Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

Ποιος θα κερδίσει; Η Ινδία έχει πλεονέκτημα στρατού έναντι του Πακιστάν, αλλά τα πυρηνικά αποθέματα εξασφαλίζουν αμοιβαία καταστροφή.

Δύο ιστορικοί αντίπαλοι είναι έτοιμοι να συγκρουστουν με πολεμικά μέσα αφού τα ινδικά αεριωθούμενα πραγματοποίησαν βομβαρδισμούς στην πακιστανική επικράτεια την Τρίτη.

Ενώ το Καράτσι παρουσιάζεται ισότιμο με το Δελχί στις διπλωματικές του σχέσεις, το πλεονέκτημα
της Ινδίας σε οικονομικό μέγεθος (2,689 τρις ​​δολάρια ονομαστικού ΑΕΠ έναντι 307 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2018) και πληθυσμού (1,3 δισεκατομμύρια έναντι 200 ​​εκατομμυρίων) μεταφράζεται αναλογικά στη στρατιωτική κυριαρχία με τη χρήση οικονομικών πόρων που δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά.
Ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της Ινδίας πέρυσι ήταν 58 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, σχεδόν τόσο μεγάλο όσο το Ρωσικό, και αρκετά καλό για πέμπτη θέση. Αντίθετα, το Πακιστάν δαπάνησε 11 δισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο ήταν το μεγαλύτερο μερίδιο του προϋπολογισμού του.
Το Πακιστάν αντισταθμίζει τοποθετώντας ένα σχετικά μεγάλο σταθερό στρατό, με 560.000 στρατεύματα, σε σύγκριση με το 1,2 εκατομμύριο μόνιμο στρατό της Ινδίας. Ωστόσο, αν υποτεθεί ότι θα υπάρξει υποθετικός πλήρης πόλεμος, θα μπορούσε να ζητήσει 300 εκατομμύρια άνδρες εν αποστρατεία, έξι φορές περισσότεροι απ 'ό, τι η δεξαμενή εργατικού δυναμικού που διαθέτει ο βόρειος γείτονάς της.

Η Ινδία έχει δεξαμενή δυναμικότητας περίπου 3.500.000, περίπου 1.000.000 περισσότερο από το Πακιστάν. Το ρωσικό T-90 αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης που διατίθεται στον 60χρονο αρχηγό του στρατιωτικού προσωπικού Bipin Rawat, ενώ ο πακιστανός ομόλογός του, 58χρονος Qamar Javed Bajwa, διοικεί κυρίως εισαγόμενα κινεζικά οχήματα.
Ομοίως, η Ινδία διαθέτει περίπου 10.000 μονάδες πυροβολικού, σε σύγκριση με λιγότερους από 5.000 για το Πακιστάν, και με 3.100 πεζικούς αερομεταφορείς έχει το διπλάσιο του αντιπάλου της
.
Το Πακιστάν εκμεταλλεύεται 425 αεροσκάφη μάχης, ένα εκλεκτικό μίγμα γαλλικών, αμερικανικών, κινεζικών και κοινά κατασκευασμένων αεριωθούμενων αεροσκαφών. Η Ινδία διαθέτει πάνω από 800 αεροπλάνα έτοιμα για μάχες, αν και μεγάλο μέρος του στόλου τους αποτελείται από σεροπλάνα  της σοβιετικής εποχής όπως το MiG-21 και το MiG-27, τα οποία βρίσκονται κοντά στην αναβάθμιση ακόμη και με σύγχρονες τροποποιήσεις. Το μεγαλύτερο μέρος της αεροπροστασίας προέρχεται από τα πιο πρόσφατα Ρωσικά Su-30, με πάνω από 200 τέτοια αεροσκάφη διαθέσιμα στην ινδική αεροπορία.
Ανάλογα, η Ινδία διαθέτει μια πολύ πιο πολυάριθμη, αξιόλογη και εξελιγμένη ναυτική ικανότητα, η οποία αναμένεται από μια χώρα με ακτογραμμή δέκα φορές μεγαλύτερη. Αλλά σε κάθε περίπτωση, όπως και στις δύο προηγούμενες συγκρούσεις μεταξύ των δύο χωρών, οποιαδήποτε ναυτική σύγκρουση θα ήταν πιθανώς μια μετέπειτα σκέψη, με την ενδοχώρα του Κασμίρ να είναι το επίκεντρο.

Πυρηνικές δυνατότητες

Συνειδητοποιώντας τα μειονεκτήματα του, ίσως ανυπέρβλητα, το Πακιστάν έριξε μεγάλο μέρος των χρημάτων του για τη δημιουργία ενός πυρηνικού αποτρεπτικού μέσου. Και οι δύο χώρες διενήργησαν τις πρώτες επίσημες δοκιμές όπλων το 1998 και σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών της Στοκχόλμης (SIPRI) της Στοκχόλμης, το Πακιστάν δημιούργησε ένα οπλοστάσιο 140-150 κεφαλών, περισσότερο από το 130-140 της Ινδίας. Η Ινδία, ωστόσο, απολαμβάνει ανώτερη ικανότητα μηχανισμού παράδοσης, με τις ρουκέτες της Agni-3 ικανές να χτυπήσουν στόχους σε 5.000 χλμ. (3.107 μίλια). Αντίθετα, το Shaheen 2 του μεγαλύτερου φάσματος του Πακιστάν μπορεί να επιτύχει στόχους 2.000 χιλιομέτρων.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ RUSSIA TODAY : Corfiatiko.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου