Του Strange Attractor.
Όπως όλα δείχνουν τις επόμενες εκλογές θα τις κερδίσει η Νέα Δημοκρατία. Πολύ πιθανόν και με αυτοδυναμία.
Και παρά τον ενθουσιασμό που ήδη επικρατεί στους κόλπους της γαλάζιας παράταξης, η διακυβέρνηση της χώρας δεν θα είναι μια απλή βόλτα στο πάρκο για τον Κυριάκο.
Ο Σαμαράς όταν ήταν πρωθυπουργός είχε απέναντί του την τρόικα και τον Σύριζα, καθώς και κάθε είδους λαϊκιστή αγαναΧτιστή, χώρια τους Λαζόπουλους, τους Τράγκες, τους Αυτιάδες, και όλους εκείνους τους δήθεν opinion makers, που μια ζωή πέφτουν έξω.
Παράλληλα είχε να παλέψει με τον Μπένι και τον Κυρ Φώτη, που αντί να τον στηρίζουν τον υπέσκαπταν.
Τέλος, είχε και στα νώτα του λυκοφιλίες, και μπόλικους εχθρούς, ήτοι τις άτυπες συνιστώσες της ΝΔ (ντορικούς, καραμανλικούς, κλπ.), με αποτέλεσμα να μη ξέρει από πού να πρωτοφυλαχτεί…
Για να μην αναφερθώ και στους πσαικαζμένους του Μπάνου, που στέρησαν ένα σημαντικό ποσοστό από τη ΝΔ, αφού οι περισσότεροι ήταν νεοδημοκράτες που όμως δεν ήθελαν να πλΕρώνουν ΕΝΦΙΑ.
Παρόλα αυτά πάλεψε σαν λιοντάρι, και σχεδόν τα κατάφερε, μόνο που οι δυνάμεις του εχθρού ήταν υπέρτερες.
Πώς να τα βάλεις με έναν αδίστακτο αντίπαλο, που εκμεταλλευόμενος την απελπισία και την εγγενή βλακεία του λαού, υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, χαϊδεύοντας ταυτόχρονα τα πιο τιποτένια και χαμερπή ένστικτα του μέσου Ελληνέζου;
Πώς να τα βάλεις με το «γελαστό παιδί», που υπόσχονταν να σκίσει το μνημόνιο με ένα μόνο άρθρο ενός μόνο νόμου, να βάλει την μαντάμ Μέρκελ να χορεύει σαν αρκούδι, και τέλος να καταργήσει και τα διόδια;
Θυμόσαστε τα 751 ευρώ του «εγγυημένου» κατώτατου μισθού;
Ξέρετε πόσες δεκάδες χιλιάδες αφελή ντουγάνια ψήφισαν Αλέξη μόνο και μόνο γι’ αυτό;
Τέλος πάντων, περασμένα ξεχασμένα, ζήσαμε 54 μήνες Σύριζα, και εκτός από τις ανήκεστες βλάβες στη χώρα, βγήκαμε πιο δυνατοί, όσοι επιζήσαμε, και σαφώς πιο υποψιασμένοι.
Ελπίζω πως πολλοί εξ ημών να πήραν όντως το μάθημά τους και να κατάλαβαν ότι δεν υπάρχουν σωτήρες με μαγικά ραβδιά, και ότι για να σκιστεί το μνημόνιο θέλει δουλειά πολύ, και όχι αριστερά φληναφήματα από ημιμαθείς πρώην καταληψίες και εσαεί άεργους.
Δυστυχώς όμως, και η κυβερνητική περίοδος που έρχεται θα είναι δύσκολη για τον Κυριάκο.
Κι αυτό διότι μπορεί να μην έχει να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους που είχε ο Σαμαράς, αλλά θα έχει σίγουρα απέναντί του έναν απασφαλισμένο Σύριζα, που πλέον δεν έχει και πολλά να χάσει ή να κερδίσει, οπότε θα τα δώσει όλα στη στείρα αντιπολίτευση, και που ποντάροντας στην κοντή μνήμη του λαού θα ξεπεράσει εαυτόν, έχοντας αφήσει πίσω του και μπόλικη καμένη οικονομική γη.
Έχουμε δηλαδή να δούμε πορείες και διαδηλώσεις, σκαρφαλώματα σε καγκελαρίες, πάνω και κάτω πλατείες, που θα αναπολούμε τα Δεκεμβριανά του 2008.
Παράλληλα προβλέπω να επανεργοποιείται και η Χ.Α. που τόσα χρόνια επί Σύριζα ήταν εν διατεταγμένη υπνώσει.
Και που σε συνδυασμό με τους αποθρασυμένους μπαχαλάκηδες, και Ρουβίκωνες, προβλέπεται να τα κάνουν όλα γης Μαδιάμ.
Αν στους παραπάνω προσθέσουμε και τις εκατοντάδες χιλιάδες «προσφύγων πολέμου» από χώρες που δεν έχουν πόλεμο, και που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, και που σε σφάζουν μέρα μεσημέρι στο γόνατο για ένα κινητό, τότε προβλέπω καταστάσεις Mad Max στη μπανανία μας.
Εκτός κι αν ο Κυριάκος είναι όντως αποφασισμένος να βάλει μια τάξη, και αποφύγει του «καραμανλισμούς» του στυλ και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ.
Και κατ’ αρχήν, εκεί που θα πρέπει να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του είναι η γενικευμένη ανομία.
Πρέπει να καταργήσει από την πρώτη κιόλας μέρα τον κατάπτυστο νόμο Παρασκευόπουλου, και στη συνέχεια να ενισχύσει την ΔΙΑΣ, την ΔΕΛΤΑ, και τις μονάδες της άμεσης δράσης, μπας και μπορέσει σιγά σιγά να εμπεδώσει στον κόσμο το αίσθημα της ασφάλειας, που έχει εκλείψει εδώ και 4 χρόνια.
Μπας και μπορέσουμε ξανά να κυκλοφορούμε στο κέντρο της πόλης μας χωρίς να κινδυνεύουμε να μας σφάξουν.
Να θυμίσω εδώ, πως όπως είχε πει ο Τζορτζ Όργουελ, αν ο μέσος πολίτης κληθεί να επιλέξει μεταξύ ασφάλειας και ελευθερίας, πάντα θα επιλέγει την πρώτη. Άσχετα, προσθέτω εγώ ο ποταπός, αν δεν το λέει, μη τυχόν και τον πουν φασίστα οι δήθεν προοδευτικοί που μας κυβερνάνε ιδεολογικά εδώ και δεκαετίες.
Και για να μην εκμεταλλευτούν αυτό το αξίωμα του Όργουελ κάποιοι επιτήδειοι Βελόπουλοι, και κάποιοι νοσταλγοί των ερπυστριών, καλά θα κάνει ο Κυριάκος να κοιτάξει σοβαρά το θέμα της ασφάλειας, του δήθεν πανεπιστημιακού ασύλου, και των χαλαρών διατάξεων που αποφυλακίζουν τους πάντες, ασχέτως του εγκλήματος που έχουν διαπράξει.
Η κοινωνία μας δεν αντέχει άλλες σιδερωμένες γιαγιάδες, και καλασνικοφόρους Γεωργιανούς, ούτε Μαροκινούς με χατζάρια στα κέντρα των πόλεων.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, χώρια τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα χρειαστεί να κάνει, η διακυβέρνηση της χώρας προβλέπεται δύσκολη για τον Κυριάκο.
Εκτός κι αν βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο, κλείσει τα αυτιά του στις λαϊκίστικες σειρήνες, και πει «ως εδώ». Τέρμα η ανομία, τέρμα η ατιμωρησία.
Η Ελλάδα θα πρέπει επιτέλους να πάψει να είναι μια Ντίσνεϊλαντ για τον κάθε παραβατικό απ’ όπου γης..
Θα μπορέσει;
Θα τον αφήσουν;
Ίδομεν…
ΥΓ- Νέες φυλακές ή νέα σχολεία; Τι προέχει;
Ερώτημα… διότι παιδεία χωρίς τάξη και ασφάλεια δεν γίνεται.
Πώς να το κάνουμε;
Εκτός κι αν θεωρούμε παιδεία τις μολότοφ, το παρεμπόριο, τα ναρκωτικά, το μοναδικό σύγγραμμα, και γενικά τα αποχωρητήρια-γιάφκες που ονομάζουμε πανεπιστήμια στην Ελλάδα μας.
antinews.gr
Όπως όλα δείχνουν τις επόμενες εκλογές θα τις κερδίσει η Νέα Δημοκρατία. Πολύ πιθανόν και με αυτοδυναμία.
Και παρά τον ενθουσιασμό που ήδη επικρατεί στους κόλπους της γαλάζιας παράταξης, η διακυβέρνηση της χώρας δεν θα είναι μια απλή βόλτα στο πάρκο για τον Κυριάκο.
Ο Σαμαράς όταν ήταν πρωθυπουργός είχε απέναντί του την τρόικα και τον Σύριζα, καθώς και κάθε είδους λαϊκιστή αγαναΧτιστή, χώρια τους Λαζόπουλους, τους Τράγκες, τους Αυτιάδες, και όλους εκείνους τους δήθεν opinion makers, που μια ζωή πέφτουν έξω.
Παράλληλα είχε να παλέψει με τον Μπένι και τον Κυρ Φώτη, που αντί να τον στηρίζουν τον υπέσκαπταν.
Τέλος, είχε και στα νώτα του λυκοφιλίες, και μπόλικους εχθρούς, ήτοι τις άτυπες συνιστώσες της ΝΔ (ντορικούς, καραμανλικούς, κλπ.), με αποτέλεσμα να μη ξέρει από πού να πρωτοφυλαχτεί…
Για να μην αναφερθώ και στους πσαικαζμένους του Μπάνου, που στέρησαν ένα σημαντικό ποσοστό από τη ΝΔ, αφού οι περισσότεροι ήταν νεοδημοκράτες που όμως δεν ήθελαν να πλΕρώνουν ΕΝΦΙΑ.
Παρόλα αυτά πάλεψε σαν λιοντάρι, και σχεδόν τα κατάφερε, μόνο που οι δυνάμεις του εχθρού ήταν υπέρτερες.
Πώς να τα βάλεις με έναν αδίστακτο αντίπαλο, που εκμεταλλευόμενος την απελπισία και την εγγενή βλακεία του λαού, υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, χαϊδεύοντας ταυτόχρονα τα πιο τιποτένια και χαμερπή ένστικτα του μέσου Ελληνέζου;
Πώς να τα βάλεις με το «γελαστό παιδί», που υπόσχονταν να σκίσει το μνημόνιο με ένα μόνο άρθρο ενός μόνο νόμου, να βάλει την μαντάμ Μέρκελ να χορεύει σαν αρκούδι, και τέλος να καταργήσει και τα διόδια;
Θυμόσαστε τα 751 ευρώ του «εγγυημένου» κατώτατου μισθού;
Ξέρετε πόσες δεκάδες χιλιάδες αφελή ντουγάνια ψήφισαν Αλέξη μόνο και μόνο γι’ αυτό;
Τέλος πάντων, περασμένα ξεχασμένα, ζήσαμε 54 μήνες Σύριζα, και εκτός από τις ανήκεστες βλάβες στη χώρα, βγήκαμε πιο δυνατοί, όσοι επιζήσαμε, και σαφώς πιο υποψιασμένοι.
Ελπίζω πως πολλοί εξ ημών να πήραν όντως το μάθημά τους και να κατάλαβαν ότι δεν υπάρχουν σωτήρες με μαγικά ραβδιά, και ότι για να σκιστεί το μνημόνιο θέλει δουλειά πολύ, και όχι αριστερά φληναφήματα από ημιμαθείς πρώην καταληψίες και εσαεί άεργους.
Δυστυχώς όμως, και η κυβερνητική περίοδος που έρχεται θα είναι δύσκολη για τον Κυριάκο.
Κι αυτό διότι μπορεί να μην έχει να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους που είχε ο Σαμαράς, αλλά θα έχει σίγουρα απέναντί του έναν απασφαλισμένο Σύριζα, που πλέον δεν έχει και πολλά να χάσει ή να κερδίσει, οπότε θα τα δώσει όλα στη στείρα αντιπολίτευση, και που ποντάροντας στην κοντή μνήμη του λαού θα ξεπεράσει εαυτόν, έχοντας αφήσει πίσω του και μπόλικη καμένη οικονομική γη.
Έχουμε δηλαδή να δούμε πορείες και διαδηλώσεις, σκαρφαλώματα σε καγκελαρίες, πάνω και κάτω πλατείες, που θα αναπολούμε τα Δεκεμβριανά του 2008.
Παράλληλα προβλέπω να επανεργοποιείται και η Χ.Α. που τόσα χρόνια επί Σύριζα ήταν εν διατεταγμένη υπνώσει.
Και που σε συνδυασμό με τους αποθρασυμένους μπαχαλάκηδες, και Ρουβίκωνες, προβλέπεται να τα κάνουν όλα γης Μαδιάμ.
Αν στους παραπάνω προσθέσουμε και τις εκατοντάδες χιλιάδες «προσφύγων πολέμου» από χώρες που δεν έχουν πόλεμο, και που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, και που σε σφάζουν μέρα μεσημέρι στο γόνατο για ένα κινητό, τότε προβλέπω καταστάσεις Mad Max στη μπανανία μας.
Εκτός κι αν ο Κυριάκος είναι όντως αποφασισμένος να βάλει μια τάξη, και αποφύγει του «καραμανλισμούς» του στυλ και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ.
Και κατ’ αρχήν, εκεί που θα πρέπει να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του είναι η γενικευμένη ανομία.
Πρέπει να καταργήσει από την πρώτη κιόλας μέρα τον κατάπτυστο νόμο Παρασκευόπουλου, και στη συνέχεια να ενισχύσει την ΔΙΑΣ, την ΔΕΛΤΑ, και τις μονάδες της άμεσης δράσης, μπας και μπορέσει σιγά σιγά να εμπεδώσει στον κόσμο το αίσθημα της ασφάλειας, που έχει εκλείψει εδώ και 4 χρόνια.
Μπας και μπορέσουμε ξανά να κυκλοφορούμε στο κέντρο της πόλης μας χωρίς να κινδυνεύουμε να μας σφάξουν.
Να θυμίσω εδώ, πως όπως είχε πει ο Τζορτζ Όργουελ, αν ο μέσος πολίτης κληθεί να επιλέξει μεταξύ ασφάλειας και ελευθερίας, πάντα θα επιλέγει την πρώτη. Άσχετα, προσθέτω εγώ ο ποταπός, αν δεν το λέει, μη τυχόν και τον πουν φασίστα οι δήθεν προοδευτικοί που μας κυβερνάνε ιδεολογικά εδώ και δεκαετίες.
Και για να μην εκμεταλλευτούν αυτό το αξίωμα του Όργουελ κάποιοι επιτήδειοι Βελόπουλοι, και κάποιοι νοσταλγοί των ερπυστριών, καλά θα κάνει ο Κυριάκος να κοιτάξει σοβαρά το θέμα της ασφάλειας, του δήθεν πανεπιστημιακού ασύλου, και των χαλαρών διατάξεων που αποφυλακίζουν τους πάντες, ασχέτως του εγκλήματος που έχουν διαπράξει.
Η κοινωνία μας δεν αντέχει άλλες σιδερωμένες γιαγιάδες, και καλασνικοφόρους Γεωργιανούς, ούτε Μαροκινούς με χατζάρια στα κέντρα των πόλεων.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, χώρια τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα χρειαστεί να κάνει, η διακυβέρνηση της χώρας προβλέπεται δύσκολη για τον Κυριάκο.
Εκτός κι αν βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο, κλείσει τα αυτιά του στις λαϊκίστικες σειρήνες, και πει «ως εδώ». Τέρμα η ανομία, τέρμα η ατιμωρησία.
Η Ελλάδα θα πρέπει επιτέλους να πάψει να είναι μια Ντίσνεϊλαντ για τον κάθε παραβατικό απ’ όπου γης..
Θα μπορέσει;
Θα τον αφήσουν;
Ίδομεν…
ΥΓ- Νέες φυλακές ή νέα σχολεία; Τι προέχει;
Ερώτημα… διότι παιδεία χωρίς τάξη και ασφάλεια δεν γίνεται.
Πώς να το κάνουμε;
Εκτός κι αν θεωρούμε παιδεία τις μολότοφ, το παρεμπόριο, τα ναρκωτικά, το μοναδικό σύγγραμμα, και γενικά τα αποχωρητήρια-γιάφκες που ονομάζουμε πανεπιστήμια στην Ελλάδα μας.
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου