ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :
ΔΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΩΝ BRICS: KAI ΕΓΕΝΕΤΟ ΙΒΙS!
Η παταγώδης αποτυχία της νεοφιλελέ παγκοσμιοποίησης να λύσει κρίσιμα προβλήματα, οδήγησε στην επίσημη αποδοχή του τέλους της από τους G7 στην σύνοδο τους στην Κορνουάλη τον Ιούνιο 2021. Σε αυτή την σύνοδο υπογράφτηκε το πιστοποιητικό θανάτου της ιστορικής περιόδου 1986-2021, που καθορίστηκε από την αντίστοιχη απόφαση των τότε G5, γνωστή ως "Συνεννόηση της Ουάσινγκτον", επί της οποίας οικοδομήθηκε όλη η νεοφιλελε παγκοσμιοποίηση.
Αυτή η απόφαση του 21 συνοδεύτηκε όμως με ένα επιθετικό σχέδιο περιορισμού της παγκόσμιας επιρροής, κυρίως της ανερχόμενης Κίνας, και δευτερευόντως της Ρωσίας (ως κρίσιμης για την οικονομία της Κίνας για ενέργεια και πρώτες ύλες). Αυτό επιχειρήθηκε αρχικά με τον αποκλεισμό της Ρωσίας από τους G8 και με ένα νέο στρατηγικό δόγμα διατήρησης της ισχύος του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθετικού νομίσματος με την περίφημη (αλλά αμφιλεγόμενη) πρώην "Πράσινη Ανάπτυξη".(τώρα την λέμε ReArm). Η "Δύση" παίζει άμυνα με σκληρή επίθεση και σαφή συγκρουσιακή διάθεση.
Η αναμενόμενη αντίδραση από την απειλούμενη Ρωσία δεν άργησε πολύ. Η εισβολή στην Ουκρανία και η επιτάχυνση για την δημιουργία του ψηφιακού "αντιδολάριου" οδήγησε στις γνωστές κυρώσεις εναντίον της. Που με την σειρά τους επιτάχυναν τον σχεδόν μηδενισμό της γεωοικονομικής σημασίας του ευρώ και στην αναθέρμανση του σχεδίου BRICS με στόχο την απόσπαση όλου του οικονομικού Νότου από την επιρροή των μηχανισμών επιβολής του δολαρίου που ίσχυαν κατά την προηγούμενη παγκοσμιοποίηση. Του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, με την δημιουργία νέων αντιστοιχωνν, αλλά υπό την Ρωσοκινεζική εποπτεία.
Το λες και επίθεση παίζοντας άμυνα.
Το σχέδιο BRICS πρωτοεμφανίστηκε το 2001-03 μέσα από μία σειρά μελετών της Goldman Sachs με στόχο την διατήρηση της βασικής δομής του σημερινού τραπεζικού συστήματος έως το 2050. Σε αυτό προβλέπονταν η διάσπαση των ζωνών ισχύος των παγκόσμιων νομισμάτων σε δύο, ως ο πυρήνας της βασικής αρχιτεκτονικής ενός παγκόσμιου συστήματος διατήρησης των εκδοτικών προνομίων χρήματος των εμπορικών τραπεζών για να μην καταρρεύσουν. Οι 5 ανερχόμενες οικονομίες της τότε εποχής Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότιος Αφρική θα ήταν ο πυρήνας υλοποίησης αυτού του σχεδίου.
Η κατάρρευση ήρθε όμως απροειδοποίητα και νωρίς. Το 2008 με την οικονομική κρίση της Leman Brothers, που οδήγησε στην εξαΰλωση 13τρισ$ από το "σκάσιμο" στεγαστικών δανείων ύψους 600δισ στις ΗΠΑ. Αυτά αναπληρώθηκαν μέσα στα επόμενα 10 χρόνια με κρατικό δανεισμό και συστήματα τύπου PSI στην οικονομική περιφέρεια, επιτείνοντας ακόμα περισσότερο τις οικονομικές ανισότητες.
Έγιναν δε τα πράγματα πολύ χειρότερα με τον εμπορικό πόλεμο που κήρυξε στην Κίνα ο Τραμπ(1.0) με τις αλλοπρόσαλλες πολιτικές του, που είχαν και έντονα τα στοιχεία του βιομηχανικού απομονωτισμού.
Χωρίς όμως να αγγίζεται το χρηματοπιστωτικό status qvo αντίστοιχα. Αυτά, με την σειρά τους, οδήγησαν σε μία πρωτοφανή κρίση προσφοράς και ζήτησης που ξεκίνησε το 2018. Ήρθε και ο Κορονοϊός και την έκανε χειρότερη "κουκουλώνοντας" και τις πραγματικές αιτίες των αλυσσιδοτων κρίσεων που ακολούθησαν. Την ενεργειακή, στα logistics/μεταφορές, στην παραγωγή και την επισιτιστική.
Η διαφαινόμενη σύγκρουση των δύο "κόσμων", της "Δύσης" υπό τις ΗΠΑ και της "Ανατολής" υπό την Κίνα-Ρωσια δείχνει έτσι αναπόφευκτη. Συνήθως αναλύεται με όρους που ίσχυαν είτε την εποχή της αποικιοκρατίας είτε με όσα μάθαμε να λέμε κατά την διάρκεια του προηγούμενου Ψυχρού Πολεμου. Τίποτα όμως από ότι ίσχυε τότε ως βασική παράμετρος δεν ισχύει τώρα! Κάθε προσπάθεια ερμηνείας με τις ίδιες μεθόδους και ερμηνευτικά εργαλεία όπως τότε, οδηγεί σε μη παραγωγικούς παραλογισμούς.
Δύο είναι οι λόγοι γι αυτό:
Το σύστημα BRICS/G8/BRICS+ είναι υπονομευμένο από τις επί μέρους σοβαρές διμερείς διαφορές των μελών της (Κινα-Ινδια, Ινδια-Ιραν, Τουρκία -Ινδια κλπ) που παρασύρει το όλο μοντέλο σε παραλυτικές πρακτικές, που αντανακλούν διαφορετικές στρατηγικές επιλογές των επί μέρους εγχώριων ελίτ στην προσπάθεια τους να επιβιώσουν. Φυσικά και από το γεγονός ότι σε αυτόν τον πόλο συμμετέχουν, με κεντρικό ρόλο, χώρες με σκληρά απολυταρχικά καθεστώτα (με τα δυτικά κριτήρια).Σε όλους αυτούς τους γεωοικονομικούς/γεωπολιτικούς σχεδιασμούς απουσιάζει η σημαντική επίδραση που έχει το διαδίκτυο και οι ψηφιακές υπηρεσίες στο παγκόσμιο εμπόριο και τα χρηματοπιστωτικά συστήματα, με τις κλασσικές τράπεζες να έχουν χάσει πλέον την πρωτοκαθεδρία της επιρροής επί της πολιτικής. Στην θέση τους (στην Δύση) αυτό τον ρόλο τον διεκδικεί το σκιώδες παρατραπεζικό σύστημα των funds και μιας χούφτας τεχνοφεουδαρχών.Με λίγα λόγια, ο κόσμος οδηγείται σε μία διπολική σύγκρουση απουσία στρατηγικής επίλυσης οποιουδήποτε προβλήματος! Θυμίζει αυτό έντονα την διάσπαση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπό τους Κωνσταντίνο και Ελένη. Ή τις παραμονές του Α Παγκοσμίου Πολέμου, πάλι με τα ίδια επίδικα: Όλοι τώρα, όχι μόνο η Γερμανία του Κάιζερ, ψάχνουν για "μια θέση στον ήλιο" του οικονομικού Νότου. Για τις πρώτες ύλες του, την ενέργεια ή τα μέταλλα που απαιτούν οι ΑΠΕ, και τα φτηνά νεανικά χέρια σε αφθονία.
Άλλοι παίζοντας άμυνα και άλλοι επίθεση με συστήματα ζον πρες.
Και όπως συμβαίνει πάντα σε συγκρουσιακά συστήματα δυο πόλων, πάντα εμφανίζεται και ως εξισορροπιστής τους ένα ενδιάμεσος (στην πολιτική αυτόν τον λέγαμε "κεντρώο χώρο", και συνήθως ήταν αυτός που έγερνε την ζυγαριά ανάλογα το ποιος του τα "έσκαγε" πιο χοντρά, άσχετα με το -δεξιά ή -αριστερά δίπλα στον όρο "κέντρο-").
Αυτός ήδη σχηματοποιήθηκε υπό το ακρωνύμιο IBIS (Ινδία, Βραζιλία, Ινδονησία, Νότια Αφρική), που ως "φράξια" και εντός των BRICS+, προσπαθεί να παίξει τον ρόλο της "γέφυρας" ή αν θέλετε του γεωπολιτικού "κέντρου".
Το ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της εξέλιξης είναι οι "ίσες αποστάσεις" από τους Αγγλοσάξωνες της Δύσης και από τον άξονα Πεκίνου -Μόσχας (πχ με συμμετοχή των 2Ι στην πρωτοβουλία QUAD (κάτι σαν το ΝΑΤΟ του Ινδικού Ωκεανού), αλλά και με την μη συμμόρφωση τους για κυρώσεις στην Ρωσία).
Προφανής είναι και η "ανοιχτή πόρτα" που αφήνουν για συμμετοχή σε αυτόν τον γεωπολιτικό νέο συνασπισμό στην Γαλλία και την Γερμανία (φαίνεται στις επιλογές συνεργασιών συμπαραγωγής αμυντικών συστημάτων έντονα). Σε ρόλο όμως πλέον "δεύτερων βιολιών", και με την συλλογική ΕΕ απούσα και παράλυτη στον παγκόσμιο νομισματικό πόλεμο σε εξέλιξη. (τελευταία αψιμαχία χωρικής διευθέτησης των ζωνών επιρροής η 5ημερη σύγκρουση Ινδίας-Πακιστάν "για το Κασμίρ", που έληξε σε αυτήν την φάση με ήττα του άξονα Πακιστάν-Ιραν-Τουρκίας των BRICS+ έναντι του πόλου των χώρων iBIS).
Όσο για την Δύση στην δύση της υπό τον φωνακλά Τραμπ 2.0: Don't waste your time (όπως το λένε και οι φίλοι μας οι Γάλλοι, τώρα με ινδική προφορά), όσο ο ίδιος θα συνεχίζει να χασομεράει με τις ίδιες πολιτικές συνταγές της πρώτης διακυβέρνησης του, που η αποτυχία τους μας οδήγησαν ακριβώς εδώ. Τώρα και στην απέλπιδα προσπάθεια των αμερικανικών ελίτ να κάνουν business as usual, μέσω όμως ενός νεοφιλελευθερισμού ver2.0, που τελειώνει και ότι ξέραμε για την δημοκρατία, τις αξίες της κλπ.
Ελλάς -Ινδία συμμαχία λοιπόν, και don't waste your time με εκείνα τα Γαλλικά των ένθεν κεκείθεν uber alles. Ο λόγος: Το γράφημα πιο πάνω.
Τεκμηρίωση 1 ΕΔΩ.
Τεκμηρίωση 2 ΕΔΩ.
Τεκμηρίωση 3 ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου