Το «Κόμμα της Χάγης».

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Κακά τα ψέματα, το Κυπριακό επέδρασε καταλυτικά αρνητικά στο συλλογικό υποσυνείδητο του Έλληνα και της ηγεσίας του. Από τότε, μια υποβαθμισμένη –από κάθε άποψη– ελληνική ελίτ δεν μπορεί να συνέλθει. Και παρασύρει το σύνολο της κοινωνίας.

Ένας χορός τυφλωμένων εξουσιομανών, στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας γκεμπελικές τακτικές προπαγάνδας αποδυνάμωσε, ως ακραία, κάθε φωνή που διεκήρυσσε πως όλα, στη ζωή μιας κοινωνίας, δεν είναι ένα αέναο φαγοπότι.

Είναι οι ίδιες δυνάμεις που σήμερα, εν ονόματι της «ησυχίας» τους, είναι διατεθειμένες για υποχωρήσεις. Φοβούνται όμως την οργή του κόσμου και καλλιεργούν ένα κλίμα κάλυψής τους από τη Χάγη. Επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τις παράνομες απαιτήσεις της Τουρκίας, αλλά με απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου. Να παρουσιάσουν τις υποχωρήσεις ως κάτι που τους επεβλήθη. Είναι το «Κόμμα της Χάγης». Μια διακομματική συσσώρευση φοβισμένων, εξουσιομανών, αποδομιστών.
Τα σημερινά κόμματα είναι κακέκτυπα των αντίστοιχων του παρελθόντος. Είναι ομάδες ή παρέες ανθρώπων που διεκδικούν εν είδει επαγγελματικών εταιρειών την εξουσία. Δεν έχουν καμιά ιδεολογία πέραν του χρήματος. Έτσι, το «Κόμμα της Χάγης» διατρέχει οριζόντια το πολιτικό σκηνικό. Και τα κατέχει όλα: χρήμα, μέσα ενημέρωσης, έλεγχο θεσμών. Μειοψηφικό στην κοινωνία, πλειοψηφικό στη νομή της εξουσίας. Αυτό το κόμμα διαχειρίζεται τις τύχες μας. Και είναι αδυσώπητο. Δεν αφήνει τίποτε εκτός ελέγχου.
Είναι το κόμμα του κατευνασμού προς την Τουρκία. Δεν έκανε τίποτε που να διασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, με τη σκέψη πως αν μείνει αδρανές δεν θα κλιμακώσει τις απαιτήσεις της η γειτονική χώρα. Όμως διαψεύστηκε. Και προσπαθεί, εκ των υστέρων, να σβήσει τις φωτιές.
Ας έρθουμε στο προκείμενο:

Η τακτική του κατευνασμού τελείωσε. Όποιος συνεχίσει να επιμένει, δεν έχει καταλάβει πού βρισκόμαστε και τι τεκταίνεται στην περιοχή. Και γι’ αυτό, είναι επικίνδυνος. Μια τέτοια μονότονη πολιτική παρουσία είναι της Ντόρας Μπακογιάννη.

Urbi et orbi διακηρύσσει την επιλογή της Χάγης λέγοντας: πείτε μου μια άλλη επιλογή. Υπάρχει; Ναι, υπάρχει.
Καταρχάς η Χάγη δεν αποκλείεται. Αλλά γιατί; Για οριοθέτηση μόνο υφαλοκρηπίδας με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, και χωρίς τη λογική της επιείκειας στη σύνταξη συνυποσχετικού. Αν δεν θέλει η Τουρκία, δεν πηγαίνουμε.
Διπλωματικά
Ορθές, έστω εκ των υστέρων, οι διπλωματικές κινήσεις του υπουργείου Εξωτερικών.
Με την Αίγυπτο θα πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για οριοθέτηση ΑΟΖ. Αν δεν σταθεί δυνατόν, κατάθεση στον ΟΗΕ των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ενώνεται με την κυπριακή ΑΟΖ.
Καλές οι επισκέψεις στη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ελπίζουμε να μην ήταν επισκέψεις για έναν καφέ. Πρέπει να διαμορφώσει πολιτική το ΥΠΕΞ με τις χώρες αυτές και να συμπεριλάβει και την Ιορδανία και άλλες χώρες της περιοχής.
Επίσκεψη, επίσης, στον Λίβανο, όπου η πολιτική κατάσταση είναι ρευστή. Να μην προλάβει η Τουρκία να διαμορφώσει κυβέρνηση ευνοϊκή προς αυτήν. Επαφές, ακόμη, και με τον Άσαντ στην αναζήτηση κοινών συμφερόντων. Αποστολή προξένου στο Ερμπίλ, πρωτεύουσας των Κούρδων του Ιράκ. Με την ευλογία των Αμερικανών, επαφές με τις δυνάμεις στη Συρία που βοήθησαν τις ΗΠΑ. Η Τουρκία να νιώσει διπλωματικά –και στρατιωτικά– απομονωμένη, πέραν των ευχολογίων Βρυξελλών και Ουάσινγκτον. Καλλιέργεια στενότερων δεσμών και συνεργασιών με το Ισραήλ. Βρίσκεται σε μια ρευστή κατάσταση και αυτό αλλά οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν πως η σύγκλισή του με την Τουρκία δεν είναι εύκολη.

Ανάπτυξη καλύτερων σχέσεων με τη Μόσχα. Η Ρωσία είναι μια ισχυρή δύναμη με γεωπολιτική άποψη για την περιοχή.

Αντιλαμβάνεται καλύτερα όλων πως η συνεργασία της με την Τουρκία είναι συγκυριακή. Δεν συμφέρει τη Ρωσία μια ισχυρή Τουρκία. Να αξιοποιήσουμε και στην Ευρώπη και στην Αμερική την «Παγίδα του Θουκυδίδη». Αν δεν σταματήσουν τώρα την Τουρκία, αύριο θα είναι αργά.
Δημοσίως η Αθήνα να υποστηρίξει την αναγνωρισμένη, διεθνώς, «Κυβέρνηση της Τρίπολης», αλλά με ευέλικτους τρόπους να ενισχυθούν οι δυνάμεις του Χαφτάρ να ελέγξουν τη λιβυκή πρωτεύουσα. Να γίνει σαφές παντού ότι αν κερδίσει ο συνεργάτης του Ερντογάν στην Τρίπολη, η εξουσία θα περάσει στους επικίνδυνους «Αδελφούς Μουσουλμάνους».
Να σταλούν στον ΟΗΕ όλες οι συντεταγμένες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όπως τις προσδιορίζει η Αθήνα με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, και να ανακηρυχθεί ΑΟΖ. Να επεκταθούν τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια.
Στρατιωτικά
Η Τουρκία δεν θα κάνει πόλεμο, όπως έχει απειλήσει, αν συναντήσει την ελληνική αποφασιστικότητα σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των σχέσεων στην περιοχή όπως περιγράφηκε παραπάνω, την ενεργοποίηση των τριμερών και την προβολή αποτρεπτικής ισχύος. Δεν μπορεί να επιτραπεί στην Τουρκία να παραβιάσει με έρευνες ή γεωτρήσεις την ελληνική υφαλοκρηπίδα οπουδήποτε. Η Ελλάδα έχει, ακόμη, δυνατότητες αποτροπής, και το μήνυμα αυτό μεταδόθηκε στον Ερντογάν με τις μαζικές υπερπτήσεις και αναχαιτίσεις την Τετάρτη που πέρασε. Χρειάζονται όμως ενίσχυση οι Ένοπλες Δυνάμεις. Όχι κινήσεις εντυπωσιασμού. Και είναι ευκαιρία για αναδόμησή τους.
Υπάρχει αναγκαιότητα ενιαίας διακλαδικής διοικήσεως και φυσικά ενιαίου ελέγχου από τον αρχιστράτηγο, και όχι ενοποίηση δυνάμεων. Αεροναυτική εξάπλωση ελέγχου, όταν απαιτηθεί, από το Αιγαίο στη θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου για τη συγκράτηση της Τουρκίας στην ηπειρωτική της επικράτεια.

Το μείζον των δυνάμεων πρέπει να είναι εκεί που υπάρχει η απειλή. Αν δεν υπάρχουν υποδομές, να δημιουργηθούν.

Να εξεταστεί το θέμα στρατιωτικής αεροπορικής παρουσίας στη βάση της Πάφου. Δεν είναι δυνατό να μπορεί να έχει παρουσία η Τουρκία και όχι η Ελλάδα.
Να αυξηθεί η θητεία αλλά να γίνει και περισσότερο επαγγελματικός ο στρατός. Να καλυφθούν οι όποιες ελλείψεις υπάρχουν, αν υπάρχουν.
Να καλλιεργηθεί υψηλό φρόνημα στο λαό και στο στρατό.
Τι λέτε, υπάρχει εναλλακτική της Χάγης;
anixneuseis.gr