Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

Υπάρχουν ημέρες σαν την σημερινή που εκεί έξω τα πράγματα είναι.... ηλεκτρισμένα.

Δεν ξέρω πόσοι το παρατηρήσατε, αλλά αποφάσεις συμπεριφορές σκέψεις, λόγια… όλα σήμερα είναι στο κόκκινο!

 Γiατί αυτό σήμερα;

Αυτό που βλέπουμε σήμερα, όσοι το βλέπουμε, αυτό τον αρνητισμό, την ένταση τον εκνευρισμό που επικρατεί σε πολλούς εκεί έξω, είναι αποτέλεσμα προηγουμένων ημέρων. 


Να πουμε κάτι εδω...Όσοι βρισκόμαστε μακριά από την εκκλησιά, όχι μακριά από τα σκαλοπάτια της αλλά από την ουσία της, θα είμαστε υποψήφια θύματα αυτών των αρνητικών συχνοτήτων. Άρα και όσοι είμαστε στα σκαλοπάτια της αλλά μακριά από την ουσία της, θα είμαστε το ίδιο εκτεθειμένοι σε αυτές τις καταστάσεις. Κάτω από την επίρρεια του θυμο'υ, του μίσους, της κακίας και του εγωισμου, κάτω από αυτές τις συνθήκες είμαστε επικίνδυνοι, όχι μόνο για εμάς τους ιδίους και για λόγια ή πράξεις που αργότερα θα μετανιώσουμε ή και θα πληρώσουμε αλλά και για τους γύρω μας. Γιατί δεν υπάρχουν μόνο οι χημικές ουσίες που κατά περίπτωση ρίχνονται και καίνε το όμορφο πρόσωπο μιας κοπέλας, υπάρχουν και οι «τοξικές ουσίες» που εκτοξεύονται από τοξικούς ανθρώπους σε όμορφες ψυχές που τις φθόνησαν ή τις ζήλεψαν και που δεν φταίνε σε τίποτα να τις καίνε κάθε τόσο και να τις βασανίζουν. 

Γιατί τα άσχημα λόγια γεμάτα μίσος και κακία είναι σαν καυστική ύλη που καιει την... ψυχή του αλλού. Καίει όμως και αυτόν(δοχείο) που την κουβαλάει μέσα του και την ξοδεύει οπου κρινει αυτος απαραίτητο.

Πολλοί Έλληνες ,ακόμη και τώρα,  δεν λένε να συνειδητοποιήσουν που έχουμε πατήσει. Δεν κατάλαβαν καν γιατί μείναμε σε καραντίνα 2,5 μήνες.


#Μείναμεσπίτι σαν μια ευκαιρία να κάνουμε την αυτοκριτική μας σε σχέση με την επικαιρότητα και την κρισιμότητα των στιγμών που εισήλθε η χώρα μας. Μείναμε σπίτι ώστε μέσα από αυτή την διαδικασία της αυτοκριτικής να αποφύγουμε να συντονιστούμε σε μέρες ηλεκτρισμένες σαν την σημερινή.

Ο κάθε ένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει θα μου πεις…ναι σωστά αρκεί να μην επηρεάζει με την κατάχρηση της ελευθέριας του τον διπλά του. Γιατί αν τα παραπάνω, εν μέσω καραντινας,  τα έκανε η μαυροφορέμενη δολοφόνος της Καλλιθέας , δεν θα πέταγε ποτέ οξύ στο πρόσωπο της κοπέλας. Αυτό το οξύ ήταν η προέκταση της ψυχικής της κατάστασης , είτε πληρώθηκε να το κάνει είτε το έκανε από ζήλια/κακία.



Είτε όμως το οξύ πέσει στο πρόσωπο,  είτε στην ψυχή του άλλου, είτε και στα δυο, η ζημια ειναι ζημιά! 


Αυτό σήμερα εκεί έξω, η ηλεκτρισμένη αυτή ατμόσφαιρα, δείχνει ότι το κακό κρατάει χρονόμετρο. Στο χέρι το κρατάει με αγωνία μετρώντας αντίστροφα. Άντε και βγαίνει το σήμερα, άντε και βγαίνει ο Μάης...τα ραντεβού αρχές του Ιουνίου πως θα βγουν; Τα ραντεβού στα μέσα Ιουλίου;

Αυτοί που μας κάνουν ζημιά κρατάνε χρονόμετρο. Έχουν πρόγραμμα και μας έχουν/θέλουν συνυπεύθυνους....μας θέλουν θύτες και θυματα.

Οι επόμενες ημέρες, μια ημέρα μετα το Πάσχα εκτός χρόνου, επικρατει πυκνο σκοταδι...!Μία είναι η σημερινή. Δεν θα πω όμως τα επόμενα χρονικά ραντεβού, απλα εύχομαι και ευχεσαι να περάσουν.

Αυτό που θέλω να πω είναι να κάνουμε υπομονή μέχρι να γίνει το θέλημα του Θεού στη χώρα μας και στον κόσμο. Αυτή την στιγμή ο Θεός εργάζεται, εργάζεται μέσα από αυτό το πυκνό σκοτάδι και τα μαύρα σύννεφα που μαζέψαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. 


Ότι εικόνες και να δούμε εκεί έξω να κάνουμε υπομονή και προσευχή. Κάθε μέρα προσευχή. Είμαι ο τελευταίος στην Αθήνα που εχω δικαίωμα να μιλάω για προσευχές και λοιπά. Αλλά πριν μιλήσω έπρεπε να δω ωστε να μιλήσω.. Από εδώ και πέρα συχνή προσευχή, όπως μας λένε φωτισμένοι άνθρωποι όπως ο Μόρφου, όσο μπορούμε, γιατί εκεί έξω τα πράγματα θα σκληρύνουν απότομα. Και δεν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο πράγματα που δεν φαίνονται, όπως ήταν ο... αόρατος εχθρός, ο ιός(covid) αλλά και πράγματα που φαίνονται, δηλαδή ανθρώπους που έχουν χάσει την μάχη της σκέψης. 


Θα προτιμούσα για να ειμαι ειλικρινης να επιστρέψουμε πίσω στο lockdown, κεκλεισμένοι των θυρών και των παραθύρων, γιατί την κοινωνία την κάναμε σκέτη ζούγκλα, με άγρια θηρία πανέτοιμα να κατασπαράξουν τα θύματα τους.
 

Είτε σε αφήσουν στην ζούγκλα του Αμαζονίου είτε στην σύγχρονη κοινωνία μας, πλέον η ίδια ανασφάλεια και ο ίδιος φόβος επικρατεί. Και ο φόβος, πέρα από το ότι είναι μεταδοτικός, κάνει τον άνθρωπο να παίρνει λάθος αποφάσεις εις βάρος του ιδίου, της οικογενείας του και όπως είπαμε πιο πάνω εις βάρος του συνόλου.

Απο την άλλη πάλι και εν μέσω καραντίνας κατασκεύασαν ομάδες φοβισμένων και οργισμένων υπηκόων, ώστε αργότερα να τους βάλουν να πάρουν αποφάσεις…αποφάσεις όμως που στην ουσία θα τις έχουν πάρει πιο πριν, αυτοί εκεί ψηλά που φόβισαν το σύνολο.

Αποφάσεις ορισμένων ανθρώπων που θα στερήσουν την ελευθερία άλλων ανθρώπων…

Μένει να δούμε τα διλλήματα που θα θέσουν και τις αποφάσεις που θα μας καλέσουν να πάρουμε...συντομα. Πέρα από το εμβόλιο.

Εκτός και αν «πέσει» ο Τούρκος βασιλιάς Ιούνιο. Δηλαδή να τον ρίξουν. Δεν ξέρω ίσως τότε πολλοί καταλάβουν την επικινδυνότητα των στιγμών και συνέλθουν. Και καλυφθεί χαμένο έδαφος. Ειναι μεγάλο γρανάζι η πτωση του...γρανάζι που δεν θα ειναι και οτι καλυτερο να το δουμε.

Εκτός πάλι και αν το επόμενο διάστημα ψάχνουμε για ανθρώπινες ζωές στα συντρίμμια, εκεί ίσως εκτιμήσουμε την ανθρώπινη ζωή, αλλά και την αιώνια ζωή και ότι η παραμονή μας εδώ είναι κάπως προσωρινή για να είμαστε, οπότε κάποιους τους βολεύει, συντονισμένοι στα κανάλια του μίσους, της πονηριάς, της απάτης, της ζήλιας, του φθόνου, της κακιας και άλλων αρνητικών συχνοτήτων-παγίδων που μας στήνουν. Όλοι κάνουμε λάθη.... όλοι κάποιες φορές της ζωή μας θα πέσουμε μέσα, στους πρώτους της λίστας των λαθών φιγουράρω, όμως το πρόβλημα του συνόλου είναι ότι…συνολικά δεν βλέπει το πρόβλημα. Δεν αναγνωρίζει το πρόβλημα, δεν βλέπει την παγιδα-φακα δεν έχει καταλάβει γιατί η Ελλάδα μας, και γενικότερα ο κόσμος υποφέρει την μια καταστροφή πίσω από την άλλη.


Και οσοι καταλαβαν μοιαζουν λίγοι να γυρισουν την παρτίδα.

Οπότε η προσευχή που κάνουμε είναι και για τους δίπλα μας, γιατί όπως βλέπεις κάθε μέρα στις ειδήσεις, η ασφάλεια και η ευημερία μου εξαρτάται από…εσένα.

Και αντίστροφα. Φαντάσου μια Ελλάδα που ένα πρωί θα σηκωνόσουν και θα ήταν όλοι χαρούμενοι. Σκέψου μια πλημμύρα χαράς να έχει σαρώσει οποίον συναντάς στον δρόμο μέχρι την δουλειά σου…ακόμη και στην δουλειά σου.!! Πόσο σπάνια όμορφη και ξεχωριστή θα ήταν αυτή η ημέρα.

Μπορεί ο φόβος να είναι μεταδοτικός αλλά το ίδιο μεταδοτικά συναισθήματα είναι και η ευτυχία, το γέλιο η χαρά..η αγάπη. Θα έλεγα με επιφύλαξη ότι αυτές είναι οι συχνότητες του Θεού.

Οπου είμαστε συντονισμένοι οι περισσότεροι, έτσι είναι και το περιβάλλον γύρω μας. Έχουμε την δυνατότητα ως άνθρωποι με τις πράξεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας να μεταβάλουμε τις συνθήκες της καθημερινότητας μας σε αρνητικές και θετικές. 

Έχουμε την δυνατότητα ως άνθρωποι να φτιάξουμε την ημέρα του αλλού ή να την χαλάσουμε.

Είτε το ένα κάνουμε είτε το άλλο, αυτό θα το βοούμε μπροστά μας, εκεί που η γραμμή του παρελθόντος ενώνεται με το μέλλον.



That's all, folks..!

Rick








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου