Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Ο Άγιος Παΐσιος πάλι πρωταγωνιστεί! Τα γεγονότα είναι μία πνοή!!

Εκείνο που καθυστερεί είναι η μετάνοια η θερμή.

Όταν εγώ ο εμπαθής σας αγαπώ και πάσχω γι’ αυτό πόσο σας αγαπάει Εκείνος ο προ αιώνων Θεός Κύριος Ιησούς Χριστός. Η αυτοαγαθότητα και η αυτοαγάπη;

Πώς βαδίζετε τη ζωή σας Χριστιανοί μου; Δεν έμεινε τίποτε τίμιο μέσα σας; Τι βλέπετε τα πορνικά προγράμματα, τα τούρκικα σήριαλ (Κύριε ελέησον!), τα παράθυρα στις τηλεοράσεις, που εκεί παίρνουν μέρος όλοι οι πλανεμένοι, φραγκεμένοι και αντίχριστοι;

Κάντε κάτι καλό επιτέλους για τον εαυτό σας και την πατρίδα. Βάλτε το μυστήριο του Χριστού στη ζωή σας λέγοντας την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με».

Κουράσαμε το Θεό μας. Ντροπή μας!!!

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη
Παναγία Αρβανίτισσα
να σας ευλογούν.
Γέρων Νεκτάριος Μοναχός
Αγιορείτης


Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος
Μάθημα του Αγίου Παϊσίου σε γέροντα
ακριτικού νησιού του αιγαίου για τα μέλλοντα.
(05-12-2015)
+     +     +
Όταν θα κλείσουν τα στενά ανοίξτε Ευαγγέλια. Τα σπίτια σας σταυρώστε με άγιο ευχέλαιο.

Βάλτε σημαίες ελληνικές που έχουν το σταυρό. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω το γραπτό.

Κρατείστε αγιασμό, αντίδωρο κι εξομολογηθείτε. Οι μέρες πλησιάζουνε στην πόλη για να ‘ρθείτε.

Μαχαίρια ακονίζουνε οι Τούρκοι στα στενά. Μα τα στενά κρατάει η Μάνα Παναγιά.

Να ξέρανε οι άμοιροι το τι τους περιμένει!! Μα η Ελλάδα βρίσκεται σ’ ένα κλοιό κλεισμένη.

Η Παναγία η Σουμελά κρατάει τα μαχαίρια που οι άπιστοι ακονίζουνε στα φονικά τους χέρια.

Εμπόδια τους βάζει. Την βλέπουν να ‘ναι ψηλά. Τα όπλα τους νεκρώνονται και πέφτουν χαμηλά.

Βλέπουν την «Υπερμάχω Στρατηγό» αστραποφορεμένη με συνοδεία αγίων να είναι κυκλωμένη.

Ο ουρανός κοκκίνισε. Θα πέσει η φωτιά. Μα ακόμα την κρατά η Μάνα Παναγιά.

Το κόκκινο το γένος θα διώξει τον εχθρό. Τα κόλλυβα τα έχουν οι Τούρκοι στο πλευρό.

Για κάθε Τούρκο που βαστά απάνω του μαχαίρι, χιλιάδες άγγελοι κρατούν το μαύρο του το χέρι.

Η Ελλάδα ένα τείχος από φρουρά αγγέλων. Από αγίους, μάρτυρες, στρατιές των αρχαγγέλων.

Αν βλέπατε τα σύνορα. Είναι όλα μια φωτιά. Είναι το πυρ το άκτιστο. Του ουρανού φρουρά.

Στα σύνορα επιστατεί η Μάνα Παναγία. Δίπλα της ο Αρχάγγελος με την Ταξιαρχία.

Του ουρανού οι σάλπιγγες σε λίγο θα ηχήσουν. Καμπάνες της Αγιάς Σοφιάς παντού θα αντηχήσουν.

Η Αγιά Σοφιά ετοιμάζεται. Ανθίζει η Μικρασία. Θα δοξαστεί σαν πάλαι, ξανά η Ορθοδοξία.

Η Πόλη θα γίνει ελληνική, γιατί είναι του Ποιμένα. Σημαία γαλάζια ελληνική, κρατάει η Παρθένα.

Σημαίες θ’ ανεμίζουν παντού ελληνικές. Η Πόλη κρατάει το σταυρό. του σήμερα. Του χθες.

Θα γίνει η Κωνσταντινούπολη μπλε σαν τον ουρανό, απ’ τις ελληνικές σημαίες που θ’ απλωθούν εδώ.

Παντού θα ανεμίζει ο Τίμιος Σταυρός, που έχει η σημαία. Θα είναι εδώ ο Χριστός.

Οι άπιστοι ευρίσκονται σε μια παραζάλη. Τα έχουνε τα κόλλυβα οι Τούρκοι στο ζωνάρι.

Να μην φοβάστε Χριστιανοί. Κρατείστε το σταυρό. θα έχετε την Παναγιά φρουρό και οδηγό.

Η Ελλάδα μας ευρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Μα απλώνει το Μαφόριο της, η Δέσποινα παντού.

Η Ελλάδα τώρα σκεπάζεται μ’ ουράνιο σεντόνι. Καμπάνα απ’ την Αγιά Σοφιά, να ακουστεί ζυγώνει.

Μα θα περάσετε πολλά. Η Ελλάδα θα πονέσει. Μα όσο θα ταπεινωθεί, τόσο ψηλά θα φτάσει.
Ο Θεός θα επιτρέψει, η Ελλάδα να ματώσει. Μα απ’ τις πολλές της τις πληγές μύρο παντού θ’ απλώσει.

Το μύρο αυτό θα πνίξει όλη την οικουμένη. Είναι του Επανευαγγελισμού, η πλάκα χαραγμένη.

Και γράφει: «Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον». Απ’ την Αγιά Σοφιά νέος θα έρθει τόκος.

Ο ουρανός υπέγραψε. Η Πόλις περιμένει «Τω τη Υπερμάχω» θα ακουστεί σ’ όλη την Οικουμένη.

Φτάνει η ώρα αδέλφια μου της λάμψης του φωτός. Έρχεται η στιγμή ο Κύριος να πει: «ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ»

«Ευλογημένη θ’ ακουστεί και πάλι η Βασιλεία». Τω τη Υπερμάχω θ’ ακουστεί μεσ’ την Αγιά Σοφία.

Θα λάμψει η Επτάλοφος του Κωνσταντίνου η πόλις. Του Επανευαγγελισμού της οικουμένης όλης.

«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός». Του κόσμου όλου φτάνει ο επανευαγγελισμός.

Μετά την καταιγίδα θα ‘ρθεί νέα ημέρα. Θα βγει ουράνιο τόξο και πάλι στον αέρα.

Κλειστείτε στο ταμείο σας με όπλο το σταυρό. ψαλτήρι, Ευαγγέλιο να έχετε ανοικτό.

Όσοι είστε στα δόματα, κάτω μην κατεβείτε. Και όσοι είστε στους αγρούς πίσω να μην γυρίστε.

Ο Αρχάγγελος ο Μιχαήλ κρατάει την ρομφαία. Το σκήνωμα σηκώθηκε του άγιου Βασιλέα.

Του άγιου Βατάτζη αστράφτει το σπαθί. Το βλέπουνε οι άπιστοι και πέφτουνε στη γη.

Κάνουν το σήμα του σταυρού τα δύο αυτά σπαθιά. Του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, κι αυτό του Βασιλιά. (Βατάτζη).

Λάμπει ο ουρανός πάνω απ’ την Αγιά Σοφία. «Ευλογημένη» θ’ ακουστεί και πάλι η Βασιλεία.

Θα ρίξει ο Παντοκράτορας, φωτιά, πυρ και θειάφι. Η αμαρτία θα καεί, ανάσταση για να ‘ρθει.

Ο Άγιος Αρσένιος είπε πριν κοιμηθεί. Πίσω ξανά θα έρθετε στην άγια τη γη.

Η Αγιά Σοφιά στολίζεται. Είναι ετοιμασμένη. Άγγελοι την μυρώνουνε. Την έχουν στολισμένη.

Η Αγιά Σοφιά ευρίσκεται μέσα σε ένα φως. Το φως της Τρισηλίου. Το άκτιστο το φως.

Της Υπερμάχω Στρατηγού άγγελοι ροδοντύνουν το άγιο φόρεμά της. Μ’ άνθη και μύρα πλέκουνε το θείο μαφόριό της.

Το άγιο μαφόριο είναι ετοιμασμένο. Με χρυσοκέντητη κλωστή αυτό είναι μυρωμένο.

Άγγελοι μ’ ύμνους και ωδές ντύνουν την Παναγία. Με ρόδα χιλιομύριστα, μεσ’ την Αγιά Σοφία.

Το άγιο δισκοπότηρο κρατάει η Παναγία, όταν η πόλη έπεσε την μαύρη εκείνη ώρα στη θεία λειτουργία.

Η Παναγιά των Βλαχερνών στον Κύριο το προσφέρει. Όταν το πάρει ο Κύριος, ανάσταση θα φέρει.

Το αίμα των μαρτύρων του φυλάει ο Χριστός, στο άγιο δισκοπότηρο, στην πόλη του φωτός.

Τα δάκρυα, το αίμα, οσίων και μαρτύρων, κρατάει στ’ άγια χέρια του, σ’ ουράνιο δοχείο.

Δάκρυ, πόνος και αίμα που πότισαν τη γη, λουλούδια κρίνοι γίνανε στον Κύριο και Κριτή.

Αυτά τα μύρα τα εύωσμα θα πάρει η Παναγία. Μ’ αυτά θα στολιστεί όλη η Αγία Σοφία.

Όλοι οι στρατηλάτες είναι ετοιμασμένοι. Στα χέρια τους κρατούν σπαθιά. Είναι όλοι οπλισμένοι.

Διαβαίνουνε τα σύνορα πάνω στα άλογά τους. Την Υπερμάχω Στρατηγό την έχουνε μπροστά τους.

Οι άγιοι Θεόδωροι, ο Άγιος Ταξιάρχης, ο Άγιος Δημήτριος, Μηνάς, κι ο Άι Γιώργης.

Φάλαγγα Μακεδονική φυλάει τα σύνορά μας. Οι ασώματες δυνάμεις, ευρίσκονται κοντά μας.

Μικρασιάτες, Κύπριοι, Πόντιοι, Καππαδόκες. Στα άγια των προγόνων σας θα ‘ρθείτε όπως και τότες.

Όπως τότε πήρατε το δρόμο της προσφυγιάς. Το βέλος τώρα δείχνει, το δρόμο της Αγιάς Σοφιάς.

Κρύβατε εικόνες, λείψανα την ώρα του ξεριζωμού. Τώρα σηκώστε τις ψηλά. Ήρθε η ώρα η άγια του γυρισμού.

Ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω στην βάπτιση του Ιησού. Πίσω θε να γυρίσετε. Έρχεται νέα Βάπτιση. Αυτή του Επανευαγγελισμού.

Ο νέος Ιορδάνης θα βαπτίσει τους νέους Χριστιανούς. Όσους στα σπήλαια βρίσκονται. Τους κρυπτοχριστιανούς.

Χιλιάδες τώρα βρίσκονται μέσα στην άγια πόλη. Οι μάρτυρες τους κατηχούν κι όλοι οι Αποστόλοι.

Όπως τότε στους Έμμαους εμίλαγε ο Χριστός, έτσι τώρα τους κατηχούν στις κρύπτες μυστικώς.

Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω τη γραφή. Του αμαρτωλού το χέρι, η χάρις μου οδηγεί.

Να λέτε τους χαιρετισμούς πολλές φορές τη μέρα. Το ευχαριστώ να λέτε στην Αγια Μητέρα.

Αυτή κρατά τον κόσμο με τις γονυκλισίες, με ματωμένα δάκρυα και με τις ικεσίες.

Το χέρι του Δεσπότη κρατάει αυτή σφικτά, σαν την Παραμυθιά του λέει δυνατά.

«Κάνε ακόμα έλεος Υιέ μου και Θεέ μου. Άκουσε τη Μητέρα σου ευσπλαχνικέ βλαστέ μου»
«Μητέρα εσένα βρίζουνε, εμέ και τον Πατέρα κι ακόμη ασυγχώρητα το Άγιο το Πνεύμα».

Το αίμα όπου έχυσα πάνω στο Γολγοθά ποδοπατούν Μητέρα μου. Βάζουν ξανά καρφιά.

Θ’ αφήσω όσους μ’ αγαπούν και με ομολογήσουν. Στο Άγιο μου όνομα όσους θα μαρτυρήσουν.

Για χάρη σου Μητέρα μου Άγιο φως θα ρίξω στον ουρανό να δουν, κι αυτό θα προσκυνήσουν.

Τότε αυτοί θα ξέρουν πως πλησιάζει η ώρα. Κατακλυσμός θα έρθει. Πως θα ξεσπάσει μπόρα.

Μα λίγο θα κρατήσει για χάρη σου Μητέρα, γιατί ουράνιο τόξο θα βγει εις τον αέρα.

Τότε η Παναγία μας, τον Κύριο προσκυνάει, με δάκρυα στα μάτια τα πόδια του φυλάει.

Ο Κύριος επέτρεψε να δώσω τη γραφή, του ουρανού το άδυτο εδώ να ακουστεί.

Είναι του Παντοκράτορα αυτή η διαταγή. Οι Τούρκοι να μην ξαναπατήσουν την άγια τη γη.

Γιατί αυτή η γη είναι όλη ποτισμένη. Με το αίμα του Αρνιού είναι όλη μυρωμένη.

Δεν θα πατήσουνε ξανά τον άγιο τόπο αυτό. Το αίμα των μαρτύρων βοά στον ουρανό.

Το αίμα των σφαγιασθέντων θα διώξει τον εχθρό. Σαν τρίχρονο δαμάλι θα ‘ναι το αίμα αυτό.

Υψώσατε τα χέρια ψηλά στον ουρανό. Έρχεται η ώρα ν’ ακουστεί και πάλι «ευλογητός».

Ευλογημένη θ’ ακουστεί ξανά η Βασιλεία. Κλίνατε εις τα γόνατα. Το έλεος ζητήσατε εσείς απ’ τον Μεσσία.

Έρχεται καταιγίδα. Ανοίξτε το Ευαγγέλιο. Πόρτες και τα παράθυρα σταυρώστε μ’ άγιο ευχέλαιο.

Έρχεται μπόρα θεϊκή, εξομολογηθείτε. Σταυρό και κομποσκοίνι στα χέρια να κρατείτε.

Θα έρθουνε στην πόλη μόνο οι καθαροί. Η αμαρτία θα θαφτεί στην άνυδρη τη γη.

Ο ουρανός ευρίσκεται όλος εδώ στη γη. Μ’ αγγέλους περπατάτε την κάθε σας στιγμή.

Να έχετε λιβάνι, αγιασμό εσείς στα σπιτικά σας. Η προσευχή να βγαίνει μέσα από την καρδιά σας.

Θυμίαμα να είναι της καρδιάς η προσευχή. Αγιασμός να είναι η κάθε σας στιγμή.

Ο άγιος Κωνσταντίνος κι η άγια Ελένη, δυνάμει του σταυρού, σταυρώσανε την πόλη.

Σταυρώσαν την Αγιά Σοφιά αυτή να φρουρηθεί, όταν θα πέσει η φωτιά αυτή να φυλαχτεί.

Ο Αρχάγγελος ο Μιχαήλ κρατάει την ρομφαία. Το σήμα περιμένει από τον Βασιλέα.

Σας δίνω την ευχή μου απ’ την Αγιά Σοφιά. Χαίρε στη γη θα έρθει, η άνοιξη ξανά.

Να με επικαλείστε. Θα βρίσκομαι κοντά σας. Σε κάθε ένα δάκρυ σας. Στον πόνο της καρδιά σας.

Ευρίσκομαι πάντα δίπλα σας. Είμαι ανάμεσά σας. Κρατείστε στα χείλη την ευχή. Τον Ιησού μεσ’ την καρδιά σας.

Κρατείστε την αγάπη. Την άγια προσευχή. Πικρία να μην έχετε ποτέ εις την ψυχή.

Ποτέ μην αδικήσετε κανένα στη ζωή σας. Εμπόδιο θα βρίσκετε αυτόν στην προσευχή σας.

Ταπείνωση, αγάπη, θυσία, προσευχή. Μ’ αυτά μόνο ο άνθρωπος μπορεί να πορευθεί.

Σταυρώνω κάθε ένα σας με του Χριστού τη χάρη. Φως του Ιησού να γίνετε. Θείο μαργαριτάρι.

Να έλκονται οι άνθρωποι από το θείο φως σας. Ν’ αστράφτει η ψυχή. Το φως των οφθαλμών σας.

Να έρχονται να σας ρωτούν. Γιατί εσύ έτσι λάμπεις; Μην έχεις μέσα σου τον Ιησού; Βγάλε με απ’ το σκοτάδι.

Βγάλτε απ’ την ψυχή σας τα μπάζα τα πολλά, των αρετών φυτρώστε άνθη τα θεϊκά.

Μείνετε στρατιώτες του Ιησού Χριστού. Γίνετε της Μητρός του ρόδα του ουρανού.

Γίνετε άνθη τα’ ουρανού αγγέλοι να θυμιατίζουν, και με την ευωδία σας, τον Κύριο να ραντίζουν.

Χαίρετε του Ευαγγελισμού, Απόστολοι Κυρίου. Χαίρετε της Μητρός του, τέκνα του Ευαγγελίου. Χαίρε στη γη θ’ ανθίσει ξανά η Ορθοδοξία. «Τω τη Υπερμάχω» θα ψαλεί ξανά στην Παναγία.

Χαίρετε Χριστιανοί. Χαίρετε κι αγαλιάσθε. Σταυρό όταν κρατείτε, τίποτα μην φοβάστε.

Αλληλούια, Αλληλούια, Αλληλούια δόξα σοι ο Θεός. Το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε να λέτε διαρκώς. Ο Άγιος Παΐσιος σας  δίνω την ευχή μου. Εύχομαι στην Αγιά Σοφιά να είστε εδώ μαζί μου.     http://geron-nektarios-o-agioritis.blogspot.gr/2015/12/blog-post_13.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου