Ρώσοι μισθοφόροι πεθαίνουν στη Συρία και την Ουκρανία για τον Πούτιν.

Η Fontanka, μια ανεξάρτητη εφημερίδα της Αγίας Πετρούπολης, έχει δημοσιεύσει μια έρευνα σχετικά με τις δραστηριότητες και τους θανάτους ρώσων «ιδιωτικών στρατιωτικών εργοληπτών» (ΕΠΕΠ) στη Συρία και την Ουκρανία.

Πηγή TheInterpreter
Του Pierre Vaux
Μετάφραση - Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"

Οι πληροφορίες αναφέρονται σε μια ομάδα γνωστή ως ChVK (PMC) Wagner, σχηματίστηκε από τα απομεινάρια του «σλαβικού Σώματος," μισθοφορική μονάδα που πολέμησε στη Συρία το 2013 .
Η εφημερίδα κατέγραψε τα προφίλ αρκετών μαχητών της μονάδας, καθώς και τα διαγράμματα των δραστηριοτήτων τους από τα κέντρα εκπαίδευσης στη Ρωσία μέχρι το Lugansk της Ουκρανίας και τη συριακή πόλη της Παλμύρας.Στο κέντρο της ομάδας είναι ο 46χρονος Ντμίτρι Utkin, αντισυνταγματάρχης ο οποίος φέρεται να ολοκλήρωσε την επαγγελματική του θητεία στην 700η Ανεξάρτητη Spetsnaz και στη συνέχεια αποσπάσθηκε – μετακινήθηκε(;) στη 2ηΑνεξάρτητη Ταξιαρχία της GRU (στρατιωτικές πληροφορίες) το 2013. Ο Utkin στη συνέχεια πήγε να εργαστεί για την Ομάδα Moran Ασφαλείας, μία σκιώδη εταιρεία, που εδρεύει στη Μόσχα PMC και η οποία ανήκει σε κάποιες υπεράκτιες εταιρείες, των οποίων η διερεύνηση οδηγεί στην Μπελίζ και τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους.
Ο Utkin επέζησε από την καταστροφική αποστολή του σλαβικού Σώματος στη Συρία το φθινόπωρο του 2013 και επανεμφανίστηκε στην περιοχή Λούγκανσκ της Ουκρανίας το 2014.

Είναι ένας λάτρης, όπως τον χαρακτηρίζει η εφημεριδα Fontanka, της αισθητικής και της ιδεολογίας του Τρίτου Ράιχ. Ο Utkin έγινε ο διοικητής της δικής, επώνυμης μονάδας.

Αυτή είναι η μόνη φωτογραφία Fontanka μπορούσε να βρει από Utkin

Παρά τις αναφορές περί θανάτου του, τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, η εφημερίδα Fontanka αναφέρει ότι είναι ζωντανός και καλά, και βρίσκεται είτε στη Συρία είτε στο στρατόπεδο εκπαίδευσης Wagner ChVK στο Molkino, στη Ρωσία Κράι Κρασνοντάρ.
Έχοντας κατά νου ότι Utkin είναι ακόμα στα αποθεματικά GRU, και έτσι δεν πραγματικά συνταξιούχος, αξίζει να σημειωθεί ότι το Molkino είναι το «σπίτι του», όπου είναι και η έδρα της 10ης Ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Ειδικών Δυνάμεων GRU.

Ένα άλλο βασικό μέλος της μονάδας, ο 51χρονος Σεργκέι Chupov, γνωστός ως Chub, σκοτώθηκε κοντά στη Δαμασκό νωρίτερα αυτό το χρόνο.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα την περασμένη εβδομάδα, ο θάνατος του Chupov που ερευνήθηκε από την RBK και ειδική ομάδα πληροφοριών περί των συγκρούσεων, αλλά μια ομάδα Ρώσων bloggers και στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες, οι οποίοι αναφέρουν ότι ο Chupov είχε υπηρετήσει στην στρατεύματα του υπουργείου Εσωτερικών και πολέμησε τόσο στο Αφγανιστάν όσο και την Τσετσενία.

Μια πηγή είπε στους ανακριτές ότι Chupov είχε αποσυρθεί από την ενεργό υπηρεσία στα μέσα της δεκαετίας του 2000, και μάλιστα, η εφημερίδα αναφέρει ότι εγκατέλειψε τον στρατό στο τέλος της δεκαετίας του '90.
Ο Chupov ήταν τότε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ChVK Wagner, που κινητοποιήθηκε τον Μάιο του 2014 στην περιοχή των ρωσικών συνόρων με τον Utkin και την ομάδα του που αποτελείται από παλαίμαχους εκπαιδευτές. Σχεδόν όλη η ομάδα των εκπαιδευτών του Chupov, είχε εργαστεί για τον Όμιλο Ασφαλείας Moran.

Ο Chupov και οι άλλοι εκπαιδευτές, στη συνέχεια, εκπαίδευσαν τη νέα μονάδα σε ένα στρατόπεδο κοντά στο χωριό Vesyoly , περίπου 100 χιλιόμετρα από την ουκρανικά σύνορα.

Σύμφωνα με την ρωσική εφημερίδα Fontanka, οι μόνες έγγραφες αποδείξεις σχετικά με την ύπαρξη της ChVK Wagner έρχεται με την εντυπωσιακή μορφή εγγράφων που υπογράφονται από τον ίδιο τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν!
Στους μαχητές Wagner απονεμήθηκαν μετάλλια για την ανδρεία και τους θάρρος τους, σε μερικούς μετά θάνατον, για τις πράξεις τους, τόσο την Ουκρανία και τη Συρία.

Ένας βετεράνος της μονάδας είπε στην εφημερίδα ότι υπήρξαν δύο επισκέψεις, τον Φεβρουάριο του 23 και στις 9 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, στη βάση Molkino από αγνώστων στοιχείων άνδρα, που φέρεται ότι ένα μέλος των υπηρεσιών πληροφοριών με βαθμό όχι μικρότερο του Συνταγματάρχη.
Δύο άνδρες που τιμήθηκαν μετά θάνατον ήταν ο Αντρέι Yelmeyev και Αντρέι Shreiner. Και οι δύο είχαν ταφεί στις 6 Μαρτίου του 2015, στο Togliatti. Και οι δύο ήταν 43 ετών και φέρονται να σκοτώθηκαν στις 28 Ιανουαρίου του 2015. Μια τοπική ιστοσελίδα ειδήσεων ανέφερε ότι είχαν σκοτωθεί πολεμώντας με αυτονομιστικές πολιτοφυλακές στην Ουκρανία

Η ρωσική εφημερίδα, όμως, αναφέρει ότι ενώ και οι δύο είχαν πράγματι σκοτωθεί στη μάχη για το Debaltsevo, και όχι πολεμώντας μαζί με άνδρες πάλευαν με τις αποσχιστικές πολιτοφυλακές ή μαζί με ρωσικές τακτικές δυνάμεις. Και τα δύο ονόματα στην πραγματικότητα εμφανίστηκαν στις λίστες εκείνων που τιμήθηκαν με το βραβείο ανδρείας για την υπηρεσία τους στην ChVK Wagner στις 9 Μαΐου 2015.

Ένας άλλος μαχητής στον οποίο απονεμήθηκε τόσο το μετάλλιο ανδρείας αλλά και το βραβείο ανδρείας ήταν 38χρονος Maksim Κολγκάνοφ, ένας Κοζάκος, που σκοτώθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 2016.
Ενώ δημοσιεύσεις σε ένα φόρουμ Κοζάκων στο Internet καταγράφουν ότι Κολγκάνοφ είχε σκοτωθεί υπηρετώντας τα στρατιωτικά του καθήκοντα, δεν διευκρινίζουν που και από ποιους σκοτώθηκε.
Η εφημερίδα Fontanka έμαθε, όμως, ότι ο Κολγκάνοφ βρισκόταν στην Λατάκια της Συρίας, όπου έδρασε ως μέλος πληρώματος (πυροβολητής) σε BMP (τεθωρακισμένο όχημα μάχης). Φίλες και φίλοι του νεκρού άνδρα δημοσίευσαν μερικές φωτογραφίες.
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως τα μετάλλια του Κολγκάνοφ είχαν τοποθετηθεί σε ένα μαξιλάρι δίπλα από το φέρετρό του.

Η ρωσική εφημερίδα ζήτησε επίσης από κάποιον από τους βετεράνους της μονάδας Wagner να σχολιάσει φωτογραφίες που από μάχες κατά του ISIS, οι οποίες υποτίθεται ότι προέρχονται από το σώμα ενός Ρώσου μαχητή, ο οποίος σκοτώθηκε μαζί με τρεις άλλους, σε μια μάχη κοντά στην Παλμύρα στα τέλη του Μαρτίου του 2016.

Ένας από τους άνδρες που εμφανίζεται σε αυτές τις φωτογραφίες ταυτοποιήθηκε ως μαχητής με το όνομα «Shlang», ο οποίος σκοτώθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από νάρκη κατά προσωπικού.
Ο Shlang είναι ένας από τους άνδρες στην παρακάτω φωτογραφία, η οποία εμπειρογνώμονες της εφημερίδας Fontanka την έχουν ταυτοποιήσει ως ληφθείσα το καλοκαίρι του 2014 στην περιοχή Starobeshevo της περιφέρειας Ντόνετσκ της Ουκρανίας.

Το ISIS έχει δημοσιεύσει φωτογραφίες που ελήφθησαν στην Ουκρανία από ένα τηλέφωνο που κατασχέθηκε στη Συρία και δείχνει ότι οι μαχητές από την ομάδα Wagner, ή τουλάχιστον από κάποια άλλη ρωσική μονάδα, είτε μισθοφόρων είτε τακτικού στρατού, πράγματι σκοτώθηκαν κοντά στην Παλμύρα.

Οι υπόλοιποι της φωτογραφίας δεν έγινε κατορθωτό να ταυτοποιηθούν, αλλά οι εμπειρογνώμονες βετεράνοι αναγνώρισαν τις κουκέτες στις φωτογραφίες, οι οποίες φέρονται να μοιάζουν με εκείνες του μπλοκ κατοικιών ChVK Βάγκνερ κοντά στη Δαμασκό.

Είναι συγκλονιστικό, ότι ενώ ο θάνατος έξι ρώσων στρατιωτών στη Συρία έχει επίσημα αναγνωριστεί, πηγές της ρωσικής εφημερίδας Fontanka αναφέρθηκαν σε δεκάδες απώλειες της ομάδας ChVK Wagner. Μιας εταιρείας της οποίας 93 άνθρωποι που είχαν σταλεί στη Συρία το Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, μόνο το ένα τρίτο επέστρεψε χωρίς τραυματισμό, τον Δεκέμβριο, λέει ένας από τους επιζώντες.
Η μυστικότητα που διατηρείται είναι στο ανώτατο επίπεδο, αφού πολλοί μαχητές της ομάδας δεν ξέρουν ακόμα και τα πρώτα ονόματα, πόσο μάλλον τα επώνυμα των συντρόφων της διμοιρίας τους. "Η περιέργεια δεν είναι ευπρόσδεκτη», είπε ένας μαχητής.

Δεν είναι όλα τα άτομα στη μονάδα είναι ρώσοι. Μια διμοιρία αποτελείται από τους Σέρβους, με επικεφαλής τον Νταβόρ Savicic, πολίτη της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και παλιός σύντροφος του Utkin ο οποίος πολέμησε στο σλαβική σώμα. Savicic και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια για συμμετοχή σε βομβιστική επίθεση στη Βοσνία το 2001. Η ποινή του στη συνέχεια ανατράπηκε για τεχνικούς λόγους...

Η μονάδα είναι εκπληκτικά μεγάλη. Ένας πρώην μαχητής της ομάδας ανταποκρίθηκε όταν η ρωσική εφημερίδα τον ρώτησε αν ισχύει ότι υπήρχαν περίπου 250-300 μαχητές μισθοφόροι.
«Αστειεύεσαι; Σκέψου το. Τρεις εταιρείες αναγνώρισης-επίθεσης, η καθεμία με ενενήντα έως εκατό άνδρες. Τρεις διμοιρίες με οπισθοδρομήσεως με τουφέκια και αυτόματους εκτοξευτές χειροβομβίδων. Μια εταιρεία υποστήριξης πυρός. Μια εταιρεία αεράμυνας με Iglas. Μια εταιρεία επικοινωνιών. Η εταιρεία ομάδα περιφρούρησης. Η ιατρική μονάδα. Όλα αυτά χωρίς πολίτες. Συνολικά εξακόσια και πλέον άτομα».

Το υψηλό ποσοστό απώλειας της ομάδας μπορεί να εξηγηθεί από ό, τι οι πρώην μαχητές περιγράφουν τον πόλεμο που βιώνουν ως «πόλεμο με πολλές τακτικές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».

«Είναι ακριβώς όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το μόνο που λείπει είναι οι ξιφολόγχες στα ΑΚ. Έξω από το Debaltsevo, οι άνδρες είχαν βγει έξω από τα οχήματά τους σε έναν τομέα, προκειμένου να καταλάβουν ένα οχυρωμένο σημείο ή blockpost. Και κινήθηκαν προς εμπρός, σαν να ήταν κομμάτια κρέας. Όταν άρχισαν να μας χτυπάνε όπλα των 120 χιλιοστών, με αντιαρματικά όπλα κατά των οχημάτων, οι άνθρωποι... το μόνο που έκαναν ήταν εμετό. Από ένα άμεσο χτύπημα από ένα RPG μόνο τα χέρια και τα πόδια παραμένουν, το υπόλοιπο σώμα «εξαφανίζεται». Κανείς δεν έχει σταλεί στη μάχη από το Molino χωρίς εκπαίδευση, αλλά και σε αυτήν καταφέρνουν μόνο να μάθουν τα βασικά για το πως να πυροβολούν, έτσι ώστε να μην πεθάνουν αμέσως».

Οι ίδιες τακτικές πολέμου ισχύουν και στη Συρία.

«Τι κάνουμε εκεί; Εμείς πάμε ως το πρώτο κύμα. Εμείς κατευθύνει τα αεροσκάφη και το πυροβολικό, για να χτυπήσουν και να απωθήσουν τον εχθρό. Μετά έρχονται χαμογελαστοί οι άνδρες των συριακών ειδικών δυνάμεων, και στη συνέχεια ακολουθεί το Vesti-24 (ένας ρωσικός κρατικός τηλεοπτικός σταθμός) μαζί με άλλα ρωσικά κρατικά τηλεοπτικά συνεργεία με τις κάμερες έτοιμες για να τους πάρουν συνέντευξη».

Οι του ChVK Wagner παίρνουν 240.000 ρούβλια το μήνα (περίπου US $ 3.500). Η ρωσική εφημερίδα Fontanka ρώτησε γιατί οι εθελοντές είχαν υπογράψει αφού υπήρχε μία 50-50 πιθανότητα να τραυματιστούν ή να σκοτωθούν για ένα τέτοιο μισθό.
Ο μαχητής απάντησε στην ερώτηση χωρίς ενδοιασμούς.

«Έχετε ταξιδέψει πέρα από την Πετρούπολη πρόσφατα; Πέρα από τη Μόσχα και την Πετρούπολη δεν υπάρχει εργασία οπουδήποτε. Αν κάποιος είναι τυχερός εργάζεται και βγάζει 15-20000 τον μήνα, αλλά η τιμή των τροφίμων είναι σαν να ζούμε στην Ανταρκτική. Υπάρχει μια ουρά στο Molino».

http://kostasxan.blogspot.com/2016/04/blog-post_3.html