ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΥΟ ΚΡΙΣΕΩΝ.

Του Γιώργου Κακλίκη

Πρέσβη επί τιμή

Πέρα από την ένταση που έχει προκαλέσει το πυρηνικό ζήτημα της Τεχεράνης, Ισραήλ και Ιράν φαίνεται να πλησιάζουν σε επικίνδυνο σημείο με την ανάμειξη του τελευταίου στο συριακό. Πολλοί εκφράζουν φόβους για σύγκρουση και δεν στερείται σημασίας η επισήμανση του Thomas Friedman, στους New York Times, ότι “αυτό που θεωρεί βέβαιο είναι πως το σημερινό status quo δεν έχει μέλλον”.

Το Ισραήλ δεν κρύβει την έντονη ενόχλησή του για την πολύμορφη παρουσία του Ιράν στα βόρεια σύνορά του και δηλώνει έτοιμο “για οποιαδήποτε αντίδραση”. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου ότι η χώρα του είναι αποφασισμένη να σταματήσει την επιθετικότητα του Ιράν ακόμα και αν αυτό σημάνει σύγκρουση. Κατέληξε, μάλιστα, με την επισήμανση “καλύτερα τώρα παρά αργότερα”.

Το 2012 γινόταν και πάλι λόγος για σύγκρουση ανάμεσα στις δύο χώρες. Ο τότε πρόεδρος του Ιράν είχε διακηρύξει ότι η χώρα του ήθελε να απαλλαγεί από το Ισραήλ. Σήμερα, οι φραστικές απειλές μεταλλάσσονται σε δράσεις, το Ιράν εγκαθιστά στρατιωτικές βάσεις στη Συρία και επιδιώκει να επεκτείνει την επιρροή του στη Μέση Ανατολή. Μία επιλογή που δοκιμάζει τις ισραηλινές αντοχές επηρεάζοντας αρνητικά τόσο το Ισραήλ όσο και τη Σαουδική Αραβία. Και αυτή η ένταση μπορεί να πάρει διαστάσεις πολέμου, με πολύ  περισσότερες πιθανότητες από όσες υπήρξαν τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Σε συνδυασμό με την απομάκρυνση των ΗΠΑ από τη συμφωνία που έβαζε τέλος στα πυρηνικά πειράματα της Τεχεράνης και με τη διάσταση απόψεων ανάμεσα στους δυτικούς συμμάχους, το κλίμα αβεβαιότητας είναι μεγάλο. Και αν συνεκτιμηθεί η τουρκική πολυπραγμοσύνη, στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία, και συμμαχία με το Ιράν, σε συνδυασμό με τη ριζοσπαστική ρητορική του Τούρκου προέδρου, είναι πολλά εκείνα που δείχνουν ότι η σύμμαχος της Τεχεράνης, η Άγκυρα, με τις απροκάλυπτες βλέψεις και ορέξεις της στα ανατολικά και τα δυτικά σύνορά της, μπορεί να καταλήξει ο μοιραίος παίκτης που με τις προκλητικές κινήσεις του θα προκαλέσει μια μη ελεγχόμενη ανάφλεξη. Παράλληλα με την απειλούμενη ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν.

Η Δύση επιβάλλεται να σταθμίσει τώρα τα πάντα και –μαζί με όσα συμβαίνουν στη Μ. Ανατολή- να αναλογιστεί αν είναι προς το συμφέρον της, προς το συμφέρον της συμμαχίας, η εξακολούθηση  της οχύρωσης πίσω από το “δόγμα Λουνς” και της τακτικής των ίσων αποστάσεων με όλους εκείνους τους  κινδύνους που περιέχει το ενδεχόμενο να ξεσπάσει μια παράλληλη κρίση ανάμεσα σε δυο σημαντικούς συμμάχους της στην  περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.-

ΕΘΝΟΣ, 12 Μαίου 2018

analystsforchange.org