Καταρχάς να ευχαριστήσω τους κους κους Γ. Φίλη και Ι. Μάζη, που συμφωνούν μαζί μου για το άδειασμα του Βλαδίμηρου στη Συρία…
Κατά δεύτερον, να στείλω μια αγιογραφία του dear Βλαντ δώρο σε όλους εκείνους, που παρόλα τα φάουλ του εξακολουθούν, να τον υποστηρίζουν και να πίνουν νερό στο όνομά του. Να τη βάλουν στο εικονοστάσι τους και να κάνουν τρις ημερησίως (σαν την αντιβίωση ένα πράμα) στρωτές μετάνοιες μπροστά της.
Μία από τα (γ)ίδια και για όσους περιμένουν, να μας σώσει ο έτερος Καππαδόκης Ντόναλντ. Αλήθεια, ισχύει, ότι με το καλημέρα σας της ανάληψης των καθηκόντων του έρχεται η νέα πανδημία;
Και όταν λέω φάουλ, να αναφέρω ενδεικτικά το άδειασμα των Χριστιανών Αρμενίων για χάρη του μουσουλμανικού Αζερμπαϊτζάν και τον ασπασμό του κορανίου για χάρη των επίσης μουσουλμάνων Τσετσένων, που πολύ βοήθησαν στον πόλεμο της Ουκρανίας, τα οποία βεβαίως βεβαίως τα κάναμε γαργάρα και τα αποδώσαμε σε λόγους διπλωματίας.
΄Ομως τούτο δω το τελευταίο δεν καταπίνεται με τίποτα! Δε χωνεύεται ούτε με σόδα! Γιατί, όσο και αν πολλοί προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, η ουσία είναι μία και ο μπακλαβάς γωνία:
Ο μέγας Χριστιανός Βλαδίμηρος παρέδωσε τους Σύριους Ορθοδόξους
και Αλαουίτες στα χέρια των τζιχαντιστών. Οι οποίοι, όσο και αν έβγαλαν
τα τουρμπάνια, έβαλαν τα κοστούμια, ψαλίδισαν τα μούσια και παριστάνουν
τις αθώες περιστερές, δεν παύουν να είναι οι αιμοσταγείς δoλοφόνοι, που
κρεμούσαν, αποκεφάλιζαν, σταύρωναν, βίαζαν και έσφαζαν στο γόνατο το
Χριστιανικό κυρίως πληθυσμό της Συρίας. Και δε σταμάτησαν ούτε θα
σταματήσουν ποτέ! Τα ίδια κάνουν και τώρα και έχουν διαρρεύσει βίντεο με
τις αγριότητές τους!
Και βέβαια οι κοι Φίλης και Μάζης το πάνε ένα βήμα παραπέρα
από εμένα την καλοπροαίρετη: ΄Οτι υπήρξε κάτω από το τραπέζι συμφωνία
μεταξύ Τραμπ και Πούτιν του στυλ:
“Εσύ την Ουκρανία, εγώ τη Μ. Ανατολή!”
Και ως συνήθως σας έχω σε αποκλειστικότητα τον μεταξύ τους διάλογο:
Ντόναλντ: Πού είσαι, ωρέ Βλαδίμηρε;
Βλαντ: Γειά σου, ωρέ Ντόναλντ! Χρόνια και ζαμάνια!
Ν: Ε, κοντός ψαλμός αλληλούια, να ξανακουβαλήσω τα μπογαλάκια μου στο White House και να ξεκουμπιστεί το ραμολί…
Β: ΄Αντε, βρε καλοστέριωτος!
Ν: Ναι, όμως ξέρεις κάτι; Να, ο κwλόγερος μου τά ‘χει κάνει
ολίγον από τσουρέκια, που ετοιμάζομαι, να κλείσω το Ukraine και όλο μου
κλαψομ0Υνίζει, ότι θα αποχωρήσει με μια μεγάλη ήττα στο ενεργητικό του.
Β: Καλά μωρέ χ3στον. Ποιος τον γ….. αυτόν;
Ν: Ναι, εντάξει, ρε δικέ μου αλλά να… έλεγα, μήπως του κάναμε το
χατίρι, γιατί δεν είναι μόνο αυτός. Είναι και ο άλλος ο Μπίμπι, που
είμαστε κwλος και βρ@κί και θέλω να ξυπηρετήσω.
Β: Με γρίφους μιλάς, γέροντα. Για κάντο μου λιανά…
Ν: Που λες λοιπόν, Βλαδίμηρε, σού ‘χω μια πρόταση win win: Εγώ θα παραιτήσω τον κλόουν από την Ουκρανία, θα δεχτώ και όλες τις απαιτήσεις σου -όσα εδάφη γουστάρεις και ούτε λόγος για να μπει στο ΝΑΤΟ- και συ θα την κοπανήσεις από κει κάτω και θα με αφήσεις, να κάνω κουμάντο! Καλά άσε κάνα δυο αεροπλάνα και πέντε βαπόρια, δε θα το κάνουμε θέμα…
΄Ετσι και το μόμολο ο Τζο θα φύγει φχαριστημένος, ότι δήθεν
τάχα μου πέτυχε μια μεγάλη νίκη στη Μ. Ανατολή και δε θα μπλέκεται στα
πόδια μου και εγώ θα κάνω κατάσταση με τον Μπίμπι, όπως τα έχουμε
σχεδιάσει εδώ και χρόνια και δε μας βγαίνει: Τύπου Μ. Ισραήλ και τρίτο
ναό, άντε κι ένα Κουρδιστάν κερασάκι στην τούρτα.
Β: Τι να σου πω, ρε Ντόναλντ; Με πιάνεις εξαπίνης! Εγώ εκεί κάτω
έχω τις βάσεις μου, το φιλαράκο μου τον Μπασάρ, που μου κάνει όλα τα
χατίρια, άσε που και οι Ιρανοί έχουν τα δικά τους νιτερέσα…
Ν: Καλά μην ακούω για Ιράν, γιατί βγάζω σπιθουράκια! ΄Οσο για
τον ΄Ασαντ, πάρ’ τον μετά της φαμίλιας στο Russia και θα ζήσει ζωή
χαρισάμενη, ειδάλλως να ξέρεις, ο Μπίμπι το έχει βάλει αμέτι μουχαμέτι,
να τονε φάει λάχανο και θα έχεις το κρίμα στο λαιμό σου, δικέ μου.
Β: Ουφ! Μου βάζεις δύσκολα και παίζεις με τα νεύρα μου, τον χαρακτήρα μου τον φτιάξανε τα έργα μου… ΄Οπα!
Ν: What?
Β: Τίποτα, άσε! Νατάσα Θεοδωρίδου… Μία, δεν την ξέρεις… Και δε
μου λες, ρε Ντόναλντ; ΄Αμα τα κάνω όλα αυτά, που με ζητάς, δε θα γίνω
ρεζίλι των σκυλιών;
Ν: Why, ρε;
Β: Ε, να, θα βγουν και θα πουν, ο Βλαντ τους κρέμασε όλους και κοίταξε την πάρτη του.
Ν: ΄Ελα, ρε συ… Θα βοηθήσει το Χόλιγουντ! Εδώ ολόκληρη αποστολή
στη σελήνη σκηνοθετήσαμε! Σ’ αυτά θα κωλώσουμε; Αλλά κάτσε, να σου πω,
πώς τα έχω σκεφτεί:
Εσύ θα κάνεις μούγκα στη στρούγκα, θα σφυρίζεις αδιάφορα και θα αφήσεις τους άλλους να καθαρίσουν:
Βάλε το κολλητάρι σου, τον Ντούγκιν, να τα φορτώσει όλα στον
Ταγίπ, ότι τάχα μου δήθεν στην έφερε… Καλά, ε; Μεγάλη λέρα ο τύπος! Όλοι
θα το χάψουν!
Θα βάλουμε και τα βοθροκάναλα και το Σκάι, να αποδομήσουν λιγουλάκι, όσο πατάει η γάτα, την εικόνα του ΄Ασαντ…
Β: ΄Οχι, ρε συ, ντροπής πράματα! Και by the way, you mean Σκατάι με Σία και κwλόσογο;
Ν: Oh yes! Don’t worry βρε, be happy! Θα πούμε, ότι έχει παλάτι,
Πόρσε, Φεράρι και δε συμμαζεύεται και ότι έκανε τη μεγάλη ζωή, την ώρα
που ο κοσμάκης υπέφερε…
Β: Χμ, σαν κάτι να μου θυμίζει αυτό… Α, ναι! Το ζαβό!
Ν: Α, γειά σου! Και πες στον Μπασάρ, να φορτώσει, όσο χρυσό μπορέσει στο αερόπλανο και να την κάνει για Μόσχα μεριά!
Β: Και δε μου λες, ωρέ Ντόναλντ; Και ποιον θα βάλετε στη θέση του;
Ν: Α, τον Τζολάνι, βρε!
Β: Ωχ, Παναγία μου! Τον αρχιδολοφόνο;
Ν: Ναι εντάξει, δεν τρέχει κάστανο! Τον είχαμε πέντε χρόνια στις
αμερικανικές φυλακές και του κάναμε ιδιαίτερα! Θα πούμε, ότι εκείνος
δεν ήξερε, δε συμμετείχε, θα του πάρει και συνεντεύξεις το CNN, θα τον
παρουσιάσουμε ως γλυκούλη, συμπαθητικούλη, θα του αγοράσουμε κι ένα
Αρμάνι και μια πασμίνα, άμα λάχει και τύφλα νά ‘χει ο Ψινάκης! Και μετά
τον σουτάρουμε κι αυτόν και κάνουμε τη μεγάλη μπίζνα.
Λοιπόν, Βλαδίμηρε, να μην το κουράζουμε το πράγμα! Ναι ή ου, που λέει και το Ευαγγέλιο;
Β: ΄Οπα, ρε μεγάλε, που ξέρεις και το Ευαγγέλιο… Αυτά είναι δικά μου χωράφια!
Ν: ΄Ελα, έλα, στη βράση κολλάει το σίδερο. Αλλιώς, να ξέρεις, δικέ μου, θα σε έχω εκεί πέρα στο Ukraine, να τσιτσιρίζεσαι…
Β: ΄Αντε, ας πάει και το παλιάμπελο! Μπας και βγω και του λόγου μου καμιά φορά στη σύνταξη και χαρώ τα σπαγγάτα της αποτέτοιας…
Ν: Τι τρως κι εσύ, ρε π….. μου… Δε λέω, καλή η Μελάνια αλλά η δικιά σου δεν παίζεται…
Και κάπως έτσι διεπράχθη το έγκλημα αλλά ο Τραμπούκος δε φέρθηκε ως κύριος και του την είπε του Βλαντ:
«Ο Άσαντ δεν είναι πια εδώ. Διέφυγε από τη χώρα του. Η
προστάτιδά του, η Ρωσία, η Ρωσία, η Ρωσία, υπό την ηγεσία του Βλαντίμιρ
Πούτιν, δεν επιθυμούσε πλέον να τον προστατεύει».
Ενώ ο Γ. Φίλης βάζει μια ακόμα διάσταση στη στριφογυριστή του Βλαδίμηρου:
Γιατί όταν γινόταν ο χαμός στη Συρία, ο Βλαδίμηρος είχε πάρει τα κλαπατσίμπαλά του από τις εκεί βάσεις και έκανε ασκήσεις, υποτίθεται και έριχνε βολές στο γάμο του καραγκιόζη, τουτέστιν στη θάλασσα και δεν έκανε στροφή 180⁰, να τελειώσει τα τζιχάντια; Οέο;
Εν ολίγοις, παίδες, να βλέπουμε τα καλά, να βλέπουμε και τα στραβά των ηγετών και να μη φοράμε παρωπίδες! Και αν θεωρούμε, ότι έχουμε κάποια υποχρέωση στη Ρωσία και στο Βλαδίμηρο, επειδή κάποια στιγμή θα μας δώσουν την Πόλη, ας θυμηθούμε ότι:
1. Δε θα είναι ο Βλαδίμηρος (ο τέταρτος) αλλά ο πέμπτος Πέτρος αυτός που θα μας τη δώσει…
2. Δε θα μας τη δώσουν από καλή τους καρδιά αλλά επειδή δε θα μπορούν, να την κρατήσουν λόγω των πιέσεων των άλλων δυνάμεων και θα αναγκαστούν!
Παΐσιος:
«Την Πόλη θα μας τη δώσουν οι Ρώσοι. Θα την πάρουν σε πόλεμο που θα κάνουν με την Τουρκία και θα τη δώσουν σ’ εμάς».
«Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι θα μας παραχωρήσουν την Πόλη.
Όχι γιατί μας αγαπάνε, αλλά γιατί αυτό θα συμπλέει με τα συμφέροντά
τους»
Γκέγκε ή νούκου γκέγκε ;
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου