Στη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ (CEZ), μετά την πυρηνική καταστροφή του 1986, οι αδέσποτοι σκύλοι έχουν αναπτύξει μια μοναδική γενετική ικανότητα: είναι ανθεκτικοί στη ραδιενέργεια, τα βαριά μέταλλα και τη ρύπανση.
Η ανακάλυψη αυτή έγινε μέσω μιας σημαντικής μελέτης, που δημοσιεύθηκε το Μάρτιο του 2023 στο περιοδικό Canine Medicine and Genetics. Οι επιστήμονες που ηγήθηκαν της έρευνας ανέλυσαν τα γενετικά χαρακτηριστικά των σκύλων που ζουν κοντά στον τόπο της πυρηνικής καταστροφής και ανακάλυψαν ότι έχουν αναπτύξει γενετικές μεταλλάξεις που τους επιτρέπουν να επιβιώνουν σε ένα περιβάλλον γεμάτο τοξικές ουσίες.
Η μελέτη αυτή αναδεικνύει μια εντυπωσιακή προσαρμογή αυτών των σκύλων σε ένα εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον.
Στην περιοχή του Τσέρνομπιλ, η ραδιενέργεια και τα επίπεδα ρύπανσης είναι πολύ υψηλά, με το επίπεδο της ακτινοβολίας να είναι έξι φορές υψηλότερο από το επιτρεπτό όριο για ανθρώπους.
Ωστόσο, εκτιμάται ότι περίπου 900 αδέσποτοι σκύλοι ζουν στην περιοχή, πολλοί από αυτούς απόγονοι των κατοικιδίων που εγκαταλείφθηκαν μετά την εκκένωση της πόλης.
Η ερευνητική ομάδα, υπό την ηγεσία του Νόρμαν Κλάιμαν, επιστήμονα περιβαλλοντικής υγείας από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, συνέλεξε δείγματα αίματος από 116 «ημι-άγριους» σκύλους που ζούσαν γύρω από τον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ και την πόλη Τσέρνομπιλ, κατά τη διάρκεια προγραμμάτων στειρώσεων και εμβολιασμών από το Clean Futures Fund Dogs of Chernobyl.
Τα δείγματα μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ για ανάλυση DNA, η οποία αποκάλυψε δύο ξεχωριστούς πληθυσμούς σκύλων με γενετικές διαφορές σε σχέση με άλλους σκύλους της περιοχής.
«Κάπως, δύο μικρές ομάδες σκύλων κατάφεραν να επιβιώσουν σε αυτό το εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον», δήλωσε ο Κλάιμαν. Η έρευνα εντόπισε σχεδόν 400 «εκτροπές» (outlier loci), που είναι γενετικά σημεία στο γονιδίωμα των σκύλων που παρουσιάζουν εξαιρετικές διαφορές από τα υπόλοιπα ζώα της περιοχής.
Αυτές οι γενετικές διαφοροποιήσεις φαίνεται να σχετίζονται με την έκθεση στην ραδιενέργεια και άλλες τοξικές ουσίες της περιοχής του Τσέρνομπιλ.
Οι επιστήμονες συνέχισαν να εντοπίζουν 52 γονίδια που συνδέονται με αυτές τις εκτροπές, υποδεικνύοντας ότι τα σκυλιά ανέπτυξαν γενετικές μεταλλάξεις οι οποίες τους επέτρεψαν να προσαρμοστούν και να επιβιώσουν σε μια από τις πιο τοξικές περιοχές του κόσμου.
Η παρουσία αυτών των μεταλλάξεων μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά σημαντική για τη μελέτη των επιπτώσεων της ραδιενέργειας και άλλων περιβαλλοντικών κινδύνων στην υγεία των ζώων αλλά και των ανθρώπων.
Αυτό το φαινόμενο της γενετικής προσαρμογής των σκύλων δεν είναι το μοναδικό στη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ. Ανάλογες έρευνες έχουν αναδείξει και άλλα ζώα της περιοχής που έχουν αναπτύξει ανθεκτικότητα σε περιβαλλοντικές συνθήκες που προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους.
Για παράδειγμα, τον Ιανουάριο, επιστήμονες παρουσίασαν αποτελέσματα ερευνών που υποδεικνύουν ότι λύκοι που ζουν στην περιοχή έχουν αναπτύξει ανθεκτικότητα στην ακτινοβολία που προκαλεί καρκίνο. Επίσης, τον Μάιο, επιστήμονες ανέφεραν ότι βάτραχοι με μαύρο δέρμα στην περιοχή ζουν το ίδιο όσο και οι πράσινοι βάτραχοι χωρίς μεταλλάξεις.
Αυτές οι ανακαλύψεις ενισχύουν την άποψη ότι η Ζώνη Αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ, παρά τις ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες της, αποτελεί έναν τόπο που φιλοξενεί ζώα τα οποία έχουν προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα της ραδιενέργειας και άλλων τοξικών παραμέτρων.
Η έρευνα του Κλάιμαν και των συνεργατών του προσφέρει έναν νέο τρόπο κατανόησης των επιπτώσεων της περιβαλλοντικής ρύπανσης και της ακτινοβολίας στις γενετικές μεταλλάξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου