Tου Θοδωρή Γιάνναρου*
Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που συμβαίνουν διάφορα άσχημα γεγονότα, τα οποία έρχονται ξαφνικά και κυριολεκτικά από το πουθενά... Όταν όμως αυτά τα δυσάρεστα γεγονότα επαναλαμβάνονται σχετικά συχνά, είναι αυτονόητο… πως σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Αρχικά, αναρωτιέται κανείς, ποια μαύρη μοίρα του έχει ρίξει την κατάρα της και πώς μπορεί να υπάρξει σωτηρία από αυτόν τον φαύλο κύκλο επαναλαμβανόμενων συμφορών;
Η απάντηση δυστυχώς σε αυτά τα ερωτήματα είναι δυσβάσταχτη. Για όσα δεινά συμβαίνουν φταίει μάλλον η αναμενόμενη, κατά τ’ άλλα, πολιτική "γκαντεμιά” που δέρνει τον τόπο μας. Είναι επίκτητη, μιας που οι Έλληνες από μικρή ηλικία κουβαλάνε την ανευθυνότητα με την οποία έχουν γαλουχηθεί και από την οποία είναι σημαδεμένοι με άυλο τατουάζ! Είμαστε καμιά δεκαριά εκατομμύρια φουκαράδες, εξαρτώμενοι από τις αποφάσεις κορδωμένων σωτήρων που έχουν ρημάξει τη ζωή μας, με εμάς να συνεχίζουμε να τους ανεχόμαστε…
Έχουμε πλακωθεί από τη "γκαντεμιά"... Ε, και; Έχουμε συμφιλιωθεί απ’ ότι φαίνεται με την ιδέα πως η τύχη μάς αγνοεί επιδεικτικά, τρίβοντάς μας στη μούρη την εύνοια, την οποία χαρίζει απλόχερα στους άλλους γύρω μας - πολίτες άλλων χωρών και σε κάποιους εδώ ευνοούμενους. Σε όλους σχεδόν… εκτός από εμάς τους απλούς πολίτες! Οτιδήποτε παθαίνουμε, το αντιμετωπίζουμε στωικά πλέον, έχοντας φτάσει σε τέτοιο σημείο που απλά ψελλίζουμε: "…μάλλον έπρεπε να γίνει - τι περιμέναμε δηλαδή να έπεφταν τα καλούδια από τον ουρανό και γεμάτα πορτοφόλια;", ενώ πιο παλιά ίσως, ν’ αντιδρούσαμε λίγο διαφορετικά, αναφωνώντας: "Γιατί σε μένα ρε γ@μώτο… Ποιανού τις αμαρτίες πληρώνω τέλος πάντων;".
Βέβαια, όλοι εμείς ξέρετε πότε "γιορτάζουμε"; Μα… Παρασκευή και δεκατρείς. Όποτε έρχεται αυτή η θεσπέσια ημερομηνία, έρχονται τσουβάλια ολόκληρα από μηνύματα, ευχές… για ακόμη περισσότερη μάλλον γκαντεμιά και τα παρελκόμενα αυτής. Εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, αν τρακάρουμε, αν φάμε τα μούτρα μας σε κανένα σκαλοπάτι, αν δούμε μαύρη γάτα το πρωί και λίγο αργότερα χάσουμε το πορτοφόλι… ε!… τότε ξέρουμε πως ήταν γραφτό να συμβεί κι ότι η κακοτυχία μας καταδιώκει!.
Γίναμε οι "γρουσούζηδες" όλου του κόσμου… και ενωθήκαμε! Φανταστείτε να ξεχυθούμε στους δρόμους της Ευρώπης όλοι μαζί, τι έχει να γίνει. Οι άμοιροι ξένοι θα τρέχουν σαν τους λαγούς, να μας αποφύγουν, μην κολλήσουν κι αυτοί από τη δική μας επίκτητη... πολιτική "γκαντεμίαση”. Θα τρέχουν μακριά μας να προφυλαχτούν… με εμάς να υπογράφουμε αυτόγραφα μεταξύ μας!
Στο τώρα όμως: φωτιές, πλημμύρες, καταποντισμοί κάθε τόσο… εκατομμύρια ψάρια ξαφνικά ψόφησαν στον Παγασητικό, με τους τουρίστες να τρέχουν… με τα πόδια στον ώμο σέρνοντας βαλίτσες και καροτσάκια, να σωθούν από τη μπίχλα και τη μπόχα, δεκάδες αγελάδες ξεβράστηκαν ψόφιες στη Λευκάδα. Και το 112 να προμηνύει καταστροφές και όλο και λιγότεροι να το πιστεύουν, λόγω της απαράδεκτα αλόγιστης χρήσης του για ψύλλου πήδημα…
Δεν μένει λοιπόν, παρά να δούμε, ποιος είναι ο υπεύθυνος για την πολιτική "γκαντεμιά" για να μην ξανακάνουμε λάθος την επόμενη φορά...
*Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι μοριακός βιολόγος - γενετιστής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου