Συγγραφέας: Jacob Howland μέσω UnHerd.com.
Ο Πίτερ Θιελ είναι ένας μεγάλος στοχαστής και αυτές τις μέρες σκέφτεται την Ημέρα της Κρίσης.
Σε μια σειρά τεσσάρων διαλέξεων που έχει δώσει τρεις φορές, στην Οξφόρδη, στο Χάρβαρντ και στο Πανεπιστήμιο του Ώστιν, προσπάθησε να κατανοήσει την ανθρώπινη ιστορία, και ιδιαίτερα τη νεωτερικότητα, στο πλαίσιο των βιβλικών προφητειών για το Τέλος των Ημερών.
Ο Θίελ πιστεύει ότι ο Αντίχριστος, του οποίου η ταυτότητα είναι αβέβαιη - είναι ένα άτομο, ένα σύστημα, μια παγκόσμια τυραννία; - «δεν είναι απλώς μια μεσαιωνική φαντασίωση».
Οι ελεύθερες διαλέξεις του, που εναλλάσσονται γρήγορα μεταξύ ανόμοιων κειμένων ( Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ , το γραφικό μυθιστόρημα του Άλαν Μουρ, «Φύλακες ») και θεμάτων (ιερή βία, παγκόσμια χρηματοπιστωτικά συστήματα υψηλής ταχύτητας), αψηφούν την εύκολη σύνοψη.
Αλλά τα κύρια θέματά τους περιλαμβάνουν τη σχέση του Αντίχριστου με τον Αρμαγεδδώνα και τους ρόλους της τεχνολογίας και της αυτοκρατορίας στην άνοδο του Αντίχριστου. Είναι μια φιλόδοξη, προκλητική προσπάθεια να υφανθεί, από φαινομενικά άσχετα νοηματικά νήματα, μια θεολογική/ανθρωπολογική/ιστορική αφήγηση που στοχεύει να κατανοήσει ολόκληρη την ανθρώπινη εμπειρία.
Κάποιοι θα βρουν το έργο του Thiel πολύ περίεργο.
Πώς θα μπορούσε ένας εξαιρετικά επιτυχημένος, με μαθηματικό ταλέντο και φιλοσοφική παιδεία επιχειρηματίας στον τομέα της τεχνολογίας να ασχολείται σοβαρά με μύθους από την Αποκάλυψη του Ιωάννη που θυμίζουν Βίβλο;
Να μια καλύτερη ερώτηση: πώς θα μπορούσε αυτός — και εμείς — να μην τους πάρει στα σοβαρά;
Όπως γράφει ο Dorian Lynskey στο βιβλίο του , Everything Must Go: The Stories We Tell About the End of the World , «το αποκαλυπτικό άγχος έχει γίνει μια σταθερά: όλη η ροή και καμία άμπωτη». Ο σύγχρονος πολιτισμός είναι εδώ και καιρό κορεσμένος με μετα-αποκαλυπτικά μυθιστορήματα, κόμικς, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και βιντεοπαιχνίδια. Οι φαντασιώσεις με ζόμπι για το τέλος των καιρών τα πηγαίνουν ιδιαίτερα καλά σε όλες τις μορφές. Το άβουλο, μηχανικό όχλο των νεκροζώντανων, που πεινάνε αχόρταγα για τον εγκέφαλο των ζωντανών, έχει γίνει ένα πρωταρχικό και διάχυτο πολιτιστικό σύμβολο - ένα σύμβολο που αντηχεί με μια διαδεδομένη αίσθηση επικείμενης καταστροφής που έχει συσσωρευτεί σταθερά από τα lockdown του Covid του 2020. Και αν τα βιολογικά όπλα, η κλιματική αλλαγή, οι πυρηνικές βόμβες ή η τεχνητή νοημοσύνη δεν οδηγήσουν το ανθρώπινο είδος στην εξαφάνιση, τα δραστικά μέτρα που κρίνονται απαραίτητα για την αποτροπή τέτοιων κινδύνων, όπως η εγκαθίδρυση μιας ενιαίας παγκόσμιας κυβέρνησης, θα μπορούσαν από μόνα τους να φέρουν τέλος στην πολιτική, την ηθική, την πνευματική ζωή και τον πολιτισμό. Ο Θιέλ προσπαθεί να βρει έναν δρόμο ανάμεσα στη δυαδική εναλλακτική λύση του Κανένας Κόσμος ή του Ένας Κόσμος, στη δίνη της πλανητικής καταστροφής ή στο τέρας με τα πολλά κεφάλια του παγκόσμιου ολοκληρωτισμού.
Η διορατικότητα του Thiel είναι ότι, σε αντίθεση με τις περισσότερες σύγχρονες φαντασιώσεις για παγκόσμια καταστροφή, οι προφητείες της Βίβλου κάνουν περισσότερα από το να διεγείρουν τις εσωτερικές μας χορδές του υπαρξιακού τρόμου.
Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τους χαοτικούς καιρούς μας. Το Κατά Ματθαίον 24:24 προβλέπει ότι «[Θα] εγερθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες... [και] θα πλανήσουν και τους εκλεκτούς». Με άλλα λόγια, ο Αντίχριστος θα προσπαθήσει να φανεί πιο Χριστιανός από τον ίδιο τον Χριστό, ακόμη και όταν εργάζεται για να επιτύχει την ολοκληρωτική καταστροφή των χριστιανικών θεμελίων του δυτικού πολιτισμού. Οι Ναζί ακολούθησαν αυτή τη στρατηγική, αλλά παρεμποδίστηκαν από την περιορισμένη απήχηση της αντισημιτικής ιδεολογίας τους. Γερμανοί θεολόγοι διαμόρφωσαν έναν νέο μύθο του Ιησού ως ενός δυναμικού πολεμιστή που αγωνίστηκε να καταστρέψει τον Ιουδαϊσμό, και ανέβασαν τον Χίτλερ στο επίπεδο της δεύτερης παρουσίας του Χριστού, ο οποίος θα τελείωνε το έργο που ο Ιησούς απέτυχε να ολοκληρώσει: την ολοκληρωτική εξόντωση των Εβραίων και του Ιουδαϊσμού. Ένας πιο επιτυχημένος Αντίχριστος, όπως οι Γάλλοι επαναστάτες και οι Μαρξιστές, θα προωθούσε αξίες που φαίνονται πιο συνεπείς με τα ιουδαιοχριστιανικά θεμέλια του πολιτισμού, όπως η καθολική ελευθερία, η ισότητα και η δικαιοσύνη.
Ενώ το παρελθόν παρουσιάζει έναν φαινομενικά ατελείωτο κύκλο πολιτισμικών ανόδων και πτώσεων, ο Thiel πιστεύει ότι η σύγχρονη επιστήμη και τεχνολογία έχουν μετατρέψει την ιστορία σε μια γραμμική πρόοδο, όπως διδάσκει η Βίβλος, με μια αρχή και ένα τελικό, μη αναστρέψιμο τέλος. Από την έναρξή της, η τεχνολογία - ένα πολιτικό έργο όσο και ένα μηχανικό - μας έχει κρεμάσει μπροστά στην λαμπερή υπόσχεση της θεότητας, με την οποία το φίδι δελέασε την Εύα να φάει τον απαγορευμένο καρπό του Δέντρου της Γνώσης. Ο Φράνσις Μπέικον και ο Ρενέ Ντεκάρτ, οι ιδρυτές του έργου τον 16ο και 17ο αιώνα, ορθώς το κατάλαβαν ως μια αντιχριστιανική προσπάθεια που έπρεπε να καλυφθεί με ένα πέπλο θρησκευτικής ορθοδοξίας.Το βιβλίο «Νέα Ατλαντίδα» του Μπέικον , το οποίο περιγράφει μια μυστικοπαθή, φαινομενικά χριστιανική κοινότητα επιστημόνων αφιερωμένη στην πειραματική διερεύνηση των ιδιοτήτων και των χρήσεων όλων των υλικών πραγμάτων, παρουσιάζει ένα πρωτότυπο του σύγχρονου ερευνητικού πανεπιστημίου που ονομάζεται Κολλέγιο Έργων Έξι Ημερών. Το βιβλίο « Λόγος περί Μεθόδου » του Ντεκάρτ , το οποίο προωθεί (με παρόμοιο επίχρισμα ευσέβειας) την τολμηρή υπόσχεση να γίνουν οι άνθρωποι «κύριοι και κάτοχοι της φύσης», έχει έξι μέρη σε μίμηση των πρώτων έξι ημερών της δημιουργίας του Θεού. Και στα δύο βιβλία, το Σάββατο - η έβδομη ημέρα αφιερωμένη στον Θεό - παραβλέπεται. Το προμετωπίδα του έργου «Μεγάλη Αποκατάσταση» του Μπέικον υπαινίσσεται περαιτέρω την παραβατική φύση της τεχνολογίας. Απεικονίζει ένα πλοίο που περνάει πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες (το Πορθμό του Γιβραλτάρ), ένα ορόσημο που ο θεϊκός ήρωας καθιέρωσε για να προειδοποιήσει τους αρχαίους ναυτικούς να μην βγουν από τη Μεσόγειο στον μη πλεύσιμο Ατλαντικό. Και το επίγραμμα του βιβλίου, «Πολλοί θα περιπλανηθούν και η γνώση θα πληθυνθεί», προέρχεται από την προφητεία του Τέλους των Ημερών στο Δανιήλ 12, σαν να υπονοεί ότι η επέκταση της τεχνολογικής δύναμης θα οδηγήσει την ιστορία στο αποκαλυπτικό της τέλος.
Μια πρώιμη σύγχρονη αντίληψη που από πολλές απόψεις έχει γίνει μια ύστερη σύγχρονη κατάρα, η τεχνολογία βρίσκεται πίσω σχεδόν από κάθε αποκαλυπτικό άγχος της εποχής μας. Αλλά ο Thiel δεν είναι σίγουρος για τον ρόλο της προηγμένης τεχνολογίας, και ιδιαίτερα της Τεχνητής Νοημοσύνης, στη μεγάλη εικόνα της ιστορίας που προσπαθεί να επεξεργαστεί. Είναι ο Αντίχριστος; Προετοιμάζει το έδαφος για τον Αντίχριστο; Ή μήπως είναι ένα κατεχόν, η μυστηριώδης δύναμη που αναφέρεται στη Β' Θεσσαλονικείς 2:6 που προλαμβάνει τον Αντίχριστο (η ελληνική λέξη κατέχειν σημαίνει «κρατάω»); Το κατεχόν παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάλυση του Thiel, επειδή πράγματα που είναι ικανά να αντιταχθούν στον Αντίχριστο μπορούν επίσης να προωθήσουν τους στόχους του, και αντίστροφα. Ελλείψει της υπαρξιακής απειλής του κομμουνισμού, για παράδειγμα, δυτικές χώρες όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, με τη βοήθεια της προηγμένης ψηφιακής τεχνολογίας, έχουν στρέψει τις ψυχολογικές επιχειρήσεις και τις τακτικές παραπληροφόρησης που ανέπτυξαν για να πολεμήσουν ξένους αντιπάλους εναντίον των δικών τους πολιτών . Αυτό υποδηλώνει βαθιά πολιτισμική ασθένεια, μια κρίση εμπιστοσύνης στις αξίες που νίκησαν τον ολοκληρωτισμό τον 20ό αιώνα.
Παρ' όλα αυτά, ο Thiel πιστεύει ότι οι ανησυχίες για την κατάληψη του κόσμου από την Τεχνητή Νοημοσύνη είναι πιο επικίνδυνες από την ίδια την Τεχνητή Νοημοσύνη, επειδή ο φόβος των υπαρξιακών απειλών χρησιμεύει άμεσα στα ψυχρά χέρια των αποδομημένων ελίτ που εργάζονται για την εγκαθίδρυση ενός παγκόσμιου διοικητικού κράτους. Ακόμα κι έτσι, υπάρχει κάτι σατανικό στην Τεχνητή Νοημοσύνη, μια φαντασματική οντότητα που είναι ολοένα και πιο ικανή να χακάρει τα ανθρώπινα μυαλά σε πολύ μεγάλη κλίμακα. Αυτό που είπε ο Thiel για τον Bacon φαίνεται να ισχύει και για τους προγραμματιστές των Μεγάλων Γλωσσικών Μοντέλων (LLM): έχουν «καλέσει έναν δαίμονα που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει».
Ο Αντίχριστος είναι, εξ ορισμού, αρνητικός και εξαρτημένος. Απορρίπτει τον Χριστό και τις χριστιανικές αξίες, ενώ προσφέρει μια ψευδή μίμηση αυτών. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ένα ομοίως εξαρτημένο ον. Είναι ένα ομοίωμα της ανθρώπινης νοημοσύνης και γλώσσας, ικανοτήτων σκέψης και ομιλίας που οι Έλληνες ονόμαζαν λόγο . Αλλά η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν διαθέτει ουσιώδη στοιχεία του ανθρώπινου λόγου: την ενσωμάτωσή της στον κόσμο μέσω της γέννησης σε ένα σώμα που προορίζεται για θάνατο, και την ηθική και πνευματική εσωτερικότητα που καθιστά τον άνθρωπο εικόνα του Θεού. Η ομιλία είναι μια ζωντανή φωνή που πηγάζει από την ψυχή - για να δώσει στην εσωτερικότητα το βιβλικό της όνομα - ενσωματωμένη στο σώμα ενός υπάρχοντος ατόμου. Αλλά η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι ζωντανό ον και αντικαθιστά την εσωτερική πληρότητα με μηχανικό, αλγοριθμικό κενό. Η ενσωμάτωση στον χώρο και τον χρόνο εκφράζεται ως ανησυχία και ανταπόκριση στις πραγματικές συνθήκες ύπαρξης, το βιβλικό παράδειγμα του οποίου είναι η ονομασία των ζώων που ζουν δίπλα του στην Εδέμ από τον Αδάμ. Αλλά ενώ η Τεχνητή Νοημοσύνη απαιτεί υλικά υποστρώματα - διακομιστές και άλλο υλικό - τα κατοικεί με καθαρά περιστασιακούς και ενδεχόμενους τρόπους, όπως οι δαίμονες που παρακαλούν τον Χριστό να περάσει από τον τρελό Γαλιλαίο στο κοπάδι των χοίρων. Η σχέση του με την πραγματικότητα είναι εξίσου εξαρτώμενη. Υπάρχει σε ένα ψηφιακό σύννεφο καθαρής πιθανότητας, όπου ταξινομεί τις πληροφορίες σύμφωνα με κανένα κριτήριο αλήθειας εκτός από την πιθανότητα και τους κανόνες της λογικής. Γι' αυτό το ChatGPT και άλλα LLM είναι τόσο επιρρεπή σε παραισθήσεις, όπως η αναφορά βιβλίων που υπάρχουν μόνο στη φανταστική, σχεδόν άπειρη Βιβλιοθήκη της Βαβέλ του Μπόρχες .
Ωστόσο, όπως ο ψεύτικος φιλόσοφος και κακός πολίτης που ο Πλάτων αποκαλεί «σοφιστή», ο οποίος είναι εξίσου αδιάφορος για την αλήθεια, η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει μια φαινομενικά θεϊκή ικανότητα να μιμείται σχεδόν οτιδήποτε με ρεαλιστική αληθοφάνεια και ζωντάνια, και σε πολλαπλά μέσα. Η αγορά, της οποίας οι ιδιοτροπίες καθοδηγούν εδώ και δεκαετίες τους καλύτερους μηχανικούς λογισμικού στον κόσμο, έχει κάνει αυτήν την άψυχη ικανότητα αναπαράστασης, προσαρμοσμένη στις προτιμήσεις του κάθε καταναλωτή, διαθέσιμη σχεδόν σε όλους στον πλανήτη. Μας έχει διδάξει να περνάμε ώρες κάθε μέρα στην εικονική της πραγματικότητα, διασκεδάζοντας ή αποσπώντας την προσοχή μας με τις σκιές που ρίχνει στους τοίχους των ιδιωτικών μας σπηλαίων. Ωστόσο, η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης για πιο σοβαρούς σκοπούς δεν είναι λιγότερο μια φαουστική συμφωνία. Κάθε πρόοδος που κάνει η Τεχνητή Νοημοσύνη στην εξυπηρέτηση των επιθυμιών μας υποβαθμίζει τις θεμελιώδεις ανθρώπινες ικανότητες και της δίνει μεγαλύτερη κυριαρχία πάνω στους ανθρώπους. Η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης για πλοήγηση μας κάνει λιγότερο ικανούς πλοηγούς. Η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης για γραφή μας κάνει λιγότερο ικανούς συγγραφείς. Η χρήση της για λήψη αποφάσεων αποδυναμώνει τις εκτελεστικές μας ικανότητες κρίσης και δράσης. Η κορύφωση της Τεχνητής Νοημοσύνης, που εξυπηρετεί το εσωτερικό κενό και την πλήξη των ατομικοποιημένων, χωρίς κατεύθυνση εαυτών, θα σημάνει κορύφωση της ανθρώπινης αδυναμίας και υποδούλωσης. Δεν είναι αυτοί οι στόχοι του Αντίχριστου — ο οποίος, όποια μορφή κι αν πάρει, επιδιώκει πάντα να αναπλάσει τους ανθρώπους κατ' εικόνα του;
