Ο Ραβίνος Azariah Ariel, ο επικεφαλής του Έργου Red Heifer του Iνστιτούτου του Ναού, έδωσε πρόσφατα μια συνέντευξη στην εβραϊκή γλώσσα, απαντώντας σε πολλές από τις ερωτήσεις σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις του έργου.
«Αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε στην κατοχή μας στο Ισραήλ μια κόκκινη δαμαλίδα που είναι επαληθευμένα κοσέρ και κατάλληλη για την τελετή. Πριν από περίπου δύο χρόνια, πέντε εξαιρετικά κόκκινα μοσχάρια μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ. Είχαν ελεγχθεί και πιστοποιηθεί στην Αμερική ως τέλεια κόκκινα αλλά αρκετούς μήνες μετά την άφιξή τους, άρχισαν να βγάζουν λευκές τρίχες. Υπάρχει μια συνεχής συζήτηση στο Ινστιτούτο Temple σχετικά με την καταλληλότητά τους για το εάν η εγγύτητα των τριχών μεταξύ τους αποκλείει τις αγελάδες ή όχι».
Μια κόκκινη δαμαλίδα είναι μια εξ ολοκλήρου κόκκινη θηλυκή αγελάδα με όχι περισσότερες από μία μη κόκκινες τρίχες σε ολόκληρο το σώμα της. Στη γλώσσα της Βίβλου, το κόκκινο δεν είναι αποκλειστικά αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως κόκκινο. Περιλαμβάνει επίσης καφέ και άλλες παρόμοιες αποχρώσεις του κόκκινου. Αυτό αποκλείει το μαύρο. Όλες οι τρίχες στο σώμα του πρέπει να έχουν το ίδιο χρώμα. Το ζώο πρέπει επίσης να είναι δύο ετών και ενός μηνός. Δεν μπορεί να υπάρχει ψεγάδι, τρύπες στο αυτί και μπορεί να μην έφερε ποτέ βάρος.
Ενώ όλες οι αγελάδες κάποτε ήταν εξ ολοκλήρου κόκκινες και αργότερα απέκτησαν μη λευκές τρίχες, περιστασιακά ελέγχονται για να διαπιστωθεί εάν παραμένουν οι μη λευκές τρίχες.
«Το ερώτημα τώρα είναι πώς να προχωρήσουμε. Υπάρχουν πολλά βασικά ερωτήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν σχετικά με τις ίδιες τις αγελάδες και άλλα ζητήματα που αφορούν το ζήτημα του Ναού και της υπηρεσίας του Ναού», είπε ο Ραβίνος Άριελ. «Μιλάμε με ένα ευρύ φάσμα ραβίνων και επαγγελματιών για αυτά τα θέματα που δεν έχουμε αντιμετωπίσει εδώ και πάνω από 2.000 χρόνια».
Ο Ραβίνος Άριελ σημείωσε ότι η συνείδηση του Ναού ενισχύεται στο κοινό, και σημάδια αυτού μπορούν να φανούν στα ονόματα παιδιών που ονομάζονται από μέρη και άτομα που σχετίζονται με τον Ναό και στη δημόσια συζήτηση γύρω από αυτό το ζήτημα.
«Η συνειδητοποίηση του Ναού αυξάνεται ακόμη και μεταξύ των εχθρών του Ισραήλ. Στρατιώτες που επέστρεφαν από τη Γάζα μίλησαν για φωτογραφίες του Θόλου του Βράχου στα σπίτια τους και πολλοί εξέφρασαν την επιθυμία να κρεμάσουν φωτογραφίες του Ναού στα σπίτια τους. Αυτή η αφύπνιση δείχνει μια έντονη επιθυμία από την πλευρά του κοινού να συνδεθεί με τον ιερό τόπο».
Ο Ραβίνος Άριελ σημείωσε ότι η συνείδηση του Ναού ενισχύεται στο κοινό, και σημάδια αυτού μπορούν να φανούν στα παιδιά που ονομάζονται από μέρη και άτομα που σχετίζονται με τον Ναό, καθώς και στη δημόσια συζήτηση γύρω από αυτό το ζήτημα. Στρατιώτες που επέστρεψαν από τη Γάζα μίλησαν για φωτογραφίες του Θόλου του Βράχου στα σπίτια τους και πολλοί εξέφρασαν την επιθυμία να κρεμάσουν φωτογραφίες του Ναού στα σπίτια τους. Αυτή η αφύπνιση υποδηλώνει έντονη επιθυμία από την πλευρά του κοινού να συνδεθεί με τον ιερό τόπο.
Σημείωσε ότι μεγάλο μέρος αυτού του ενδιαφέροντος επικεντρώνεται στην κόκκινη δαμαλίδα και στον Ναό.
«Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Πιτ Χέγκσεθ, πήγε στο Όρος του Ναού και δήλωσε ότι είναι καιρός να προχωρήσουμε και να χτίσουμε τον Ναό. Αυτό το ενδιαφέρον φαίνεται στο Διαδίκτυο σε ιστότοπους όπως η Wikipedia, όπου υπάρχουν αυξήσεις στις απόψεις για τα άρθρα σχετικά με την κόκκινη δαμαλίδα», σημείωσε ο Ραβίνος Άριελ. «Αυτό αφορά άρθρα στα αγγλικά, ακόμη και στα αραβικά, καθώς και σε άλλες γλώσσες. Αλλά δεν υπάρχει τέτοιο ενδιαφέρον για τα είδη κόκκινων δαμαλίδων στα εβραϊκά».
Ο ραβίνος σημείωσε ότι άρθρα και βίντεο σχετικά με την κόκκινη δαμαλίδα εμφανίστηκαν στα αραβικά μέσα ενημέρωσης.
«Οι Χριστιανοί στην Αμερική ξυπνούν για τον ρόλο τους και είναι χαρούμενοι. Οι μουσουλμάνοι είναι επίσης, αλλά είναι λιγότερο χαρούμενοι γι' αυτό».
«Μας παίρνει λίγο περισσότερο χρόνο για να εσωτερικεύσουμε αυτό που καλούμαστε να κάνουμε αυτή τη στιγμή», είπε ο Ραβίνος Άριελ.
Ο Ραβίνος Άριελ τόνισε ότι η επιστροφή της λειτουργίας του Ναού θα ήταν μια θετική εξέλιξη για ολόκληρο τον κόσμο.
«Δεν θα υπάρξει κανένας θρησκευτικός καταναγκασμός, ούτε σε άτομο ούτε σε ομάδες», είπε ο Ραβίνος Άριελ. «Το 99% του παγκόσμιου κοινού θα το θέλει αυτό και θα συμμετάσχει ευχαρίστως στον Οίκο της Προσευχής για όλα τα έθνη».
Ο Ραβίνος Άριελ σημείωσε μια συσχέτιση μεταξύ της ανερχόμενης συνείδησης του Ναού και μιας ενισχυμένης σύνδεσης με το hityashvut (εγκατάσταση) στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια. Αυτό εκδηλώθηκε με μια απότομη άνοδο των Εβραίων που ανέβαιναν με αγνότητα στο Όρος του Ναού, μια πρακτική ιδιαίτερα έντονη μεταξύ των νέων από την Ιουδαία και τη Σαμάρεια.
Το Israel365 πρόκειται να εκδώσει ένα βιβλίο για την κόκκινη δαμαλίδα, που θα καλύπτει όλα τα θέματα της Χαλαχικής και τις πρόσφατες εξελίξεις.
Εκδοτικό σχόλιο The Big The One: Εάν ο Ραβίνος Αζάρια είναι ειλικρινής, τότε η κατασκευή του Ναού φαίνεται να καθυστερεί. Μήπως όμως οφείλεται στην έλλειψη δαμαλίδων;
Μετά το τέλος του Ισραηλινού Πολέμου της Ανεξαρτησίας το 1948, το Όρος του Ναού, μαζί με όλη την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τέθηκε υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας και οι Εβραίοι δεν επιτρεπόταν εκεί μέχρι το 1967. Το 1993, μετά την υπογραφή των Συμφωνιών του Όσλο, η διαχείριση του Όρους του Ναού πέρασε από την Ιορδανία σε κάποιο «βακούφ» της Παλαιστινιακής Αρχής και έκτοτε υπάρχει συνεχές κλάμα και τρίξιμο των δοντιών γύρω από αυτή τη διαχείριση - οι «Παλαιστίνιοι» φοβούνται τρομερά ότι οι καταραμένοι Σιωνιστές θα ανατινάξουν το τζαμί τους. Αλλά στην πραγματικότητα, όλα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Στην κατασκευή του Δεύτερου Ναού χρησιμοποιήθηκαν κυπαρίσσια από την Κύπρο και κέδροι από τον Λίβανο. Πρόκειται για πολύτιμα είδη ξύλου που μπορούν να επιβιώσουν για χιλιάδες χρόνια ακόμη και σε κακές συνθήκες. Αυτό ακριβώς συνέβη με το δέντρο που έμεινε από τον Δεύτερο Ναό – ολόκληρο το Όρος του Ναού είναι κυριολεκτικά σκορπισμένο με τέτοια αντικείμενα. Και αυτό το «βακουφ» είτε τα σκεπάζει με χώμα είτε τα πάει σε κάποια χωματερή με το πρόσχημα των «οικοδομικών απορριμμάτων». Και οι Εβραίοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι 'αυτό, αν και τα κούτσουρα είναι χρονολογημένα - τα δέντρα κόπηκαν κατά την κατασκευή του Δεύτερου Ναού και μερικά από τα δέντρα που είχαν απομείνει από τον Πρώτο Ναό επαναχρησιμοποιήθηκαν.
Η κατάσταση είναι, φυσικά, τρομερή. Θα ήταν σαν κάποιος μουσουλμάνος δήμαρχος του Παρισιού από το έτος 2125, μετά από άλλη μια πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων, να διέταξε να αφαιρεθούν οι υπόλοιπες πέτρες από τον καθεδρικό ναό και να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή αναχωμάτων δρόμων. Πώς θα ένιωθαν για αυτό οι λίγοι εναπομείναντες Γάλλοι;
Και τώρα, όπως γράφει το israel365news , οι Ισραηλινοί αρχαιολόγοι, που έχουν βαρεθεί τις διαμάχες με το «βακουφ», σκέφτονται ήδη να αποκτήσουν πρόσβαση όχι μόνο στο Όρος του Ναού, αλλά σε όλα τα τοπικά νέα κτίρια όπως το Dome of the Rock. Υπάρχει 99,99% πιθανότητα όλα τα ξύλα και οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν στα τζαμιά να έχουν μαζευτεί από άγριους ανθρώπους από τα ερείπια του Δεύτερου Ναού, κάτι που μπορεί εύκολα να αποδειχθεί με χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα. Αν ναι, τότε αυτοί οι κέδροι και τα κυπαρίσσια πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθούν στην κατασκευή του Τρίτου Ναού για να αναδημιουργηθεί η μεγαλύτερη δυνατή ταυτότητα.
Δεν ξέρουμε πώς θα γίνει αυτό, αλλά ο βομβαρδισμός του Al-Aqsa αποκλείεται από αυτήν την προσέγγιση. Το πιθανότερο είναι ότι το τζαμί θα αποσυναρμολογηθεί προσεκτικά και κάθε δοκός και κάθε πέτρα θα υποβληθεί σε αρχαιολογική εξέταση. Και μόνο τότε, από όλο αυτό το υλικό, θα αποκατασταθεί ο Τρίτος Ναός, οπότε ας παρακολουθήσουμε την εξέλιξη των γεγονότων.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου