Ευτυχισμένα Χριστούγεννα 2018.

Λύσεις για την Ελλάδα υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο δεν χάνουμε την κοινωνική μας συνοχή. Εκείνα τα δεσμά που μας διατηρούν πάνω από 40 αιώνες σε αυτήν την πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα: την αρχαία ελληνική μας παράδοση, την αγάπη μας προς την πατρίδα, την πίστη μας στο Χριστιανισμό και την προσήλωση μας στην οικογένεια.

.

Ανάλυση

Αυτά τα Χριστούγεννα είναι μία δύσκολη, πολύ δύσκολη εποχή για την Ελλάδα – αφού μετά από δέκα χρόνια βαθιάς ύφεσης και παρά τις τρομακτικές θυσίες που έχουμε υποστεί, όπως είναι τα μέτρα ύψους 70 δις €, η πτώση των εισοδημάτων μας πάνω από 30%, η κατάρρευση των τιμών της ακίνητης περιουσίας μας σχεδόν κατά 600 δις €, του χρηματιστηρίου κατά 150 δις €, των δημοσίων περιουσιακών μας στοιχείων περισσότερο από 250 δις €, της χρεοκοπίας του τραπεζικού μας συστήματος που προσπαθήσαμε να διασώσουμε με 40 δις € (συν 17 δις € αναβαλλόμενους φόρους συν 150 δις € προβλέψεις για επισφάλειες που θα επιβαρύνουν εμάς) κοκ., αυτό που όχι μόνο απέμεινε, αλλά ζει και βασιλεύει, είναι εκείνο που μας κατέστρεψε: το κομματικό-πελατειακό κράτος, το οποίο επί πλέον μας έχει δέσει χειροπόδαρα.

Δυστυχώς για όλους μας η τελευταία επιλογή των Ελλήνων, το κόμμα που νόμιζαν πως θα είχε το θάρρος και τις ικανότητες να υπερασπιστεί την Ελλάδα, ακόμη και αν χρειαζόταν να συγκρουσθεί με τους επίδοξους νέους ιδιοκτήτες της, όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί προεκλογικά, ήταν η χειρότερη – αφού δεν δίστασε να αντιστρέψει παράνομα το δημοψήφισμα, να υπογράψει ένα τρίτο μνημόνιο που κατοχύρωσε όλα τα υπόλοιπα, να αφελληνίσει τις τράπεζες, να υποθηκεύσει τα πάντα στο υπό ξένη διαχείριση ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, ακόμη και να ξεπουλήσει το όνομα της Μακεδονίας. Αντί τη ρήξη λοιπόν διάλεξε, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, τον αργό θάνατο (ανάλυση), με στόχο αποκλειστικά και μόνο τη δική του επιβίωση – λειτουργώντας ως υποχείριο της χώρας που φιλοδοξεί να κατακτήσει την Ευρώπη, αυτή τη φορά με οικονομικά όπλα.

Λύσεις υπήρχαν φυσικά, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο δεν χάνουμε την κοινωνική μας συνοχή. Εκείνα τα δεσμά δηλαδή που μας διατηρούν πάνω από 40 αιώνες σε αυτήν την πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα: την αρχαία μας ελληνική παράδοση, την αγάπη μας προς την πατρίδα, την πίστη μας στο Χριστιανισμό και την προσήλωση μας στην οικογένεια.

Βέβαια είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν τα εξής: (α) επιχειρείται η υφαρπαγή της πολιτισμικής μας κληρονομιάς μέσω της Μακεδονίας, (β) υποβαθμίζεται σκόπιμα η λέξη «πατρίδα», με τον αυθαίρετα φασιστικό χαρακτηρισμό όλων όσων την επικαλούνται (γ) δρομολογείται ο διαχωρισμός του κράτους από την εκκλησία (δ) δημιουργούνται ρωγμές στην οικογένεια, με την εγκατάλειψη της χώρας από τους νέους, με την οικονομική αδυναμία αυτών που απομένουν να κάνουν να κάνουν παιδιά και με τα χρέη που προκαλούν αναπόφευκτα ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, ενώ (ε) γίνεται προσπάθεια αλλοίωσης του πληθυσμού, με τη μαζική εισροή μεταναστών από χώρες που δεν έχουν τίποτα κοινό μαζί μας.

Από την άλλη πλευρά δεν έχει χρεοκοπήσει μόνο το δημόσιο, αλλά και ο ιδιωτικός μας τομέας, σε βαθμό που δεν έχει συμβεί ποτέ στην παγκόσμια οικονομική ιστορία – ενώ την ίδια στιγμή προωθείται η ψευδαίσθηση της δήθεν εξόδου μας από τα μνημόνια και της προσφυγής μας στις αγορές.

Εν προκειμένω αφήνοντας το ότι, δεν πληρώνονται ποτέ παλαιά χρέη με νέα, κανένας δεν δανείζει μία αθεράπευτα χρεοκοπημένη χώρα – ένα κράτος που τα ομόλογα του αξιολογούνται ως «σκουπίδια» (Junk), που δεν τα δέχεται ούτε καν η κεντρική του τράπεζα (ΕΚΤ) ως εγγύηση και που τα επιτόκια υπερβαίνουν κατά πολύ το ρυθμό ανάπτυξης του.

Πόσο μάλλον όταν προβλέπεται μία επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση που όταν ξεσπάσει, θα είναι κατά πολύ χειρότερη από όλες τις προηγούμενες – αφού οι κεντρικές τράπεζες έχουν καταναλώσει όλα τους τα όπλα, υπάρχουν φούσκες παντού, τα περισσότερα κράτη της Δύσης είναι ήδη υπερχρεωμένα (κάτι που δεν συνέβαινε το 2008), ενώ σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, όπως στην Τουρκία, μαίνονται ήδη νομισματικές κρίσεις μεγάλης ισχύος.

Εν τούτοις η Ελλάδα θα μπορούσε να τα καταφέρει, αρκεί να άλλαζε πριν από όλα το αποτυχημένο πολιτικό της σύστημα και το αναποτελεσματικό οικονομικό της μοντέλο. Όσον αφορά το πρώτο, εκτός του ότι καμία χώρα δεν κατάφερε ποτέ να προοδεύσει με ελλειμματικούς θεσμούς, είναι εύλογο πως δεν πρέπει να επιλεγεί πια κανένα από εκείνα τα κόμματα που οδήγησαν την πατρίδα μας στην καταστροφή – ενώ είναι ακριβώς αυτά που συνεχίζουν να συντηρούν το τέρας του κομματικού-πελατειακού κράτους που δεν επιτρέπει καμία ελπίδα για το μέλλον.

Οι οικονομικές λύσεις για την Ελλάδα

Περαιτέρω, όσον αφορά το δεύτερο, θα αναφέρω επιγραμματικά τις παρακάτω βασικές ενέργειες που μπορούν να αλλάξουν ριζικά της προοπτικές της οικονομίας μας – ενέργειες που υπάρχουν στο πρόγραμμα που έχω προετοιμάσει για την «Ελληνική Λύση», αφού ήταν αυτή που μου το ζήτησε:

(1) Νοικοκύρεμα της Ελλάδας με Ισολογισμό δημοσιευμένο στο διαδίκτυο, έτσι ώστε οι Πολίτες να γνωρίζουν όχι μόνο τι χρωστάει το δημόσιο, αλλά και τι έχει στην ιδιοκτησία του, αξιολογημένα με τις εκάστοτε τιμές που διαμορφώνονται – από οικόπεδα και ακίνητα, έως σχολεία, δρόμους και κρατικές εταιρείες. Διπλογραφικό λογιστικό σύστημα, ηλεκτρονική διακυβέρνηση, επαναφορά του θεσμού των Γενικών Διευθυντών στο δημόσιο κλπ.

(2) Υιοθέτηση ενός δίκαιου και ανταγωνιστικού με τις γύρω χώρες φορολογικού συστήματος, παράλληλα με την ενίσχυση του ελεγκτικού μηχανισμού και τη δρομολόγηση ενός πλαισίου, φιλικού προς τις επιχειρήσεις.

(3)  Παραγωγή πλούτου, με κέντρο βάρους τον Πρωτογενή τομέα (κεντρικός σχεδιασμός), μαζί με τη μεταποίηση του, καθώς επίσης τον Τουρισμό – όπου οι δύο αυτοί τομείς πρέπει να λειτουργήσουν ως «Boutique», με ποιοτικά προϊόντα, εκμεταλλευόμενοι τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας μας. Τρίτος πυλώνας η Ναυτιλία, με τη δημιουργία των σωστών υποδομών για να προσελκυσθεί αρχικά η διαχείριση πλοίων – τομέας που μπορεί να προσφέρει ΑΕΠ πάνω από 25 δις € και 500.000 θέσεις εργασίας. Επί πλέον παραγωγή πλούτου (α) από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (β) από την αμυντική βιομηχανία/ασφάλεια, με την επαναδραστηριοποίηση μονάδων που έχουν κλείσει (γ) από τη λειτουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων που είναι σε θέση να παράγουν ΑΕΠ της τάξης των 9 δις €, έσοδα του δημοσίου ίσα με έναν ετήσιο ΕΝΦΙΑ και 100.000 θέσεις εργασίας καθώς επίσης (δ) από την ιδιωτική Υγεία.

(4)  Άμεση δρομολόγηση ενός ιδιωτικού συμπληρωματικού νομίσματος, όπως αυτά που κυκλοφορούν στην Ελβετία ή στη Γερμανία – έτσι ώστε να αυξηθεί η ρευστότητα στη χώρα. Επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων πρώτης κατοικίας (περί τα 12 δις €), μέσω ενός κρατικού οργανισμού, ο οποίος θα τα εξαγοράσει στο 48% της αξίας τους για να μη μειωθούν τα κεφάλαια των τραπεζών – παράλληλα με την ίδρυση μίας κρατικής επενδυτικής τράπεζας του τύπου της ΕΤΒΑ του παρελθόντος ή της γερμανικής KfW.

(5)  Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, έως ότου ανακτήσουν οι κρατικές επιχειρήσεις την πραγματική τους αξία, με την ταυτόχρονη προώθηση μέτρων εξυγίανσης τους – ιδιαίτερη σημασία στη ΔΕΗ που απαξιώνεται συστηματικά και σκόπιμα, με στόχο το ξεπούλημα της, όταν θα μπορούσε να λειτουργεί με 1,5 δις € ετήσια κέρδη και να έχει χρηματιστηριακή αξία 11,5 δις € (αντί 300 εκ. € σήμερα!) όπως η πορτογαλική.

(6)  Εθνικά Συμβούλια (α) Ασφαλείας, (β) Διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών και (γ) Αντιμετώπισης του χρέους με αγωγές αποζημίωσης σύμφωνα με το άρθρο 340 του Μάαστριχτ. Ειδικά όσον αφορά το δημογραφικό, οφείλουν να υιοθετηθούν επιδόματα για τα παιδιά, όπως στις άλλες χώρες της Ευρώπης – ύψους 150 € μηνιαία για το πρώτο παιδί, 170 € για το δεύτερο, 190 € για το τρίτο και 210 € για κάθε επόμενο. Δίνονται σε όλους τους Έλληνες Πολίτες – είτε άμεσα σε αδύναμες οικογένειες με εισοδήματα κάτω από το ελάχιστο αφορολόγητο όριο, είτε ως ελάφρυνση φόρου στις υπόλοιπες, εφόσον τις συμφέρει καλύτερα.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, εάν η Ελλάδα ήταν μία οποιαδήποτε άλλη χώρα, θα είχε προ πολλού καταρρεύσει – αφού σε καμία δεν έχει διαρκέσει η κρίση δέκα συνεχή χρόνια, έχοντας καταλήξει σε μία στασιμότητα άνευ προηγουμένου (γράφημα). Περαιτέρω, εάν στη Γαλλία ή στην Ιταλία είχαν εφαρμοσθεί τα μισά μέτρα από αυτά που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα ή είχε χαθεί η αξία των μισών περιουσιακών τους στοιχείων, θα είχαν ξεσπάσει πρωτοφανείς κοινωνικές εξεγέρσεις – ενώ η Γερμανία θα είχε κυριολεκτικά καεί από τους Πολίτες της. Εάν οπουδήποτε στον πλανήτη είχε υποστεί τέτοιους διωγμούς ο εγχώριος πληθυσμός ή τόσο πολλούς εξευτελισμούς, η αντίδραση θα ήταν τέτοια που δεν θα συγκρατούταν από κανέναν μηχανισμό καταστολής.

Η Ελλάδα όμως δεν είναι η οποιαδήποτε χώρα, ενώ οι Έλληνες έχουν υποφέρει κατά καιρούς τα πάνδεινα, χωρίς να υποκύψουν και να εξαφανιστούν ως Έθνος – κατοικώντας σε μία περιοχή που ήταν ανέκαθεν το γεωπολιτικό κέντρο του κόσμου. Το γεγονός αυτό οφείλεται καθαρά στην κοινωνική/εθνική τους συνοχή, η οποία είναι μοναδική στον πλανήτη – στους ισχυρούς δεσμούς που συνδέουν τους Πολίτες της και στους οποίους αναφέρθηκα προηγουμένως.

Ως εκ τούτου είμαι απολύτως σίγουρος πως θα τα καταφέρουμε ξανά, παρά τις αντιξοότητες και τα τεράστια λάθη μας – ελπίζοντας μόνο να μας γίνει το πάθημα μάθημα, να υπάρξει συναίνεση μεταξύ μας αφού δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε και να μην επαναλάβουμε όλα αυτά που μας οδήγησαν στη σημερινή τραυματική περιπέτεια. Εγώ πάντως και η ομάδα μου στη σελίδα, έχοντας ξεκινήσει να γράφουμε από το 2008, όταν αντιληφθήκαμε πού οδηγείται η Ελλάδα, χωρίς καμία υλική ανταμοιβή, θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε χωρίς να απογοητευόμαστε – επειδή πιστεύουμε όλοι στο Έθνος μας, όσο και αν κάποιες φορές επικρίνουμε τους Έλληνες έντονα, έτσι ώστε να μην αναγκαστούν να φτάσουν στην άκρη του γκρεμού για να αποδείξουν τι είναι σε θέση να κάνουν.

Κλείνοντας, εύχομαι Καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία, ευτυχία και αισιοδοξία για το μέλλον – το οποίο μπορεί μεν να διαγράφεται εξαιρετικά δύσκολο, αλλά το Έθνος μας είναι σε θέση να πετυχαίνει θαύματα όταν παραμένει ενωμένο, όπως έχει τεκμηριωθεί δεκάδες φορές στη μακραίωνη ιστορία μας.

analyst.gr