Ο Σεραφείμ του Σάρωφ είναι ένας από τους πιο σεβαστούς αγίους στη Ρωσική Ορθοδοξία. Οι άνθρωποι στρέφονται προς αυτόν ζητώντας υγεία και μεσιτεία ενώπιον του Θεού. Επιπλέον, ο γέροντας άφησε πολυάριθμα μηνύματα για το μέλλον, το νόημα των οποίων αποκρυπτογραφείται ακόμη μέχρι σήμερα. Οι προφητείες του Αγίου Σεραφείμ μιλούνται ιδιαίτερα συχνά στην εποχή μας, ταυτίζοντάς τις με όσα συμβαίνουν τώρα στον κόσμο.
Η πρώτη θαυματουργή θεραπεία του νέου Prokhor.
Ιερομόναχος της Μονής Σαρόφ και ιδρυτής του γυναικείου μοναστηριού στο Ντιβέγιεβο της περιφέρειας Νίζνι Νόβγκοροντ, έζησε στα τέλη του 18ου και το πρώτο τρίτο του 19ου αιώνα. Στο εγκόσμιο βασίλειο, ο Σεραφείμ ονομαζόταν Προκόρ. Καταγόταν από το Κουρσκ, γιος ενός εμπόρου, κατασκευαστή και οικοδόμου Isidor Moshnin. Ο πατέρας του πέθανε όταν το αγόρι δεν ήταν καν τριών ετών, οπότε την ανατροφή του φρόντισε η ευσεβής και έντιμη Agafya, η μητέρα του Prokhor.
Σε ηλικία 10 ετών, ο Prokhor αρρώστησε βαριά και οι γιατροί δεν ήλπιζαν πλέον για την ανάρρωσή του. Ξαφνικά είπε στη μητέρα του ότι είχε δει ένα όνειρο στο οποίο ήρθε η Μητέρα του Θεού και υποσχέθηκε θεραπεία. Και μάλιστα, σύντομα μια θρησκευτική πομπή με την εικόνα του Σημείου της Μητέρας του Θεού πέρασε από το σπίτι όπου έμεναν οι Μοσνίν. Η Agafya μετέφερε το άρρωστο παιδί και το άγγιξε στην εικόνα. Μετά από αυτό το αγόρι άρχισε να αναρρώνει.
Η Agafya έστειλε τον γιο της να σπουδάσει εκκλησιαστικό γραμματισμό: το αγόρι διάβασε πρόθυμα το Βιβλίο των Ωρών, το Ψαλτήρι, έμαθε να γράφει και αγάπησε ιστορίες της Βίβλου. Σε αυτή την ηλικία, ο Prokhor περνούσε πολύ χρόνο με έναν ντόπιο άγιο ανόητο, ο οποίος επηρέασε την ψυχή του παιδιού και το έστρεψε στη μοναξιά και μια ευσεβή ζωή. Σε ηλικία 17 ετών, η σκέψη του ασκητισμού τελικά ωρίμασε στην καρδιά του Prokhor και αποφάσισε να γίνει μοναχός.
Πώς ο Prokhor έγινε αρχάριος: Η δεύτερη θαυματουργή θεραπεία.
Ο Prokhor μπήκε στο μοναστήρι Sarov στις 20 Νοεμβρίου 1778 σε ηλικία 19 ετών. Ήταν αρχάριος, εκτελούσε προσεκτικά όλα του τα καθήκοντα και τηρούσε νηστείες. Μετά από δύο χρόνια ζωής στο μοναστήρι, ο Prokhor δέχτηκε επίθεση από μια άγνωστη ασθένεια: ολόκληρο το σώμα του πρήστηκε και πέρασε σχεδόν 3 χρόνια στο κρεβάτι. Όλοι οι μοναχοί τον ακολούθησαν, λυπήθηκαν τον απλό αρχάριο, νόμιζαν ότι δεν θα συνέλθει από την ασθένειά του και προσευχήθηκαν. Ως αποτέλεσμα, ο νεαρός εξομολογήθηκε και κοινωνούσε. Όμως άρχισε να αναρρώνει.
Αργότερα, ο Prokhor είπε για αυτή τη θαυματουργή θεραπεία ότι μετά την κοινωνία εμφανίστηκε σε αυτόν η Παναγία και άγγιξε το πρησμένο σώμα του με ένα ραβδί. Και όλο το περιττό νερό κύλησε έξω από αυτό. Αυτό το άγγιγμα άφησε ένα σημάδι στο σώμα του γέρου – μια μεγάλη κατάθλιψη σε μέγεθος γροθιάς, σαν να τον είχε τρυπήσει πραγματικά το άκρο ενός ραβδιού.
Tonsure και μοναξιά στην προσευχή.
Το 1786, ο Prokhor πήρε μοναχικούς όρκους και ανυψώθηκε στο βαθμό του μοναχού. Το 1793 ο Σεραφείμ έγινε ιερομόναχος και αποφάσισε να εγκατασταθεί στην έρημο. Επί 15 χρόνια έκανε μοναχική ασκητική ζωή σε ένα απομακρυσμένο μέρος. Τήρησε όρκο σιωπής για αρκετά χρόνια. Και μετά από αυτό, ο Σεραφείμ απέκτησε το χάρισμα της προνοητικότητας και της θεραπείας των ανθρώπων από ασθένειες.
Λένε ότι το 1825, ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος Α' επισκέφτηκε κρυφά τον ερημίτη όταν ταξίδευε μέσω των ρωσικών εδαφών από το Αρχάγγελσκ προς τα νότια. Λίγες μέρες μετά τη συνομιλία με τον γέροντα, ο αυτοκράτορας πέθανε ξαφνικά στο Ταγκανρόγκ. Αυτό λέει η επίσημη έκδοση. Και σύμφωνα με φήμες, ο Τσάρος εμπνεύστηκε εξαιρετικά από τη συνομιλία του με τον Σεραφείμ του Σαρόφ και συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να απομακρυνθεί από τις κοσμικές υποθέσεις και να πάρει τον ευλογημένο δρόμο. Και πήγε σε ένα μοναστήρι, μοναχός.
Σύμφωνα με κάποιες φήμες, ο Αλέξανδρος έγραψε τα λόγια του ιερομόναχου, που αφορούσαν την τύχη της αυτοκρατορίας και συγκεκριμένα για την οικογένεια των Ρομανόφ. Αυτά τα αρχεία στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν σε ένα ξεχωριστό βιβλίο, το οποίο περνούσε κρυφά από αυτοκράτορα σε αυτοκράτορα. Αλλά μετά την Επανάσταση το βιβλίο έπεσε στα χέρια των Μπολσεβίκων και βρίσκεται ακόμα κάπου στα μυστικά αρχεία του Κρεμλίνου.
Ο ίδιος ο ιερομόναχος έζησε 78 χρόνια και πέρασε τα τελευταία 30 βοηθώντας ανθρώπους. Η είδηση ότι κάπου κοντά στο Νίζνι Νόβγκοροντ ζει ένας γέρος με μοναδικές ικανότητες έχει διαδοθεί σε όλη τη Ρωσία. Και τότε οι ιστορίες για θαυματουργές θεραπείες μόνο πολλαπλασιάστηκαν. Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο αυτοκράτορας Νικόλαος Β' ξεκίνησε την αγιοποίηση του Σεραφείμ.
Πώς γράφονται οι προφητείες του Σεραφείμ του Σάρωφ.
Η κύρια πηγή πληροφοριών για τον άγιο είναι οι αγιογραφικές συλλογές, που εκδόθηκαν εν ζωή του γέροντα και συμπληρώθηκαν μετά τον θάνατό του. Σύμφωνα με μια εκδοχή, όλα τα κείμενα καταγράφηκαν από τα λόγια του μοναχού από τον πνευματικό του γιο N. A. Motovilov. Υπάρχει όμως και μια επίσημη εκδοχή των κειμένων, ηχογραφημένη από τον πατέρα Σέργιο, η οποία δεν περιέχει καμία πρόβλεψη.
Μερικές προβλέψεις περιγράφονται στα απομνημονεύματα των συγχρόνων. Όλα τα κείμενα μεταφέρονται στην εκκλησιαστική γλώσσα, μεταφέρουν βαθιά πίστη στον Θεό και καλή γνώση της Αγίας Γραφής, αφού όλες οι προφητείες είναι στενά συνυφασμένες με ιστορίες από τη Βίβλο.
Το νόημα κάθε κειμένου είναι η Ορθόδοξη πίστη, ο Κύριος ο Θεός και η Εκκλησία. Η εποχή στην οποία έζησε ο Άγιος διακρίθηκε από την παρουσία μιας ισχυρής συγκεντρωτικής εξουσίας, σεβασμού προς τον Ορθόδοξο αυτοκράτορα και την εκκλησία. Ο Σεραφείμ μίλησε στα μηνύματά του για τους βασιλιάδες και το πεπρωμένο τους, τις εξεγέρσεις και τις αναταραχές, τις δοκιμασίες για την εκκλησία και τους παγκόσμιους πολέμους και τελικά για το πώς η Ρωσία θα αναγεννηθεί και θα έπαιρνε τη θέση της στον κόσμο.
Ο γέροντας είπε επίσης για τον εαυτό του ότι ήταν προορισμένος να ζήσει περισσότερα από εκατό χρόνια. Ωστόσο, ο Θεός θα τον πάρει πριν από την ώρα του, αλλά μετά θα τον αναστήσει. Ο αναστημένος Σεραφείμ θα ζήσει στο Ντιβέγιεβο και θα κηρύξει μετάνοια σε όλο τον κόσμο. Ο μοναχός ήξερε ότι η εικόνα του θα ήταν σημαντική για τους ανθρώπους, ήξερε ότι θα αγιοποιηθεί - αυτό εννοούσε με τη λέξη «ανάσταση». 200 χρόνια αργότερα, οι άνθρωποι εξακολουθούν να ταξιδεύουν στα μέρη όπου έζησε ο Σεραφείμ, να ακούν τα λόγια του και να λαμβάνουν θεραπεία.
Οι προβλέψεις του Αγίου που έγιναν πραγματικότητα.
Σχεδόν όλα τα μηνύματα του Σεραφείμ του Σαρόφ σχετίζονται με τη Ρωσία. Υπάρχουν αρκετά από αυτά, και οι περισσότερες από τις προβλέψεις είναι συγκεχυμένες και διφορούμενες. Ωστόσο, ορισμένα από τα μηνύματα έχουν ήδη γίνει πραγματικότητα. Ο γέροντας μίλησε για εξέγερση εναντίον του βασιλιά 50 χρόνια μετά τον θάνατό του. Πράγματι, υπήρξαν αρκετές απόπειρες κατά της ζωής του αυτοκράτορα Αλέξανδρου Β', μια από τις οποίες έφερε τραγικούς καρπούς...
Ο Σεραφείμ προέβλεψε την πτώση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας το 1917. Το κείμενο περιέχει αναφορά σε κακούς που θα έρθουν στην εξουσία, αλλά οι δραστηριότητές τους δεν θα ωφελήσουν τον λαό: θα σκοτώσουν τον κλήρο, τους ευγενείς και θα εξαλείψουν τη θρησκεία. Οι αντάρτες θα προετοιμαστούν για το πραξικόπημα για πολύ καιρό και θα περιμένουν επιτέλους τη στιγμή που η χώρα αποδυναμωθεί (Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος) και θα ανατρέψουν την τσαρική κυβέρνηση. Θα χυθεί πολύ αίμα... Αυτή η πρόβλεψη, ή μάλλον, μια αναφορά σε αυτήν, ήταν στο ημερολόγιο της κόρης του Φιοντόρ Τιύτσεφ, που υπηρετούσε ως κυρία στην αναμονή στη συνοδεία του Αλέξανδρου Β'.
Ο γέροντας μίλησε για το πώς θα αναστηλωθεί ο Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος Χριστού. Παρόλο που ένας τέτοιος ναός δεν υπήρχε ακόμη κατά τη διάρκεια της ζωής του Σεραφείμ, θα χτιστεί μόνο 30 χρόνια αργότερα. Θα περιγράψει τη διαδικασία ως εξής: θα σηκωθεί μια καμπάνα στον αναστηλωμένο ναό και ο κόσμος θα μαζευτεί. Αλλά δεν υπάρχει χαρά στα πρόσωπα των ανθρώπων – όλοι σκέφτονται μόνο το μέλλον του κράτους και αν θα πέσει η καμπάνα και αν η γκρίνια θα την αντέξει.
Υπάρχει μια πρόβλεψη που ερμηνεύτηκε ως κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Ο γέροντας προέβλεψε την κατάρρευση της αυτοκρατορίας: εδώ και πολύ καιρό η χώρα βιώνει κρίσεις και προβλήματα. Όμως η διαδικασία τελειώνει με τη νίκη του Θεού και του βασιλιά. Ίσως ο Σεραφείμ του Σάρωφ είχε κατά νου την ανατροπή των κομμουνιστών (της αυτοκρατορίας), μετά την οποία άρχισε να αυξάνεται η επιρροή της εκκλησίας, τα μοναστήρια και οι εκκλησίες αναβίωσαν και οι στάσεις απέναντι στο κίνημα των Λευκών και τη μοναρχία αναθεωρήθηκαν. Οι αναγνώστες μπορούν πιθανώς να μαντέψουν ποιον εννοούσε όταν μίλησε για τον «βασιλιά».
Προβλέψεις για τη Ρωσία που δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί.
Πολλά γεγονότα, σύμφωνα με τους ερευνητές, θα έπρεπε να γίνουν πραγματικότητα τον 19ο αιώνα. Για παράδειγμα, ο ιερομόναχος είπε ότι όταν η αυτοκρατορία (ΕΣΣΔ) καταρρεύσει, ο Κύριος θα δώσει στους ανθρώπους χρόνο να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους και να επιστρέψουν στην Ορθόδοξη πίστη. Ακριβώς 15 χρόνια διατίθενται για αυτό. Μετά από αυτό, εάν ο λαός της Ρωσίας δεν επωφεληθεί από την οικοδόμηση, ο Θεός θα επιφέρει πάνω του ακόμη μεγαλύτερα βάσανα από τα προηγούμενα χρόνια.
Όταν δημιουργηθεί ένα ενιαίο σλαβικό κράτος, το κύριο συστατικό του οποίου θα είναι η Ρωσία, ο υπόλοιπος κόσμος θα αντιμετωπίσει πόλεμο. Αυτός ο αγώνας θα διαρκέσει 10 χρόνια και το αποτέλεσμα του θα είναι η επέκταση της χριστιανικής επιρροής. Συγκεκριμένα, τα περισσότερα εδάφη που ανήκουν (ανήκαν;) στην Τουρκία θα γίνουν ορθόδοξα, θα πάνε στη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Κωνσταντινούπολης και της Ιερουσαλήμ.
Για τη Ρωσία, οι προβλέψεις του Σεραφείμ του Σάρωφ είναι παρήγορες: μόνο στο ρωσικό έδαφος θα διατηρηθεί η ευσέβεια, επομένως ο Θεός δεν θα επιτρέψει την καταστροφή της. Μόνο χάρη στην Ορθόδοξη πίστη είναι η Ρωσία ανίκητη και τρομερή για τους εχθρούς της. Το αποτέλεσμα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου θα είναι η ένωση όλων των σλαβικών λαών υπό τη σημαία της Ρωσίας. Ωστόσο, δεν είναι όλα τόσο ομαλά: ο ρωσικός λαός πρέπει να ακολουθήσει έναν δρόμο στον οποίο τον περιμένουν πολλοί κίνδυνοι και βάσανα. Μόνο υπομένοντάς τους οι Ρώσοι θα μπορέσουν να ενωθούν και να κατακτήσουν τη δόξα.
Μήνυμα για τον ερχομό του Αντίχριστου.
Τι θα γίνει με τον υπόλοιπο κόσμο; Όπου δεν υπάρχει Ορθοδοξία, θα βασιλεύει ο Αντίχριστος – λένε οι προφητείες του Σεραφείμ του Σάρωφ. Ο γέροντας πίστευε ότι όλα τα ρεύματα στην πολιτική, οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις και επαναστάσεις έρχονται σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό από τη φύση τους. Από αυτούς προέρχεται η απειλή για την αληθινή πίστη στον Κύριο. Εάν ο κόσμος ανατεθεί σε μεταρρυθμιστές, θα αρχίσουν να καταστρέφουν τον Χριστιανισμό και, ειδικότερα, την Ορθόδοξη θρησκεία. Και τότε θα έρθει ο Αντίχριστος.
Αυτό όμως δεν θα γίνει σύντομα. Γιατί η πρόβλεψη περιέχει μια διευκρίνιση: ο Αντίχριστος θα εμφανιστεί όταν ο πληθυσμός της Ρωσίας φτάσει τα 180 εκατομμύρια άτομα. Παρεμπιπτόντως, το 2021, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 146 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στη Ρωσία, αλλά ο πληθυσμός μειώνεται σε σύγκριση με πέρυσι.
Επιπλέον, δεν πρέπει να πιστεύουμε τα πάντα, αφού μετά το θάνατο του Σεραφείμ του Σάρωφ έγιναν πολλές ακόμη προφητείες που του αποδόθηκαν ειδικά. Και τώρα είναι αρκετά δύσκολο να προσδιορίσουμε τι ακριβώς είπε ο ίδιος ο γέροντας και τι εμφανίστηκε αφού είχαν ήδη συμβεί τα γεγονότα. Λένε ότι οι πραγματικές συλλογές των μηνυμάτων του Γέροντα Σεραφείμ δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα και φυλάσσονται κάπου στα αρχεία μοναστηριών ή μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Dzen.ru
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Ορθόδοξα Θέματα
Προφητείες Σεραφείμ του Σάρωφ.
«Ο Αντίχριστος θα γεννηθεί στη Ρωσία μεταξύ Πετρούπολης και Μόσχας σε εκείνη τη μεγάλη πόλη που, μετά την ένωση όλων των σλαβικών φυλών με τη Ρωσία, θα είναι η δεύτερη πρωτεύουσα του ρωσικού βασιλείου και θα ονομάζεται «Μόσχα-Πέτρογκραντ», ή «Πόλη του τέλους», όπως την αποκαλεί ο Κύριος το Άγιο Πνεύμα, που προβλέπει τα πάντα από μακριά του
Ζωοδότη Χριστού και υπό την Μία Προστασία της Μητέρας του Θεού, της Μίας κατά Θεόν Παντοκράτορα, με τη βασιλική δύναμη του πρώτου πατριάρχη να διατηρείται ως το πρωτότυπο της αιώνιας βασιλείας του Ιησού Χριστού».
Ο βαθμός αξιοπιστίας είναι χαμηλός.
Αυτή την προφητεία τη γνωρίζουμε από τα λόγια του Ν.Α. Motovilova, η οποία κέρδισε δυναμική μετά τη δημοσίευση σημειώσεων από το προσωπικό αρχείο του Fr. P. Florensky το 1990 υπό τον τίτλο «Αντίχριστος και Ρωσία» (Moscow Writer, 21.9.1990. Σελ. 7-8) . Για το έργο αυτό διαβάζουμε τα εξής στο άρθρο « Τι δεν είπε ο Άγιος Σεραφείμ » (αποθηκευμένο αντίγραφο εδώ ) Ο Alexander Strizhev λέει τα εξής συγκεκριμένα:
" Είναι γνωστό ότι ο Θαυματουργός του Σαρόφ διέθετε το μεγάλο χάρισμα της προφητείας. Αυτές οι προφητείες σχετίζονται τόσο με τη μοίρα του μοναστηριού Ντιβέγιεβο όσο και με τη μελλοντική μοίρα της Ρωσίας. Πολλές από αυτές συγκεντρώνονται στο έργο του Μητροπολίτη Σεραφείμ (Τσιτσάγκοφ) "Το Χρονικό της Μονής Σεραφείμ-Ντιβέγιεβο" (19). Great in the Small» (1903, 1905), «On the Bank of the River of God» (τόμος 2, San Francisco, 1969) Ανακαλύπτονται όμως και νέα κείμενα που συμπληρώνουν σημαντικά τη συλλογή των προφητειών του Σεβασμιωτάτου.
Ένα από τα τελευταία ευρήματα ήταν δύο έγγραφα που βρέθηκαν στα χαρτιά του ιερέα Pavel Florensky. Μετά από εξέταση, προέκυψε ότι είχαν έρθει στον π. Ο Πάβελ, ίσως όχι χωρίς τη βοήθεια του S.A. Ο Nilus (1862–1929), ο οποίος γνώριζε από κοντά την Elena Ivanovna Motovilova (†1910), τη χήρα του «υπηρέτη του Σεραφείμ», τον Nikolai Alexandrovich Motovilov (1808–1879), ευεργέτη του μοναστηριού Diveyevo. Ν.Α. Ο Μοτοβίλοφ (ένας άνθρωπος, για να το θέσω ήπια, όχι χωρίς τις παραξενιές του, πλέον ευρέως γνωστός στους Ορθοδόξους ως συνομιλητής του Σεβασμιωτάτου, που του εμπιστεύτηκε τις ενδόμυχες σκέψεις του για το σκοπό της χριστιανικής ζωής), άφησε πολλές σημειώσεις στις οποίες περιέγραφε το περιεχόμενο των συνομιλιών και των δηλώσεων του γέροντα Σεραφείμ. Πρόσφατα, αυτό το σύνολο κειμένων συμπληρώθηκε από την αλληλογραφία του Μοτοβίλοφ με τους αυτοκράτορες Νικόλαο Α΄ και Αλέξανδρο Β΄ (δημοσιεύτηκε από εμένα στο βιβλίο «Ο Υπηρέτης της Μητέρας του Θεού και του Σεραφείμ». Μόσχα, 1996). Η αλληλογραφία περιέχει επίσης τις προφητείες του αιδεσιμότατου για μελλοντικά ρωσικά και παγκόσμια γεγονότα.
Ο πιο προσεκτικός αναγνώστης και, ταυτόχρονα, ο πιο έγκυρος εκδότης του Motovilov ήταν ο S.A. Nilus. Του έδωσε το 1902 η Έλενα Ιβάνοβνα ένα κουτί με τα χειρόγραφα του αείμνηστου συζύγου της για ταξινόμηση. Από αυτό το κουτί έβγαλε και δημοσίευσε τη διάσημη πλέον συνομιλία του Σεβασμιωτάτου «Περί του Σκοπού της Χριστιανικής Ζωής» (πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα «Moskovskie Vedomosti», Μάιος 1903). Το «The Great Diveyevo Secret» βρέθηκε στις εφημερίδες του Σεργκέι Αλεξάντροβιτς, το οποίο έκανε ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι στο εξωτερικό, και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Σαν Φρανσίσκο το 1969 με τις προσπάθειες της ανιψιάς της συζύγου του Nilus, Elena Yuryevna Kartsova. Το καλοκαίρι του 1990 ετοίμασα για δημοσίευση και στις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους δημοσιεύτηκε ένα σημείωμα του Ν.Α. στην εφημερίδα Moskovsky Literator. Motovilova «Αντίχριστος και Ρωσία» (τίτλος που δόθηκε από τον εκδότη), που διατηρείται στο αρχείο του Fr. Πάβελ Φλορένσκι. Αυτό το εξαιρετικά αμφίβολο σημείωμα κυκλοφόρησε ευρέως την προεπαναστατική περίοδο και διαβάστηκε και μετά την τρομερή Οκτωβριανή Επανάσταση. Έτσι, σύμφωνα με τα απομνημονεύματα της πριγκίπισσας N.V. Ουρούσοβα, είδε αυτό το σημείωμα το 1918 από τον αξιόλογο ιστορικό της εκκλησιαστικής τέχνης, κόμη Yu.A. Η Olsufyeva, την οποία συνάντησε τότε στο Sergiev Posad. Από αυτό το σημείωμα θυμήθηκε την προφητεία του Σεβασμιωτάτου «σχετικά με τις φρικαλεότητες και τις καταστροφές που θα πλήξουν τη Ρωσία, και θυμάμαι μόνο ότι έλεγε εκεί για τη συγγνώμη και τη σωτηρία της Ρωσίας» (βλ. περιοδικό «Russian Pilgrim» of the Valaam Society of America. 1990. No. 2. P. ). Ας παραθέσουμε τα πραγματικά λόγια του Γέροντα από αυτό ακριβώς το σημείωμα, που τώρα είναι γνωστό με τον τίτλο «Ο Αντίχριστος και η Ρωσία».
Πριν από τη γέννηση του Αντίχριστου, ένας μεγάλος και μακροχρόνιος πόλεμος και μια τρομερή επανάσταση θα γίνει στη Ρωσία, σύμφωνα με τα ακριβή λόγια του πατέρα Σεραφείμ, που ξεπερνά κάθε ανθρώπινη φαντασία, γιατί το αίμα θα είναι τρομερό: οι εξεγέρσεις Razin και Pugachev, η Γαλλική Επανάσταση δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που θα συμβεί στη Ρωσία. Θα υπάρξει ο θάνατος πολλών πιστών στην Πατρίδα, η λεηλασία της εκκλησιαστικής περιουσίας και των μοναστηριών, η βεβήλωση των εκκλησιών του Κυρίου. καταστροφή και λεηλασία του πλούτου των καλών ανθρώπων, θα κυλήσουν ποτάμια ρωσικού αίματος. Αλλά ο Κύριος θα ελεήσει τη Ρωσία και θα την οδηγήσει μέσα από τα βάσανα σε μεγάλη δόξα ». Η προφητεία αυτή του Αγίου Σεραφείμ δεν εγείρει αμφιβολίες για την αυθεντικότητα των λόγων του, για τον Ν.Α. Ο Motovilov σημείωσε: «σύμφωνα με την ακριβή έκφραση του Fr. "Σεραφείμ". Αλλά περαιτέρω στο ίδιο σημείωμα ακολουθεί ο συλλογισμός του ίδιου του Μοτοβίλοφ για το πανρωσικό, πανσλαβικό βασίλειο του Γωγ και του Μαγώγ, «πριν από το οποίο θα τρέμουν όλα τα έθνη», για την ανακατανομή του κόσμου και την άνευ προηγουμένου επέκταση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, για τη γέννηση του Αντίχριστου «μεταξύ της Πετρούπολης και της Πετρούπολης». Κλήση της Όγδοης Οικουμενικής Συνόδου «για την τελική καταδίκη όλων των Τεκτονισμών και όλων των παρόμοιων κομμάτων», στόχος της οποίας είναι «να υποτάξει ολόκληρο τον κόσμο στον Αντιχριστιανισμό, στο πρόσωπο του μοναδικού αυταρχικού Τσάρου, του θεομάχου Τσάρου, μόνος σε ολόκληρο τον κόσμο», του Αντίχριστου. Το σημείωμα συνεχίζει λέγοντας ότι «οι Εβραίοι και οι Σλάβοι είναι δύο λαοί των κρίσεων του Θεού, τα σκεύη και οι μάρτυρές Του, οι άφθαρτες κιβωτές, ενώ όλοι οι άλλοι λαοί είναι σαν σούβλα που ο Κύριος εκτοξεύει από το στόμα Του». Αυτά τα μεσσιανικά έθνη, σύμφωνα με τον Motovilov, είναι αγαπητά ενώπιον του Θεού, αλλά στην εποχή του Αντίχριστου μόνο οι Σλάβοι «θα τιμηθούν με τη μεγάλη ευλογία του Θεού» επειδή δεν δέχτηκαν τον γιο της απώλειας. Και η ρωσική «παντοδύναμη γλώσσα στη γη θα βασιλέψει, και δεν θα υπάρχει άλλο βασίλειο πιο πανίσχυρο από το ρωσο-σλαβικό στη γη». Ας τονίσουμε για άλλη μια φορά ότι αυτές οι «προφητείες» δεν έχουν καμία σχέση με τον Άγιο Σεραφείμ!
Σκεπτικό της Ν.Α. Τα εσχατολογικά θέματα του Μοτοβίλοφ είναι απολύτως συνεπή με τη νοοτροπία του στη δεκαετία του 1860, όταν δημιούργησε το «The Great Diveyevo Mystery», το συμπλήρωμά του, και αυτό το σημείωμα. Δεν υπάρχει λόγος να αποδοθούν οι σκέψεις του για το «πανοσλαβικό βασίλειο του Γωγ και του Μαγώγ» στον Άγιο Σεραφείμ. Δυστυχώς, κάποιες εκκλησιαστικές εκδόσεις το κάνουν αυτό, αποδίδοντας στον Άγιο Σεραφείμ λόγια που δεν είπε . Στρεβλώσεις αυτού του είδους μπορούν να παρατηρηθούν, για παράδειγμα, στις σελίδες του περιοδικού " Πρώτος και Τελευταίος " , που δημοσιεύεται υπό την επιμέλεια του V.G. Manyagina (το υλικό ανατυπώθηκε από την εφημερίδα Rus Pravoslavnaya , 2003, No. 5–6). Στο τεύχος 5 (9) για το 2003, στη σελίδα 6, μετά την ίδια συζήτηση του Μοτοβίλοφ για το πανρωσικό, πανσλαβικό βασίλειο του Γωγ και του Μαγώγ, διαβάζουμε: «Από τις συνδυασμένες δυνάμεις της Ρωσίας και άλλων λαών, η Κωνσταντινούπολη και η Ιερουσαλήμ θα καταληφθούν. Όταν η Τουρκία διαιρεθεί, σχεδόν όλη θα μείνει στα χέρια της Ρωσίας...» Με μια κίνηση της πένας, έβαλαν στο στόμα του Αγίου Σεραφείμ ό,τι δεν πρόφερε . Ο πανσλαβισμός, ως ιδεολογικό κίνημα, κυριάρχησε στους Ρώσους διαφωτισμένους κυρίως τη δεκαετία του '60 του 19ου αιώνα, στα χρόνια που ο Ν.Α. Ο Μοτοβίλοφ αναδημιουργούσε από μνήμης τις λεπτομέρειες της προφορικής επικοινωνίας του με τον μεγάλο μάντη Σαρόφ, ενώ διολίσθησε στις δηλώσεις άλλων ασκητών της ευσέβειας. Στην περίπτωση της σημείωσής του «Αντίχριστος και Ρωσία», μπορεί κανείς να διακρίνει ξεκάθαρα τον εσχατολογικό συλλογισμό ενός άλλου ατόμου, πιθανώς του Αντώνιου του Βορόνεζ, ενός μεγάλου επισκόπου και ενός ανθρώπου με λεπτή διάνοια. Ο ίδιος ο Motovilov υπαινίσσεται αυτό, υποδεικνύοντας την ημερομηνία σύνταξης του σημειώματος του ως το 1834, την ώρα του ταξιδιού του στο Voronezh, όταν έγινε η συνομιλία του με τον επίσκοπο Anthony. Ας σημειώσουμε την ημερομηνία: 1834, την εποχή που ο Γέροντας Σεραφείμ ήταν από καιρό νεκρός (πέθανε την 1η Ιανουαρίου 1833). Οπότε δεν το πρόφερα Ο Σεβασμιώτατος και όσα αναφέρονται στην τελευταία παράγραφο του σημειώματος του Ν.Α. Μοτοβίλοβα: «Στο Ισραήλ γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεάνθρωπος, ο Υιός του Θεού με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, και μεταξύ των Σλάβων και των Ρώσων θα γεννηθεί ο αληθινός αντίχριστος: ο δαίμονας, ο γιος της πόρνης της γενιάς του Dan και ο γιος του διαβόλου μέσω της τεχνητής μεταφοράς του ανδρικού σπόρου σε αυτήν, με το οποίο θα μπει το πνεύμα του σκότους της. Αλλά ένας από τους Ρώσους, αφού έζησε για να δει τη γέννηση του Αντίχριστου, όπως ο Συμεών ο Θεολήπτης, που ευλόγησε το Παιδί Ιησού και ανακοίνωσε τη γέννησή Του στον κόσμο, θα καταραστεί τον γεννημένο Αντίχριστο και θα αναγγείλει στον κόσμο ότι είναι ο πραγματικός Αντίχριστος». Αυτή η στυλιστική φιγούρα ανήκει εξ ολοκλήρου στον ίδιο τον Μοτοβίλοφ και σε κανέναν άλλον, γιατί οι πνευματικοί μας φορείς έκαναν τα συμπεράσματά τους με βάση την Αγία Γραφή και τις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων, και αν πρόσθεταν τις δικές τους κρίσεις για αυτό ή εκείνο το ζήτημα, τότε δεν αντέβαιναν καθόλου στην Ορθόδοξη ιερή Παράδοση. Σύμφωνα με την ιερή παράδοση, ο Αντίχριστος δεν θα γεννηθεί μεταξύ των σλαβικών λαών, αλλά θα ανατραφεί από τους Εβραίους που διώκουν το «μυστήριο της ανομίας». Πρέπει να ειπωθεί ότι το πρώτο άτομο που προειδοποίησε για την παρανόηση της σημείωσης του Motovilov «Αντίχριστος και Ρωσία» ήταν ο Mikhail Shumsky. Φρέσκος μετά τη δημοσίευση του εγγράφου στο Moskovsky Literator, βγήκε αμέσως στην ίδια εφημερίδα με την κάπως εκνευρισμένη, αλλά ουσιαστικά σωστή επιστολή του.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ GOLDEN SHIP.RU : Ορθόδοξα Θέματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου