Hi, again, παίδες.
Μετά το πρόσφατο παρ’ ολίγον -την τύχη μου μέσα- τραγικό συμβάν δε θα μπορούσα, να σας αφήσω ανενημέρωτους, αφού, ως γνωστόν, όχι που να το παινευτώ αλλά διατηρώ στενές επαφές τρίτου, τέταρτου κ.ο.κ. τύπου με όλα τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα ανά τον πλανήτη, ως εκ τούτου οι πληροφορίες μου δεν είναι μόνο έγκυρες αλλά ΚΑΙ αποκλειστικές.
Που λέτε το λοιπόν, παίδες, αν ο γ….πύραυλος είχε βρει το
στόχο του, όχι Τσικνοπέμπτη θα γιορτάζαμε χθες, όχι ημέρα της γυναίκας
σήμερα αλλά 28η Οκτωβρίου, 25η Μαρτίου και Πάσχα altogether τρία σε ένα.
Να, κάπως έτσι την πάτησε και η ελληνική αποστολή στο φεγγάρι, που λόγω της απόστασης η είδηση τους έφτασε μισή:
Και μπορεί κάποιοι να λένε κάτι π…ριές του τύπου, ότι ο άνθρωπος δεν
πάτησε ποτέ στη σελήνη, όμως η αφεντιά μου σας έχω ατράνταχτα
ντοκουμέντα, ότι χθες οι αστροναύτες μας είχαν στήσει τρικούβερτο γλέντι
και έψηναν κοψίδια στο άκουσμα της είδησης, ότι το βλήμα εβλήθη από
πύραυλο, συνδυάζοντας το τερπνόν της παράδοσης μετά του ωφελίμου της
απελευθέρωσης, όπως αρχικά ενόμιζαν. Αλλά δυστυχώς, άνθρακες ο θησαυρός…
Και επειδή του λόγου μου είμαι κwλος και βρ@κί με το ζαβό, ε, τι να κάνω; Τον πήρα στο τηλέφωνο, να δηλώσω τη … συμπαράστασή μου – λέμε τώρα:
– Έλα, ρε συ, τι κακό ήταν αυτό που μας βρήκε; Πολύ στεναχωρέθηκα (που δε σε πέτυχε, ήθελα, να πω, αλλά κρύβε λόγια).
– Άσε, δικιά μου, με το βρωμο-Ρώσο! Είπα κι εγώ να πάω ένα τριήμερο, να ξεσκάσω, να αλλάξω λίγο παραστάσεις, να έρθω να στανιάρω, να λύσω και το ουκρανικό…
– Μιας κι εδώ τα έχεις όλα λυμένα…
– Ε, ναι… και παρατρίχα να μου το βγάλει ξινό ο π….ης… Και όχι μόνο! Αλλά είχε και το θράσος μετά, να με πάρει τηλέφωνο και να μου κάνει καζούρα. Μου λέει: “Χ3στηκες;”
– Έλα, ρε! Και τι του απάντησες;
– Ε, τι να του πω; “Λάθος κάνετε”, του λέω. “Εδώ πιτσαρία.”
– Καλά, ρε, άγιο είχες, που γλύτωσες με τέτοιο χουνέρι που σου σκάρωσε ο έτσι… Αλλά για πες μου: Φήμες, που ελέγχονται ως ανακριβείς, λένε, ότι μετά τον πύραυλο που σου έριξαν, όχι μόνο σwβρακο χρειάστηκε, να αλλάξεις αλλά μέχρι ΚΑΙ κάλτσες! Όντως έφτασε το σκ@τό εκεί;
– Όχι, ρε συ, με τους σαχλαμάρες που λένε, ό,τι νά ‘ναι. Είχα
προνοήσει και είχα βάλει καφέ κάλτσες και έτσι τη γλύτωσαν. Μόνο που…
να… ακόμα στη χ..στρα είμαι για κάθε ενδεχόμενο… Μισό, στέλνω σέλφι!
Ωχ, Παναγία μου, ότι θα απολάμβανα τέτοιο θέαμα ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα…
– ΟΚ, δικέ μου, κάτσε λίγο ακόμα, να τραβήξω και καζανάκι.
Μα καλά, ρε συ, εμείς σε καμαρώσαμε στο Συνέδριο του κόμματος,
που τα έχωσες χοντρά στους Ρώσους και απείλησες θεούς και δαίμονες και
ακόμα τρέχουν…
– Χαχαχα, καλό! Το άλλο με τον Τοτό; Σιγά μην πήγαινα, ρε συ! Έστειλα το ολόγραμμά μου, να κάνει το μάγκα!
– Αααααα, έτσι εξηγείται! Άντε, γειά σου, χρυσό μου. Να ζήσεις σαν τα ψηλά βουνά. Να θάψεις μέχρι και τη … Ζωζώ…
Και αφού ξεφορτώθηκα το ούφο και έχασα και την τελευταία ελπίδα, ότι κάποια “τραγωδία” μας έκρυβαν τα βοθροκάναλα, είπα να ακούσω και την άλλη πλευρά, μπας και καταλάβω, τι δεν πήγε καλά. Και τι να κάνω; Παίρνω το Βλαδίμηρο:
– Τι έγινε, ρε μεγάλε; Όλα καλά;
– Ρε την Τρελοκερκυραία! Χρόνια και ζαμάνια!
– Σου έλειψα, μανάρι μου;
– Μμμμ, είπανε του τρελού, να χ3σει κι εκείνος το ξεκwλιασε… Πώς και μας θυμήθηκες, μwρή;
– Ε, να, ρε Βλαντ, πήρα, να κάνω τα παράπονά μου: Ρε συ, ποιος μ…κας σας έδωσε λάθος συντεταγμένες; Ή μήπως ήταν στραβάδι ο πιλότος σας;
– Ίσα, μωρή χαμούρα, που τα θέλετε όλα στο πιάτο! Καθήστε εσείς ανάσκελα στους καναπέδες και θα φάτε καλά! Η ελευθερία έρχεται, μόνο που αντί για πύραυλο πήρε χελώνα…
– Ε, μα… χάθηκε κι εσείς να στοχεύσετε μερικά μέτρα παραπέρα;
– Εμείς, μωρό μου, στείλαμε μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις και όποιος έπιασεν, έπιασεν. Όποιος δεν έπιασεν, αύριο μεθαύριο θα εξαϋλωθεί και μην τον είδατε τον Παναή…
– Αμάν, βρε Βλαδίμηρε! Κι εμείς που περιμένουμε τη σωτηρία από εσάς; Τι ξανθό γένος και κουραφέξαλα μου είσαστε;
– Don’t worry, be happy, darling! Κάθε πράγμα στον καιρό του
κι ο κολιός τον Αύγουστο! Το ξανθό γένος θα κινηθεί, όποτε και όπως
αποφασίσει για τα δικά του και μόνο συμφέροντα και όχι για να σώσει εσάς
τους άχρηστους. Γκέγκε, μικρή;
Και μιας και ο λόγος για άχρηστους, το άλλο σας το βούρλο τι κάνει;
– Για το Κάτσε Λάκη λες; Ε, να, στην αρχή μας συστήθηκε ως παντρεμένος με το Τάιλερ, μετά ξαναπαντρεύτηκαν στο Αμέρικα, τώρα, λέει, θα ξαναμαναπαντρευτούν στα Χανιά…
– Δουλειά δεν είχε ο διά… , γα…. τα παιδιά του… Ποιος είπε, ότι σας δουλεύουν ψιλό γαζί, να τον μαλώσω;
– Ε, ναι… Ωχ! Βλαδίμηρε, σε κλείνω! Έκτακτη είδηση!
Φίλες και φίλοι, μόλις με ειδοποιούν, ότι πλήθος κόσμου συρρέει στην
Πλατεία Συντάγματος, για να διαδηλώσει εναντίον των Ρώσων για την
αποτυχία του πυραύλου τους.
Το κεντρικό σύνθημα είναι:
“Βλαδίμηρε κατέβα
να διώξεις τη χολέρα…”
Αλλά όσο ο Βλαδίμηρος αργεί…
Και όσο το ξανθό γένος έχει άλλες ασχολίες…
Και όσο το 41 τακατό κοιμάται όρθιο…
Κάποιοι Έλληνες πατριώτες κάνουν δειλά δειλά απεγνωσμένες προσπάθειες προς την ελευθερία. Ιδού:
Σ ένα αυτοκινητόδρομο της Aθήνας κάποιος οδηγός φτάνει σ’ ένα τεράστιο μποτιλιάρισμα και σταματάει. Κάποιος τον πλησιάζει και του χτυπά το τζάμι. Ο οδηγός ανοίγει το παράθυρο και ρωτάει:
– Τι συμβαίνει;
– Μια ομάδα από τρομοκράτες έπιασε όμηρο τον πρωθυπουργό και
ζητάει λύτρα ένα εκατομμύριο Ευρώ, αλλιώς λένε, ότι θα τον καταβρέξουν
με βενζίνη και θα του πετάξουν ένα αναμμένο σπίρτο…
Λοιπόν, καταλαβαίνετε, ότι μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση
έκτακτης ανάγκης, που έχει δημιουργηθεί, ζητάμε από κάθε αυτοκίνητο, να
κάνει μια δωρεά.
– Και πόσα δίνει συνήθως ο καθένας; ρωτάει o οδηγός.
– Eεεε… Γύρω στα 5 λίτρα…
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου