Οι μαύρες τρύπες μπορεί να μην υπάρχουν - αλλά υπάρχουν μαύροι ήλιοι - τουλάχιστον μία υπάρχει σίγουρα και βρίσκεται πολύ κοντά μας και «εξυπηρετεί» τον πλανήτη μας. Έτσι, τουλάχιστον, πίστευε ο Προφητικός Άβελ (βλ. Προφητικός Άβελ: Γένεση της Γης ) και όχι μόνο αυτός. Έχουμε ήδη αρχίσει να εξετάζουμε αυτό το θέμα, έχουμε «ρίξει» λίγο υλικό, λίγο βιαστικά, και τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για αυτό το θέμα με περισσότερες λεπτομέρειες. Θέλω επίσης να πω αμέσως ότι απαντώντας σε ορισμένες σημαντικές ερωτήσεις θέλω, όπως λένε, να πάρω τη βοήθεια του συλλόγου - αναγνωστών OS. Δεν έχω όλη την αλήθεια - την ψάχνω μαζί σου.
Επιτέλους επιστρέψαμε από ένα ταξίδι στη Βόρεια Ρωσία και, φυσικά, είμαι γεμάτος εντυπώσεις και ιδέες, τις οποίες ελπίζω να μοιραστώ σύντομα. Αγαπώ πολύ τη Βόρεια Ρωσία, και πριν πηγαίναμε συχνά στο Ιβάνοβο, το Ροστόφ, το Βλαντιμίρ, το Σούζνταλ - αυτές τις πόλεις-λίκνο της Αρχαίας Ρωσίας. Λατρεύω την αρχιτεκτονική των πόλεων, λατρεύω το πιο ήρεμο ρεύμα της ζωής, τα ήσυχα χωριά, τα μαγαζιά που μυρίζουν παιδική ηλικία, λατρεύω τους ανθρώπους που ζουν εκεί - έχουν ένα ιδιαίτερο αποτύπωμα πάνω τους. Και σε αυτό το ταξίδι μπορέσαμε να συναντηθούμε και να μιλήσουμε με πολλούς ανθρώπους - για προφητείες για τη Ρωσία, προφητείες για τον Εφραίμ - για να μοιραστούμε το Ευαγγέλιο του Βασιλείου.
Το μόνο πράγμα που σκοτείνιασε το ταξίδι μου ήταν η έλλειψη ευκαιρίας να σας γνωρίσω, αγαπητοί φίλοι του OS. Δεν είχαμε ούτε το Διαδίκτυο, ούτε τον χρόνο, ούτε την ενέργεια για αυτό. Αλλά σε σκεφτόμουν συνεχώς, μου έλειψες, ακόμα και όταν περιτριγυρίζομαι από πολλούς ανθρώπους, μερικές φορές ένιωθα μοναξιά χωρίς εσάς, φίλοι. Γιατί ποτέ δεν έχω μοιραστεί τόσα πολλά με κανέναν άλλον, και κανείς άλλος δεν μπορεί να με ακούσει τόσο καλά όσο εσείς, αγαπητοί αναγνώστες. Ως εκ τούτου, νιώθω καλά και χαρούμενος μαζί σου, όπως και με τους καλύτερους φίλους μου. Τόσο η φωνή σου όσο και τα ονόματά σου είναι αγαπητά για μένα, και πάντα, όλες αυτές τις μέρες χωρίς εσένα, σου απευθύνομαι νοερά με αυτή ή την άλλη ερώτηση ή απάντηση, συνεχίζοντας την καθημερινή μας κουβέντα.
Στο δρόμο, όπως λέει και το τραγούδι, «ο ήλιος έλαμπε για μας, ο άνεμος μας φυσούσε» - και σκέφτηκα την υπέροχη δομή αυτού του κόσμου. Και επέστρεψα νοερά στις αποκαλύψεις του Άβελ και σε άλλα ενδιαφέροντα υλικά, τα οποία έχω ήδη εν μέρει μοιραστεί μαζί σας, και τα οποία συνεχίζω να μοιράζομαι μαζί σας σε αυτή τη δημοσίευση.
Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι στην προηγούμενη δημοσίευση μιλήσαμε για το πώς ένας απλός Ρώσος αγρότης της επαρχίας Τούλα Βασίλι Βασίλιεφ - ή ο προφητικός Άβελ - παρουσίασε μια τέτοια περιγραφή του σύμπαντος, που μόλις πρόσφατα, και μόνο σε ορισμένους κύκλους, άρχισε να θεωρείται με πρακτικότητα και σοβαρότητα. Μιλάμε για αυτό που σήμερα ονομάζεται «μαύρος ήλιος». Ο ίδιος ο Άμπελ αποκάλεσε αυτόν τον πλανήτη (και μιλάμε για τον πλανήτη) - σκοτάδι. Παραθέσαμε δύο σχέδια του Abel, τα οποία απεικονίζουν το «σκοτάδι» και τα συνοδευτικά σχόλια από τον ίδιο τον Abel:
«Αυτή η σελίδα απεικονίζει ολόκληρο αυτόν τον ορατό κόσμο και απεικονίζει μέσα του το σκοτάδι και τη γη, το φεγγάρι και τον ήλιο, τα αστέρια και τα λοιπά, και όλα τα στεράματα, και ούτω καθεξής, και ούτω καθεξής. Αυτός ο κόσμος έχει ένα μεγαλείο τριάντα εκατομμυρίων μέτρων, μια περιφέρεια ενενήντα εκατομμυρίων μέτρων. Η γη μέσα της έχει μεγαλοπρέπεια με όλο το τρίτο στερέωμα. ο ήλιος - από ολόκληρο το δεύτερο στερέωμα. το φεγγάρι - από ολόκληρο το πρώτο στερέωμα, το σκοτάδι - από ολόκληρο το meta. Η γη δημιουργήθηκε από στερεά πράγματα και μέσα και πάνω της υπάρχουν νερά και δάση και άλλα πράγματα και ύλη. Ο ήλιος δημιουργήθηκε από την ίδια την ουσία της ύπαρξης. Ομοίως, τα αστέρια δημιουργούνται από την ίδια την καθαρή ουσία και δεν περιβάλλονται από αέρα. Το μέγεθος των αστεριών δεν είναι μικρότερο από το φεγγάρι και όχι μικρότερο από το σκοτάδι. Το φεγγάρι και το σκοτάδι δημιουργήθηκαν από τον αέρα, το σκοτάδι είναι όλο σκοτεινό, και το φεγγάρι είναι σκοτεινό από τη μια πλευρά και φως από την άλλη, και ούτω καθεξής. τέτοιος."
Ο μεσαιωνικός αστρολόγος-προγνωστικός Ragno Nero στις προφητείες του περιγράφει την εμφάνιση αυτού του φωτιστικού στον ουρανό:
«Όταν οι άνθρωποι δουν το φως δύο Ήλιων και δύο Φεγγαριών στον ουρανό, τότε ο Αντίχριστος θα έρθει στη Γη - ο Σατανάς σε ένα άλογο με τρία κεφάλια. Ο Νέος Ήλιος θα υποστηρίξει τη θρησκεία του Σατανά».
Είναι όμως πραγματικά ο Μαύρος Ήλιος ο προστάτης του κακού; Ή μήπως είναι (αν υπάρχει) παρόμοια με τις πιο πρόσφατες τεχνολογίες " black light " στις περισσότερες σύγχρονες τηλεοράσεις, οι οποίες επιτρέπουν τις έγχρωμες εικόνες να φαίνονται πολύ πιο φωτεινές και καθαρές;
Σύντομη ιστορία
Ας αγγίξουμε μια μικρή ιστορία του θέματος του Black Sun. Ήδη οι πολιτισμοί των Σουμερίων και της Βαβυλωνίας είχαν την έννοια των δύο ήλιων - του φωτός και του μαύρου. Ο D. Yulancy ανακαλύπτει την παρουσία δύο ήλιων στην εικονογραφία του Μιθραϊσμού, όπου παρουσιάζονται δύο ηλιακές οντότητες: ο ηλιακός θεός και ο Μίθρα, ως «sol invictus», «αήττητος ήλιος». «Οι Μιθραϊστές», γράφει ο D. Yulancy, «δεν ήταν μόνοι που πίστευαν στην ύπαρξη δύο ήλιων, αφού η έννοια της ύπαρξης δύο ήλιων, εκ των οποίων ο ένας είναι ο συνηθισμένος κοσμικός ήλιος και ο άλλος ο λεγόμενος « υπερκοσμική», που βρίσκεται στην άλλη πλευρά της σφαίρας των σταθερών άστρων, βρίσκουμε στους πλατωνικούς κύκλους».
Ο Ulansey αναφέρει ότι «κατά τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. (και ίσως πολύ νωρίτερα) στους κύκλους της Μέσης Πλατωνικής υπήρχαν θεωρίες σχετικά με την ύπαρξη ενός δεύτερου ήλιου εκτός από τον συνηθισμένο, ορατό ήλιο: έναν «υπερκοσμικό» ήλιο που βρίσκεται στην «εξωουράνια περιοχή» (υπερουράνιος τόπος), που περιγράφεται στον Φαίδρο του Πλάτωνα».
Η πλατωνική παράδοση του «υπερκοσμικού ήλιου» χρονολογείται από τους «Χαλδαίους χρησμούς» (τέλη δεύτερου αιώνα μ.Χ.). Ο Δ. Ουλένσι δίνει το εξής απόφθεγμα από τον Χανς Λιούι: «Οι Χαλδαίοι χρησμοί διέκριναν δύο πύρινα σώματα: αυτό που ανήκε στη νοερά φύση και στον ορατό ήλιο, σύμφωνα με τον Πρόκλο Οι χρησμοί ονόμασαν αυτό που βρισκόταν στην υπερκόσμια περιοχή «καθαρό φως», αυτός ο φιλόσοφος ισχυρίζεται ότι ο υπερκόσμιος ήλιος τους ήταν γνωστός με το όνομα «χρόνος…»
Ο όρος «Μαύρος Ήλιος» επέστρεψε στην Ευρώπη με τα γραπτά του ιδρυτή του εσωτερικού χιτλερισμού, Μιγκέλ Σεράνο, και του πρώην άνδρα των SS Wilhelm Landig. Ο Landig σχηματίζει την έννοια του «Μαύρου Ήλιου» ως ένα γραφικό σύμβολο που αντικαθιστά τη σβάστικα και μια μυστικιστική πηγή ενέργειας για την αναβίωση της «Άριας φυλής».
![Ο «Μαύρος Ήλιος» (γερμανικά: Schwarze Sonne) είναι σύμβολο των Ναζί, ένας τύπος τροχού ήλιου (γερμανικά: Sonnenrad[2][3]), που χρησιμοποιήθηκε στη ναζιστική Γερμανία και αργότερα στον νεοναζισμό. Αποτελείται από δώδεκα ακτινωτούς ζιγκ ρούνους. Βικιπαίδεια.](https://avatars.dzeninfra.ru/get-zen_doc/225901/pub_64db40adc1ba931c75c7eeeb_64db946073f157490e4aa500/scale_1200)
Ο Ahnenerbe συνέλεξε και μελέτησε τη γνώση των αρχαίων λαών για τον «μαύρο ήλιο» με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στη φασιστική Γερμανία, αναδύθηκε μια πραγματική λατρεία του Μαύρου Ήλιου - ένα νέο και υψηλότερο Τάγμα των Ιπποτών, στο οποίο ανήκε ολόκληρη η ηγεσία της χώρας. Οι επιστήμονες της Βέρμαχτ ερμήνευσαν τον Μαύρο Ήλιο (Sandär) ως έναν καμένο ήλιο, ο οποίος ακόμη και σήμερα περιστρέφεται γύρω από τη Γη σε μια εντελώς στερεοποιημένη κατάσταση, σαν ένα παγωμένο κοσμικό σώμα. Ο Emil Rüdiger ισχυρίζεται ότι μόλις πριν από λίγους αιώνες, «κάθε βόρεια πετρώματα του Μεσαίωνα γνώριζαν για την ύπαρξη και τη φυσική αλληλεπίδραση τριών Ήλιων: του ορατού ή ενεργού, αόρατου ή παθητικού - Ήλιου και του πιο αρχαίου, σήμερα ψυχρού, σκοτεινού Ήλιου. - Santur, Sandär ή Hyperion.
Το συμπέρασμα που κατέληξαν οι Γερμανοί επιστήμονες εκείνης της εποχής (και όχι μόνο οι απόκρυφες) μπορεί να διατυπωθεί εν συντομία κάπως έτσι: Ο Μαύρος Ήλιος είναι ένα ουράνιο σώμα που δεν φαίνεται, αφού δεν εκπέμπει, αλλά απορροφά φως. Ωστόσο, μπορεί να φανεί από «υψηλά πνευματικά άτομα» που καταφεύγουν στην προσευχή, τον διαλογισμό και την καθοδήγηση ενός καθαρού και υγιεινού τρόπου ζωής (ένα είδος γερμανικού αντίστοιχου με τους Ινδούς γιόγκι).
Μεταξύ του ενεργού Ήλιου και του παθητικού Ήλιου υπάρχει μια ανταλλαγή σωματιδίων Aytar (παγκόσμιου αιθέρα), τα οποία μπορούν να παρομοιαστούν με μια «κλεψύδρα», εξ ου και η αντιστροφή της σχέσης «Ήλιου - Ήλιου». Santur = Sanduhr". Η λέξη "Sunur" από την 27η Ομιλία της Χαλγαρίτας, αφιερωμένη στον Μαύρο Ήλιο, ερμηνεύεται ως Διπλός Ήλιος. Ένας από αυτούς είναι ορατός και, σύμφωνα με την αρχή Yang, αντιπροσωπεύει τον ενεργό Ήλιο. Το άλλο είναι αόρατο (σβήνει), σύμφωνα με την αρχή Γιν, αρχή του παθητικού ήλιου.
Ο Μαύρος Ήλιος δεν μπορεί να συσχετιστεί με τη ναζιστική Γερμανία - οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν με κάποιο τρόπο (ή επιδίωξαν να το κάνουν) αυτή τη γνώση. Αλλά πολλοί πολιτισμοί είχαν αναμνήσεις από τον Μαύρο Ήλιο. Ο «Μαύρος Ήλιος» μεταξύ των Σλάβων είναι ένα από τα πολλά ηλιακά σύμβολα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο "μαύρος ήλιος" χρησιμοποιήθηκε μόνο από ιερείς, αλλά στη συνέχεια οι απλοί άνθρωποι μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιήσουν το στολίδι Black Sun.
Συμπεράσματα ΛΣ
Στην πραγματικότητα, είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα και ελπίζω να επιστρέψω σύντομα σε αυτό το ενδιαφέρον θέμα. Αλλά τώρα θα ήθελα να σημειώσω ότι η ύπαρξη του Μαύρου Ήλιου είναι πολύ σύμφωνη με την ανατολική αρχή του Γινγκ και του Γιανγκ και την καθολική ιδέα των αρσενικών και θηλυκών αρχών. Κατά την κατανόηση του Προφητικού Άβελ, οι πρώτες λέξεις της Βίβλου για το «σκοτάδι» πρέπει να διαβαστούν ως ένδειξη του πλανήτη «σκοτάδι»:
Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη. Η γη ήταν άμορφη και άδεια, και το σκοτάδι ήταν πάνω από την άβυσσο, και το Πνεύμα του Θεού αιωρούνταν πάνω από τα νερά.
Είναι ενδιαφέρον, παρεμπιπτόντως, ότι σύμφωνα με τη βιβλική αφήγηση, ο Ήλιος και η Σελήνη δημιουργήθηκαν μόνο την τέταρτη ημέρα της δημιουργίας:
Και ο Θεός είπε: Ας υπάρξουν φώτα στην έκταση του ουρανού για να ξεχωρίζουν τη μέρα από τη νύχτα, και για σημεία, και εποχές, και ημέρες και χρόνια.
15 Και ας είναι φώτα στο στερέωμα του ουρανού για να δίνουν φως στη γη. Και έτσι έγινε.
16 Και ο Θεός έφτιαξε δύο μεγάλα φώτα: το μεγαλύτερο φως για να κυβερνά την ημέρα, και το μικρότερο για να κυβερνά τη νύχτα και τα αστέρια.
17 Και ο Θεός τους έβαλε στο στερέωμα του ουρανού για να δώσει φως στη γη,
18 Και να κυβερνά την ημέρα και τη νύχτα, και να διαχωρίζει το φως από το σκοτάδι. Και ο Θεός είδε ότι ήταν καλό.
19 Και έγινε βράδυ και έγινε πρωί· ημέρα τέταρτη. Γένεση κεφάλαιο 1
Και μια ακόμη παρατήρηση, υπόθεση: η προφητική Συλλογή του Λέοντα του Σοφού (πλήρες κείμενο) δεν γράφει για το ίδιο πράγμα όταν μιλά για την ώρα που τελειώνει η υπηρεσία του Λευκού Τσάρου:
(1) Αυτός (π.Χ.) είναι η ίδια η εικόνα της ανανεωμένης ζωής, αληθινή και αληθινή. Ωστόσο, όταν οι ήλιοι διπλασιαστούν ζυγές φορές, θα πεθάνει και θα ταφεί κάτω από μια πέτρα.
Σε μελλοντικές αναρτήσεις ελπίζω να συνεχίσω αυτό το θέμα και να μιλήσω για την πιο σύγχρονη ιστορία των «δύο ήλιων». Στο μεταξύ, περιμένω ενδιαφέρουσες σκέψεις, «συμβουλές» και γνώσεις από τους αναγνώστες. Είναι εκεί, ή δεν είναι - ο Μαύρος Ήλιος; Και αν υπάρχει, πού είναι και γιατί χρειάζεται; Παίρνω τη βοήθεια της Λέσχης Εμπειρογνωμόνων του Ανοιχτού Σεμιναρίου.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου