Είναι γνωστό ότι οι παντρεμένοι ζουν περισσότερο και μάλιστα σύμφωνα με έκθεση του 2019 από το Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Υγείας των ΗΠΑ το χάσμα μακροζωίας μεταξύ αυτών και των ανύπαντρων διευρύνθηκε από το 2010 έως το 2017
Πιο αναλυτικά για συγκεκριμένες ομάδες η θνησιμότητα στα 100.000 άτομα το 2017 (σε σχέση με το 2010) μεταβλήθηκε ώς εξής:
ΑΤΟΜΑ: Παντρεμένα 779,6 (839,8) -7% / Ανύπαντρα 1.443,6 (1.466,1) -2% / Χηρεμένα 1.656.9 (1.567.2) +6% / Διαζευγμένα 1,368,8 0%
ΑΝΔΡΕΣ: Παντρεμένοι 942,9 (1.012,1) -7% / Χήροι 2.238.7 (2.155.1) +4% / Διαζευγμένοι 1.772.7 (1.764.6) 0% / Άγαμοι 1.735.1 (1.754.0) 0%
ΓΥΝΑΙΚΕΣ: Παντρεμένες 569,3 (612,1) -7% / Χήρες 1.482,2 (1,405,1) +5% / Άγαμες 1,165,6 (1,205,9) -3% / Διαζευγμένες 1.095.6 (1.103.2) 0%
Αν και μέρος του πλεονεκτήματος που δίνει ο γάμος στη μακροζωία ερμηνεύεται από το γεγονός ότι οι άνθρωποι σε καλή υγεία είναι πιο πιθανό να παντρευτούν δεν χωρά αμφιβολία ότι ο γάμος προσφέρει πολλά υλικά και ψυχικά οφέλη στην υγεία, όπως ότι κάποιος σε προσέχει και ενισχύει τις υγιείς συμπεριφορές, ενώ η συντροφιά αποτρέπει τα προβλήματα που σχετίζονται με τη μοναξιά και την απομόνωση.
Αυτό εξηγεί επίσης γιατί τα χηρεμένα άτομα παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας.
Άλλη έρευνα από το 2020 έφτασε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις στην προσδοκώμενη μακροζωία ακόμη και των παντρεμένων. Τα άτομα που ανέφεραν ότι υφίστανται υψηλά επίπεδα κριτικής είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να μην βρίσκονται στη ζωή 5 χρόνια αργότερα από αυτά που ανέφεραν ότι είχαν σύζυγο άτομο υποστηρικτικό ή ακόμη και απαιτητικό αλλά όχι γκρινιάρικο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου