Δεν πρόκειται για φήμη ούτε για πολιτική ερμηνεία. Η συζήτηση άνοιξε δημόσια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» με την Αθηναΐδα Νέγκα, δήλωσε ότι θα «έβγαινε για μπύρα» με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Δεν ήταν χαλαρή ατάκα. Ήταν συνειδητή πολιτική τοποθέτηση, σε prime τηλεοπτικό χρόνο, μπροστά σε κοινό που ξέρει να διαβάζει πίσω από τις λέξεις.
Αυτές οι δηλώσεις δεν γίνονται τυχαία. Όταν ένας πρωθυπουργός μιλά έτσι για τον αρχηγό ενός κόμματος που εμφανίζεται ως «αντίπαλο», στην πραγματικότητα κανονικοποιεί τη συνεργασία. Στέλνει μήνυμα ότι η συγκυβέρνηση ΝΔ–ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόκκινη γραμμή, αλλά αποδεκτό και «ώριμο» πολιτικό ενδεχόμενο.
Το ζήτημα δεν είναι αν θα πιουν μπύρα. Το ζήτημα είναι ότι στρώνεται πολιτικά το έδαφος. Και αυτό γίνεται σε μια περίοδο όπου καμία από τις δύο πλευρές δεν διαψεύδει ξεκάθαρα το σενάριο συγκυβέρνησης. Αντίθετα, αφήνεται να αιωρείται, να συζητιέται, να συνηθίζεται.
Υπάρχει όμως ιστορικό προηγούμενο. Η χώρα έχει ξαναζήσει συγκυβέρνηση αυτών των πολιτικών χώρων. Το αποτέλεσμα δεν ήταν σταθερότητα, αλλά σκληρή λιτότητα, κοινωνική φτωχοποίηση και πλήρης διάρρηξη της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα. Δεν ήταν λύση ανάγκης, ήταν επιλογή εξουσίας.
Σήμερα βλέπουμε ξανά το ίδιο μοτίβο. Από τη μία, η Νέα Δημοκρατία, με βαριά σκιά σκανδάλων, θεσμικών εκτροπών και αποτυχιών στη διαχείριση κρίσιμων τομέων. Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ, που ενώ μιλά για «προγραμματικές συγκλίσεις», δεν αποκλείει κανέναν, αρκεί να βρίσκεται κοντά στην εξουσία. Αυτό δεν λέγεται υπευθυνότητα. Λέγεται πολιτικός κυνισμός.
Την ίδια στιγμή, η πραγματική χώρα πιέζεται. Ο πρωτογενής τομέας έχει υποβαθμιστεί, το κόστος ζωής έχει εκτοξευθεί, οι πολίτες ζουν με διαρκή ανασφάλεια. Και αντί για καθαρές απαντήσεις, τους σερβίρεται η «συναίνεση» των κομμάτων που κυβέρνησαν και συγκατοίκησαν στο παρελθόν, με αποτελέσματα που όλοι θυμούνται.
Η συγκυβέρνηση ΝΔ–ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι έκπληξη. Θα είναι προμελετημένη επιλογή. Και όσο παρουσιάζεται ως κάτι φυσιολογικό, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται. Γιατί δεν θα προκύψει από λαϊκή εντολή, αλλά από συμφωνία κορυφής. Πρόκειται για συνέχιση της ίδιας φθαρμένης εξουσίας, με διαφορετική συσκευασία. Και αυτή τη φορά, το λένε μόνοι τους. Δημόσια.
Γράφει ο Σαλαμινομάχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου