της Jill Abramson*
Ο Αμερικανός πρόεδρος απέρριψε τις εκκλήσεις ανθρώπων από τον Ιλον Μασκ ως τον Πάπα. Αγνόησε τις επιστημονικές ενδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή προκαλεί ήδη εκτεταμένες καταστροφές και συντάχθηκε με τον διευθυντή της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος Σκοτ Προυτ, που αρνείται αυτές τις ενδείξεις, και τους βαρόνους των πιο βρόμικων βιομηχανιών του κόσμου.
Ήταν μια αψυχολόγητη πράξη επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τη
μεγαλύτερη συνεισφορά στο διοξείδιο του άνθρακα που δηλητηριάζει την
ατμόσφαιρα και καίει τον πλανήτη. Με δεδομένη την ενοχή μας στη
δημιουργία μιας παγκόσμιας περιβαλλοντικής κρίσης, αποτελούσε ηθική μας
υποχρέωση να τηρήσουμε τη δέσμευσή μας για μείωση των αερίων του
θερμοκηπίου και περιορισμό της θέρμανσης της ατμόσφαιρας στους 2 βαθμούς
Κελσίου. Η αποχώρησή μας από τη συμφωνία αποτελεί μια βαθύτατα
εγωιστική πράξη.
«Το πρόβλημα αυτό είναι δικό μας δημιούργημα περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου», λέει ο Ντέιβιντ Βίκτορ, καθηγητής κλιματικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Αυτό υποχρεώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες να εφαρμόσουν μια φιλόδοξη πολιτική για την επιβράδυνση της θέρμανσης του πλανήτη».
Ενώ τα ηθικά επιχειρήματα δεν φαίνεται να απασχολούν αυτόν τον πρόεδρο, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα γεωπολιτικά παιχνίδια. Και η απόφαση του Τραμπ είναι καταστροφική τόσο για τη χώρα όσο και για τον ίδιο. Για κάποιον που πιστεύει ότι είναι τόσο σημαντικός ώστε σπρώχνει τον πρωθυπουργό του Μαυροβουνίου για να βρεθεί στο κέντρο της φωτογραφίας, η απόφαση αυτή συρρικνώνει την αμερικανική επιρροή.
Ο Τραμπ παραδίδει τον ηγετικό ρόλο στη συγκράτηση της κλιματικής αλλαγής στην Κίνα εφόσον βέβαια παραμείνει η τελευταία στη συμφωνία. Η κινεζική ηγεσία ήδη δεν κρύβει την ικανοποίησή της για την εθνικιστική υποχώρηση του προέδρου Τραμπ από οτιδήποτε θυμίζει παγκοσμιοποίηση. Όταν η Αγγελα Μέρκελ λέει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να στηρίζεται πλέον στην Αμερική για την υπεράσπιση των συμφερόντων της, οι Κινέζοι απαντούν: στραφείτε προς ανατολάς, εκεί θα βρείτε τις συμφωνίες και τις φιλίες που ζητάτε.
Η διάρρηξη της μεταπολεμικής συμμαχίας που οδήγησε τη Δύση σε μια εποχή φιλελεύθερης δημοκρατίας θα ήταν μια τραγωδία άνευ προηγουμένου. Και η αναγγελία του Τραμπ ότι εγκαταλείπει το Παρίσι αποτελεί ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, καθώς ενισχύει την άποψη ότι κανείς δεν μπορεί πραγματικά να υπολογίζει στις δεσμεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών.
Υπήρχε ήδη μια ενόχληση για τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς ύστερα από πολλά χρόνια διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση Κλίντον, ο υιός Μπους είχε κάνει πίσω. Λιγότερο από δέκα χρόνια μετά, αυτός που κάνει στροφή 180 μοιρών είναι ο Τραμπ, εγκαταλείποντας μια συμφωνία για την οποία είχε αγωνιστεί ο Ομπάμα. Γιατί άλλες χώρες να εμπιστευθούν ξανά τις Ηνωμένες Πολιτείες ή να διαπραγματευθούν για οτιδήποτε μαζί της;
Η δικαιολόγηση των «αντιδραστικών» θέσεων του Τραμπ για το φαινόμενο του θερμοκηπίου με το επιχείρημα ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας είναι πολύ κυνικό . Για να στηρίξει την άποψή του ότι πολλοί τομείς της αμερικανικής οικονομίας θα έχαναν χρήματα και θέσεις εργασίας αν η χώρα παρέμενε στη συμφωνία, ο Αμερικανός πρόεδρος χρησιμοποίησε μια μελέτη που έχει αμφισβητεί έντονα από ειδικούς για το περιβάλλον. Σύμφωνα με την έρευνά αυτή, εξαιτίας της συμφωνίας θα χαθούν 2,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας μέχρι το 2025. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική. Όπως επισήμανε ο Μπαράκ Ομπάμα στο σχόλιό του για την απόφαση του διαδόχου του, οι χώρες στις οποίες θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας είναι εκείνες ακριβώς που θα παραμείνουν στη συμφωνία του Παρισιού.
Είναι κυνικό να κάνεις τους άνεργους ανθρακωρύχους να ελπίζουν υποστηρίζοντας ότι αν εγκαταλείψεις τη συμφωνία θα ξαναβρούν τη δουλειά τους. Με εξαίρεση κάτι συντηρητικούς βαρόνους του άνθρακα που υποστηρίζουν τον Τραμπ και κάτι παραπλανημένους πολιτικούς στη Βιρτζίνια, το Τενεσί και τη Δυτική Βιρτζίνια, όλοι ξέρουν ότι αυτές οι θέσεις εργασίας έχουν χαθεί για πάντα.
Οι αδελφοί Κοχ και οι σύμμαχοί τους στην πετρελαιοβιομηχανία πρέπει να πανηγυρίζουν για τις εξελίξεις. Η οργάνωση «Αμερικανοί για την Ευημερία», που ιδρύθηκε από τους Τσαρλς και Ντέιβιντ Κοχ, ήταν από τους πρωτεργάτες της εκστρατείας για την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συνθήκη του Παρισιού.
Ενώ οι αδελφοί Κοχ ήταν αρχικά επιφυλακτικοί για την υποψηφιότητα του Τραμπ, τώρα είναι βέβαιο ότι θα τον υποστηρίξουν. Και η υποστήριξη αυτή είναι σημαντική για τον πρόεδρο, σε μια στιγμή που οι πολιτικές αντιδράσεις για την απόφασή του είναι τεράστιες. Ο πρώην αντιπρόεδρος Αλ Γκορ, στον οποίο απονεμήθηκε το Νομπέλ Ειρήνης από κοινού με την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή προκειμένου να τιμηθούν οι προσπάθειές τους για την ενημέρωση της κοινής γνώμης για την κλιματική αλλαγή, χαρακτήρισε την απόφαση του Τραμπ απερίσκεπτη. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι τη χαρακτήρισε αυτοκαταστροφική.
Ο πρόεδρος Τραμπ επικαλείται συχνά στις ομιλίες του τον γιο του Μπάρον. Η απόφασή του αυτή κληροδοτεί στη γενιά του γιου του τεράστια οικολογικά προβλήματα.
(Πηγή: The Guardian)
(*) Η Τζιλ Εϊμπραμσον είναι πρώην διευθύντρια των New York Times
Ο Αμερικανός πρόεδρος απέρριψε τις εκκλήσεις ανθρώπων από τον Ιλον Μασκ ως τον Πάπα. Αγνόησε τις επιστημονικές ενδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή προκαλεί ήδη εκτεταμένες καταστροφές και συντάχθηκε με τον διευθυντή της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος Σκοτ Προυτ, που αρνείται αυτές τις ενδείξεις, και τους βαρόνους των πιο βρόμικων βιομηχανιών του κόσμου.
Ήταν μια αψυχολόγητη πράξη επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τη
μεγαλύτερη συνεισφορά στο διοξείδιο του άνθρακα που δηλητηριάζει την
ατμόσφαιρα και καίει τον πλανήτη. Με δεδομένη την ενοχή μας στη
δημιουργία μιας παγκόσμιας περιβαλλοντικής κρίσης, αποτελούσε ηθική μας
υποχρέωση να τηρήσουμε τη δέσμευσή μας για μείωση των αερίων του
θερμοκηπίου και περιορισμό της θέρμανσης της ατμόσφαιρας στους 2 βαθμούς
Κελσίου. Η αποχώρησή μας από τη συμφωνία αποτελεί μια βαθύτατα
εγωιστική πράξη.«Το πρόβλημα αυτό είναι δικό μας δημιούργημα περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου», λέει ο Ντέιβιντ Βίκτορ, καθηγητής κλιματικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Αυτό υποχρεώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες να εφαρμόσουν μια φιλόδοξη πολιτική για την επιβράδυνση της θέρμανσης του πλανήτη».
Ενώ τα ηθικά επιχειρήματα δεν φαίνεται να απασχολούν αυτόν τον πρόεδρο, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα γεωπολιτικά παιχνίδια. Και η απόφαση του Τραμπ είναι καταστροφική τόσο για τη χώρα όσο και για τον ίδιο. Για κάποιον που πιστεύει ότι είναι τόσο σημαντικός ώστε σπρώχνει τον πρωθυπουργό του Μαυροβουνίου για να βρεθεί στο κέντρο της φωτογραφίας, η απόφαση αυτή συρρικνώνει την αμερικανική επιρροή.
Ο Τραμπ παραδίδει τον ηγετικό ρόλο στη συγκράτηση της κλιματικής αλλαγής στην Κίνα εφόσον βέβαια παραμείνει η τελευταία στη συμφωνία. Η κινεζική ηγεσία ήδη δεν κρύβει την ικανοποίησή της για την εθνικιστική υποχώρηση του προέδρου Τραμπ από οτιδήποτε θυμίζει παγκοσμιοποίηση. Όταν η Αγγελα Μέρκελ λέει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να στηρίζεται πλέον στην Αμερική για την υπεράσπιση των συμφερόντων της, οι Κινέζοι απαντούν: στραφείτε προς ανατολάς, εκεί θα βρείτε τις συμφωνίες και τις φιλίες που ζητάτε.
Η διάρρηξη της μεταπολεμικής συμμαχίας που οδήγησε τη Δύση σε μια εποχή φιλελεύθερης δημοκρατίας θα ήταν μια τραγωδία άνευ προηγουμένου. Και η αναγγελία του Τραμπ ότι εγκαταλείπει το Παρίσι αποτελεί ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, καθώς ενισχύει την άποψη ότι κανείς δεν μπορεί πραγματικά να υπολογίζει στις δεσμεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών.
Υπήρχε ήδη μια ενόχληση για τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς ύστερα από πολλά χρόνια διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση Κλίντον, ο υιός Μπους είχε κάνει πίσω. Λιγότερο από δέκα χρόνια μετά, αυτός που κάνει στροφή 180 μοιρών είναι ο Τραμπ, εγκαταλείποντας μια συμφωνία για την οποία είχε αγωνιστεί ο Ομπάμα. Γιατί άλλες χώρες να εμπιστευθούν ξανά τις Ηνωμένες Πολιτείες ή να διαπραγματευθούν για οτιδήποτε μαζί της;
Η δικαιολόγηση των «αντιδραστικών» θέσεων του Τραμπ για το φαινόμενο του θερμοκηπίου με το επιχείρημα ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας είναι πολύ κυνικό . Για να στηρίξει την άποψή του ότι πολλοί τομείς της αμερικανικής οικονομίας θα έχαναν χρήματα και θέσεις εργασίας αν η χώρα παρέμενε στη συμφωνία, ο Αμερικανός πρόεδρος χρησιμοποίησε μια μελέτη που έχει αμφισβητεί έντονα από ειδικούς για το περιβάλλον. Σύμφωνα με την έρευνά αυτή, εξαιτίας της συμφωνίας θα χαθούν 2,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας μέχρι το 2025. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική. Όπως επισήμανε ο Μπαράκ Ομπάμα στο σχόλιό του για την απόφαση του διαδόχου του, οι χώρες στις οποίες θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας είναι εκείνες ακριβώς που θα παραμείνουν στη συμφωνία του Παρισιού.
Είναι κυνικό να κάνεις τους άνεργους ανθρακωρύχους να ελπίζουν υποστηρίζοντας ότι αν εγκαταλείψεις τη συμφωνία θα ξαναβρούν τη δουλειά τους. Με εξαίρεση κάτι συντηρητικούς βαρόνους του άνθρακα που υποστηρίζουν τον Τραμπ και κάτι παραπλανημένους πολιτικούς στη Βιρτζίνια, το Τενεσί και τη Δυτική Βιρτζίνια, όλοι ξέρουν ότι αυτές οι θέσεις εργασίας έχουν χαθεί για πάντα.
Οι αδελφοί Κοχ και οι σύμμαχοί τους στην πετρελαιοβιομηχανία πρέπει να πανηγυρίζουν για τις εξελίξεις. Η οργάνωση «Αμερικανοί για την Ευημερία», που ιδρύθηκε από τους Τσαρλς και Ντέιβιντ Κοχ, ήταν από τους πρωτεργάτες της εκστρατείας για την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συνθήκη του Παρισιού.
Ενώ οι αδελφοί Κοχ ήταν αρχικά επιφυλακτικοί για την υποψηφιότητα του Τραμπ, τώρα είναι βέβαιο ότι θα τον υποστηρίξουν. Και η υποστήριξη αυτή είναι σημαντική για τον πρόεδρο, σε μια στιγμή που οι πολιτικές αντιδράσεις για την απόφασή του είναι τεράστιες. Ο πρώην αντιπρόεδρος Αλ Γκορ, στον οποίο απονεμήθηκε το Νομπέλ Ειρήνης από κοινού με την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή προκειμένου να τιμηθούν οι προσπάθειές τους για την ενημέρωση της κοινής γνώμης για την κλιματική αλλαγή, χαρακτήρισε την απόφαση του Τραμπ απερίσκεπτη. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι τη χαρακτήρισε αυτοκαταστροφική.
Ο πρόεδρος Τραμπ επικαλείται συχνά στις ομιλίες του τον γιο του Μπάρον. Η απόφασή του αυτή κληροδοτεί στη γενιά του γιου του τεράστια οικολογικά προβλήματα.
(Πηγή: The Guardian)
(*) Η Τζιλ Εϊμπραμσον είναι πρώην διευθύντρια των New York Times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου