Στην καρδιά της Πάβιας, δυτικά της πόλης και κατά μήκος της διαδρομής προς το Πιεδεμόντε και τις Άλπεις, βρίσκεται ένας ιστορικός χώρος που ξαναγράφει την ιστορία των Λομβαρδών στην Ιταλία.
Κατά τον 7ο αιώνα μ.Χ., ο βασιλιάς Αριπέρτος Α’ αποφάσισε να κατασκευάσει εκεί το πρώτο οικογενειακό μαυσωλείο στην πρωτεύουσα, το οποίο θα φιλοξενούσε τις ταφές των γιων και των κληρονόμων του μέχρι τις αρχές του 8ου αιώνα, σηματοδοτώντας μια καμπή στις ταφικές πρακτικές της εποχής του.
Η πρώτη νεκρόπολη σε βασιλικό εκκλησιαστικό κτίριο.
Αυτή ήταν η πρώτη νεκρόπολη που ανασκάφηκε σε βασιλικό εκκλησιαστικό κτίριο. Ήταν ένα πολύ σημαντικό μέρος για τους Λομβαρδούς, αλλά ήταν διαφορετικό από τους άλλους τάφους που είχαν οι Γερμανοί. Ήταν σαν μια νέα αρχή για τους τρόπους που θάβονταν οι βασιλιάδες.
Η ανέγερση εκκλησίας στον χώρο.
Στη συνέχεια, τον 10ο αιώνα, η Αδελαΐδα, σύζυγος του αυτοκράτορα Όθωνα Α’ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έχτισε μια αυτοκρατορική μονή στον ίδιο χώρο, η οποία αργότερα αντικαταστάθηκε από μια εκκλησία του 15ου αιώνα που στέκει ακόμα και σήμερα, τη Βασιλική του Αγίου Σωτήρος.
Από το 2017, μια ομάδα ειδικών από το Καθολικό Πανεπιστήμιο, με επικεφαλής την καθηγήτρια Caterina Giostra, διεξάγει έρευνες για να αποκαλύψει τα μυστικά αυτής της νεκρόπολης. Αυτό το έργο υποστηρίζεται από το ελβετικό ίδρυμα Plus Patrum Lumen Sustine, επιτρέποντας τη σχολαστική έρευνα και τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών.
Η έρευνα επικεντρώθηκε στη νότια περιοχή του κλίτους της εκκλησίας, ενώ η βόρεια περιοχή θα μελετηθεί το 2025.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν περισσότερους από 20 τάφους.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν περισσότερους από είκοσι τάφους της πρώιμης μεσαιωνικής περιόδου σε εξαιρετική κατάσταση στο Μικρό Κλίτος, το οποίο βρίσκεται δίπλα στη σύγχρονη εκκλησία. Ανάμεσα στα ασυνήθιστα παραδείγματα αυτών των τάφων, οι οποίοι συχνά κατασκευάζονται με στέγες δύο κλίσεων και πέτρινους κιβωτιόσχημους θαλάμους, είναι ένας από τους παλαιότερους που διαθέτει έναν ζωγραφισμένο κόκκινο σταυρό.
Σύμφωνα με την Καθηγήτρια Giostra, αυτοί οι τάφοι πιθανότατα προορίζονταν για άτομα υψηλού κοινωνικού κύρους. Το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός αυτών των τάφων επαναχρησιμοποιήθηκε με την πάροδο του χρόνου είναι ενδιαφέρον, καθώς υποδηλώνει ότι τα ανθρώπινα οστά εκταφιάστηκαν και επανατοποθετήθηκαν ως μέρος των ταφικών εθίμων.
Αυτή η διαδικασία μπορεί να έγινε για να δημιουργηθεί χώρος για επιπλέον ταφές ή για την ανάκτηση συμβολικών αντικειμένων που αποτελούσαν μέρος των εθίμων της εποχής.
Πάνω από τους βασιλικούς τάφους υπήρχαν τάφοι μοναχών.
Πάνω από τους ελίτ τάφους των Λομβαρδών της πρώιμης μεσαιωνικής περιόδου, οι ερευνητές εντόπισαν ένα δεύτερο επίπεδο ταφών, πιο απλών. Σε αυτούς τους τάφους βρίσκονται τα λείψανα των μοναχών που έζησαν εκεί κατά τον ύστερο Μεσαίωνα. Αυτές οι ανακαλύψεις συμπληρώνονται από τον εντοπισμό μιας υπόγειας διόδου που συνέδεε τα κελάρια του μοναστηριού με ένα κεντρικό πηγάδι, εξασφαλίζοντας έτσι σταθερή παροχή νερού.
Η ομάδα ανασκαφής έχει χρησιμοποιήσει προηγμένα εργαλεία όπως drones, τρισδιάστατη φωτογραμμετρία και ιατροδικαστική ανάλυση για την τεκμηρίωση και τη διατήρηση των ευρημάτων. Τα δείγματα που συλλέχθηκαν θα αναλυθούν σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ανθρωπολογίας και Δικαστικής Οδοντολογίας (LABANOF) του Πανεπιστημίου του Μιλάνου, υπό την ηγεσία της Καθηγήτριας Cristina Cattaneo.
Αυτές οι έρευνες θα προστεθούν στην αρχαιογενετική εξέταση, η οποία χρησιμοποιεί αρχαίο πυρηνικό DNA για τον ορισμό του βιολογικού προφίλ των ατόμων, προκειμένου να διαπιστωθούν πιθανές συγγενικές σχέσεις, φύλο, κοινωνική θέση, διατροφή και τρόπος ζωής. Επιπλέον, οι ερευνητές θα εξερευνήσουν το αρχαίο DNA των λειψάνων, προκειμένου να αποκαλύψουν πιθανώς εάν τα άτομα ήταν αποκλειστικά ντόπιοι ή είχαν συνδέσεις με πληθυσμούς από τη Βόρεια Ευρώπη, όπως τεκμηριώθηκε σε άλλες Λομβαρδικές νεκροπόλεις στην Ιταλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου