Πριν από μερικές ημέρες, ο κ. Michael Bradbury, γνωστός και ως MrMBB333, μοιράστηκε μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση ενός σεληνιακού φωτοστέφανου πάνω από το Βίκσμπουργκ του Μισισιπή:
Δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερα ασυνήθιστο στα σεληνιακά φωτοστέφανα και τα σεληνιακά τόξα—είναι ένα πολύ γνωστό φαινόμενο. Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι η διάσπαση του φωτός σε ένα φάσμα ουράνιου τόξου. Συνήθως, ούτε ένα πλήρες ουράνιο τόξο ούτε ένα φωτοστέφανο ουράνιου τόξου παράγεται από το φως του φεγγαριού. Το φως είναι πολύ ασθενές για να διακρίνει το μάτι τα μεμονωμένα φάσματα,αναφέρει το thebigtheone.com
Πριν καν στεγνώσει το μελάνι κάτω από την ανάρτηση του MrMBB333, ωστόσο, ένα κορίτσι από τη Φλόριντα και μια φίλη του από το Σπρινγκ Μέντοους του Μέριλαντ απάντησαν:
Αυτό συμβαίνει σε τρεις διαφορετικές γωνιές των Ηνωμένων Πολιτειών, και αποδεικνύεται ότι κάποιο είδος «κρυστάλλων πάγου» κρέμονταν πάνω από ολόκληρη την ήπειρο, διαθλώντας το φως. Αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια, και ο MrMBB333 αυτή τη στιγμή προβληματίζεται από αυτό και βασανίζει το μυαλό του για το ερώτημα. Και ενώ ξύνει το έξυπνο κεφάλι του, εμείς ψάξαμε λίγο παραπέρα:
Η ετικέτα "MOON HALO" (ΦΩΤΟΣΤΕΛΩΝΑΣ) δημιουργεί περίπου ένα εκατομμύριο αναρτήσεις, καλύπτοντας γεωγραφικά πεδία από το Κάνσας μέχρι το Πακιστάν . Δηλαδή, κάποιοι μυστηριώδεις "κρύσταλλοι πάγου" που διαθλούν κάτι έχουν καλύψει ολόκληρο τον κόσμο, επομένως η κατάσταση με αυτά τα φωτοστέφανα είναι πραγματικά αρκετά ενδιαφέρουσα. Και έχουμε τρεις εξηγήσεις για αυτό.
Ας υποθέσουμε ότι η επίσημη εξήγηση για τους «κρυστάλλους πάγου» είναι σωστή και ότι όντως διαθλούν κάτι στον θόλο. Σε αυτή την περίπτωση, κάποιο είδος παγκόσμιας ψύξης έχει επηρεάσει την ανώτερη ατμόσφαιρα. Δηλαδή, η Γη είτε απελευθέρωσε ξαφνικά ενέργεια στο διάστημα είτε έλαβε με κάποιο τρόπο λιγότερη. Και τα δύο σενάρια είναι γεμάτα κινδύνους.
Αξίζει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι εάν το φως του φεγγαριού διαθλάται από κρυστάλλους πάγου στην ανώτερη ατμόσφαιρα, τότε το φως θα μπορούσε εξίσου κάλλιστα να διαθλαστεί από σκόνη από τον Νιμπίρου, την ουρά του «κομήτη» 3I ATLAS, και πολλά άλλα πράγματα. Και υπάρχουν ενδείξεις αυτού στην ατμόσφαιρα - αυτή τη στιγμή υπάρχουν συνεχώς κάποια παράξενα φώτα που καίνε στον ουρανό:
Τέλος, είναι δυνατή μια τρίτη επιλογή: αυξημένο φως του φεγγαριού. Θα πρέπει στην πραγματικότητα να βλέπουμε ένα σεληνιακό φωτοστέφανο, σαν ουράνιο τόξο, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, αλλά η οπτική αδυναμία αυτών των φαινομένων τα εμποδίζει να ανιχνευθούν ακόμη και από όργανα, πολύ λιγότερο ορατά με γυμνό μάτι. Αλλά αν το φως του φεγγαριού ενισχυόταν, το καθημερινό σεληνιακό φωτοστέφανο θα γινόταν ο νέος κανόνας. Έτσι, τίθεται το ερώτημα: τι κάνει το φεγγάρι να αντανακλά περισσότερο φως;
Δυστυχώς, όλα αυτά είναι απλώς θεωρίες και δεν θα λάβουμε πραγματικές απαντήσεις μέχρι να καταρρεύσει εντελώς ο κόσμος. Και εκεί ακριβώς οδεύουν τα πράγματα, οπότε ας παρακολουθούμε πώς εξελίσσονται τα πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου