Δοκιμάζεται ο Ελληνισμός σε όλο του το γεωγραφικό και ιστορικό του εύρος, λόγω της Τουρκικής προκλητικότητας και επεκτατικής επιθετικότητας. Στο Αιγαίο, στην Κύπρο μας κι εδώ στο κομμάτι αυτό των Βορειοηπειρωτών.
Προφανώς οι εντάσεις δεν είναι ίδια φύσης. Οι συνέπειες όμως είναι πιο ολέθριες στη δική μας περίπτωση δεδομένου ότι οι χαμηλής έντασης πολιτικές διωγμού επιφέρουν στη σιωπή μεγαλύτερη φθορά.
Θα ήταν περιττό να αναφερθεί ότι οι εξελίξεις στο Αιγαίο όπου απειλείται η εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας και στην Κύπρο επίσης όπου επιδιώκουν μια νέα ταπείνωση του Ελληνισμού δεν έχουν διεγείρει την ανησυχία και την αγανάκτηση στους κόλπους των μελών της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Είναι αυτό το αίσθημα του όμαιμου και της κοινής μοίρας στο διάβα της ιστορίας που καθιστά το κομμάτι αυτό εξίσου ανήσυχο αλλά και υπερήφανο που σαν έθνος μας έχει τάξει η ιστορία συνεχίζοντας την παρακαταθήκη των προγόνων μας να αντιστεκόμαστε στο επιθετικό Ισλάμ διότι πιστεύουμε στις αξίες της ελευθερίας.
Πλην όμως… Η επιπτώσεις της Πανδημίας του Covid-19 κάνουν τα πράγματα κάθε μέρα και πιο δύσκολα. Απόγνωση είναι η καλύτερη λέξη να χαρακτηρίσει την κατάσταση που επικρατεί σε χωριά και κοινότητες της ΕΕΜ. Η εγκατάλειψη και η δύσκολη δημογραφική εικόνα που παρουσιάζουν ιστορικές και μεγάλες κοινότητες σε όλο το γεωγραφικό εύρος, χάρη της σχεδόν απαγορευμένης κίνησης στη μεθόριο, λαμβάνει αποχρώσεις που τρομάζει. Και είμαστε ακόμη Σεπτέμβρη. Εύκολα μπορεί να εικάσει κανείς πως θα είναι τα πράγματα Δεκέμβρη και συνέχεια.
Και όλα αυτά σε μια περίοδο όπου για τους λόγους που εισαγωγικά αναφέρθηκαν θα έπρεπε να επικρατεί εντελώς αντίθετη κατάσταση. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα πρέπει να έχει τονωμένο το αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, την δυνατότητα απρόσκοπτης επικοινωνίας με τη Μητέρα Πατρίδα, την σιγουριά και εγγύηση ότι υφίσταται η συνδρομή και φροντίδα. Γιατί είναι ευαίσθητο το έδαφος της Αλβανίας και η προσφορά της ΕΕΜ γίνεται πολλαπλασιαστικά ωφέλιμη στη διαχείριση ενδεχόμενων και ορατών προκλήσεων.
Προφανώς κατανοεί κανείς τις προτεραιότητες της Ελληνικής Κυβέρνησης απέναντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ανατολή. Είναι όμως δύσκολο να μην παρατηρηθούν και οι παραλείψεις στο Βορειοδυτικό μέτωπο.
Κι εδώ προς το παρόν δεν απαιτούνται αεροπλάνα και μεγάλες δαπάνες. Αρκεί ευαίσθητη προσέγγιση και εστίαση στην ανθρωπιστική διάσταση των πραγμάτων ούτως ώστε ξεπεραστεί η δύσκολη ψυχολογική τουλάχιστον κατάσταση. Δεν απλά αναγκαίο είναι απαραίτητο.
Τούτο διότι όπως είχε επισημανθεί και την άνοιξη με την απόλυτη καραντίνα απέναντι στο φόβο των κλεισμένων συνόρων είναι πολλοί οι Βορειοηπειρώτες που θα απομακρυνθούν εκ νέου προς την Ελλάδα. Η κατάσταση στις περιοχές μας γίνεται αφόρητη τόσο λόγω της οικονομικής δυσκαμψίας, της έλλειψης οποιασδήποτε μορφής κοινωνικής πρόνοιας, της ανυπαρξίας των υπηρεσιών υγείας, των οδικών υποδομών που δεν επιτρέπουν την πρόσβαση σε πολλά χωριά κ.α. προβλημάτων που είναι γνωστά απ’ το καθημερινό ρεπορτάζ. Επιφέρει όμως επιπλέον επιβάρυνση του κλίματος το γεγονός ότι διαπιστώνουν οι αντιστεκόμενοι στον πειρασμό της φυγής κάτοικοι αδικαιολόγητη αδράνεια διαχείρισης της κατάστασης.
Δεν πρόκειται για πολυδάπανες επεμβάσεις αλλά επαρκείς ώστε σε πρακτικό και χειροπιαστό επίπεδο να μεταφέρουν σήμα ότι η Πατρίδα μπορεί να προσεγγίσει τα προβλήματα των κατοίκων στις περιοχές μας. Εάν η κατάσταση αφεθεί στην τροχιά που έχει πάρει η αντιστροφή της κατάστασης μελλοντικά θα απαιτήσει πολύ περισσότερα.
Ή ίσως να μην αντιστραφεί ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου