Οι Γίγαντες του Μόντε Πράμα, είναι γιγαντιαία γλυπτά, με ύψος περίπου 2- 2,5 μέτρα, τα οποία δημιουργήθηκαν από ανθρώπους του Νουραγικού Πολιτισμού, οι οποίοι έζησαν στο νησί της Σαρδηνίας, μεταξύ του 18ου και του 2ου αιώνα π.Χ.
Τα πρώτα αγάλματα, είχαν ανακαλυφθεί το 1974, σε μια νεκρόπολη της Κάμπρα, από όπου έως σήμερα, έχουν ανακαλυφθεί περισσότερα – με τα πιο πρόσφατα, να έχουν έρθει στο φως μόλις πριν από λίγα χρόνια.
Η νεκρόπολη έχει πολλούς, κυλινδρικούς τύμβους, καλυμμένους με πέτρινες πλάκες, όπου έχουν ανακαλυφθεί τα λείψανα νεαρών ανδρών, ίσως μελών της Νουραγικής ελίτ, όπως πολεμιστών, αθλητών ή ηγετών, πιθανόν και από την ίδια οικογένεια.
Τα γλυπτά, αναπαριστούν τοξότες, πολεμιστές και πυγμάχους, ενώ το γεγονός ότι έχουν βρεθεί μαζί με τύμβους της ίδιας περιόδου, κάνει τους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι τα αγάλματα ήταν διατεταγμένα γύρω από τους τύμβους, σαν φύλακες – άγγελοι.
Μπορεί επίσης, να ανήκαν σε κάποιον παρακείμενο ναό που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα ή να ήταν η καλλιτεχνική απόδειξη κάποιου σημαντικού συμβάντος στην τοπική ιστορία του Νουραγικού πολιτισμού.
Τους γίγαντες και τη νεκρόπολη στην οποία βρέθηκαν, περιβάλλουν πολλά μυστήρια. Άραγε, καταστράφηκαν στη διάρκεια κάποιας εσωτερικής σύρραξης, ανάμεσα στις κοινότητες του Νουραγικού πολιτισμού, από τους Φοίνικες, ή μήπως από τους Καρχηδόνιους; Ακόμα δεν το γνωρίζουμε.
Οι πιο πρόσφατες μελέτες, έχουν χρονολογήσει τους τύμβους και τα γλυπτά μεταξύ του ύστερου 9ου και του πρώτου μισού του 8ου αιώνα π.Χ. δηλαδή στη διάρκεια της Εποχής του Σιδήρου.
Πλέον, η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Endocrinological Investigation, προτείνει μια νέα θεωρία που λέει πως, οι Γίγαντες του Μόντε Πράμα, μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της έμπνευσης από ανθρώπους με μεγαλακρία, μια πάθηση που προκαλεί δυσανάλογη ανάπτυξη των οστών και των ιστών.
Τα χαρακτηριστικά των γιγάντων.
Οι γίγαντες του Μόντε Πράγμα, είναι ψηλοί με έντονες μετωπιαίες προεξοχές και ζυγωματικά, προγναθισμό των μασητήρων και μεγάλες μύτες. Τα σώματά τους είναι τεράστια, με στιβαρά άκρα και πολύ ανεπτυγμένους μύες.
Τα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά, αν και φιλοτεχνημένα, υποδηλώνουν πως έμπνευση για τα αγάλματα, μπορεί να αποτέλεσαν άτομα που έπασχαν από μεγαλακρία και γιγαντισμό.
Ωστόσο, μπορεί να είναι συμβολικές αναπαραστάσεις της δύναμης, της ρώμης και του κύρους των νεκρών, τονίζοντας την εξουσία που είχαν στη Νουραγική κοινωνία, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Οι Γίγαντες του Μόντε Πράμα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Κάλιαρι. Φωτογραφία: Ludovica dal Molin / Wikimedia Commons
Καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις.
Για την ακρίβεια, είναι γνωστό πως ο δυισμός αυτός, είναι επαναλαμβανόμενο θέμα στην ιστορία της τέχνης, από την αρχαιότητα μέχρι την Αναγέννηση, με πολλά παραδείγματα, ορισμένα από τα οποία είναι ελάχιστα γνωστά.
Στην ιστορία της τέχνης, πολλά έργα απεικονίζουν γνωρίσματα που αποδίδονται στην μεγαλακρία, ένα φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί σε διάφορα ιστορικά και πολιτιστικά πλαίσια.
Στην αρχαία Ελληνική και την Ελληνιστική τέχνη, υπάρχουν πολλές αναπαραστάσεις της, με ομοιώματα από τερακότα, τα οποία καταγράφουν την πάθηση. Κάποια από αυτά, ανήκουν στην τέχνη του γκροτέσκο ενώ άλλα, είναι παραδείγματα για τη μελέτη της ιατρικής ή ρεαλιστικές απεικονίσεις ατόμων της καθημερινής ζωής, εξηγούν.
Σε κάθε περίπτωση, η φύση των γιγάντων του Μόντε Πράμα, παραμένει ένα μυστήριο.
Σύμφωνα με τους μελετητές, είναι αναγκαίο να διεξαχθούν νέες διεπιστημονικές μελέτες, με τη συνεργασία αρχαιολόγων, ανθρωπολόγων και ενδοκρινολόγων, με ιδιαίτερη έμφαση στις μορφολογικές και γενετικές αναλύσεις των ανθρώπινων λειψάνων που έχουν βρεθεί στη νεκρόπολη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου