Οι 7 Σάλπιγγες της Αποκάλυψης: Τι συμβολίζουν και πως συνδέονται με ιστορικά γεγονότα.

 

Οι επτά σάλπιγγες της Αποκάλυψης αποτελούν μια από τις πιο εντυπωσιακές και μυστηριώδεις εικόνες του βιβλίου του Ιωάννη. Κάθε τρομπέτα φέρνει καταστροφή και προειδοποιήσεις για τον κόσμο, συμβολίζοντας τα έσχατα γεγονότα που αναμένονται κατά την επιστροφή του Χριστού.

• Η 1η Σάλπιγγα : Καταστροφή της Βλάστησης
• Η 2η Σάλπιγγα: Η Σφαγή της Θάλασσας
• Η 3η Σάλπιγγα: Η Πικρία των Υδάτων
• Η 4η Σάλπιγγα: Σκοτάδι και Μείωση του Φωτός
• Η 5η Σάλπιγγα (1ο Ουαί): Απελευθέρωση των Σκοτεινών Δυνάμεων
• Η 6η Σάλπιγγα (2ο Ουαί): Η Σφαγή των Ανθρώπων
• Η 7η Σάλπιγγα (3ο Ουαί): Η Δίκη και Η Δόξα του Θεού

Η Αποκάλυψη του Ιωάννη, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, περιγράφει μια σειρά από έσχατα γεγονότα που θα ακολουθήσουν την επιστροφή του Χριστού. Μεταξύ αυτών, οι επτά σάλπιγγες αποτελούν ένα από τα πιο δραματικά και συμβολικά σημεία του βιβλίου.

Κάθε σάλπιγγα φέρνει καταστροφή και προειδοποίηση για την ανθρωπότητα.

Η 1η Σάλπιγγα : Καταστροφή της Βλάστησης.

Η πρώτη σάλπιγγα φέρνει μαζί της έναν κατακλυσμό από φωτιά και χαλάζι. Όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψη 8:7: «Και ο πρώτος άγγελος εσάλπισε· και έγινε χάλαζα και πυρ, μεμιγμένα με αίμα, και ερρίφθησαν εις την γην· και το τρίτον των δένδρων κατεκάη, και πας χόρτος χλωρός κατεκάη».

Αυτή η καταστροφή αναφέρεται συχνά ως η καταστροφή της φυσικής βλάστησης, κάτι που ερμηνεύεται από μερικούς ως μια προφητεία για καταστροφές του περιβάλλοντος, είτε από φυσικά φαινόμενα, είτε από ανθρώπινες ενέργειες, όπως πυρκαγιές ή πόλεμοι.

Η 2η Σάλπιγγα: Η Σφαγή της Θάλασσας.

Στην Αποκάλυψη 8:8 διαβάζουμε: «Και εσάλπισεν ο δεύτερος άγγελος· και ως όρος μέγα καιόμενον με πυρ ερρίφθη εις την θάλασσαν· και το τρίτον της θαλάσσης έγεινεν αίμα». Το όραμα της δεύτερης σάλπιγγας περιγράφει μια φλεγόμενη πέτρα που πέφτει στη θάλασσα, κάνοντάς την να καταστραφεί.

Συμβολικά, αυτό μπορεί να αναφέρεται σε τεράστιες φυσικές καταστροφές, όπως ηφαιστειακές εκρήξεις που μολύνουν τη θάλασσα ή ακόμη και πυρηνικούς πολέμους που προκαλούν εκτεταμένες καταστροφές.

Η 3η Σάλπιγγα: Η Πικρία των Υδάτων.

Η τρίτη σάλπιγγα φέρνει ένα από τα πιο δραματικά οράματα: «Και εσάλπισεν ο τρίτος άγγελος· και έπεσεν εκ του ουρανού αστήρ μέγας καιόμενος ως λαμπάς... και επικαλείται το όνομα του αστέρος Ο Αψίνθιος· και το τρίτον των υδάτων έγεινεν αψίνθιον». (Αποκ. 8:10-11).

Εδώ, βλέπουμε τη πτώση ενός «αστέρος» που προκαλεί την πίκρα των υδάτων και καθιστά το νερό ακατάλληλο για πόση. Ερμηνείες αυτού του σημείου συνδέονται με περιβαλλοντικές καταστροφές, όπως η μόλυνση των υδάτων ή τα ραδιενεργά ατυχήματα, όπως το Τσερνόμπιλ.

Η 4η Σάλπιγγα: Σκοτάδι και Μείωση του Φωτός.

Η τέταρτη σάλπιγγα περιγράφει μια δραματική μείωση του φωτός: «Και εσάλπισεν ο τέταρτος άγγελος· και επλήγη το τρίτον του ηλίου, και το τρίτον της σελήνης, και το τρίτον των άστρων...» (Αποκ. 8:12).

Αυτή η σκηνή μπορεί να αναφέρεται σε εποχές μεγάλου σκοταδιού ή καταστροφών που επηρεάζουν τον ήλιο και τη σελήνη, όπως η ηλιακή δραστηριότητα ή ακόμα και το σύννεφο ραδιενέργειας που καλύπτει τον ουρανό.

Η 5η Σάλπιγγα (1ο Ουαί): Απελευθέρωση των Σκοτεινών Δυνάμεων.

Στην 5η σάλπιγγα , «Και είδον αστέρα πεσόντα εκ του ουρανού... και ανοίγει το φρέαρ της αβύσσου...» (Αποκ. 9:1-2). Εδώ, η απελευθέρωση σκοτεινών δυνάμεων και ερπετών περιγράφεται ως ο μεγαλύτερος τρόμος για την ανθρωπότητα.

Αυτή η σκηνή συνδέεται με τις θεωρίες για τις δυνάμεις του κακού που θα ελευθερωθούν κατά τις τελευταίες ημέρες, αλλά μπορεί επίσης να αναφέρεται σε καταστροφικά γεγονότα, όπως η επιδημία ή κοινωνικές καταρρεύσεις.

Η 6η Σάλπιγγα (2ο Ουαί): Η Σφαγή των Ανθρώπων.

«Και εσάλπισεν ο έκτος άγγελος... και λύθηκαν οι τέσσερις άγγελοι οι δεσμώτες...» (Αποκ. 9:13-15). Αυτή η σάλπιγγα φέρνει πόλεμο και καταστροφή. Η ερμηνεία της μπορεί να συνδέεται με μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις ή άλλες ανθρωποκτονίες, όπως γενοκτονίες και φυσικές καταστροφές που αποδεκατίζουν την ανθρωπότητα.

Η 7η Σάλπιγγα (3ο Ουαί): Η Δίκη και Η Δόξα του Θεού.

Η έβδομη και τελευταία σάλπιγγα φέρνει την ολοκλήρωση του θεϊκού σχεδίου και την τελική κρίση: «Και ο έβδομος άγγελος εσάλπισε... και ήχον μεγάλης φωνής εν τω ουρανώ λέγοντες, «Εγένετο η βασιλεία του κόσμου...» (Αποκ. 11:15). Αυτή η τρομπέτα σηματοδοτεί την εσχατολογική δίκη και την επικράτηση της βασιλείας του Θεού πάνω στον κόσμο. Είναι η στιγμή της τελικής κρίσης, αλλά και της υπόσχεσης για την αποκατάσταση του κόσμου.

gazzetta.gr