Τις τελευταίες ημέρες εμφανίστηκαν πολιτικά και στρατιωτικά σημάδια προετοιμασίας για την επόμενη επίθεση του Κράτους του Ισραήλ στη Συρία και τη Ρωσία.
Αφού η ρωσική ηγεσία έλαβε την πολιτική απόφαση για την παροχή αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 και άλλων διαφόρων συστημάτων στη Συρία, καθώς και για την ενίσχυση των ηλεκτρονικών αντιμέτρων, ο τόνος των δηλώσεων και των συνεντεύξεων των εκπροσώπων της ισραηλινής στρατιωτικής-πολιτικής ηγεσίας άλλαξε σημαντικά.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, δεν έκανε έντονες πολιτικές δηλώσεις μετά την επιστροφή του από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις συνομιλίες του με τον Ντόναλντ Τραμπ. Έκανε πολιτικές δηλώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά, πιθανότατα, δεν είχε ακόμα πλήρη εικόνα και πλήρεις πληροφορίες για τις ενέργειες της Ρωσίας.
Μετά την άφιξή του στις ΗΠΑ του Νετανιάχου, που πραγματοποιήθηκε μετά την επόμενη μέρα,η τρίωρη συνάντηση των στρατιωτικό-πολιτικό συνασπισμό της ισραηλινής κυβέρνησης, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, είχαν σιγήσει προσωρινά.
Ο Avigdor Lieberman έχει δώσει δύο συνεντεύξεις τις τελευταίες ημέρες - μία στις 27 Σεπτεμβρίου στο σημείο ελέγχου Kuneitra στα γήπεδα Golan που καταλαμβάνει το Ισραήλ και η άλλη πρόσφατα για την εφημερίδα Yediot Ahronot.
Στα Όρη του Γκολάν, ο Lieberman παρακάμπτει το ζήτημα της πολιτικής του Ισραήλ υπό τις νέες συνθήκες, λέγοντας ότι η πολιτική του κράτους του Ισραήλ δεν θα αλλάξει και πρότεινε ότι οι δημοσιογράφοι θα απευθύνονται στον γραμματέα Τύπου του ισραηλινού στρατού. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Yediot Ahronot, δεν δημοσιεύθηκε τίποτα όσον αφορά τη Συρία. Ίσως αυτό οφείλεται στην απαγόρευση της δημοσίευσης πληροφοριών σχετικά με αυτή την ισραηλινή λογοκρισία.
Το Ισραήλ είναι μία από τις λίγες χώρες στον κόσμο όπου βρίσκεται σε ισχύ η προηγούμενη κρατική λογοκρισία και όπου, για πρώτη φορά στην ιστορία, μετά τη ναζιστική Γερμανία, υπάρχει υπουργείο κρατικής προπαγάνδας. Αλλά σε μια δημοσιευμένη συνέντευξη στην εφημερίδα Yediot Ahronot, η φράση του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας ότι "η ετοιμότητα του Ισραηλινού στρατού για μάχη είναι πλέον η ίδια όπως και κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1967" διατηρήθηκε.
Το Ισραήλ είναι μία από τις λίγες χώρες στον κόσμο όπου βρίσκεται σε ισχύ η προηγούμενη κρατική λογοκρισία και όπου, για πρώτη φορά στην ιστορία, μετά τη ναζιστική Γερμανία, υπάρχει υπουργείο κρατικής προπαγάνδας. Αλλά σε μια δημοσιευμένη συνέντευξη στην εφημερίδα Yediot Ahronot, η φράση του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας ότι "η ετοιμότητα του Ισραηλινού στρατού για μάχη είναι πλέον η ίδια όπως και κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1967" διατηρήθηκε.
Στις 6 Οκτωβρίου, δόθηκε συνέντευξη στην εφημερίδα Ha'aretz από έναν άλλο ισραηλινό κυβερνητικό υπουργό,τον Tzhahi Anegbi, όπου ανακοίνωσε επίσης την αποφασιστικότητα και τις προθέσεις της ισραηλινής κυβέρνησης να συνεχίσει την επιθετικότητα εναντίον της Συρίας.
Μια τέτοια δημόσια συμπεριφορά του Nετανιάχου, του Λίμπερμαν και άλλων ισραηλινών υπουργών μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα - η ισραηλινή ηγεσία δεν αρνήθηκε να συνεχίσει την επιθετικότητα εναντίον της Συρίας και τώρα υπάρχει μια μυστική προετοιμασία νέων επιθέσεων.
Σύμφωνα με την είδηση της ισραηλινής ιστοσελίδας Debka, η οποία θεωρείται ιστοσελίδα που δημοσιεύει πληροφορίες προς το συμφέρον των ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών, ο αμερικανός πρόεδρος διέταξε να μεταφέρει επειγόντως στο Ισραήλ αρκετές μοίρες των τελευταίων αεροσκαφών F-35 από μονάδες μάχης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν ήδη στη Μέση Ανατολή, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Ο λόγος για την ισραηλινή επιθετικότητα εναντίον της Συρίας είναι η παρουσία ιρανών αξιωματικών στην επικράτεια της Συρίας και η δυνατότητα μεταφοράς ορισμένων τύπων όπλων στο λιβανικό κίνημα της Χεζμπολάχ.
Από νομική άποψη, η παρουσία ιρανών αξιωματικών στη Συρία και η παρουσία ιρανικών όπλων, καθώς και η βοήθεια της Συρίας στο λιβανικό κίνημα της Χεζμπολάχ, είναι απόλυτα νόμιμες. Οι ιρανοί αξιωματικοί και εθελοντές βρίσκονται στο έδαφος της Συρίας σε νομική βάση κατόπιν αιτήματος της συριακής κυβέρνησης και συμβάλλουν σημαντικά στην αποκατάσταση της κρατικής υπόστασης της Συρίας.
Τα τελευταία χρόνια, από την αρχή των γεγονότων στη Συρία (από το 2011), το Ισραήλ έχει δεσμεύσει πάνω από 200 πράξεις επιθέσεων κατά της Συρίας. Τα σπίτια καταστράφηκαν, σύριοι αξιωματικοί και στρατιώτες, πολίτες σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν.
Ταυτόχρονα, δεν υπήρξε ούτε επιθετική πράξη εναντίον του Ισραήλ από το έδαφος της Συρίας, μια φορά, ένα ισραηλινό αεροπλάνο καταρρίφθηκε με πυρκαγιά αντίδρασης της Συριακής αεροπορικής άμυνας.
Συνεχίζοντας μέχρι πρόσφατα, οι συνεχείς επιθέσεις της ισραηλινής αεροπορίας όλο αυτό το διάστημα δεν συναντήθηκαν με την αντιπολίτευση της Ρωσίας. Αντί να προστατεύει τον ουρανό της Συρίας από όλους τους επιτιθέμενους, η Ρωσία επέτρεψε στο Ισραήλ να επιτεθεί σε οποιαδήποτε αντικείμενα στη Συρία και στις Ηνωμένες Πολιτείες να καταλάβουν εδάφη στα νότια και ανατολικά της Συρίας.
Το τραγικό συμβάν με το ρωσικό Il-20 θα μπορούσε να είχε συμβεί νωρίτερα ανά πάσα στιγμή και είναι πολύ πιθανό ότι τέτοια περιστατικά συνέβησαν πριν, μάλλον γι 'αυτούς, πιθανόν, δεν αναφέρθηκαν.
Έτσι, το 2013, μετά από μια ακόμη ισραηλινή αεροπορική επίθεση στη Συρία στην περιοχή της Λατάκιας, σε άμεση γειτνίαση με τη θέση των ρωσικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, ο ίδιος ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κάλεσε τον ισραηλινό πρωθυπουργό, ο οποίος πραγματοποίησε εβδομαδιαία επίσκεψη στην Κίνα.
Την εποχή εκείνη, το 2013, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν μπόρεσε να μιλήσει τηλεφωνικά με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, λόγω της άρνησης της ρωσικής πλευράς σε αυτό.
Η συζήτηση που διεξήχθη στις 10 μ.μ. στο Πεκίνο (που δείχνει τον επείγοντα χαρακτήρα της κλήσης) ήταν τόσο σημαντική για τον Nετανιάχου που επέστρεψε στο Ισραήλ μετά από μακρά επίσκεψη και μακρά πτήση, στις πέντε το πρωί σε μια σημαντική ημέρα θρησκευτικών εορτών, στο αεροδρόμιο, μεταφέρεται σε άλλο αεροπλάνο και πετά στο Σότσι για να συναντηθεί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Και μόνο μετά από αυτή τη συνάντηση, η οποία ήταν εν μέρει ατομική, ο Nετανιάχου επέστρεψε στο Ισραήλ και συνεχίστηκε η ισραηλινή επιθετικότητα κατά της Συρίας με τη σιωπηρή συναίνεση της Ρωσίας.
Σε όλη αυτή την ιστορία της ισραηλινής επιθετικότητας εναντίον της Συρίας, υπάρχει μια κρίσιμη ηθική και πολιτική πτυχή. Σε γενικές γραμμές, δεν κάνουν αυτό στους συμμάχους - τους προστατεύουν σε ένα μέρος, αλλά όχι σε άλλο. Οι υπόλοιποι σύμμαχοι της Ρωσίας θα ξέρουν τώρα ότι σε περίπτωση που η Ρωσία δεν θα τους υπερασπιστεί, προχωρώντας από κάποια ακατανόητα συμφέροντα της ηγεσίας της χώρας, σε αντίθεση με τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας. Αυτό συνέβη στο Ντόνετσκ το 2014, αυτό συνέβη στη Συρία από το 2011, παρά την ύπαρξη συνθήκης φιλίας, συνεργασίας και αμοιβαίας συνδρομής μεταξύ Ρωσίας και Συρίας.
Και το 2014 στην Ουκρανία και, από το 2011 στη Συρία, οι ενέργειες της Ρωσίας ήταν μερικές, ανεπαρκείς και δεν ήταν πλήρως σύμφωνες με τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας.
Η καταστροφή του ρωσικού αεροσκάφους ηλεκτρονικής αναγνώρισης IL-20, η οποία προέκυψε κυρίως λόγω της μη αντίστασης της Ρωσίας στην ισραηλινή επιθετικότητα, δεν έλαβε ακόμη επαρκή πολιτική απάντηση. Η παροχή στην Συρία διαφόρων συστημάτων και συμπλεγμάτων αντιαεροπορικής άμυνας είναι τεχνική και ημιπολιτική λύση για το πρόβλημα.
Η Ρωσία δεν μπορεί και δεν θα μπορέσει να υπερασπιστεί τη Συρία και τα συμφέροντά της στη Συρία χωρίς άμεση αντίθεση στην ισραηλινή και αμερικανική-τουρκική επιθετικότητα και αυτό απαιτεί πολιτική απόφαση, η οποία δεν έχει ακόμη ληφθεί.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ RUSVESNA : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου