Η Τουρκία ετοιμάζει εισβολή στη Συρία, όπου θα χτυπήσει τις κουρδικές δυνάμεις που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ - Πώς θα αποσταθεροποιηθεί η Μέση Ανατολή, ο Καύκασος και η Βόρεια Αφρική.
Οι ΗΠΑ ανησυχούν για μία επίθεση του τουρκικού στρατού εναντίον Κούρδων που υποστηρίζονται από τους Αμερικανούς στη Συρία.
Αμερικανοί αξιωματούχοι προειδοποιούν ότι η Ουάσιγκτον ανησυχεί ολοένα και περισσότερο ότι η Τουρκία και οι πολιτοφυλακές της προετοιμάζονται για μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική εισβολή στο συριακό έδαφος που ελέγχεται από τις Κουρδικές Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ.
Επικαλούμενοι μια σημαντική τουρκική στρατιωτική συσσώρευση και παρουσία, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ένστολων Τούρκων καταδρομέων, μονάδων πυροβολικού και συμμαχικών πολιτοφυλακών σε στρατηγικές θέσεις κατά μήκος των συνόρων – κοντά στην πόλη Kompani ή το Ayn Al-Arab, Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε στη Wall Street Journal ότι οι εν λόγω κινήσεις παραπέμπουν σε εκείνες που παρατηρήθηκαν πριν από την εισβολή της Τουρκίας το 2019 στη βόρεια Συρία.
Η Τουρκία θα εισβάλει πριν την ορκωμοσία Trump – Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές
Η εξέλιξη έρχεται εν μέσω των εντεινόμενων εντάσεων μεταξύ των Κούρδων και των πολιτοφυλακών που υποστηρίζονται από την Τουρκία, παρά τη συμφωνία που συνάφθηκε μεταξύ των SDF και της νέας συριακής κυβέρνησης.
Η συμφωνία αυτή φαινόταν να σταματά προσωρινά τις συγκρούσεις αλλά φέρεται να έχουν ξεσπάσει νέες συγκρούσεις μεταξύ των SDF και SNA, με την Άγκυρα να δείχνει δεσμευμένη να συντρίψει τις κουρδικές πολιτοφυλακές και να καταστρέψει τις δυνατότητές τους.
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal η Τουρκία σκοπεύει να καταλάβει το συριακό κουρδικό έδαφος πριν αναλάβει ο Donald Trump τα καθήκοντά του στις 20/1/2025 για να αναγκάσει τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ να αναγνωρίσει την τουρκική εξουσία σε αυτές τις περιοχές.
Προειδοποιώντας ότι «οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές» εάν η Τουρκία προχωρήσει στην επίθεση, οι SDF υπενθυμίζουν στον Trump τις προηγούμενες εγγυήσεις του ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα εγκαταλείψουν τους Κούρδους».
Δηλώνουν επίσης ότι «η αποφασιστική ηγεσία του Trump μπορεί να σταματήσει αυτή την εισβολή και να διατηρήσει την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια όσων έχουν σταθεί ως σταθεροί σύμμαχοι στον αγώνα για την ειρήνη και την ασφάλεια».
Αποφασισμένος να εξαλείψει τους Κούρδους ο Erdogan
Εν τω μεταξύ, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Αυστριακό καγκελάριο Karl Nehammer, ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan είπε ότι όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις, που δρουν στη Συρία πρέπει να εξαλειφθούν.
«Ο Erdogan είπε ότι η Συρία έχει εισέλθει σε μια περίοδο που ο λαός της θα αποφασίσει για το μέλλον της χώρας τους.
Και είναι ζωτικής σημασίας να εξαλειφθούν όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) και του Ισλαμικού Κράτους για την υπεράσπιση της εδαφικής της ακεραιότητας», ανέφερε το γραφείο του Τούρκου προέδρου.
Ο Erdogan είπε στον Nehammer ότι οι Σύροι πρόσφυγες αρχίζουν να επιστρέφουν στην πατρίδα τους και σημείωσε ότι αυτή η διαδικασία θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες διαβίωσης στη χώρα αυτή.
«Ο πρόεδρος Erdogan δήλωσε επίσης ότι απαιτείται υποστήριξη από τη διεθνή κοινότητα για την ανοικοδόμηση της Συρίας που καταστράφηκε ως αποτέλεσμα του εμφυλίου πολέμου», πρόσθεσε.
Η Τουρκία παρεμβαίνει παντού
Ο εξέχων ρόλος που διαδραμάτισε η Τουρκία στην ανατροπή του καθεστώτος Assad στη Συρία φέρνει για άλλη μία φορά στο προσκήνιο τη γεωπολιτική σημασία της Άγκυρας στη διεθνή σκηνή.
Από τη Λιβύη στη βόρεια Αφρική μέχρι την Κύπρο στη Μεσόγειο, τη Συρία και το βόρειο Ιράκ στη Μέση Ανατολή μέχρι τα σύνορα μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, υπάρχει ένα κοινό νήμα: Η Τουρκία.
Η παρεμβατική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας εμφανίζεται πλήρως σε όλα αυτά τα κράτη.
Αποσταθεροποιώντας αυτές τις περιοχές, ένα κράτος κάθε φορά, η Τουρκία επεκτείνει αργά αλλά σίγουρα το στρατηγικό της αποτύπωμα από τη βόρεια Αφρική στη Μέση Ανατολή, τη Μικρά Ασία και τον Καύκασο, τη Μαύρη Θάλασσα και τα Βαλκάνια αλλά και τη Μεσόγειο.
Η Τουρκία έχει αξιοποιήσει με επιτυχία το πρόβλημα των προσφύγων για να εκβιάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ ταυτόχρονα στρατολογεί αυτούς τους πρόσφυγες για να εξάγει μισθοφόρους τζιχαντιστές μαχητές από τη Συρία στη Λιβύη.
Ο Erdogan προσπαθεί να τοποθετηθεί ως ηγέτης του σουνιτικού κόσμου ενώ ταυτόχρονα εστιάζει στην αναβίωση μιας «μεγάλης Τουρκίας» που ανανεώνει ένα κλασικό, πολιτισμικό μοντέλο της κληρονομιάς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η προώθηση από την Άγκυρα μιας πανισλαμιστικής, νεο-οθωμανικής ιδέας έχει επικίνδυνες επιπτώσεις για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, τον κόσμο της ανατολικής Μεσογείου, τη βόρεια Αφρική, τη Μικρά Ασία και τα Βαλκάνια ενώ οι επιπτώσεις της γίνονται αισθητές μέχρι το Πακιστάν.
Η Τουρκία δεν έκρυψε ποτέ την εμπλοκή της στη Συρία και το Ιράκ.
Όταν ξεκίνησε η επίθεση των Σύρων ανταρτών στα τέλη Νοεμβρίου, αν κάποιος είχε αμφιβολίες σχετικά με την τουρκική ανάμειξη, ο Erdogan το κατέστησε σαφές σε δήλωσή του στις 5 Δεκεμβρίου, δύο ημέρες πριν οι αντάρτες καταλάβουν τη συριακή πρωτεύουσα και τη βάση του Assad στη Δαμασκό.
Παράπλευρη… απώλεια ο Assad
«Η Ιdlib, η Hama, η Homs και, φυσικά, ο τελικός στόχος είναι η Δαμασκός. Η πορεία συνεχίζεται», σημείωσε ο Erdogan.
Ο Erdogan υπενθύμισε ότι είχε προσκαλέσει τον Bashar al Assad πολλές φορές φέτος για συνομιλίες για να «προσδιορίσουμε το μέλλον της Συρίας μαζί», αλλά ο ανατραπείς πρόεδρος δεν απάντησε θετικά σε μια τέτοια συνάντηση.
Οι τουρκικές εφημερίδες αναφέρουν λεπτομερώς την υποστήριξη που έλαβαν οι Σύροι αντάρτες από την Άγκυρα.
Η εφημερίδα Hurriyet ανέφερε ότι ο Εθνικός Οργανισμός Πληροφοριών, η υπηρεσία πληροφοριών της Άγκυρας, «παρακολουθεί στενά το πεδίο τους τελευταίους τρεις μήνες και έχει κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες τόσο μέσω διπλωματικών όσο και μέσω των προσπαθειών πληροφοριών».
Η εφημερίδα ανέφερε πως όπου βρίσκονταν ρωσικές δυνάμεις στο έδαφος, ενημερώθηκαν εκ των προτέρων να εκκενώσουν την περιοχή για να αποφευχθούν άμεσες συγκρούσεις με τις τουρκικές.
Να σημειωθεί πως η Hayat Tahrir al-Sham (HTS) που ηγήθηκε της κύριας επίθεσης, υποστηρίχθηκε κυρίως από τον φίλα προσκείμενο στην Τουρκία Συριακό Εθνικό Στρατό (SNA).
Η Leila al-Shami, συγγραφέας και αναλύτρια, είπε στο Middle Eastern Eye ότι «ο SNA επιδιώκει πραγματικά μια τουρκική, όχι συριακή, ατζέντα.
Ο κύριος στόχος της Τουρκίας είναι η AANES
Αναλυτές εκτιμούν πως η Τουρκία έχει συγκεκριμένους στόχους στη Συρία – να ανατρέψει τον Assad και να διαλύσει τις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ δυνάμεις των Κούρδων της Συρίας (SDF), να επιτεθεί στην Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES) και να αποδυναμώσει το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK).
Ενώ τα πρωτοσέλιδα κυριαρχούνταν από την κατάληψη της Δαμασκού και τη φυγή του Assad στη Ρωσία, πρέπει να σημειωθεί ότι η Δαμασκός έπεσε χωρίς μάχη.
Οι πραγματικά, έντονες μάχες στη Συρία έγιναν γύρω από τη Manbij, μια πόλη στη Βόρεια Συρία που ελέγχεται από τις δυνάμεις των Κούρδων της Συρίας που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ (SDF).
Εδώ, έγιναν έντονες μάχες μεταξύ του SNA που υποστηρίζεται από την Τουρκία και των κουρδικών SDF.
Στις 9 Δεκεμβρίου, Τούρκοι αξιωματούχοι είπαν ότι η Manbij έπεσε στα χέρια των δυνάμεων του SNA.
Οι Κούρδοι SDF είναι ο κύριος σύμμαχος σε έναν συνασπισμό των ΗΠΑ κατά των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους.
Ωστόσο, η Τουρκία λέει ότι ηγείται της τρομοκρατικής οργάνωσης που συνδέεται στενά με το PKK το οποίο βρίσκεται σε πόλεμο με την Άγκυρα τα τελευταία 40 χρόνια.
Καθώς τα γεγονότα εκτυλίσσονται στη Συρία, είναι σαφές ότι όσον αφορά την Τουρκία, ο Assad ήταν απλώς μια παράπλευρη… απώλεια και ο κύριος στόχος τους είναι να επιτεθούν στην Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES) υπό την ηγεσία των Κούρδων.
Ομοίως, η Τουρκία έχει επανειλημμένα παρέμβει στο Ιράκ, κυρίως για να επιτεθεί στις βάσεις του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).
Το 2019, η Τουρκία ξεκίνησε μία χερσαία επίθεση που έφερε την Τουρκία να δημιουργεί στρατιωτικές βάσεις στο ιρακινό έδαφος.
Έκτοτε, η Τουρκία χρησιμοποίησε αυτές τις βάσεις για να σχεδιάσει επιθέσεις και αεροπορικές επιδρομές, συμπεριλαμβανομένης της δοκιμής ενός νέου βαλλιστικού πυραύλου στο Ιρακινό Κουρδιστάν.
Tο αόρατο τουρκικό χέρι
Τον Ιανουάριο του 2020, ο Erdogan δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο ισχυριζόταν ότι «ο δρόμος προς την ειρήνη στη Λιβύη περνά από την Τουρκία».
Σε αυτό το άρθρο, προέτρεπε την ΕΕ να συμπαραταχθεί με την Τουρκία και την κυβέρνηση της Λιβύης στον εμφύλιο πόλεμο ενάντια στις δυνάμεις του Khalifa Haftar που υποστηρίζoνταν από την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Ρωσία, μεταξύ άλλων.
«H προφανής επιλογή της Λιβύης είναι να συνεργαστεί με την Τουρκία, η οποία έχει ήδη υποσχεθεί στρατιωτική βοήθεια…θα εκπαιδεύσουμε τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας και θα τις βοηθήσουμε στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, της εμπορίας ανθρώπων και άλλων σοβαρών απειλών κατά της διεθνούς ασφάλειας», σημείωνε ο Erdogan.
Ωστόσο η εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη είχε ξεκινήσει πολύ πριν τις συγκεκριμένες δηλώσεις του Erdogan
Όπως η Συρία, η Τουρκία και η Ρωσία έχουν υποστηρίξει αντίπαλες πλευρές στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης επίσης.
Ενώ η Τουρκία εμπλέκεται στη Λιβύη τουλάχιστον από το 2016, η εμπλοκή της Άγκυρας εντάθηκε το 2019 όταν άρχισε να αυξάνει το επίπεδο εμπλοκής της με την υποστηριζόμενη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση της Τρίπολης στέλνοντας στρατιωτικούς εκπαιδευτές, μισθοφόρους και drones.
Στην αντίθετη πλευρά, οι δυνάμεις που συμμάχησαν με τον Στρατάρχη Khalifa Haftar έλαβαν διάφορους βαθμούς υποστήριξης από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο και τη Ρωσία.
Έως το 2021, οι αντίπαλες φατρίες που υποστηρίζονται από την Τουρκία και τη Ρωσία έχουν διαμορφώσει και χωρίσει τη Λιβύη στην αντίστοιχη σφαίρα επιρροής τους.
Η κυβέρνηση της Τρίπολης, που ονομάζεται Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) και υποστηρίζεται στρατιωτικά κυρίως από την Τουρκία, ελέγχει την πρωτεύουσα και μέρος της δυτικής Λιβύης.
Αν και αυτή η κυβέρνηση υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ και ορισμένες δυτικές χώρες, η Άγκυρα είναι ο κύριος στρατιωτικός υποστηρικτής της.
Οι δυνάμεις του Haftar που εδρεύουν στη Βεγγάζη και ονομάζονται Λιβυκές Αραβικές Ένοπλες Δυνάμεις, ελέγχουν μεγάλο μέρος της ανατολικής και νότιας Λιβύης.
Το μήνυμα της Τουρκίας είναι ηχηρό και ξεκάθαρο: Καμία συμφωνία για τη Μέση Ανατολή δεν είναι δυνατή αγνοώντας την Τουρκία.
Εκτός από την επιρροή στη Λιβύη, η Τουρκία επιδιώκει να διαφυλάξει τα οικονομικά της συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο ως μέρος ενός ευρύτερου ανταγωνισμού για δικαιώματα γεωτρήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Συγκεκριμένα, η Λιβύη έχει τα υψηλότερα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Αφρική.
Σύμφωνα με το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, η λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου εκτιμάται ότι περιέχει φυσικό αέριο αξίας 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Με την ανάμιξή της στη Λιβύη, η Τουρκία έχει ουσιαστικά καθιερωθεί ως σοβαρός υποψήφιος για τη γεώτρηση αυτού του φυσικού αερίου.
Τον Δεκέμβριο του 2019, η Άγκυρα υπέγραψε μια επίμαχη συμφωνία θαλάσσιας και στρατιωτικής συνεργασίας με την κυβέρνηση GNA με έδρα την Τρίπολη για τη δημιουργία μιας αποκλειστικής οικονομικής ζώνης από τη νότια ακτή της Μεσογείου της Τουρκίας έως τη βορειοανατολική ακτή της Λιβύης.
Αυτή η θαλάσσια συμφωνία έβαλε φραγμό στις προσπάθειες της Κύπρου, της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Αιγύπτου για έναν αγωγό που θα εκτείνεται από τα ισραηλινά και ελληνοκυπριακά ύδατα προς την ευρωπαϊκή ηπειρωτική χώρα.
Αυτή η προτεινόμενη αποκλειστική οικονομική ζώνη μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης σημαίνει επίσης ότι οποιαδήποτε διεθνής ναυτιλιακή διαδρομή μεταξύ Μέσης Ανατολής και Ευρώπης πρέπει να περιλαμβάνει την Τουρκία.
Παρεμπιπτόντως, η προτεινόμενη διεθνής εμπορική οδός I2U2 (Ινδία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) θα διέρχεται επίσης από αυτήν την αποκλειστική οικονομική ζώνη Τουρκίας-Λιβύης, καθιστώντας ουσιαστικά την Άγκυρα μέρος σε αυτήν την προτεινόμενη εμπορική οδό.
Το μήνυμα της Τουρκίας είναι ηχηρό και ξεκάθαρο: Καμία συμφωνία για τη Μέση Ανατολή δεν είναι δυνατή αγνοώντας την Τουρκία.
bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου