχε σκοτώσει ενώ κατ΄ άλλους από το λιοντάρι του Κιθαιρώνα)

Και επειδή τα λόγια είναι περιττά μερικές φορές πάμε στις φωτογραφίες…

Σε ένα άλλο σημείο υπάρχει και αυτό…

Στο δεξί χέρι το ρόπαλο και στο αριστερό η λεοντή…

Τωρα θ΄ αναρωτηθείτε…Τι είναι όλα αυτά… Ταφικο αφιέρωμα στον Ηρακλή; Ιερό του Ηρακλή; η ο τάφος του ! ; Αν υποθέσουμε ότι δεν υπήρξε ποτέ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι κάποιος βωμός η κάποιο ιερό αφιερωμένο στον Ηρακλή αν όμως υπήρξε, τότε ο χώρος αυτός μπαίνει δυνατά στις υποψήφιες περιοχές που διεκδικούν τον τάφο του Ηρακλή…

Τέλος να πούμε ότι ο Ηρακλής ήταν ένας διαχρονικός ήρωας που έδρασε σε πολλές εποχές και περιόδους οπότε αυτόματα συμπεραίνουμε ότι δεν ήταν μόνο ένας….

Υ.γ αναρωτιέστε που βρίσκεται η αρχαιολογική υπηρεσία; Μα πουθενά φυσικά γιατί σε ολόκληρο τον νόμο υπάρχουν μόνο 4 επιβλέποντες αρχαιολόγοι…Που να βρεθούν λεφτά για ερευνά και ανασκαφές….Η εποχή της ανασκαφής του πολιτισμού μας τελείωσε ….Ξεκίνησε η εποχή της ΤΑΦΗΣ…
ΠΗΓΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

και λίγα λόγια για τον Ηρακλή….

O Ηρακλής είναι ο ήρωας της ελληνικής μυθολογίας που έγινε παγκόσμια γνωστός για την παλικαριά και τη ρώμη του, που τον βοήθησαν να πετύχει σημαντικούς, αλλά συνάμα και απίστευτους άθλους. Ο ήρωας και τα κατορθώματά του συνδέονται κατεξοχήν με τους τόπους όπου αναπτύχθηκε ο μυκηναϊκός πολιτισμός, που θεωρείται ως ο πρώτος ελληνικός πολιτισμός.
Ονομάστηκε Ηρακλής, δηλαδή αυτός που θα αποκτήσει κλέος (=δόξα) εξαιτίας της Ήρας. Παρόλο που καταγόταν από έναν άλλο σημαντικό μυθικό ήρωα, το βασιλιά της Αργολίδας, τον Περσέα, γεννήθηκε στη Θήβα, όπου και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Στη Θήβα κατέφυγαν η μητέρα του Αλκμήνη και ο σύζυγός της Αμφιτρύωνας, για να καθαρθεί ο τελευταίος από το μίασμα της κατά λάθος δολοφονίας του πεθερού του Ηλεκτρύωνα, γιου του Περσέα και βασιλιά των Μυκηνών.Στη διάρκεια μιας απουσίας του Αμφιτρύωνα από τη Θήβα σε εκστρατεία, ο Δίας θαμπωμένος από την ομορφιά της Αλκμήνης αποφάσισε να την πλανέψει. Πήρε λοιπόν τη μορφή του Αμφιτρύωνα και προσποιήθηκε ότι γύρισε νικητής από την εκστρατεία.

Η νύχτα εκείνη ήταν πολύ μεγάλη, τριπλάσια της κανονικής, και συνευρέθηκαν με την Αλκμήνη και ο Δίας και ο Αμφιτρύωνας, που στο μεταξύ είχε επιστρέψει από την εκστρατεία. Καρπός αυτής της νύχτας ήταν δίδυμα αγόρια, ο Ηρακλής από τον Δία και ο Ιφικλής από τον Αμφιτρύωνα. Ο Δίας, όμως, ήταν αλαζονικός και καυχησιάρης. Έτσι, όταν πλησίαζε η μέρα της γέννησης του Ηρακλή, ανακοίνωσε μπροστά σ’ όλους τους θεούς ότι θα γεννηθεί κάποιος απόγονος του Περσέα που θα γίνει βασιλιάς των Μυκηνών.

Στις απιστίες όμως του Δία καραδοκούσε η γυναίκα του, η Ήρα, που φρόντιζε να αποκαθιστά τις ισορροπίες αλλά και να κυνηγάει ανελέητα τις αγαπημένες του Δία και τους καρπούς τους. Σκέφτηκε λοιπόν μια τιμωρία για τον Δία, που τον έφερε μπροστά σ’ ένα τετελεσμένο γεγονός. Καθυστέρησε τη γέννηση του Ηρακλή, ενώ παράλληλα επιτάχυνε τη γέννηση του γιου του Σθένελου, βασιλιά της Αργολίδας και γιου του Περσέα, του Ευρυσθέα. Ο Ηρακλής ήταν δεκαμηνίτικο μωρό, ενώ ο Ευρυσθέας επταμηνίτικο. Σύμφωνα λοιπόν με τα λόγια του Δία, μπροστά σ’ όλους τους θεούς, ο Ευρυσθέας αναγνωρίστηκε βασιλιάς της Αργολίδας και ο Ηρακλής έπρεπε να τον υπηρετεί.

Η Ήρα όμως δε σταμάτησε μόνο στη ματαίωση των σχεδίων του Δία. Έβαλε σκοπό να ξεκάνει τον Ηρακλή από την κούνια του. Έτσι, ενώ ήταν μόλις οκτώ μηνών, έστειλε εναντίον του δυο μεγάλα φίδια. Ο Ηρακλής κοιμόταν αμέριμνος στην κούνια του μαζί με τον αδερφό του Ιφικλή. Ξύπνησε, όμως, και όχι μόνο απέφυγε τα φίδια, αλλά και τα έπνιξε με τα χέρια του.

Ο σοφιστής Πρόδικος από την Κέα είχε επινοήσει και αφηγούνταν μια ιστορία που αφορούσε τα εφηβικά χρόνια του Ηρακλή. Ο ήρωας καθόταν σ’ ένα σταυροδρόμι, όταν τον πλησίασαν δυο γυναίκες.

Η μια με φανταχτερά ρούχα και προκλητική, του υποσχέθηκε ένα δρόμο ίσιο και ευκολοδιάβατο, στον οποίο θα τον συνόδευε πάντοτε η ανεμελιά και η διασκέδαση, ο εύκολος πλουτισμός και όλες οι χαρές της ζωής. Αυτήν, κατά τα λεγόμενά της, οι φίλοι της τη φώναζαν “Ευδαιμονία” και οι εχθροί της “Κακία”.

Η άλλη, λευκοντυμένη και σεμνή, του υποσχέθηκε τον κακοτράχαλο δρόμο, γεμάτο εμπόδια και ανηφοριές αλλά και χαρές της ζωής κατακτημένες με κόπους και θυσίες μέσα από την προσφορά στο συνάνθρωπο, την αδιάκοπη εργασία και τη διαβίωση με βάση το γερό σώμα που υπηρετεί το πνεύμα.

Τη γυναίκα αυτή την έλεγαν “Αρετή”. Ο μυθικός ήρωας προτίμησε το δύσκολο δρόμο της Αρετής από τον εύκολο της Κακίας.

Όταν ήταν ακόμη νέος ο Ηρακλής, σκότωσε ένα λιοντάρι στον Κιθαιρώνα. Η παράδοση λέει ότι το δέρμα αυτού του λιονταριού φορούσε αργότερα ο Ηρακλής και αποτελούσε το σύμβολό του. Άλλοι, βέβαια, υποστηρίζουν ότι η λεοντή που φορούσε ο Ηρακλής προερχόταν από το λιοντάρι της Νεμέας. Παράλληλα προκάλεσε και έναν πόλεμο μεταξύ της Θήβας και του γειτονικού της Ορχομενού. Η Θήβα πλήρωνε ετήσιο φόρο εκατό βοδιών στον Ορχομενό ύστερα από μια οδυνηρή ήττα της σε κάποια διαμάχη τους. Για κακή τους τύχη, όμως, οι απεσταλμένοι του Ορχομενού για την είσπραξη του φόρου, έπεσαν πάνω στον Ηρακλή. Εκείνος τους περιποιήθηκε! Έκοψε τη μύτη και τα αυτιά τους και τους έστειλε δεμένους πισθάγκωνα πίσω στον Ορχομενό. Άμεσο αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να ξεσπάσει άγριος πόλεμος μεταξύ Θήβας και Ορχομενού, στον οποίο σκοτώθηκαν ο θνητός πατέρας του Ηρακλή, ο Αμφιτρύωνας, και ο βασιλιάς του Ορχομενού Εργίνος. Ο Ηρακλής πήρε ως δώρο από το βασιλιά της Θήβας την κόρη του Μεγάρα για γυναίκα του. Η Ήρα, όμως, δεν είχε ησυχάσει. Ζήλεψε την ευτυχία του ήρωα και του προκάλεσε καταστροφική μανία. Αυτή η μανία οδήγησε τον Ηρακλή στο να σκοτώσει τη Μεγάρα και τα τρία παιδιά του. Για να εξαγνιστεί, κατέφυγε στο μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός έλεγε πως ο εξαγνισμός θα συντελούνταν αν ο Ηρακλής υπηρετούσε για δώδεκα χρόνια το βασιλιά Ευρυσθέα. Όταν πραγματοποιούσε τους άθλους που θα του επέβαλε ο Ευρυσθέας, θα γινόταν αθάνατος.

Πληροφορίες Ελληνικη μυθολογία, οδηγος Γυθειο. Βισάλτης Τα ΝΕΑ.
ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

diadrastika.com