ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ;; ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΝΤΟΦΑΛΜΗ "ΤΙΝΑ"

 

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ;; ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΝΤΟΦΑΛΜΗ "ΤΙΝΑ"

(Από την σειρά του ιστολογίου "Οι μεγάλες αντιφάσεις της MAGA)

 

Φωνάζει διαρκώς αυτό το ιστολόγιο,  ότι "παγκοσμιοποίηση τέλος". Και το " ότι ξεχάστε να παπαγαλίζετε σχετικά ότι ξέρατε περί Σοβιετίας και Αμερικής. Αυτό γίνεται επικίνδυνο και βαρετό". Γιατί πάμε τώρα προς έναν (τουλάχιστον) διπολικό κόσμο με ζώνες και υποδομές που θα στηρίζουν μη συγκοινωνούντα μεταξύ τους νομισματοπιστωτικά συστήματα, και αντίστοιχα συστήματα logistics, ίδιας πάνω κάτω φιλοσοφίας (που όμως και τα δυο συνεχίζουν να αγνοούν το διαδίκτυο και την δυναμική του-που αφορά το πεδίο μιας δεύτερη μεγάλη αντίφασης, στα προσεχώς).

 

Ότι γίνεται από τον Ιούνιο του 19 και μετά είναι πράξεις οριοθέτησης αυτών των ζωνών για τον έλεγχο των "περασμάτων" εμπορικών ή ενεργειακών δρόμων ή για την παράκαμψη των "σημείων ελέγχου" του αντιπάλου. Όπως το κανάλι του Σουέζ ή του Παναμά λόγου χάριν, που αναδείχτηκαν ως τέτοια κέντρα επιτήρησης/ελέγχου, όπως και το SWIFT, κυρίως για την εξέλιξη της αποικιοκρατίας αλλά και κατά τον προηγούμενο Ψυχρό Πόλεμο που ακολούθησε την πτώση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ως ηγέτιδας αποικιακής δύναμης και της ανάδειξης των ΗΠΑ ως παγκόσμιου χωροφύλακα στην θέση της. 

 

Όμως σήμερα δημιουργούνται και νέα περάσματα, που απαιτούν ένθεν κεκείθεν "watch dogs" τύπου Ισραήλ -Αιγυπτος της δεκαετίας του 50. Ένα τέτοιο είναι και το πλέγμα των τεσσάρων χωρών της Σκανδιναβίας και η Αλάσκα για τον έλεγχο των νέων θαλάσσιων οδών στον Αρκτικό κύκλο, που αναδεικνύονται από το λιώσιμο των πάγων, όσο μέχρι σήμερα παραμένουν σε ποσοστά πάνω του 90% οι όγκοι εμπορευμάτων και πρώτων υλών που διακινούνται και θα διακινούνται με πλοία. Με τον σιδηρόδρομο και τους οδικούς άξονες μεταφέρεται γύρω στο 9% και κάτω από το 1% αεροπορικά (Στοιχεία ΙΜΟ 2024).

 

Έσπευσε ήδη το ΝΑΤΟ να εντάξει την Σουηδία και την Φιλανδία σε ρόλο Αιγύπτου στο Σουέζ, παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις τις Τουρκίας, που φιλοδοξεί να παίξει κομβικό ρόλο στις χερσαίες οδούς που σχεδιάζουν ή αναπτύσσουν η Κίνα και η Ρωσία, σχεδόν όλες μέσω Ιράν. 

 

Λόγω της στρατηγικής της θέσης και των φυσικών πόρων πάνω σε αυτές τις Αρκτικές διαδρομές που μειώνουν τον χρόνο ταξιδιού Κίνα-Αγία Πετρούπολη ή Άμστερνταμ σε 3 εβδομάδες- έναντι των 5 εβδομάδων που απαιτούνται μέσω του Σουέζ ή των 11 παρακάμπτοντας την Αφρική από τον Νότο, η Κίνα έχει εκπονήσει έγκαιρα έναν "πολικό δρόμο του μεταξιού" για να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην περιοχή της Αρκτικής, επιχειρώντας να αναπτύξει κοινά έργα με τοπικούς παράγοντες, ιδιαίτερα με τη Ρωσική Ομοσπονδία, ανοίγοντας νέες θαλάσσιες και σιδηροδρομικές διαδρομές ή κόμβους διαμετακόμισης για τα εμπορεύματά της.

 

Ο πολικός δρόμος του μεταξιού αναφέρεται στις πλωτές διαδρομές της Αρκτικής Θάλασσας που συνδέουν τρία μεγάλα οικονομικά κέντρα, τη Βόρεια Αμερική, την Ανατολική Ασία και τη Δυτική Ευρώπη, μέσω του Αρκτικού Κύκλου. Καθώς η τήξη των θαλάσσιων πάγων καθιστά δυνατό το άνοιγμα της περιοχής στη ναυσιπλοΐα, δημιουργεί σημαντικά μειωμένους θαλάσσιους δρόμους, όπως το North Sea Passage (στο ** o σχετικός χάρτης), προωθώντας έτσι τη συνολική ανάπτυξη της οικονομίας στον περιφερειακό βορρά, η οποία θα οδηγήσει, λέει, σε σημαντικές αλλαγές τα παγκόσμια επιχειρηματικά και ναυτιλιακά μοντέλα. 

 

Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει αυτοοριστεί ως «Κοντά στην Αρκτική Πολιτεία» στην πρόσφατη (2021) σύνοδο των χωρών του Αρκτικού Κύκλου στο Ρέκιαβικ της Ισλανδίας. Το Πεκίνο έγινε ζωτικός ενδιαφερόμενος σε αυτήν την περιοχή και το 2018 η Κίνα δημοσίευσε την πρώτη της Λευκή Βίβλο όπου δήλωσε την επιθυμία και τη στρατηγική της να συμμετάσχει στην εξερεύνηση και εκμετάλλευση πετρελαίου, φυσικού αερίου, ορυκτών και άλλων μη ζωντανών πόρων στην Αρκτική ζώνη. Τον Ιούλιο του 2018, η Κίνα ολοκλήρωσε την πρώτη παράδοση LNG με πλοίο από την Αρκτική, ενώ τον Ιούλιο πέρασε και το πρώτο πλοίο containers. 

 

Η Αρκτική καταλαμβάνει χώρο περίπου 21 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Στο διεθνές δίκαιο, η Αρκτική περιλαμβάνει τις βορειότερες χερσαίες παράκτιες χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής δίπλα στον Αρκτικό Ωκεανό και τα σχετικά νησιά. Επί του παρόντος δεν υπάρχει ενιαία συνολική συνθήκη για όλα όσα αφορούν τις υποθέσεις της Αρκτικής και, προφανώς, και κανένα αποτελεσματικό σύστημα συλλογικής ασφαλείας, τόσο στρατιωτικής όσο και περιβαλλοντικής.

 

Η συνεργασία Ρωσίας και Κίνας στην περιοχή της Αρκτικής

 

Η Ρωσία ενδιαφέρεται για την περιοχή της Αρκτικής λόγω της εγγύτητας και της άμεσης εμπλοκής της. Πράγματι, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει επεκτείνει τις στρατιωτικές και εμπορικές δυνατότητές της στην περιοχή και έχει συνεργαστεί με την Κίνα στα έργα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) αφού η παγκόσμια ζήτηση έχει αυξηθεί ραγδαία και θα παραμείνει σε αυτά τα επίπεδα τουλάχιστον μέχρι το 2050. Για παράδειγμα, το Πεκίνο και η Μόσχα έχουν συνεργαστεί στο έργο Yamal LNG που βρίσκεται στην αρκτική ακτή της Ρωσίας, κοντά στη Sabetta στη χερσόνησο Yamal. 

 

Το ολοκληρωμένο έργο LNG αξίας 27 δισεκατομμυρίων δολαρίων περιλαμβάνει την ανάπτυξη του γιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αερίου South Tambey (Tambeyskoye), μιας μονάδας LNG 17,4 εκατομμυρίων μετρικών τόνων ετησίως και που αποτελείται από τέσσερες γραμμές διεργασίας και ναυτιλιακές εγκαταστάσεις στο ειδικά κατασκευασμένο λιμάνι του η Sabetta, για την προμήθεια LNG στις αγορές φυσικού αερίου Ασίας-Ειρηνικού και της Ευρώπης μέσω του Αρκτικού Κύκλου.

 

Το Power of Siberia είναι ο δεύτερος αγωγός συνεργασίας Κίνας-Ρωσίας και αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία προς το τέλος του 2025, αν δεν καθυστερήσει για τρία ακόμα χρόνια όπως το προηγούμενο χρονοδιαγραμμα που ελεγε το 22, για να μετριαστεί η τρέχουσα ενεργειακή έλλειψη της Κίνας. Προς αυτό τον αγωγό κατευθύνονται τώρα οι ποσότητες φυσικού αερίου που, με τον ένα ή άλλο τρόπο, αποκλείονται από τις αγορές της Δυτικής Ευρώπης, συνδέοντας το Πεκίνο με την Μόσχα με πολύ ισχυρούς δεσμούς που φέρνουν στα αμερικανικά think tanks μια ανατριχίλα.

 

Μεγάλο μέρος του αρχικού έργου του Polar Silk Road θα επικεντρωθεί στο πέρασμα της Βόρειας Θάλασσας, μειώνοντας έτσι τον χρόνο και το κόστος της αποστολής αγαθών μεταξύ Ευρώπης και Ασίας κατά 35% παρακάμπτοντας το Σουέζ και 15% προς το δυτικό ημισφαίριο, παρακάμπτοντας τον Παναμά. Για το λόγο αυτό, αφού κήρυξε τη ρωσική Αρκτική ως ζώνη απολύτως ελεύθερου εμπορίου το 2020, η Ρωσία ενθάρρυνε εταιρείες και ιδιώτες να εγκατασταθούν εκεί, όπως στο Μούρμανσκ . Η τοπική κυβέρνηση του Μούρμανσκ έχει δηλώσει ότι θα μετατρέψει την πόλη σε «πρωτεύουσα της Αρκτικής» μέσω φορολογικών πλεονεκτημάτων, αντίστοιχων με αυτά που προσφέρει το City του Λονδίνου στα "Παραδείσια" φορολογικά νησιά. Παράλληλα ενισχύεται ο στόλος των πυρηνοκίνητων παγοθραυστικών, πλοία τελείως απαραίτητα για να διατηρηθούν ανοιχτά τα περάσματα τους 8 μήνες του χρόνου που είναι δυνατή η ναυσιπλοία από αυτή την (μάλλον υπερτιμημένη) διαδρομή.

 

Ως εκ τούτου, η Ρωσία πραγματοποιεί νέες αναβαθμίσεις σιδηροδρόμων, λιμανιών και αεροδρομίων, συχνά με κινεζικές και ακόμη και ινδικές επενδύσεις, για να διασφαλίσει την ασφάλεια και την επιμελητεία των αλυσίδων εφοδιασμού σε όλη την περιοχή, που συνδυάζονται και με άλλα έργα υποδομών για μεταφορά ενέργειας και εμπορευμάτων απο/προς την Ινδία μέσω του Ιράν και της Κασπίας. Ως εκ τούτου, είναι προτεραιότητα της Μόσχας να εκμεταλλευτεί αυτό το τεράστιο και πολύπλοκο έργο της διαδρομής της Βόρειας Θάλασσας, επειδή η Αρκτική συνοψίζει ζωτικά κρατικά της συμφέροντα : οικονομικά, αμυντικά, γεωπολιτικά, επιστημονικά και περιβαλλοντικά, τα οποία εξαρτώνται από τη λειτουργία της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής (NSR) , που συνδέεται επίσης με τις ανάγκες οικονομικής ανάπτυξης του απώτατου βορρά της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

 

Σε αυτήν την περιοχή, γίνεται πλέον δυνατή και η εκμετάλλευση παράκτιων και υπεράκτιων κοιτασμάτων μετάλλων, πετρελαίου και φυσικού αερίου στην επαρχία Timan-Pechora, ή όσων βρίσκονται σε μορφή παγωμένου υδριτη στις λεκάνες απορροής των ποταμών Ob'e Yenisei, τα πεδία συμπυκνωμάτων φυσικά εξαχθέντος φυσικού αερίου στις θάλασσες Kara και Barents, στο κοίτασμα Yamal και άλλα. ακόμη που το μέγεθος τους συγκρίνεται με τα αντίστοιχα Νότια του Καστελόριζου και της Κρήτης και με αυτά της Κίτρινης Θάλασσας.

 

Το NSR, επομένως, έχει τεράστιες γεωοικονομικές δυνατότητες εάν το Κρεμλίνο καταφέρει να προσελκύσει εγχώριες και ξένες επενδύσεις, ιδιαίτερα κινεζικές ή ινδικές, οι οποίες με τη σειρά τους θα πραγματοποιηθούν με βάση τη βελτίωση της ικανότητας των στόλων παγοθραυστικών, τις φορολογικές και τελωνειακές πολιτικές και πιστωτικά όρια υπό νέο αποθετικό νόμισμα, υπό την προϋπόθεση μιας εγγύησης ασφαλούς αξιοπλοΐας των εμπορευμάτων. 

 

Παρ' όλο που ο ΙΜΟ εκτιμά ότι μέχρι το 2050 από αυτήν την διαδρομή θα μπορούν να διέρχονται φορτία λιγότερα του 5% των συνολικών, οι πολιτικές του Πούτιν και του Τραμπ συνεχίζουν να θεωρούν το Βόρειο Πέρασμα ως ζωτικό για την διατήρηση της δικής τους αντίληψης μοιράσματος του κόσμου με την Γιάλτα 2, αυτήν που τώρα διαπραγματεύονται για να λήξει το Ουκρανικό.

 

Λίγο πριν από το ξέσπασμα της Ουκρανικής κρίσης ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ συμφώνησαν να επιταχύνουν την υλοποιήση των έργων του Πολικού Δρόμου του Μεταξιού μαζί και το ρωσικό χερσαίο δρόμο προς την Ινδία καθώς το ένα δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την υποστήριξη του άλλου. Στη συνέχεια, τα κοινά έργα θα μπορούσαν να γίνουν μια σημαντική ευκαιρία για γεωοικονομική επέκταση σε μια εξαιρετικά στρατηγική περιοχή, την Ευρασία.

 

Για πολλούς αναλυτές, το σαμποτάρισμα των συμφωνιών του Μινσκ (που θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την τρέχουσα κρίση και την εισβολή στην Ουκρανία) προκλήθηκε συνειδητά από την (δήθεν) "Συλλογική Δύση" ακριβώς για να επιταχυνθούν εξελίξεις σε βάρος άλλων, δρομολογημένων έργων από το 18, που σχετίζονται και με τον Αρκτικό Κύκλο. Αυτή η στρατηγική κατέρρευσε με την εκλογή του Τραμπ, ο οποίος πιστεύει ότι ο διπολικος κόσμος συμφέρει και τις δύο πρώην μεγάλες υπερδυνάμεις του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου εξ ίσου!

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα διάφορα έργα και στρατηγικά σχέδια που ενδιαφέρουν την περιοχή , η αρκτική ζώνη θα γίνει δοκιμασία για όλα τα άμεσα εμπλεκόμενα έθνη μέσα από φάσεις συνεργασίας-ανταγωνισμού , από τον πολιτικό-εμπορικό έως τον χρηματοπιστωτικό τομέα και το διεθνές δίκαιο, ακόμη και το στρατιωτικό-τεχνολογικό.

 

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι "παρανοϊκές" επιθετικές προτάσεις προσάρτησης του Καναδά και της Γροιλανδίας στις ΗΠΑ, χώρες χωρίς τις οποίες η στρατηγική ΜAGA είναι αδύνατη στο στενό μυαλό των συνεχιστών αντίστοιχων ιδεολογιών ρευμάτων της δεκαετίας του 30 (technocrats moovement- με ιδρυτικο της στέλεχος τον παππού του Musk, οι ναζιστικές θεωρίες περί ζωτικών χώρων κλπ), που άνθισαν για να δώσουν διέξοδο στις τότε αγωνίες των ελίτ για το τι "μέλει γενέσθαι" μετά την πρώτη μεγάλη αποτυχία του καπιταλισμού. Το κραχ του 29 ως αποτέλεσμά των νομισματικην ανισορροπιών που δημιούργησε ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος. (Η δεύτερη παταγώδης αποτυχία της φάσης νεοφιλελευθερισμός1.0 που ακολούθησε την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ήρθε το 2008. Και έπεται ακόμη χειρότερη συνέχεια της...)

 

Φυσικά όλα αυτά είναι λογικά συμπεράσματα αν είναι αληθής η λογική υπόθεση που στηρίζεται στο "δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την επιμήκυνση της ζωής του νεοφιλελευθερισμού εκτός από τον χωρισμό του κόσμου στα δύο"

 

Τhere Is No Alternative (TINA) λένε τα think tanks στις ΗΠΑ και την Ρωσία αντίστοιχα!

 

Όμως στην Βραζιλία και την ανταγωνιστική στην Κίνα Ινδία θα κριθεί, σε μεγάλο βαθμό, η αλήθεια ή όχι αυτής της υπόθεσης. Η ανάπτυξη του μεταφορικού και ενεργειακού Άξονα Ινδιας- ΗΑΕ- Σαουδικής Αραβίας- Ισραήλ πχ, δείχνει τις προθέσεις σημαντικών χωρών να μην ακολουθήσουν τους μονόδρομους του Θατσερικού τύπου ΤΙΝΑ που προσπαθεί να επιβάλει ο Πουτιν, σχέδιο πού φαίνεται ότι μπήκε στο τραπέζι του νεου μοιράσματος του πλανήτη ανάμεσα στις δυο πρώην Υπερδυνάμεις, ως αντισταθμισμα του Βορείου Αρκτικού Δρόμου. 

 

Αλλά και το γεωπολιτικό βάθος επιδιώξεων κάποιων πειρατών υπό την ονομασία Χούθι και των συμμάχων τους στην Παλαιστίνη για να ακυρώσουν (ή έστω καθυστερήσουν) κάθε άλλη προσπάθεια ανάπτυξης υποδομών που δημιουργεί περισσότερους από τους δύο πόλους που προϋποθέτει η νέα ΤΙΝΑ αλά Ρους.

 

Και έτσι οι αμοιβαίες δεσμεύσεις ένθεν κακείθεν δημιουργούν, κυρίως για τις ΗΠΑ υπό τον Τραμπ, τις μεγάλες αντιφάσεις: Για να γίνουν οι ΗΠΑ σοβαρός παίκτης στον Βορρά θα πρέπει να συνεργαστούν ή να συγκρουστούν με τους Σκανδιναβούς και τον Καναδά. Στον δε Νότο, να θυσιάσουν ή όχι την Τουρκία αντίστοιχα, για να διατηρηθεί ζωντανός ο δρόμος Ινδίας-ΕΕ μέσω Σ.Αραβιας, Ισραήλ και Ελλάδας ως διαπραγματευτική αντιστάθμιση στο παιχνίδι πόκερ με τον Πούτιν. 

 

Αλλά, όπως είναι γνωστό στα μαθηματικά από τα αρχαία χρόνια, από οποιαδήποτε ψευδή υπόθεση κάθε συμπέρασμα μπορεί να είναι ότι να'ναι. Δηλαδή άχρηστο. Στον Βορρά οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν κανένα "άσσο", όσα κινδυνεύουν να χάσουν και τα "χαρτιά" των υποδομών των ευρωπαϊκών χωρών και του Καναδά, που τώρα απειλούν.

 

Αντιφάσεις ανάλογες με αυτές που προκύπτουν και από όλες τις εγχώριες υποθέσεις (Σημητικής νεοφιλελέ κοπής όλες). Σαν αυτές που πρόσφατα εμφανίσθηκαν υπό μία ομπρέλα πχ, υπό την ψευδή επιπλέον υπόθεση τους ότι είναι εφικτή η ενεργειακή επάρκεια μόνο από ΑΠΕ, αγνοώντας έτσι και τους κινδύνους αλλά και τις ευκαιρίες επιβίωσης στον (τελικά) πολυπολικό κόσμο που θα αναδειχθεί μετά την (μοιραία) κατάρρευση όλων των ακροδεξιών αντιφάσεων ένθεν κακείθεν. 

 

Ως εκ τούτου, κάθε συμπέρασμα υπό τέτοιες υποθέσεις, είναι και παντελώς άχρηστο. Όσο άχρηστες φαίνεται ότι είναι και κάποιες "πυξίδες" που συνεχίζουν να δείχνουν σε ένα μαγνητικό βορρά, που μετακινείται πλέον ταχύτητα προς άλλες περιοχές του χάρτη που ξέραμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που κατέρρευσε. Άχρηστοι και οι "πυξιδάρχες", που αρκούνται σε αχώνευτες κακές μεταφράσεις αναλύσεων ξένων αντίστοιχων Ινστιτούτων, χωρίς καμία πρωτοτυπία, ρήξη ή λογικό ειρμό, όσο συνεχίζουν να στηρίζονται (μέσα στην δική τους ΤΙΝΑ) σε διάτρητες ομπρέλες και ομπρελάρχες.

* Το σχόλιο γέφυρα με την άλλη μεγάλη αντίφαση, αυτή που συνδέεται με τα επικίνδυνα αδιέξοδα του τεχνοφεουδαρχισμου, και που θα ακολουθήσουν σε άλλο επόμενο σεντόνι, αυτό: ΕΔΩ.

** Ποια είναι αυτά τα περάσματα;; Εδώ :