«Ζήλος Θεού, αλλ’ ου κατ’ επίγνωσιν»

Mε την Χάρη του Κυρίου μας Ιησού, μέχρι τώρα η πατρίδα μας και ο λαός μας σκεπάσθηκαν σκανδαλωδώς από τις συνέπειες της φονικής πανδημίας του κορωνοϊού και γι’ αυτό εν πρώτοις, ευχαριστούμε και δοξολογούμε τον μόνον Αίτιο. Αυτός, ο μόνος Φωτοδότης, φώτισε όλα τα ελληνικά κόμματα να ομονοήσουν και να ληφθούν εγκαίρως τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία του λαού. Αυτός πληροφόρησε και τον λαό, ώστε σύσσωμος να υπακούσει στις υγειονομικές του αρχές και να πειθαρχήσει σε βαθμό αξιοθαύμαστο, οπότε: «Αυτώ πρέπει δόξα, τιμή και προσκύνηση».

Ευχαριστούμε και όλη την ελληνική Βουλή και τα κόμματα, καθώς για την υγεία και τη ζωή του ελληνικού λαού όλοι τους επιτέλους ομονόησαν και νομοθέτησαν τα μέτρα.

Ευχαριστούμε και τον υπέροχο Λαό μας για την πρωτοφανή πειθαρχία του στα μέτρα. Ευχαριστούμε για την φιλανθρωπία, τη φιλαδελφία, την φιλοπατρία όλων αυτών που σ’ αυτόν τον ασύμμετρο παγκόσμιο «πόλεμο», εξέθεσαν τη ζωή τους σε κίνδυνο και τη θυσίασαν, για να υπηρετήσουν τα θύματα αυτού του ασύμμετρου πολέμου· εννοώ ιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, νοσοκομειακούς υπαλλήλους, το ΕΚΑΒ, τους φαρμακοποιούς, όλους αυτούς που ήταν στην πρώτη γραμμή του μετώπου και πολλοί εξ αυτών έπεσαν θύματα σ’ αυτή τη μάχη. Είναι αδύνατον να περιγραφεί η αυτοθυσία αυτών των Ελλήνων αδελφών μας, που πολλοί εξ αυτών παρέμεναν άγρυπνοι για 24ωρα, νηστικοί, χωρίς απαραίτητο ιατρικό εξοπλισμό… και όμως με την Χάρη του Θεού μας, νίκησαν.

Σ’ αυτόν τον πόλεμο, δυστυχώς έχουμε και θύματα· φυσικά, σε σχέση με τις ανεπτυγμένες χώρες, τα θύματά μας είναι ασυγκρίτως λιγότερα. Σε όλες αυτές τις ψυχές που έφυγαν από κοντά μας, τους ευχόμεθα Καλή Ανάσταση, στους δε οικείους τους εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας.

Σ’ όλο αυτόν τον αγώνα υπήρχε μια μερίδα αδελφών μας που εξέπεμπαν συνεχώς μια γκρίνια, έναν κακό λογισμό για όλους και για όλα. Σε όλα έβλεπαν μια «συνωμοσία»· το νομοθέτημα για τα μέτρα προστασίας μας το θεώρησαν ισοδύναμο με τα διατάγματα… διωγμού του Διοκλητιανού και του Νέρωνα!!, τους υπάκουους και πειθαρχούντες τούς αποκαλούσαν προδότες και αρνησίχριστους. Ενώ όλος ο πλανήτης  αγωνιά επειδή ακόμα δεν μπορούν να βρουν το εμβόλιο. Αυτοί ήδη προτρέπουν τον κόσμο να μην το πάρει, γιατί ο Μπιλ Γκέϊτς μέσα θα έχει δήθεν το μικροτσίπ και θα ελέγχονται τα δεδομένα τους.

Εν τω μεταξύ, όλοι αυτοί διαδίδουν αυτή την γκρίνια τους με τη βοήθεια του Μπιλ Γκέϊτς και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αυτός δωρεάν προσφέρει (facebook, ίντερνετ, instagram, twitter,…) και φυσικά ήδη έχει όλα τα δεδομένα μας που οικειοθελώς του δίνουμε (ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γέννησης, διεύθυνση, επάγγελμα, τηλέφωνα, e-mail, πάμπολλες φωτογραφίες και περιγραφές με άκρως προσωπικά δεδομένα, καθημερινές συνήθειες κ.λ.π.)

Όλη αυτή η αντίδραση και γκρίνια είχε ως «ρεφρέν» και κατάληξη, το: «Προδότες, ανοίξτε τις εκκλησίες να κοινωνήσουμε και να προσευχηθούμε». Θα μπορούσε κανείς να πει ότι στην Ελλάδα που πλήττεται απ’ αυτή τη φονική πανδημία, οι Έλληνες για ένα μόνο γκρινιάζουν και αντιδρούν, για το ότι δεν μπορούν να πάνε στην Εκκλησία. Έτσι θα μπορούσε όλη αυτή η γκρίνια να θεωρηθεί «γλυκιά», που γίνεται αφενός από ζήλο Θεού, αφ’ ετέρου όμως, όπως λέει ο Απ. Παύλος, αυτός ο ζήλος είναι «ου κατ’ επίγνωσιν»· «Ζήλον Θεού έχουσιν, αλλ’ ου κατ’ επίγνωσιν» (Ρωμ. Ι΄,2).

Εδώ σταματώ και θα παραθέσω στην αγάπη σας λίγο ρωσικό «αγνό μέλι» από τον Επίσκοπο Ζβενίγκοροντ Πιτιρίμ Τβορογκόφ, που τελεί και χρέη Πρύτανη της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας, η οποία εδρεύει στη Λαύρα του αγίου Σεργίου του Ραντονέζ. Όταν η πανδημία του κορωνοϊού έκανε την εμφάνισή της στη Ρωσία και τέθηκαν τα αυστηρά μέτρα καραντίνας, ο εν λόγω ευλαβής Επίσκοπος έκλεισε τη Θεολογική Ακαδημία και σε συνεννόηση με τον ηγούμενο της Λαύρας έκλεισαν και τη Λαύρα (Μονή) του αγίου Σεργίου.

Ο ευλαβής Επίσκοπος Πιτιρίμ έκανε έκκληση στους πιστούς πολίτες να τηρήσουν τα μέτρα και να μην εγκαταλείψουν τα σπίτια τους μέχρι να αρθούν τα μέτρα, προκειμένου να προστατέψουν τους εαυτούς τους και τους συνανθρώπους τους. Δυστυχώς, απ’ αυτή την ενέργειά του προέκυψε δυσαρέσκεια σε ορισμένους, λόγω της απαγόρευσης πρόσβασης στη Λαύρα, στον Ναό και στη μη συμμετοχή στις ακολουθίες και στα Μυστήρια. Κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα οι απαιτήσεις και οι διαμαρτυρίες των πολιτών κορυφώθηκαν σε βαθμό διαδήλωσης έξω από την Λαύρα, με αποτέλεσμα να ανοίξουν εσπευσμένα τη Λαύρα για τον κόσμο και ως επακόλουθο, να προσβληθούν από τον κορωνοϊό οι Ιερείς, οι μοναχοί, ο Επίσκοπος Πιτιρίν και πλήθος φοιτητών της Θεολογικής Σχολής, αλλά και πλήθος πολιτών.

Ο Επίσκοπος Πιτιρίν, μετά από θετικό τεστ και συμπτώματα που εμφάνισε, οδηγήθηκε σε νοσοκομείο σε αυστηρή απομόνωση και μέσα από το νοσοκομείο και το κρεβάτι του πόνου, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook κάποιες ανοικτές επιστολές του, με θέμα ότι κόλλησε τον ιό μέσα στην εκκλησία και απευθύνεται στους εκεί ζηλωτές, που πίεζαν να ανοίξει η μονή, προτού εκλείψει ο κίνδυνος ν’ ασθενήσουν από κορωνοϊό. Παραθέτουμε ένα τμήμα και το αφιερώνουμε στους δικούς μας ζηλωτές με πολλή αγάπη:

«Μου άσκησαν δριμεία κριτική για το ότι προέτρεπα τους πιστούς να μην επισκέπτονται τους ναούς κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Απαιτούσαν ακόμη και να τους δώσω «εξακριβωμένα συγκεκριμένα στοιχεία» ότι μολύνθηκα όντως μέσα στο ναό και όχι κάπου αλλού. Αυτή τη στιγμή, το ιστορικό της νόσου έχει πλέον καθοριστεί με ακρίβεια, οπότε μπορούμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της τελευταίας Σαρακοστής, όπως συνήθως, τελούσα όλες τις Λειτουργίες και τις ακολουθίες. Τις τελευταίες εβδομάδες, μαζί μου λειτουργούσαν ο ιεροδιάκονος Ιννοκέντιος και ο πατέρας Μιχαίας, του οποίου η κουρά σε μοναχό είχε γίνει πρόσφατα– με πολύ ζήλο μάλιστα. Ο Ιννοκέντιος αρρώστησε πρώτος, εγώ ακολούθησα και τέλος και ο Μιχαίας. Ο πρώτος άρρωστος με Covid-19 στη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας ήταν ένας μεταπτυχιακός φοιτητής, μέλος της εκκλησιαστικής μας χορωδίας. Οι περισσότεροι φοιτητές της Ακαδημίας μολύνθηκαν ο ένας από τον άλλο μέσα στην εκκλησιαστική χορωδία, κατά τη διάρκεια των ακολουθιών, όπου οι συνθήκες είναι ιδανικές για την εξάπλωση του ιού. Οι ιερείς ρίσκαραν πολύ εξομολογώντας τους πιστούς. Εκτέθηκαν στον μεγαλύτερο κίνδυνο από όλους και τελικά μολύνθηκαν, γιατί δεν απέφυγαν τους ανθρώπους, θυσιαζόμενοι ταπεινά, διατηρώντας μια μικρή ελπίδα ότι οι πιστοί που είχαν συμπτώματα θα παρέμεναν στο σπίτι τους σε αυτοαπομόνωση. Αλλά οι ελπίδες αυτές δεν έγιναν πραγματικότητα.
Μεγάλη Δευτέρα. Πρωί. Οι πύλες της Τριαδικής Λαύρας του Αγίου Σέργιου είναι κλειστές. Μπροστά τους ένα μεγάλο πλήθος πιστών σε αναστάτωση, απαιτεί να ανοίξει η Λαύρα. Συμπεριφέρονται πολύ επιθετικά και κάποιοι από αυτούς εκφράζονται με πολύ άσχημο τρόπο. Ο επίσκοπος Παράμονος, ηγούμενος της Λαύρας, αποφασίζει, κάτω από την ασφυκτική πίεση των πιστών, να ανοίξει τη Λαύρα για ολόκληρη την Μεγάλη Εβδομάδα και για το Πάσχα. Η αγωνία όλων μας ξεκίνησε τη Μεγάλη Παρασκευή. Αρρώστησε ο Ηγούμενος της Λαύρας, πολλοί ιερείς, φοιτητές της Ακαδημίας, αλλά και μερικοί σεβάσμιοι Γέροντες, κάποιοι, δε, από αυτούς σε σοβαρή κατάσταση.
Την Μεγάλη Παρασκευή, όπως ήταν αναμενόμενο, όλοι μας είχαμε καρφωθεί στον Σταυρό. Και από κάτω, το πλήθος περίμενε ένα θαύμα. Αλλά το θαύμα δεν έγινε. Μας κατηγόρησαν ότι είχαμε εγκαταλείψει τους ανθρώπους. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Εμείς μπορούσαμε να απαντήσουμε μόνο με έναν τρόπο – να αρρωστήσουμε εμείς οι ίδιοι, έτσι ώστε οι άνθρωποι, βλέποντας τα βάσανά μας, να λυπηθούν εκείνους που ήταν ακόμα υγιείς, να λυπηθούν τους επισκόπους, τους ιερείς και τους ιεροψάλτες τους. Ευρισκόμενοι στην εντατική, πεθαίνοντας από τον πόνο και την ασφυξία (σήμερα είδα προσωπικά όσους βρίσκονται σε σοβαρή κατάσταση, να βογκάνε από τους πόνους και την αδυναμία να αναπνεύσουν), ζητάμε σιωπηλά από τους ενορίτες μας:
Λυπηθείτε μας, λυπηθείτε εκείνους που είναι ακόμα ζωντανοί, ακόμα υγιείς. Λυπηθείτε τους γιατρούς, οι οποίοι πεθαίνουν την ώρα της υπηρεσίας τους, χωρίς να λυπηθούν τον εαυτό τους. Λυπηθείτε τους.
Ποιος θα σας καθοδηγεί πνευματικά, ποιος θα σας κοινωνεί, θα σας θεραπεύει, θα σας ενθουσιάζει με υπέροχους εκκλησιαστικούς ύμνους, εάν κάποιοι από εμάς πεθάνουν, ή κάποιοι μείνουν μόνιμα ανάπηροι με τραυματισμένους τους πνεύμονες; Εγώ προσωπικά είχα την ήπια μορφή μόλυνσης από τον κορωνοϊό, αλλά σήμερα η αξονική τομογραφία έδειξε κάποια σημάδια μερικής πνευμονικής ίνωσης (πιθανή συνέπεια της νόσου). Τι θα απογίνουν, όμως, όλοι όσοι έχουν αρρωστήσεις σοβαρά; Εμείς, οι κληρικοί αρρωσταίνουμε συχνότερα – λυπηθείτε εμάς! Ο Κύριος απευθύνεται σε όλους μας και μας θέλει φιλεύσπλαχνους και ελεήμονες: «Ἐλεον θέλω και ου θυσίαν!» (Ματθ. θ΄,13 και ιβ΄ 7).
Το κοινό κακό, όσο παράξενο και να φαίνεται, δεν ένωσε, αλλά χώρισε τους πιστούς σε όσους ταπεινά έμειναν στα σπίτια τους, στερούμενοι των λειτουργιών του Πάσχα αλλά όχι το ίδιο το Πάσχα, και σε όσους επέμεναν να πάνε στην εκκλησία.
Οι πρώτοι είναι ο προσεκτικός Νικόδημος και οι υπάκουες και πιστές γυναίκες που φέρουν μύρα. Οι δεύτεροι – ένας ζηλότυπος Πέτρος, που ορκίστηκε ότι δεν θα προδώσει ποτέ τον Κύριό του, Τον υπερασπίστηκε με ένα σπαθί και ξαφνικά, απροσδόκητα για όλους, ακόμη και για τον ίδιο του τον εαυτό, Τον πρόδωσε, φοβισμένος από αυτούς που τον αναγνώρισαν.
Αλλά ποιους βλέπουμε στον Σταυρό; Τη Μητέρα του Κυρίου, τον αγαπημένο του μαθητή Ιωάννη, τις μυροφόρες γυναίκες και το Νικόδημο. Και πού είναι οι υπόλοιποι, που έχουν ορκιστεί πίστη; Όλοι έφυγαν. Τι λάθος έκαναν; Η αυτοπεποίθησή τους απέτυχε: ακόμα κι αν όλοι θα Σε αρνηθούν, εγώ δεν πρόκειται να Σε αρνηθώ ποτέ. Και πού κρύβονται, φοβούνται; Στο θάλαμο της Σιών, ο οποίος έγινε ο πρώτος χριστιανικός ναός. Και έχασαν τη Σταύρωση και την Ανάσταση, που ήταν εκεί όπου το Σώμα και το Αίμα Του πρωτοεμφανίστηκαν. Και στον Σταυρό και στον Τάφο. Και εν τέλει, ήταν εκείνη η αγνή, ανιδιοτελής αγάπη που αποδείχθηκε υψηλότερη από τη ζήλια και το θάρρος και όλους τους όρκους της πίστης. Αλλά τι έσωσε τους μαθητές, πώς ο Πέτρος δικαιολογήθηκε τελικά; Η αναγνώριση των λαθών και της μετάνοιάς του – αυτά είναι τα μόνα στοιχεία που διακρίνουν τη Μεγάλη Παρασκευή από την Μεγάλη Τετάρτη – τον Πέτρο από τον Ιούδα.
Πόσο δύσκολο είναι, άραγε, για τους σημερινούς Πέτρους να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος, ότι δεν είχαν ανιδιοτελή αγάπη για τον Θεό και συμπόνια για το συνάνθρωπό τους! Τελικά, ακόμη και την αναζήτηση της ευλογίας μπορούν οι άνθρωποι να την μετατρέψουν σε εγωιστική απληστία. Πόσες περίπλοκες δικαιολογίες ακούστηκαν από τους ζηλωτές, πόση παραπληροφόρηση – οι ναοί εξισώθηκαν με τα φαρμακεία και τα σούπερ μάρκετ κ.α.  Τώρα  είναι  μια  πολύ  κρίσιμη  και  δύσκολη  στιγμή  για  όλους  όσους  έζησαν  το  Πάσχα  στο θάλαμο  της  Σιών  και όχι στο Γολγοθά. Έχουν  αρκετή  δύναμη  για  να  μετανοήσουν; » (πηγή: https://www.facebook.com/to.stavrodromi/posts/10158914760492494)
Επίσης παρεμφερές θέμα είναι κι αυτό: ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ· αξίζει τον κόπο.

Όπως επίσης κι αυτό είναι παρεμφερές: ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ 
vasilinos.wordpress.com