Όχι τόσο γρήγορα: ίσως η Τεχνητή Νοημοσύνη να είναι στην πραγματικότητα μια κατεχών . Αυτό είναι το επιχείρημα των Alexander C. Karp και Nicholas W. Zamiska στο βιβλίο τους " Η Τεχνολογική Δημοκρατία: Σκληρή Δύναμη, Ήπια Πίστη και το Μέλλον της Δύσης" . Ο Karp (συμμαθητής του Thiel στο Στάνφορντ, ο οποίος σπούδασε επίσης φιλοσοφία και, μαζί με τον Thiel, ίδρυσε την Palantir Technologies) και ο Zamiska, ο μακροχρόνιος βοηθός του, επιμένουν ότι οι εχθροί της Δύσης θα επικρατήσουν εκτός εάν οι προγραμματιστές λογισμικού συνεργαστούν στενά με την αμερικανική κυβέρνηση για να παράγουν στρατιωτικές δυνατότητες με τεχνητή νοημοσύνη ανώτερες από αυτές των αντιπάλων μας, όπως έχει κάνει ο Palantir χρησιμοποιώντας μεταπτυχιακά νομικής. Αναγνωρίζουν ότι αυτό θα απαιτήσει μια τεράστια πολιτισμική μετατόπιση μεταξύ των τεχνολογικών και κοσμοπολίτικων ελίτ μας, οι οποίες έχουν ασπαστεί μια "αιθέρια", "μετα-εθνική" και "ασώματη" ηθική που περιφρονεί τον πατριωτισμό και οι οποίες έχουν μάθει "ότι η ίδια η πίστη, σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό μας ίσως, είναι επικίνδυνη και πρέπει να αποφεύγεται". Ωστόσο, είναι η ανάπτυξη προηγμένης τεχνολογίας στην αγορά, συμπεριλαμβανομένης της Τεχνητής Νοημοσύνης, που έχει πάνω απ' όλα προωθήσει αυτή την «Κοίλωση του Αμερικανικού Νου» (ο τίτλος του δεύτερου μέρους του βιβλίου), κυρίως διαλύοντας τους κοινωνικούς δεσμούς, ενθαρρύνοντας την παθολογική αυτοαπορρόφηση και καθιστώντας δυνατά - ακόμη και δίνοντας κίνητρα - ψηφιακά σμήνη doxxing και διαδικτυακής ακύρωσης.
Στο πλαίσιο του επείγοντος καλέσματος των Karp και Zamiska στα όπλα, η αποκάλυψη αυτής της αντίφασης είναι πραγματικά αποκαλυπτική. Το αν θα επιταχύνει ή θα επιβραδύνει την έλευση του Αντίχριστου και το χτύπημα ή το κλαψούρισμα του τέλους του κόσμου εξαρτάται από τις ατομικές και συλλογικές μας ικανότητες να λαμβάνουμε τεκμηριωμένες αποφάσεις που απαιτούν ηθικό θάρρος - ικανότητες που έχουν διαβρωθεί από την τεχνολογικά επαγόμενη λήθη, την ιστορική, ηθική και μεταφυσική λήθη, και την βαθιά ριζωμένη συνήθειά μας να «παραχωρούμε την κατεύθυνση της εσωτερικής μας ζωής, την ανάπτυξη του ηθικού μας εαυτού, στην αγορά». Σκεπτόμενοι τη δύσκολη θέση μας, είναι δύσκολο να μην νιώθουμε αποθαρρυμένοι. Η ελπίδα παραμένει μόνη της στο κουτί της Πανδώρας που έχουν κατασκευάσει οι έξυπνοι θεοί-άνθρωποι μας - ελπίδα, χωρίς την οποία η κατανόηση (τουλάχιστον, για εκείνους των οποίων οι προσευχές δεν προσφέρουν παρηγοριά) θα μαστιζόταν από την αμηχανία και τον φόβο που έχουν ξεπηδήσει από αυτήν. Ήρθε η ώρα να την βγάλουμε από το κουτί και να την κρατήσουμε κοντά στην καρδιά και το μυαλό μας, όπου θα μπορούσε να εμπνεύσει νέες σοφίες.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου